Net even dikke pech, heel mijn blogbericht getypt en ineens
was alles weg. Natuurlijk stom van mij om dat niet even tussendoor op te
slagen, lesje voor intervolg.
Sinds maandagavond komt hier geregeld een fanfare- of
folkloregroepje voorbij. Zelfs al 1 keer om 7u s morgens. En ik weet echt niet
wat hiervoor de reden is De mannen zijn gekleed in typische klederdracht (heel
kleurrijk), hebben een nep-lama op hun rug en maken muziek.
Dinsdagavond is Romel bij ons komen eten. (Voor degenen die
Romel niet kennen: hij werkt ook in het project, hij doet voornamelijk
praktische dingen; o.a. bankzaken, officiële documenten in orde brengen,
klusjes, ). Zoë en ik hadden wel zin in gebakken patatjes met een salade en
kip, maar we dachten aanvankelijk dat zoiets nogal simpel zou zijn. Maar Romel
vond het superlekker!!! Hij heeft zelfs gezegd dat dit het lekkerste eten was
dat hij ooit van Europese mensen geproefd had. Dikke pluim voor Zoë en mij dus J
Woensdagochtend even naar de supermarkt, want s middags
zouden Megan en Sheldan (het Australisch koppel) bij ons komen lunchen. We
maakten eiersalade en guacomole. Ook deze kookkunsten vielen bij hen erg in de
smaak. Wie weet moeten Zoë en ik wel een kookboek uitbregen J Na onze lunch
brainstormden we over zondag, want de kindjes komen zondag naar het project.
(Om de 2 weken op zondag is er een leuke activiteit voor de kinderen in het
project.) We planden een eier-middag, meer uitleg komt na de activiteit
Dan in de namiddag naar het project. Ik kocht in België
potloden met een gom erop, deze gelabeld en uitgedeeld. Zon leuk potlood was
een schot in de roos, zowel voor de allerkleinsten als de groten. Ook het
speelgoed dat ik via Tinneke meekreeg, wordt al goed gebruikt. De 2 broertjes
(Daniel en Dario) vinden de puzzels al helemaal geweldig! Dikke merci van alle
kindjes voor al het speelgoed!!! Ook Marisabel komt nu superfier met haar
nieuwe schoentjes (groene all stars en stevige schoentjes) van Kalle naar het
project. Deze week zijn er niet zo heel veel kindjes in het project, want de
meesten hebben nu een weekje vakantie.
Woensdagavond maakte ik voor Zoë en mij arroz chaufa (voor
degenen die naar de benefiet zijn gekomen weten al wat dit is ). Op vraag van
zovelen zal ik hier het recept onthullen (ik werk nooit met exacte
hoeveelheden, dus dat moet je zelf een beetje uitproberen en proeven).
ARROZ CHAUFA
Benodigdheden:
-Rijst (ongeveer 100 gram per persoon)
-Kip (voor de vegetariër: kip vervangen door een
bakbanaan)
-Sojasaus
-Een klein beetje olie
-Pijpajuintjes (ongeveer 4 steeltjes per persoon)
-Paprika (1 kleine of halve per persoon)
-Eieren (1 à 2 per persoon)
Werkwijze:
-Kook de rijst zoals aangegeven op de verpakking.
-Snijdt of knip de kip in kleine stukjes. Bak de
kip in sojasaus in een wokpan (zorg dat de kip nog niet helemaal
drooggebakken is) en zet even opzij in een kom.
-Snijdt de pijpajuin en de paprika in kleine
stukjes.
-Bak de pijpajuin en paprika in een beetje olie
in de wokpan, voeg geregeld sojasaus toe.
-Maak ondertussen van de eitjes een omeletje,
snijdt nadien in kleine stukjes.
-Als de pijpajuin en de paprika een beetje gaar
zijn; voeg de rijst, kip en eieren toe.
-Laat alles nog even bakken en voeg nog sojasaus
toe (naar smaak).
-Als je nog wat groen van de pijpajuin over hebt,
kan je dit nog gebruiken als afwerking.
-Smakelijk!!! Que aproveche!!!
Vanmorgen (donderdag) ging in naar de markt, maar ze zijn de
markt al sinds maandag aan het poetsen, dus een beetje raar. De kraampjes staan
gewoon op straat. Ik ging er op zoek naar een haakpen (om de supercoole muts te
maken van de wol die ik kreeg van de PAVers), maar nergens te vinden. Wel
breinaalden gevonden om een leuk kussentje te maken met mijn fel groene wol.
In het kort ga ik met Zoë uitstap maken naar Ayacucho, is
een stadje niet zo heel ver hiervandaan maar toch 22u onderweg met de bus. Daar
is een project van Tumbador vzw (www.tumbador.be)
en voor hen werk ik al eens in het sportpaleis. Dus zou wel eens heel fijn zijn
om dit te bezoeken en natuurlijk dat stadje te ontdekken.
Vandaag met Liesbet, Ellen en Analief langs een schooltje voor buitengewoon onderwijs geweest: Centro Educativo Bàsico Especial - Nuestra Señora del Carmen. Want volgend schooljaar gaan daar 2 studenten ergotherapie hun stage doen (1 daarvan ook haar eindwerk). Het schooltje wordt gesubsideerd door de Peruviaanse overheid, dus zij hebben wel wat middelen. Was supertof om te zien dat zo'n goed gestructureerd systeem ook in Peru kan. Voornamelijk kinderen met visusproblemen, autisme en mentale beperking. Allemaal kleine klasjes met maximaal 6 kindjes, 1 leerkracht die intensief met hen bezig is, veel materiaal, muziekklas, klas voor huishoudelijke lessen,... er zijn zelfs mogelijkheden met braille. Kelly zou hier al haar werk vinden De kinderen volgen daar gewoon lager onderwijs, nadien kunnen zij doorstromen naar geïntegreerd/inclusief onderwijs en als dit niet mogelijk is kunnen zij in het schooltje nog ateliers volgen. De muziekleraar is een blinde man, van inclusie in Peru gesproken Hier ben ik dan echt wel fier op!!!
Vanmiddag was het heerlijk weer, dus mij even op ons dakterras (jajaja, jullie lezen dat goed) gezet. Was heerlijk in het zonnetje! 2u later is het enorm hard beginnen regenen en hagelen en natuurlijk ineens heel fris. Dat is typisch weer in Peru; heel wisselvallig dus!
Mijn 1ste werk al afgewerkt, de brieven voor de peters en meters. Al fijn dat ik zo al 1 ding heb kunnen afwerken.
Voor meer info over het project: www.urpisonqocha.com
Gisteren (zondag) was het hier Moederdag, wij vieren dat thuis op 15 augustus... Maar hier dus 12 mei. Overal zag je rode ballonen, opschriften met 'feliz dia mama', in alle winkeltjes kon je wat kopen voor je mama,... Zoë en ik hadden beslist om een uitstapje te maken... bleek toch niet zo'n goed idee. Want bijna alle Peruvianen gingen naar hun familie. We wilden naar Moray en las salineras gaan. Dus gingen we naar het busstationnetje...stond daar een rij van zeker 15meter... Wij daar maar gaan bijstaan. Er passeerden al verschillende bussen, maar elke keer waren wij er net niet bij. Het rare hier is ook: je staat eigelijk in de rij voor een zitplaats en als je wil staan kan je als de bus open gaat wat gaan dringen... Maar dat laatste probeerden we 1 keer, maar zonder succes. Dus dan maar verder aanschuiven, uiteindelijk 1,5u gewacht. De busrit naar Moray is mooi, met glooiende landschappen en in de verte besneeuwde bergtoppen. Deze uitstap had ik toen met Sofie ook al eens gedaan, dus ik wist ongeveer nog waar ik moest uitstappen. Daar gearriveerd, een taxi genomen. De taxi zou ons eerst naar Moray brengen en nadien naar las salineras. Moray is een inca-site, volledig gemaakt in een ronde. Het is heel knap om te zien. Nu mochten we niet helemaal tot beneden wandelen, wel spijtig want vorige keer mocht dat wel. Voor meer info over Moray (in het Engels): http://en.wikipedia.org/wiki/Moray_(Inca_ruin) Nadien las salineras, zijn zoutterrassen. Ook heel indrukwekkend om te zien. Je verwacht dat alles wit is, maar er zijn enorm veel kleurschakeringen. Na deze 2 bezoekjes, moe en voldaan terug naar huis.
Vandaag ben ik even naar het centrum geweest, een beetje gewerkt, gekookt, naar de markt geweest,... niet veel spectaculair. Een gewoon dagje hier eigelijk. Vandaag zijn ook weer 2 studenten naar huis vertrokken. Zij gaan eerst met de bus naar Lima en van daar met het vliegtuig naar België, dus die zijn nog even onderweg...
Wistjedatje... de kinderen en veel verkopers hier over hun mouwen een extra mouw over doen (van elleboog tot pols) om hun kledij te beschermen zodat het niet vuil wordt.
Hola! Que tal? Hier gaat alles goed! Zaterdag was het ietsje frisser dan voorbije dagen, maar nog tshirt-weer en soms truitje bij aandoen. Vandaag met Zoë naar het centrum geweest. Eerst het steile weggetje omhoog naar de artisanale markt van San Blas. Weer gezellig zoals altijd, dan wat gekuierd door de straatjes. 's Middags gaan eten in een lokaal eettentje, was wel even zoeken want veel Peruvianen gaan zaterdagmiddag iets eten. Na een beetje wachten een plekje gevonden. We hadden een menuutje: avocadosalade, spinaziesoep, forel met rijst, frietjes en groenten en een drankje. Dit alles voor 11soles (= ongeveer 3,5). Heel lekker en superveel (je krijgt echt niet alles op). Ook nog een nieuw adresje ontdekt om op een dakterras iets te gaan drinken, met zicht op de kathedraal. Deze plek is natuurlijk iets duurder, maar af en toe moet da wel eens kunnen om van de rust te genieten. In de namiddag nog afgesproken met kenissen van Zoe. Dat koppel trekt bijna een half jaar door Zuid-Amerika. ze zijn vertrokken in brazilie, nu peru en nadien nog bolivie en Paraguay. Met hen dan nog een sapje gaan drinken op de markt in cusco. Nadien nog naar de supermarkt en dan moe terug naar huis. De studenten die voor ons in het appartement zaten waren in hun knutsel-bui, zij maakten dingen voor kerst en pasen voor in het appartement. Maar die dingen en zelfs de kerstboom stonden er nu nog, daar hebben we toch even verandering in gebracht 😊 Ik kocht in de stad een vrolijk tafellakentje en misschien kopen we deze week nog wat bloemetjes en dan is het weer gezellig!
Op jullie vraag, toch maar een blog gestart. Op zich ook wel
handig voor mij, hoef ik niet 10 keer hetzelfde te mailen ofzo J (Een leraar vroeger
zei altijd: wie slim is, mag lui zijn; dus bij deze J ).
Dus eerst even over men trip naar hier Ik ben woensdagochtend
vertrokken. We waren goed op tijd in de luchthaven (al geluk), want ik moest
nog een extra bagage inchecken en het zou misschien nog kunnen dat ik een extra
ticket zou moeten kopen omdat mijn terugticket naar België pas 7 maanden later
is en je mag eigelijk maar 6 maanden in Peru blijven. Dus ik naar de incheck en
ja wat ik dacht was natuurlijk waar, ik moest nog naar connections om een extra
ticket te regelen. Dus ik daar naartoe (is op de luchthaven) met mijne visa in
de aanslag. Maar die man achter de balie was zo lief om een fictief ticket voor
mij te boeken en met zon papier zou het geen probleem zijn en ik had
zogezegd 637 betaalt. Dus dan poging 2 bij de incheck, en het lukte nu met dit
ticket! Ikke natuurlijk superblij! En dan nog mijn extra valies natuurlijk
overgewicht. Er nog paar dingen uitgehaald en nadien bij mijn handbagage
gestoken. Toch wel opluchting dat die ochtend alles op zijn plooi viel.
Dan rond 11u vertrokken om in de namiddag (plaatstelijke
tijd, 6u verschil met België) in Atlanta aan te komen. Die controles daar zijn
wel enorm, 2 keer keilang moeten aanschuiven (douane en handbagage-check). Ik
had al schrik om mijn vliegtuig naar Lima niet te halen, maar lukte
uiteindelijk toch.
Dan rond 22u (plaatselijke tijd, 7u verschil met België)
aangekomen in Lima. Ik was natuurlijk al keimoe!!! Daar eerst langs de douane
voor mijn visum was ook even heel spannend! Die man bleef mij maar vragen
stellen omdat ik hem een visum voor 6 maanden had gevraagd. Uiteindelijk na
veel gedoe is het toch in orde gekomen. Volgende keer toch maar een nieuw
paspoort aanvragen, dan kunnen ze niet meer zien hoeveel keer ik al in Peru ben
geweest. Na de douane mijn valies ophalen en opnieuw inchecken. Ook hier was
mijn 2de valies te zwaar, dus nog meer dingen in mijn handbagage. En
moest ik ook nog eens een 2de keer bijbetalen voor die valies, is
het eigelijk niet meer waard. Volgende keer toch reduceren tot 1 valies. Want
de dingen die erin zaten waren zelfs niet zoveel waard als de prijs die ik nu
betaalt heb om ze te mogen meenemen Ach ja!En dan moest ik nog paar uur wachten op de luchthaven in Lima en daar is
niets om je comfortabel te zetten of leggen Dus met een hele hoop mensen ons
maar op de grond gelegd, tja gaat ook é.
En dan uiteindelijk nog het laatste vliegtuig en dan om 6u20
(13u20 in België) aangekomen in Cusco. Supermoe, maar toch wel blij dat ik er
ben geraakt.
Dan donderdagochtend mijn valiezen op mijn kamer gezet (is in
hetzelfde appartement als toen ik hier was met Sofie in 2011), douche gepakt en
dutje gaan doen. Want in de namiddag al direct naar de kindjes. Was superfijn
om ze terug te zien. Sommigen herkenden mij nog, anderen wisten mijn naam niet
meer, En er zijn ook enkele nieuwe kindjes, heel fijn!!! Het was vandaag ook
de laatste dag van 2 studenten, dus een drukke bedoening. En de kindjes mochten
ook vroeger naar huis, want het was nog een oudervergadering. We hebben
afgesproken dat we in juni een dagje gaan schilderen in het project en de
ouders gaan ons hierbij helpen. Ik denk dat dit ook wel heel fijn is om die
mensen wat beter te leren kennen. Misschien kan dan mijn woordenboekje quechua
van Sofie wel van pas komen J
(Veel ouders van onze kindjes praten thuis enkel quechua, is een echte incataal
van hier).
Er is nu ook een student dieetkunde die in het project
werkt. Hij en zijn voorganger hebben de keuken gerestyled (alles ordelijker
gezet, meer structuur, meer aandacht voor hygiëne, ), dus dat is wel heel fijn!
Hij kookt nu ook iedere dag, moeten wij dat niet doen J
Alle spulletjes die ik bij had voor de kindjes heeft Sadith
eerst eens bekeken en die dingen gaan we stilletjesaan verdelen.
s Avonds (voor het afscheid van de meisjes) met zn allen
gegeten in het project. Primitieve gevulde tomaten met puree (zonder oven) J En nadien nog
uitgeweest in het centrum, fijn maar supervermoeiend.
Dan vrijdag ben ik er al helemaal ingevlogen met mijn 2
collegas: 1ste vergadering. En nadien nog naar het project. Ook
laatste dag van 2 ergo-studenten. En ook verwelkoming van 3 nieuwe
vrijwilligers: Zoë (mijn huisgenootje uit Nederland) en dan nog Sheldon en
Megan (uit Australië).
Vrijdag de kleertjes die ik van Kalle had meegenomen
uitgedeeld aan 5 kindjes. Zooooo schattig!!! Paloma mocht enkele dingen passen.
Bij het uitdoen van haar broek bleek haar onderbroek echt een zeef spijtig
genoeg pasten de onderbroekjes van Kalle niet. Volgens Sadith zijn de
onderbroekjes van alle kindjes in zon staat Marisabel is een beetje groter en
paste perfect in Kalles schoentjes; ook Nena, Edu en Randi hebben we blij
kunnen maken met wat spulletjes.
s Avonds salsales, daar heb ik toch voor gepast. Thuis
spaghetti gemaakt en op tijd men bedje in.
