Sinds donderdag zijn Zoë en ik in het project de haren van
de kindjes aan het wassen en de oortjes aan het proper maken. Sadith (= leerkracht Spaans en ook leerkracht voor
de kindjes in het project) wist ons te zeggen dat de kinderen het zalig vinden
dat hun haren in het project gewassen worden, want dan is het met warm water.
Thuis worden hun haren gewassen met koud water Voor de meisjes (allemaal heel
lang haard) gebruikten we shampoo en conditioner. En dan nadien uitkammen, een
hele job met zoveel haar J
Grappig dingetje: ook de haren van Gladis (11 jaar) wasten we. We vroegen haar
of ze het fijn vond met warm water dit vond ze blijkbaar echt niet aangenaam.
Dus stapten we maar over op koud water bij haar, gek é?! Dan was er ook nog
Suri (6 jaar), zij heeft enorm lange haren. Na het wassen van het haar, kamden
we ook het haar van Suri maar er bleken enorm veel knopen in te zitten. Dus Zoë
en ik gebruikten elk een kam om alle knopen eruit te krijgen. Toen we klaar
waren merkten we pas dat Suri aan het huilen was, eigelijk echt heel zielig
want ze had tijdens het kammen geen kik gegeven dus dachten wij dat alles oké
was Zo merk je maar hoe dapper deze kinderen zijn (dit wordt van thuis uit
waarschijnlijk ook zo aangemoedigd).
Donderdagavond na het project- doorgereden naar het centrum
van Cusco om daar te eten. We gingen naar een restaurantje waar ik ook met
Sofie geweest was (tijdens ons 1ste weekend in Peru). Los Perros is een
klein gezellig restaurantje, met toffe zetels en natuurlijk lekker eten. Ik had
een tapasschotel met een pisco sour (= dé cocktail van Peru met pisco (likeur
van druiven)). Nadien hadden we nog afgesproken met mensen die Zoë via de
website van couchsurfing (= mensen die via die website hun zetel ter
beschikking stellen voor mensen die daar graag even willen slapen, op die
manier kan je ergens gratis logeren, leer je nieuwe mensen kennen en ontdek je
een stad op een andere manier) had leren kennen. We spraken af in een cafeetje
dat we nog niet kenden, siete angelitos (= zeven engeltjes), een café met
livemuziek. Het was toch wel spannend wat we van die jongens moesten
verwachten, want we hadden hen nog nooit gezien. Maar de 2 jongens waren heel
leuk, echt heel gewoon en vriendelijk. Ook waren ze wel attent, want toen we
naar huis gingen moesten we een eindje lopen om de taxi te nemen en ze gingen
met ons mee tot daar en ze noteerden de nummerplaat van de taxi.
Sinds gisteren is het hier s avonds heel koud en ook wel
overdag op ons appartement. Dus morgen gaan we dikke sokken en sjaal enzo
kopen. (Zoë zit hier nu op ons appartement met een deken rond zich een ijsje
aan het eten J,
dus duidelijk echt wel koud.)
Voor de autoliefhebbers: ook hier rijden er Peugeots. Deze
week hier nog mensen gezien met een Peugeot 404 als hun dagelijkse auto. (Ik
heb er ook een foto van hoor J)
Net even dikke pech, heel mijn blogbericht getypt en ineens
was alles weg. Natuurlijk stom van mij om dat niet even tussendoor op te
slagen, lesje voor intervolg.
Sinds maandagavond komt hier geregeld een fanfare- of
folkloregroepje voorbij. Zelfs al 1 keer om 7u s morgens. En ik weet echt niet
wat hiervoor de reden is De mannen zijn gekleed in typische klederdracht (heel
kleurrijk), hebben een nep-lama op hun rug en maken muziek.
Dinsdagavond is Romel bij ons komen eten. (Voor degenen die
Romel niet kennen: hij werkt ook in het project, hij doet voornamelijk
praktische dingen; o.a. bankzaken, officiële documenten in orde brengen,
klusjes, ). Zoë en ik hadden wel zin in gebakken patatjes met een salade en
kip, maar we dachten aanvankelijk dat zoiets nogal simpel zou zijn. Maar Romel
vond het superlekker!!! Hij heeft zelfs gezegd dat dit het lekkerste eten was
dat hij ooit van Europese mensen geproefd had. Dikke pluim voor Zoë en mij dus J
Woensdagochtend even naar de supermarkt, want s middags
zouden Megan en Sheldan (het Australisch koppel) bij ons komen lunchen. We
maakten eiersalade en guacomole. Ook deze kookkunsten vielen bij hen erg in de
smaak. Wie weet moeten Zoë en ik wel een kookboek uitbregen J Na onze lunch
brainstormden we over zondag, want de kindjes komen zondag naar het project.
(Om de 2 weken op zondag is er een leuke activiteit voor de kinderen in het
project.) We planden een eier-middag, meer uitleg komt na de activiteit
Dan in de namiddag naar het project. Ik kocht in België
potloden met een gom erop, deze gelabeld en uitgedeeld. Zon leuk potlood was
een schot in de roos, zowel voor de allerkleinsten als de groten. Ook het
speelgoed dat ik via Tinneke meekreeg, wordt al goed gebruikt. De 2 broertjes
(Daniel en Dario) vinden de puzzels al helemaal geweldig! Dikke merci van alle
kindjes voor al het speelgoed!!! Ook Marisabel komt nu superfier met haar
nieuwe schoentjes (groene all stars en stevige schoentjes) van Kalle naar het
project. Deze week zijn er niet zo heel veel kindjes in het project, want de
meesten hebben nu een weekje vakantie.
Woensdagavond maakte ik voor Zoë en mij arroz chaufa (voor
degenen die naar de benefiet zijn gekomen weten al wat dit is ). Op vraag van
zovelen zal ik hier het recept onthullen (ik werk nooit met exacte
hoeveelheden, dus dat moet je zelf een beetje uitproberen en proeven).
ARROZ CHAUFA
Benodigdheden:
-Rijst (ongeveer 100 gram per persoon)
-Kip (voor de vegetariër: kip vervangen door een
bakbanaan)
-Sojasaus
-Een klein beetje olie
-Pijpajuintjes (ongeveer 4 steeltjes per persoon)
-Paprika (1 kleine of halve per persoon)
-Eieren (1 à 2 per persoon)
Werkwijze:
-Kook de rijst zoals aangegeven op de verpakking.
-Snijdt of knip de kip in kleine stukjes. Bak de
kip in sojasaus in een wokpan (zorg dat de kip nog niet helemaal
drooggebakken is) en zet even opzij in een kom.
-Snijdt de pijpajuin en de paprika in kleine
stukjes.
-Bak de pijpajuin en paprika in een beetje olie
in de wokpan, voeg geregeld sojasaus toe.
-Maak ondertussen van de eitjes een omeletje,
snijdt nadien in kleine stukjes.
-Als de pijpajuin en de paprika een beetje gaar
zijn; voeg de rijst, kip en eieren toe.
-Laat alles nog even bakken en voeg nog sojasaus
toe (naar smaak).
-Als je nog wat groen van de pijpajuin over hebt,
kan je dit nog gebruiken als afwerking.
-Smakelijk!!! Que aproveche!!!
Vanmorgen (donderdag) ging in naar de markt, maar ze zijn de
markt al sinds maandag aan het poetsen, dus een beetje raar. De kraampjes staan
gewoon op straat. Ik ging er op zoek naar een haakpen (om de supercoole muts te
maken van de wol die ik kreeg van de PAVers), maar nergens te vinden. Wel
breinaalden gevonden om een leuk kussentje te maken met mijn fel groene wol.
In het kort ga ik met Zoë uitstap maken naar Ayacucho, is
een stadje niet zo heel ver hiervandaan maar toch 22u onderweg met de bus. Daar
is een project van Tumbador vzw (www.tumbador.be)
en voor hen werk ik al eens in het sportpaleis. Dus zou wel eens heel fijn zijn
om dit te bezoeken en natuurlijk dat stadje te ontdekken.
Vandaag met Liesbet, Ellen en Analief langs een schooltje voor buitengewoon onderwijs geweest: Centro Educativo Bàsico Especial - Nuestra Señora del Carmen. Want volgend schooljaar gaan daar 2 studenten ergotherapie hun stage doen (1 daarvan ook haar eindwerk). Het schooltje wordt gesubsideerd door de Peruviaanse overheid, dus zij hebben wel wat middelen. Was supertof om te zien dat zo'n goed gestructureerd systeem ook in Peru kan. Voornamelijk kinderen met visusproblemen, autisme en mentale beperking. Allemaal kleine klasjes met maximaal 6 kindjes, 1 leerkracht die intensief met hen bezig is, veel materiaal, muziekklas, klas voor huishoudelijke lessen,... er zijn zelfs mogelijkheden met braille. Kelly zou hier al haar werk vinden De kinderen volgen daar gewoon lager onderwijs, nadien kunnen zij doorstromen naar geïntegreerd/inclusief onderwijs en als dit niet mogelijk is kunnen zij in het schooltje nog ateliers volgen. De muziekleraar is een blinde man, van inclusie in Peru gesproken Hier ben ik dan echt wel fier op!!!
Vanmiddag was het heerlijk weer, dus mij even op ons dakterras (jajaja, jullie lezen dat goed) gezet. Was heerlijk in het zonnetje! 2u later is het enorm hard beginnen regenen en hagelen en natuurlijk ineens heel fris. Dat is typisch weer in Peru; heel wisselvallig dus!
Mijn 1ste werk al afgewerkt, de brieven voor de peters en meters. Al fijn dat ik zo al 1 ding heb kunnen afwerken.
Voor meer info over het project: www.urpisonqocha.com
Gisteren (zondag) was het hier Moederdag, wij vieren dat thuis op 15 augustus... Maar hier dus 12 mei. Overal zag je rode ballonen, opschriften met 'feliz dia mama', in alle winkeltjes kon je wat kopen voor je mama,... Zoë en ik hadden beslist om een uitstapje te maken... bleek toch niet zo'n goed idee. Want bijna alle Peruvianen gingen naar hun familie. We wilden naar Moray en las salineras gaan. Dus gingen we naar het busstationnetje...stond daar een rij van zeker 15meter... Wij daar maar gaan bijstaan. Er passeerden al verschillende bussen, maar elke keer waren wij er net niet bij. Het rare hier is ook: je staat eigelijk in de rij voor een zitplaats en als je wil staan kan je als de bus open gaat wat gaan dringen... Maar dat laatste probeerden we 1 keer, maar zonder succes. Dus dan maar verder aanschuiven, uiteindelijk 1,5u gewacht. De busrit naar Moray is mooi, met glooiende landschappen en in de verte besneeuwde bergtoppen. Deze uitstap had ik toen met Sofie ook al eens gedaan, dus ik wist ongeveer nog waar ik moest uitstappen. Daar gearriveerd, een taxi genomen. De taxi zou ons eerst naar Moray brengen en nadien naar las salineras. Moray is een inca-site, volledig gemaakt in een ronde. Het is heel knap om te zien. Nu mochten we niet helemaal tot beneden wandelen, wel spijtig want vorige keer mocht dat wel. Voor meer info over Moray (in het Engels): http://en.wikipedia.org/wiki/Moray_(Inca_ruin) Nadien las salineras, zijn zoutterrassen. Ook heel indrukwekkend om te zien. Je verwacht dat alles wit is, maar er zijn enorm veel kleurschakeringen. Na deze 2 bezoekjes, moe en voldaan terug naar huis.
Vandaag ben ik even naar het centrum geweest, een beetje gewerkt, gekookt, naar de markt geweest,... niet veel spectaculair. Een gewoon dagje hier eigelijk. Vandaag zijn ook weer 2 studenten naar huis vertrokken. Zij gaan eerst met de bus naar Lima en van daar met het vliegtuig naar België, dus die zijn nog even onderweg...
Wistjedatje... de kinderen en veel verkopers hier over hun mouwen een extra mouw over doen (van elleboog tot pols) om hun kledij te beschermen zodat het niet vuil wordt.
