Hey Allemaal,

Er is deze week op zich nog niet veel speciaal gebeurd voor mij, maar voor Cusco zijn het speciale dagen. Dus daarmee even een verslagje.

Quyllur Rit’i zegt jullie waarschijnlijk niets… J Quyllur betekent ster in het Quechua en Rit’i wil sneeuw zeggen. Dit is de naam van een feest hier. Er zit veel symboliek achter, maar om het heel kort uit te leggen is het eigenlijk de overschakeling van de zomer op de winter. De mensen van hier (voornamelijk de heel traditionelen) gaan een tocht ondernemen van enkele dagen om tot bij de sneeuw en ijs te komen. Daar nemen ze dan ijs mee naar beneden en dat zou geluk brengen voor het komende jaar. Het lijkt een beetje dat dit feest de start is van het nieuwe jaar voor de incas. Het feest vindt elk jaar plaats, tussen eind mei en begin juni. Ellen heeft de tocht dit jaar ook meegewandeld. Het blijkt dat alle mensen de hele nacht door stappen tot ze de top van de berg bereikt hebben. Vanavond is het al de hele tijd erg druk in onze straat, iedereen lijkt terug te komen van die tocht… Je hoort dikwijls trommels, en allerlei muziek.

En dan donderdag is ook hier ook een echte feestdag (Corpus Christi) en moet ik niet gaan werken, meer uitleg volgt nog.

Vandaag een vegetarisch restaurantje ontdekt en uitgeprobeerd, maar was niet zo supergoed. Ik kreeg enkel rijst met groenten en curry, behoorlijk eenvoudig en duur voor wat ik kreeg. De thee die ze er serveerden was wel superlekker; zoals in India: thee met gember, limoen en honing.

Tot blogs,

X Aline

29-05-2013 om 02:57 geschreven door Aline

Hey allemaal,

Met een beetje vertraging een volgend blogbericht…

Doordat het voorbije week de laatste dagen waren voor Elien en Isabel (de studenten), veel uitgeweest… Met als gevolg: Zoé en ik behoorlijk ziek (griepachtig en jajaja… diarree). We worden misschien wat oud ofzo?! J

Woensdagavond naar Mitology geweest, dansje gedaan enzo. En nadien nog naar The Muse voor salsa. Dan donderdagavond was het circus in The Muse, Golber (= de vriend van Ellen) doet hier aan mee. Hij doet acrobatie met doeken, knap om te zien! Er waren ook nog acts met bellenblaas, balletjes,  jongleren; alles begeleidt door heel mooie live-muziek. Nadien nog naar Inkateam en Mitology (overal gratis drankjes gekregen, want zo lokken ze de mensen binnen).

Dan vrijdagmorgen ‘ne klop’ gekregen. ’s Middags gaan uiteten, maar precies energie voor niets… Nadien ook nog naar het project. Al geluk kon ik individueel werken met Jhon (= jongen die heel in het kort een hoorapparaat gaat krijgen); ik moest hem helpen met zijn huiswerk Engels. Dit was enorm moeilijk! Jhon lijkt de leerstof niet te begrijpen en kan mijn instructies niet verstaan. We hebben dan gewerkt op een whiteboard, maar dat kon hem ook niet verder helpen… Het probleem is dat hij thuis voornamelijk Quechua praat/hoort en dus niet optimaal Spaans kan, hierdoor is het geen evidente klus om hem in het Spaans Engels te leren. Ik ga proberen de komende weken hier nog intensief met hem op te oefenen.

Nog een grappig dingetje: er zijn 2 nieuwe kindjes in het project (Edu en Randi, broertjes). Ze zijn 5 en 4 jaar. En het was enorm moeilijk om hen te laten eten, we moesten de hele tijd naast hen zitten en hen het eten geven. Ik zat eens een keertje bij hen en ze leken vooral moeite te hebben met de soeplepel die ze kregen om te eten, dus toen eens geprobeerd met een koffielepel. En vanaf toen gaat het vanzelf! Pluimpje voor mezelf. J

Dan dit weekend naar Lares geweest, met de tent. Superfijn! Lares is een klein bergdorpje, lijkt het einde van de wereld. Daar zijn termale baden waar je lekker in kan dobberen. Qua accommodatie en eten is daar bijna niets, dus eten en je tent meenemen.

Groetjes en tot blogs,

X Aline

27-05-2013 om 04:31 geschreven door Aline

Hola amigos,

Que tal? Hier alles dik oké!

Na een leuk weekend, hier even verslag.

Vrijdag niet zoveel speciaal gedaan. In de namiddag naar het project, nog meer kindjes hun haren gewassen.  Het was wel een hele klus met de lange haren van de meisjes.

Zaterdagochtend met Zoé naar Ellen (= de andere Belgische collega) haar thuis geweest. Ellen woont helemaal boven het centrum, bij de inca-ruïnes van Sacsayhuman. Ellen en haar vriend (Golber) huren daar een huisje met een tuintje, heel fijn en rustig. Nadien met z’n allen naar het centrum om samen te eten. We aten in een restaurantje waar ik nog nooit geweest was, Victor Victoria. Een overheerlijk en verfijnd menuutje voor 18 soles (= € 5,6). Eerst saladebar, dan een vissoep met langoustines, dan een vegetarische lomo saltado (= typisch gerecht van hier met tomaten, ui en vlees) en nog een klein stukje cheesecake. Enorm lekker! Daar gaan we zeker nog eens heen! Na de rijkelijke maaltijd nog met Zoé in het centrum rondgewandeld. ’s Avonds uitgeweest met Dries (= student dieetkunde) die jarig was en Zoé. Op 2 plekken nog mensen tegengekomen die we kennen, superleuke avond geworden.

Zondagochtend zou het normaal kookles zijn, maar de zus van Romel was ziek en daardoor kon het niet doorgaan. Uiteindelijk ben ik dan nog met een vriend van hier (Joel) met de moto een uitje gaan maken (ik achterop wel te verstaan), was superfijn! We reden naar Chinchero, is zo’n beetje mijn zen-plek. Daar zijn ook inca-ruïnes, maar bijna nooit toeristen en je kan er via een binnenweg gratis binnen. Je kan je daar rustig neerzetten op het gras met zicht op de bergen, heel rustgevend! In de namiddag terug naar huis met de moto om dan naar het project te gaan. Ik had jullie al vertelt dat we een eier-middag gingen houden. Eerst vertelden we een verhaal over een ei-familie, nadien moesten de kinderen verschillende dingen knutselen. Ze beschilderden eieren, die ze nadien mee naar huis mochten nemen. Ook tekenden ze hun eigen ei-familie (en knipten en naaiden  en …). En tenslotte was er ook nog een opdracht om ‘een jasje’ voor een ei te maken, want de eieren zouden vanop het balkon gegooid worden en de kinderen moesten er voor zorgen dat het ei heel bleef. De kinderen werkten heel de middag supergoed mee, ze genoten er van om te knutselen en fijn bezig te zijn. En als afsluiter had Dries broodjes met eiersalade gemaakt voor de kindjes. Wij hadden ook nog een grote cake geregeld voor zijn verjaardag en alle kindjes konden er een stukje van eten, dat vonden ze natuurlijk helemaal geweldig! Na het project hadden we niet meer zoveel zin om grootse dingen te koken, dus maakten we pasta met guacomole, eigenlijk echt lekker! Elien en Isabel (2 studenten die klaar zijn met hun stage in het project) zijn teruggekomen van het reizen en slapen nu nog enkele dagen bij ons op het appartement alvorens ze naar huis gaan. Zoé, Isabel en ik gingen uiteindelijk toch nog even iets drinken in het centrum, en we gingen het niet laat maken J Joel is dan ook nog naar het centrum gekomen, naar the wild rovers hostel geweest en nadien nog naar mama africa. Echt een superfijne avond, heel de avond gedanst. En uiteindelijk om 3u ofzo naar huis J

Maandagmorgen moest ik met Ellen even langs het ziekenhuis om enkele dingetjes te regelen voor de studenten van het najaar en voor de studenten van volgend jaar. Ik vond het wel fijn om eens te zien hoe een ziekenhuis er hier uit ziet (ik had mijn fototoestel niet bij, dus geen foto’s). Dit ziekenhuis is wel voor de armere mensen. Mensen die officieel werken in Peru hebben recht om te worden verzorgt in een beter ziekenhuis, dit wordt bijna allemaal betaalt door de verzekering. In dit ziekenhuis werken de studenten van ons normaal in de spoedafdeling, daar gingen Ellen en ik even langs. Alle bedden waren bezet en de wachtkamer zat overladen vol. Je zag wel enorm veel personeel (dokters in witte outfit en verpleging in groene outfit). Er zouden volgend jaar misschien studenten ergotherapie werken  in de afdeling voor brandwonden. De ergotherapeuten zouden dan werken in de revalidatieafdeling. De man die alles regelt tussen ons en het ziekenhuis stelden ons niet voor om de afdeling te bekijken, wel spijtig. Nadien zijn Ellen en ik naar het centrum gegaan met een berg posters en folders van het project. Want zoals jullie al wel weten (denk ik) zijn we nog keihard op zoek naar vrijwilligers voor het najaar (september tot december) en ook de zomer zit helemaal nog niet vol. Daarom vonden we het wel een goed idee om in verschillende hostels, restaurants, cafés,… folders te leggen of een poster op te hangen. Na even te hebben rondgelopen in de stad om alles uit te delen lekker gaan lunchen voor 11 soles. Nadien terug op pad om tegen 16u moe terug thuis te komen. En dan vanavond koken met onze nieuwe en tijdelijke huisgenootjes.

Chau,

Aline

21-05-2013 om 01:21 geschreven door Aline

Hey Belgjes,

Sinds donderdag zijn Zoë en ik in het project de haren van de kindjes aan het wassen en de oortjes aan het proper maken. Sadith (= leerkracht Spaans en ook leerkracht voor de kindjes in het project) wist ons te zeggen dat de kinderen het zalig vinden dat hun haren in het project gewassen worden, want dan is het met warm water. Thuis worden hun haren gewassen met koud water… Voor de meisjes (allemaal heel lang haard) gebruikten we shampoo en conditioner. En dan nadien uitkammen, een hele job met zoveel haar J Grappig dingetje: ook de haren van Gladis (11 jaar) wasten we. We vroegen haar of ze het fijn vond met warm water…dit vond ze blijkbaar echt niet aangenaam. Dus stapten we maar over op koud water bij haar, gek é?! Dan was er ook nog Suri (6 jaar), zij heeft enorm lange haren. Na het wassen van het haar, kamden we ook het haar van Suri maar er bleken enorm veel knopen in te zitten. Dus Zoë en ik gebruikten elk een kam om alle knopen eruit te krijgen. Toen we klaar waren merkten we pas dat Suri aan het huilen was, eigelijk echt heel zielig want ze had tijdens het kammen geen kik gegeven dus dachten wij dat alles oké was… Zo merk je maar hoe dapper deze kinderen zijn (dit wordt van thuis uit waarschijnlijk ook zo aangemoedigd).

Donderdagavond –na het project- doorgereden naar het centrum van Cusco om daar te eten. We gingen naar een restaurantje waar ik ook met Sofie geweest was (tijdens ons 1^ste weekend in Peru). Los Perros is een klein gezellig restaurantje, met toffe zetels en natuurlijk lekker eten. Ik had een tapasschotel met een pisco sour (= dé cocktail van Peru met pisco (likeur van druiven)). Nadien hadden we nog afgesproken met mensen die Zoë via de website van couchsurfing (= mensen die via die website hun zetel ter beschikking stellen voor mensen die daar graag even willen slapen, op die manier kan je ergens gratis logeren, leer je nieuwe mensen kennen en ontdek je een stad op een andere manier) had leren kennen. We spraken af in een cafeetje dat we nog niet kenden, siete angelitos (= zeven engeltjes), een café met livemuziek. Het was toch wel spannend wat we van die jongens moesten verwachten, want we hadden hen nog nooit gezien. Maar de 2 jongens waren heel leuk, echt heel gewoon en vriendelijk. Ook waren ze wel attent, want toen we naar huis gingen moesten we een eindje lopen om de taxi te nemen en ze gingen met ons mee tot daar en ze noteerden de nummerplaat van de taxi.

Sinds gisteren is het hier ’s avonds heel koud en ook wel overdag op ons appartement. Dus morgen gaan we dikke sokken en sjaal enzo kopen. (Zoë zit hier nu op ons appartement met een deken rond zich een ijsje aan het eten J, dus duidelijk echt wel koud.)

Voor de autoliefhebbers: ook hier rijden er Peugeots. Deze week hier nog mensen gezien met een Peugeot 404 als hun dagelijkse auto. (Ik heb er ook een foto van hoor J)

Besito,

Aline

18-05-2013 om 04:41 geschreven door Aline

Hey Allemaal,

Net even dikke pech, heel mijn blogbericht getypt en ineens was alles weg. Natuurlijk stom van mij om dat niet even tussendoor op te slagen, lesje voor intervolg.

Sinds maandagavond komt hier geregeld een fanfare- of folkloregroepje voorbij. Zelfs al 1 keer om 7u ’s morgens. En ik weet echt niet wat hiervoor de reden is… De mannen zijn gekleed in typische klederdracht (heel kleurrijk), hebben een nep-lama op hun rug en maken muziek.

Dinsdagavond is Romel bij ons komen eten. (Voor degenen die Romel niet kennen: hij werkt ook in het project, hij doet voornamelijk praktische dingen; o.a. bankzaken, officiële documenten in orde brengen, klusjes,…). Zoë en ik hadden wel zin in gebakken patatjes met een salade en kip, maar we dachten aanvankelijk dat zoiets nogal simpel zou zijn. Maar Romel vond het superlekker!!! Hij heeft zelfs gezegd dat dit het lekkerste eten was dat hij ooit van Europese mensen geproefd had. Dikke pluim voor Zoë en mij dus J

Woensdagochtend even naar de supermarkt, want ’s middags zouden Megan en Sheldan (het Australisch koppel) bij ons komen lunchen. We maakten eiersalade en guacomole. Ook deze kookkunsten vielen bij hen erg in de smaak. Wie weet moeten Zoë en ik wel een kookboek uitbregen J Na onze lunch brainstormden we over zondag, want de kindjes komen zondag naar het project. (Om de 2 weken op zondag is er een leuke activiteit voor de kinderen in het project.) We planden een eier-middag, meer uitleg komt na de activiteit…

Dan in de namiddag naar het project. Ik kocht in België potloden met een gom erop, deze gelabeld en uitgedeeld. Zo’n leuk potlood was een schot in de roos, zowel voor de allerkleinsten als de groten. Ook het speelgoed dat ik via Tinneke meekreeg, wordt al goed gebruikt. De 2 broertjes (Daniel en Dario) vinden de puzzels al helemaal geweldig! Dikke merci van alle kindjes voor al het speelgoed!!! Ook Marisabel komt nu superfier met haar nieuwe schoentjes (groene all stars en stevige schoentjes) van Kalle naar het project. Deze week zijn er niet zo heel veel kindjes in het project, want de meesten hebben nu een weekje vakantie.

Woensdagavond maakte ik voor Zoë en mij arroz chaufa (voor degenen die naar de benefiet zijn gekomen weten al wat dit is…). Op vraag van zovelen zal ik hier het recept onthullen (ik werk nooit met exacte hoeveelheden, dus dat moet je zelf een beetje uitproberen en proeven).

ARROZ CHAUFA

Benodigdheden:

-          Rijst (ongeveer 100 gram per persoon)

-          Kip (voor de vegetariër: kip vervangen door een bakbanaan)

-          Sojasaus

-          Een klein beetje olie

-          Pijpajuintjes (ongeveer 4 steeltjes per persoon)

-          Paprika (1 kleine of halve per persoon)

-          Eieren (1 à 2 per persoon)

Werkwijze:

-          Kook de rijst zoals aangegeven op de verpakking.

-          Snijdt of knip de kip in kleine stukjes. Bak de kip in sojasaus in een wokpan (zorg dat de kip nog niet helemaal drooggebakken is) en zet even opzij in een kom.

-          Snijdt de pijpajuin en de paprika in kleine stukjes.

-          Bak de pijpajuin en paprika in een beetje olie in de wokpan, voeg geregeld sojasaus toe.

-          Maak ondertussen van de eitjes een omeletje, snijdt nadien in kleine stukjes.

-          Als de pijpajuin en de paprika een beetje gaar zijn; voeg de rijst, kip en eieren toe.

-          Laat alles nog even bakken en voeg nog sojasaus toe (naar smaak).

-          Als je nog wat groen van de pijpajuin over hebt, kan je dit nog gebruiken als afwerking.

-          Smakelijk!!! Que aproveche!!!

Vanmorgen (donderdag) ging in naar de markt, maar ze zijn de markt al sinds maandag aan het poetsen, dus een beetje raar. De kraampjes staan gewoon op straat. Ik ging er op zoek naar een haakpen (om de supercoole muts te maken van de wol die ik kreeg van de PAV’ers), maar nergens te vinden. Wel breinaalden gevonden om een leuk kussentje te maken met mijn fel groene wol.

In het kort ga ik met Zoë uitstap maken naar Ayacucho, is een stadje niet zo heel ver hiervandaan…maar toch 22u onderweg met de bus. Daar is een project van Tumbador vzw (www.tumbador.be) en voor hen werk ik al eens in het sportpaleis. Dus zou wel eens heel fijn zijn om dit te bezoeken en natuurlijk dat stadje te ontdekken.

Groetjes en tot blogs,

Aline

16-05-2013 om 20:14 geschreven door Aline

15-05-2013 om 01:50 geschreven door Aline

13-05-2013 om 23:31 geschreven door Aline

12-05-2013 om 14:50 geschreven door Aline

zaterdag 11 mei 2013

Hey Allemaal,

Op jullie vraag, toch maar een blog gestart. Op zich ook wel handig voor mij, hoef ik niet 10 keer hetzelfde te mailen ofzo J (Een leraar vroeger zei altijd: “wie slim is, mag lui zijn”; dus bij deze J ).

Dus eerst even over men trip naar hier… Ik ben woensdagochtend vertrokken. We waren goed op tijd in de luchthaven (al geluk), want ik moest nog een extra bagage inchecken en het zou misschien nog kunnen dat ik een extra ticket zou moeten kopen omdat mijn terugticket naar België pas 7 maanden later is en je mag eigelijk maar 6 maanden in Peru blijven. Dus ik naar de incheck…en ja wat ik dacht was natuurlijk waar, ik moest nog naar connections om een extra ticket te regelen. Dus ik daar naartoe (is op de luchthaven) met mijne visa in de aanslag. Maar die man achter de balie was zo lief om een fictief ticket voor mij ‘te boeken’ en met zo’n papier zou het geen probleem zijn en ik had zogezegd €637 betaalt. Dus dan poging 2 bij de incheck, en het lukte nu met dit ‘ticket’! Ikke natuurlijk superblij! En dan nog mijn extra valies…natuurlijk overgewicht. Er nog paar dingen uitgehaald en nadien bij mijn handbagage gestoken. Toch wel opluchting dat die ochtend alles op zijn plooi viel.

Dan rond 11u vertrokken om in de namiddag (plaatstelijke tijd, 6u verschil met België) in Atlanta aan te komen. Die controles daar zijn wel enorm, 2 keer keilang moeten aanschuiven (douane en handbagage-check). Ik had al schrik om mijn vliegtuig naar Lima niet te halen, maar lukte uiteindelijk toch.

Dan rond 22u (plaatselijke tijd, 7u verschil met België) aangekomen in Lima. Ik was natuurlijk al keimoe!!! Daar eerst langs de douane voor mijn visum… was ook even heel spannend! Die man bleef mij maar vragen stellen omdat ik hem een visum voor 6 maanden had gevraagd. Uiteindelijk na veel gedoe is het toch in orde gekomen. Volgende keer toch maar een nieuw paspoort aanvragen, dan kunnen ze niet meer zien hoeveel keer ik al in Peru ben geweest. Na de douane mijn valies ophalen en opnieuw inchecken. Ook hier was mijn 2^de valies te zwaar, dus nog meer dingen in mijn handbagage. En moest ik ook nog eens een 2^de keer bijbetalen voor die valies, is het eigelijk niet meer waard. Volgende keer toch reduceren tot 1 valies. Want de dingen die erin zaten waren zelfs niet zoveel waard als de prijs die ik nu betaalt heb om ze te mogen meenemen… Ach ja!  En dan moest ik nog paar uur wachten op de luchthaven in Lima en daar is niets om je comfortabel te zetten of leggen… Dus met een hele hoop mensen ons maar op de grond gelegd, tja gaat ook é.

En dan uiteindelijk nog het laatste vliegtuig en dan om 6u20 (13u20 in België) aangekomen in Cusco. Supermoe, maar toch wel blij dat ik er ben geraakt.

Dan donderdagochtend mijn valiezen op mijn kamer gezet (is in hetzelfde appartement als toen ik hier was met Sofie in 2011), douche gepakt en dutje gaan doen. Want in de namiddag al direct naar de kindjes. Was superfijn om ze terug te zien. Sommigen herkenden mij nog, anderen wisten mijn naam niet meer,… En er zijn ook enkele nieuwe kindjes, heel fijn!!! Het was vandaag ook de laatste dag van 2 studenten, dus een drukke bedoening. En de kindjes mochten ook vroeger naar huis, want het was nog een oudervergadering. We hebben afgesproken dat we in juni een dagje gaan schilderen in het project en de ouders gaan ons hierbij helpen. Ik denk dat dit ook wel heel fijn is om die mensen wat beter te leren kennen. Misschien kan dan mijn woordenboekje quechua van Sofie wel van pas komen J (Veel ouders van onze kindjes praten thuis enkel quechua, is een echte incataal van hier).

Er is nu ook een student dieetkunde die in het project werkt. Hij en zijn voorganger hebben de keuken gerestyled (alles ordelijker gezet, meer structuur, meer aandacht voor hygiëne,…), dus dat is wel heel fijn! Hij kookt nu ook iedere dag, moeten wij dat niet doen J

Alle spulletjes die ik bij had voor de kindjes heeft Sadith eerst eens bekeken en die dingen gaan we stilletjesaan verdelen.

’s Avonds (voor het afscheid van de meisjes) met z’n allen gegeten in het project. Primitieve gevulde tomaten met puree (zonder oven) J En nadien nog uitgeweest in het centrum, fijn maar supervermoeiend.

Dan vrijdag ben ik er al helemaal ingevlogen met mijn 2 collega’s: 1^ste vergadering. En nadien nog naar het project. Ook laatste dag van 2 ergo-studenten. En ook verwelkoming van 3 nieuwe vrijwilligers: Zoë (mijn huisgenootje uit Nederland) en dan nog Sheldon en Megan (uit Australië).

Vrijdag de kleertjes die ik van Kalle had meegenomen uitgedeeld aan 5 kindjes. Zooooo schattig!!! Paloma mocht enkele dingen passen. Bij het uitdoen van haar broek bleek haar onderbroek echt een zeef…spijtig genoeg pasten de onderbroekjes van Kalle niet. Volgens Sadith zijn de onderbroekjes van alle kindjes in zo’n staat… Marisabel is een beetje groter en paste perfect in Kalles schoentjes; ook Nena, Edu en Randi hebben we blij kunnen maken met wat spulletjes.

’s Avonds salsales, daar heb ik toch voor gepast. Thuis spaghetti gemaakt en op tijd men bedje in.

Tot blogs en fijn weekend voor iedereen!!!

xxx

11-05-2013 om 15:28 geschreven door Aline