Elke morgen als we opstaan kijken we angstvallend naar Ebony of ze die nacht alweer niet teveel gegroeid is. Maar we zullen ons er moeten bij neerleggen. We gaan met een grote meid in Zaventem arriveren...
Gisteren is Ebony op bezoek geweest in de township van Langa. Samantha was onze gids en heeft ons het 'zwarte verhaal' gedaan over Zuid Afrika. Nadat we de situatie in deze township en nog twee andere waar we zijn doorgereden gezien hebben, snappen we de beslissing van Ebony's geboortemoeder om haar af te staan nog beter. De levenssituaties in deze townships zijn echt schrijnend.
Langa is één van de oudste townships in Cape Town speciaal gebouwd voor de zwarte bevolking, en 100% Xhosa (net zoals Ebony). En ondanks wat wij gezien hebben, blijkbaar één van de betere. Er zijn scholen voorzien voor de kinderen (ook al kunnen veel ouders de kosten hiervoor niet betalen), sport is een belangrijk iets voor hen, en voor de vrouwen van Langa is naar de kerk kunnen gaan enorm belangrijk. Er zijn dan ook in de township 10 kerken gebouwd.
Om de mensen te kunnen inlichten over de gevaren van Aids, tbc, maar ook over andere zaken die voor hen belangrijk kunnen zijn, werd er een centrum gebouwd waar regelmatig informatieavonden worden georganiseerd en ontspanningsmogelijkheden voor de jongeren. Alcoholmisbruik is een serieus probleem in de townships. Alcohol is helemaal niet duur en vermits ze tijdens het weekend niets anders te doen hebben, zetten ze zich aan het drinken, met alle gevolgen van dien: vechtpartijen, stelen, overvallen, verkrachtingen, ...
Het grootste probleem echter in een township is het gebrek aan privacy. Iedereen leeft op elkaar en veel families delen gewoon een kamer. Als ze het geluk hebben om op een hoek van een straat te wonen, of een klein tuintje hebben, kunnen ze hier nog een 'shak' (houten barak) bouwen om toch een beetje apart te wonen. Omdat de huisjes zo dicht tegen elkaar staan en ze met parafinkachels verwarmen, is de kans op brandgevaar heel groot, en deze slaat dan onmiddelijk op de andere huisjes over.
Er wonen in de township ook meer rijkere mensen en eigenlijk overal in Cape Town kunnen gaan wonen, maar die er toch voor kiezen om in de township te blijven om te laten zien dat het ook anders kan en dat het mogelijk is om uit de slechte situatie te geraken. Deze buurt noemt dan ook de 'Beverly Hills' van Langa. De huizen zijn van steen en hebben een grotere oppervlakte. Samantha heeft ons nog meer verteld over de situatie in de township, en de situatie tussen de blanken en de zwarten in District zes, maar het is te veel om hier neer te schrijven. Ze bracht een oprecht verhaal en kon dit ook doen omdat ze haar leven lang al in deze township woont.
Als je de foto's in ons fotoalbum bekijkt (hopelijk klaar tegen deze avond) spreken deze wel voor zichzelf....
We zijn een bezoekje gaan brengen aan één van de vrouwen die in Langa woont. Het huisje zal niet groter zijn dan 5m x 2m. Het geeft wel onderdak aan 6 personen. Er zijn twee plaatsen aan: één met de keuken (?) en bed voor de mama en de woonkamer die 's nachts dienst doet als slaapkamer voor de anderen. En dan hebben we het gehad. Toch zijn ze gelukkig met de situatie want ze hebben stromend water en elektriciteit, wat al een serieuze verbetering is tegenover 10 jaar geleden. Het sanitair is uiteraard wel gemeenschappelijk. De kleding die ze draagt op de foto hieronder is een typische Xhosa outfit. Ze heeft ons verder nog verteld over de Xhosa cultuur en over de 'klak-klanken' die ze maken.
Daarna hebben we een bezoekje gebracht aan het kinderdagverblijf. De kinderen kunnen hier terecht tot de leeftijd van 6, want dan is het onderwijs verplicht. Het kost de ouders 100 ZAR (bijna 9) per maand om de kinderen naar het dagverblijf te brengen maar niet iedereen kan dit betalen. Hiervoor rekenen ze dan op donaties en steun van de stad om de kinderen toch te kunnen laten komen en ze een opvang te geven.
In de namiddag zijn we met Hettie en Cobus naar Zevenwacht gereden om wijn te proeven. Krisna, de nicht van Cobus, werkt daar als conference manager en had ons uitgenodigd. Ze spreekt ook Nederlands omdat ze vrienden heeft in Genk. Zeer lekkere wijn trouwens Vanavond hebben we met haar afgesproken om bij Hettie en Cobus Belgische frietjes te bakken. Maar nu gaan we eerst naar Robbeneiland. Dus tot later
Hier zijn we weer. En ja, het fotoboekje van gisteren staat nog niet op onze site. We waren nogal laat thuis en eigenlijk ook wel een beetje moe. Maar we willen jullie toch enkele foto's meegeven van onze uitstap van vandaag.
Om 11u hadden we met Tilda afgesproken aan de Belgische Ambassade om Ebony haar paspoort in orde te brengen. Beter gezegd om de aanvraag hiervoor te doen. De papieren gaan nu naar het Ministerie van Justitie in België en zij moeten hun goedkeuring geven. Hopelijk (alhoewel ) is het paspoort vrijdag in orde...
Van daaruit zijn we terug langs de kustlijn vertrokken voor een tweede poging om naar de Cape Point te gaan. Dit is ons ook gelukt. En het was opnieuw een enorm mooie ervaring. Van zodra je het natuurpark binnen komt, wordt je overdonderd door het landschap. Overal waar je kijkt, zie je gewoon groen, bergen en zee. En ook het weer was opnieuw heel goed.
We hebben een treintje genomen (de flying Dutchman) die je nog een einde verder op de berg neemt. Er is dan nog een wandeling die je kan doen tot helemaal achteraan op het puntje, maar dit was onmogelijk om te doen met een buggy en de zon brandde te hard om Ebony gewoon op de arm te nemen. We zijn wel tot boven op de vuurtoren gegaan en het uitzicht daar was ook al overdonderend. Van daaruit kan je heel goed zien waar de Atlantische en de Indische oceaan samen komen.
We proberen om zoveel mogelijk in beeld te brengen (film, foto), maar het is toch verre van hetzelfde als het in het echt zien. Kaapstad en omgeving is gewoon geweldig en een aanrader voor iedereen. Het zijn niet enkel de attracties of de plaatsen waar je naartoe gaat die mooi zijn, maar ook de weg ernaartoe, en dit krijg je gewoon niet vastgelegd op een foto of op film. (even een tussendoortje.... )
We hebben het geluk gehad om tegen het einde van de dag nog een struisvogel en enkele baboons tegen het lijf te lopen. Er waren nog mensen die de baboons gezien hadden en die hebben bezoek gehad van één van hen. Het koppel was naar de baboon aan het kijken en die sprong ondertussen gewoon door het open raam van hun auto. We waren spijtig genoeg iets te laat om de camera op te zetten en het te filmen. Hilarisch gewoon.
Omdat we langer dan gepland in het park gebleven zijn, ging het van daaruit gewoon richting Afri-Khaya. Morgen begint de dag vroeg. We moeten om 8.45u aan het Waterfront zijn, en vermits dit tijdens de ochtendspits is en centrum Kaapstad, loopt onze wekker al om 6u af ... We worden daar afgehaald om een Township te bezoeken. In de late namiddag gaan we met Hettie en Cobus op stap naar een Wijngaard.
We beloven dat morgen de foto's op de site zullen staan.
Het is ons eindelijk gelukt. Na meer dan twee weken waren de weergoden ons goedgezind. Het was prachtig weer vandaag. (bijna) Geen wolkje aan de lucht te zien, en bij een temperatuur van een 24°, en windstil was het heel leuk vertoeven zo heel hoog op die berg. We moesten eerst al een stukje met de auto naar boven rijden en dan ga je het laatste stuk tot op 1086 meter met een kabelbaan. Als je beneden staat denk je dat die kabelbaan niet erg meer omhoog gaat, maar geloof me, het is nog een stuk klimmen.
Boven op de berg is het zicht gewoon adembenemend. Je ziet gans Kaapstad, de stranden, Robbeneiland. Prachtig gewoon en helemaal niet te omschrijven. Dit moet je gewoon 'in real' doen. Een echte aanrader voor iedereen die een bezoek aan Kaapstad brengt. We hebben geprobeerd om de uitzichten op papier te zetten, maar ze reflecteren nog geen tiende van wat het eigenlijk is.
Van daaruit wilden we verder zuidelijk rijden naar Kaap Goede Hoop, via Camps Bay en Houtbay. We zijn ook niet verder geraakt dan Houtbay omwille van werken aan de weg naar de Kaap. We moesten het hele stuk terug naar Kaapstad rijden om dan langs de andere kant van de Tafelberg te rijden, maar het was ondertussen al te laat geworden. Zal voor een van de dagen zijn. En die zijn er niet veel meer he. Nu we een beetje gewend geraken aan het Afrikaanse leven en de gebruiken en gewoonten, is de vakantie bijna afgelopen. Maar we hebben de belangrijkste ervaring van ons leven hier mogen meemaken, dus beter kan het niet worden denk ik.
Vanuit Houtbay zijn we terug naar Kaapstad gereden via Constantia, naar de Waterfront. Hier hebben we de Tafelberg kunnen fotograferen zoals hij bijna in alle reisbrochures ed te zien is... maar vooral, na een tijdje wandelen zijn we iets gaan drinken in den Anker. Inderdaad, een Belgisch restaurant en wat verkopen ze daar ....?? DUVEL!!!!! Er was iemand heel blij (behalve met de prijs dan, bijna 4). Met een Duvel in de hand (en voor Wendy een Cola light), een pot mosselen voor ons en zicht op de Tafelberg, hebben we kunnen genieten van alweer een mooie dag en een schattige, lieve dochter (ook al was ze vandaag nogal in een zeurbui). PS: aan iedereen die ooit naar de Waterfront gaan: de mosselen zijn echt geen aanrader. Het ziet eruit zoals bij ons, maar de mosselen smaken echt niet lekker. Ze zijn gigantisch groot, maar hebben een heel wrange smaak.
Voordat we naar huis reden zijn we nog enkele CD's gaan kopen met Zuid-Afrikaanse muziek. En een cd waarvan de muziek gezongen is in het Xhosa. Zo kan Ebony later haar roots ook via muziek een beetje beter leren kennen.
Er is dus weer een dag voorbij. Morgen gaan we naar de ambassade om Ebony haar paspoort te regelen. Wat we dan de rest van de dag nog hebben gedaan, kan je morgen opnieuw op deze blog lezen.
Polle wou alvast eens oefenen voor als wij gaan verhuizen en heeft Cobus geholpen met de verhuis van een kennis. Al de spullen moesten in Saldanha geraken. Hiervoor hebben we ongeveer anderhalf uur gereden. Het was een mooie rit langs de Westkust van Zuid-Afrika, en door het binnenland. De donkere wolken en de regenbuien van 's morgens waren ondertussen verdwenen en een mooie blauwe lucht kwam tevoorschijn. Ook de temperatuur deed het niet slecht vandaag.
Saldanha heeft een grote ijzerertsindustrie en een militaire haven. Het is ook een geliefde plek van watersporttoeristen. Hettie en Cobus trakteerden ons in een restaurant in de haven op een lekkere lunch. Ebony heeft lekker genoten van een flesje pap en heeft het ons in geuren en kleuren verteld.
Van daar uit zijn we terug richting Kaapstad gereden en hebben we een tussenstop gemaakt naar het Bloubergstrand. Dit strand staat bekend voor zijn fantastische 'ansichtkaart uitzicht' over de baai richting Kaapstad en Tafelberg. Er was echter al veel mist op komst toen we eraan kwamen, en we hebben de stad niet kunnen zien, maar we hebben wel het geweldige uitzicht over de Tafelberg gehad.
De zon scheen nog steeds en we zijn met Ebony een stukje gaan wandelen tot de zon onder was. Ook dit heeft, ondanks de mist, enorm mooie beelden opgeleverd.
Daarna zijn we naar huis gereden en hebben we onze kleine meid een badje gegeven en in haar bedje gelegd want morgen wordt opnieuw een avontuurlijke dag voor haar. We gaan morgen (eindelijk) de Tafelberg opgaan en daarna verder rijden naar Kaap Goede Hoop. De foto's hiervan kan je daarna opnieuw in ons fotoalbum terugvinden. Deze van vandaag zullen morgenvroeg op de site komen.
Slaapwel iedereen, nog veel lees- en schrijfplezier en tot morgen.
Het fotoalbum van Stellenbosch is ook toegevoegd aan de website. Nu gaan we Hettie en Cobus helpen met een verhuis. We weten zelfs niet waar we naartoe gaan. Als het een interessante dag was, laten we het jullie wel weten! We gaan snel iets eten want om 9u moeten we weg. Ondertussen is Ebony haar zeehond geluidjes aan het doen . Tot later
Het was een typische Belgische zomerdag vandaag. Veel regen, bewolkt, een graad of 20. Maar tussen de regenbuien door, scheen de zon en was het nog een leuke dag. Maar onze plannen om naar de Tafelberg te gaan, liggen nog altijd in de schuif. Daarom zijn we maar naar Stellenbosch gereden.
En dat was een groot succes. Het is een enorm mooie stad om rond te wandelen. Vooral omdat het volstaat met beelden van Cheetahs, en dat zijn katachtigen voor wie het niet moest weten . Je kan er ook nog heel veel huizen vinden in Victoriaanse en Kaaps Nederlandse stijl.
's Middags zijn we erg lekker gaan eten bij, hoe kan het anders, Jan Cats restaurant. Wendy heeft Boboti gegeten, een typisch Zuid-Afrikaans gerecht, en het was zeer lekker klaargemaakt. Ebony heeft tijdens het eten ons een hele uitleg gedaan. Ze spreekt al vlot alleen verstaan we het niet
Wendy wou na het eten absoluut naar Oom Samie se winkel gaan. Het is een winkel die in 1904 is geopend door Samie en die een zeer beminde figuur is geworden in Stellenbosch. Je kan er heel wat brocanterie kopen. We zijn daar ook iets gaan drinken aan de achterkant omdat het plots terug begon te regenen.
Nu begint het aftellen voor ons echt. Volgende week vrijdag zijn we reeds enkele uurtjes aan het vliegen. Hopelijk blijft Ebony niet groeien zoals ze nu bezig is, want dan zal het snel een grote meid zijn.
Vanmorgen hadden we om 10 uur een afspraak met Jacob en Carolien, 2 Belgen die ondertussen al 6 maanden verblijven in Zuid-Afrika en als vrijwilligers meewerken binnen het Norsa-project. Je kan op hun website meer lezen over Norsa (http://www.jacob-carolien.com) Tesamen met 2 Noorse koppels die ook voor adoptie in Zuid-Afrika verblijven, zijn we naar Wellington gereden, zij met het busje van NORSA, wij met de wagen omdat we vandaar verder zouden gaan naar Paarl.
Het gemeenschapscenter dat we bezochten geeft scholing aan een 80-tal kinderen en geeft op dit moment huisvesting aan een 18-tal kinderen.
Daarnaast bezorgen zij ook eten aan de allerarmsten binnen hun gemeenschap. Per maand besteedt het gemeenschapscenter een 2000 euro aan de kinderen en de armen in de gemeenschap. We hebben daar een kindje gezien van 4 maanden waarbij Ebony in vergelijking met dit kindje een ware reus is. Op zo'n moment begrijp je beter de beslissing van een moeder om haar kindje voor adoptie af te staan. Terwijl onze keuzes gaan over de kleur van auto die we zouden kopen...
Een ander kindje was aangemeld voor adoptie maar had bij de laatste testen HIV. Ze kwam dus niet meer in aanmerking. Een dikke proficiat aan Jacob en Carolien om dagdagelijks deze kinderen een beetje geluk te geven in hun leven. Jacob en Carolien moesten nog naar Kaapstad. Wij zijn doorgereden naar Paarl.
In Paarl hebben eerst even het centrum bezocht. Daarna hebben we een beklimming gedaan naar het Wild Flower Reserve. Welliswaar met de wagen want we hadden niet veel tijd meer. Vandaaruit hadden we een mooi zicht op Paarl.
Het was een snel bezoekje aan Paarl want we wilden in Belville nog even langs het Karl Bremer ziekenhuis passeren voor een foto want Ebony is geboren in dit ziekenhuis.
Het fotoboekje van deze dag zal waarschijnlijk voor morgen zijn.
Vandaag gaat Ebony het Norsa project bezoeken. NORSA Community Care is een niet-gouvernementele organisatie (ngo) in Zuid-Afrika die zich toelegt op het ontwikkelen van gemeenschapsprojecten met specifieke aandacht voor kinderen en families met kinderen getroffen door het HIV/AIDS-virus, Tuberculose of extreme armoede. Voor meer info over het Norsa project klik je op de foto.
Ondertussen zijn de foto's van de pinguins toegevoegd aan het fotoalbum.
We zijn wat blijven plakken bij Hettie en Cobus met als gevolg dat we onze foto's van de pinguins nog niet hebben kunnen klaarmaken. Maar voor de late opblijvers hebben we wel een primeur: Ebony de zeehond. Klik in de linkerkolom op de link naar fotoalbum en klik op de foto die is toegevoegd op woensdag 29 april. Het is een kort filmpje. Diegenen die een tragere verbinding hebben, moeten even geduld hebben tot het filmpje opgeladen is. Wij hebben er van genoten. Hopelijk jullie ook?
We zijn net terug van de ontmoeting met de geboortemama van Ebony. Het is een mooie vrouw. Als Ebony op haar gaat lijken dan gaat Polle enkele bodyguards moeten inhuren (dixit Sunette van New Life Center). Ze heeft vooral een mooi karakter. Het is een kalme en rustige vrouw met een zeer mooie glimlach. Sunette heeft ons vertelt over hoe de geboortemama van Ebony was tijdens haar verblijf in het center. Ze is iemand die de zon laat schijnen in ieders hart. Ze tracht iedereen gerust te stellen. Ze komt met iedereen overeen en is geen ruziemaker. Voor ons is het vooral een zeer moedige vrouw om de ontmoeting met ons aan te gaan. Ze is emotioneel zeer sterk (sterker als ons ). We hebben onze vragen aan haar kunnen stellen en kunnen hierdoor later een mooi verhaal vertellen aan Ebony. Waarover dit allemaal gegaan is gaan we echter voor ons houden. Ook geen foto's deze keer want die houden we voor Ebony.
Nu gaan we even bekomen van de emoties en Wendy gaat wat verder uitzieken. Straks mag je nog een fotoboek verwachten over ons bezoek aan de pinguins.
Vandaag wordt het een belangrijke dag voor ons. We gaan de moeder van Ebony ontmoeten. Net op dit moment is ook Wendy vannacht ziek geworden. Ondertussen gaat het al iets beter. Waarschijnlijk iets verkeerd geëten? Om 9u30 komt Tilda ons halen en dan is het 'emo-tijd'.
Het weer is ondertussen echt Belgisch herfstweer. De regen is vannacht met bakken uit de hemel gevallen. Er is ook veel wind. En Polle die dacht dat het in Afrika altijd warm is, heeft natuurlijk geen jas bij...
Vanmorgen straalde de zon en natuurlijk ook onze dochter. Ebony mocht van Wendy naar de shop gaan en ze heeft de creditkaart meegekregen. (Het begin al goed - Polle ). Ze heeft een goede smaak en een dure smaak. Keedo is een Afrikaanse merk van kinderkleding en zeer mooi (http://www.keedo.co.za/). Gevolg is dat de Visa goed van pas kwam.
Omdat we morgen ook de geboortemoeder gaan ontmoeten hebben we ook enkele foto's laten afmaken om aan haar te geven. Het zal een emotionele ontmoeting worden.
Ebony is vandaag de pinguins gaan bezoeken. Het was een lange rit tot in Simon's Town maar een zeer mooie, langs de kustlijn.
We zijn daar even iets gaan eten en dan verder gereden naar The Boulders. Boulders maakt deel uit van het Table Mountain National Park. Vanaf Foxy Beach konden we de pinguins zeer goed zien. Ebony heeft er ook erg van genoten.
Naar de avond toe werd het wel kouder en er kwam meer wind opzetten. Dus terug naar huis maar deze keer zonder GPS want de batterij van de telefoon van Polle was leeg. Wendy heeft onderweg enkele behendigheidsoefeningen mogen doen zoals 'herpamperen' in een rijdende wagen.
De foto's van deze mooie dag krijgen jullie zeker nog te zien maar het zijn er zoveel en we zijn zo moe dat dit waarschijnlijk niet meer voor vandaag zal zijn.
Ebony heeft alweer het zeer goed gedaan vannacht. Ze slaapt ongeveer 6u door. Wat voor ons natuurlijk goed uitkomt. Het wordt al een echte flinke meid.
De plannen om naar Tafelberg te gaan zijn voorlopig opgeborgen. Het was heel de voormiddag bewolkt. Van Hettie en Cobus kregen we het aanbod om mee te gaan naar het South African Cheese Festival in Franschhoek. We hebben dan maar voor deze optie gekozen. Achteraf gezien bleek de Tafelberg toch erg goed zichtbaar. Een gemiste kans dus. In de namiddag is het dan nog helemaal uitgeklaard en het was zeker 27°.
Het Cheese festival (http://www.cheesefestival.co.za/) is een vrij grote happening waar in 4 dagen een 20.000 tot 30.000 bezoekers aan deelnemen. Je kan het vergelijken met een grote beurs bij ons maar dan in open lucht met onzettend veel eet-en drink standjes (maar voornamelijk kaas en wijn).
Je kan er ook je eigen glas kopen om dan daarmee op pad te trekken en de wijn te proeven. Natuurlijk hebben we dit gedaan als zeer bewuste ouders. Polle heeft dus maar 1 glaasje wijn kunnen drinken . We hebben wel veel moeite gehad om Ebony van de drank af te houden .
Het landschap was heel indrukwekkend en gaf ons het echte Afrika-gevoel.
Het hele gebeuren werd wat overschaduwd door de 'kaka' van Ebony die van witgroen naar geel veranderd was. Haar uitslag in de nek was plots ook teruggekomen. Zoals het zorgzame en onervaren ouders betaamt, zijn we dan maar naar de dokter gereden voor een volledige check-up. We willen niet dat haar geboortemoeder woensdag een slechte indruk van ons zou krijgen. De dokter heeft ons gerustgesteld. 'We zijn goe bezig', ook al denkt Wendy soms van niet... . Haar ongerustheid als bezorgde moeder nam even de bovenhand maar ondertussen is dit weg. Het was alleszins interessant om te weten dat Ebony de groeicurve perfect volgt,ook al spuwt ze haar melk regelmatig uit en heeft ze veel oprispingen. Ze weegt ondertussen 6,380 kg.
In ons fotoboek kan je ook het fotoalbum voor vandaag terugvinden.
De zondag voor we vertrokken was het pasen en is Alessa (petekind Wendy) voor de eerste keer eieren komen rapen. De foto's die toen getrokken zijn stonden nog op het geheugenkaartje van ons fototoestel. Hier alvast enkele foto's getrokken door de trotse meter.
Vanmorgen zag het eruit alsof het opnieuw een slechte dag zou worden, maar tegen de middag klaarde het bijna volledig open. Het was nog net niet klaar genoeg voor de Tafelberg, maar wel voor een wandeling door Cape Town.
We zijn vertrokken bij Greenmarket Square. Op dit plein was er vroeger een slavenmarkt. Later kon je er fruit en groenten kopen (vandaar de naam Groenmarkt). Nu is het een 'flea market' waar je allerlei Afrikaanse spulletjes kan kopen... en raar maar waar, Wendy heeft niets gekocht Ebony was erg geboeid door al de kleuren en mensen die ze kon observeren. En wie haar ziet, smelt voor haar
Daarna zijn we verder gewandeld naar Bo-Kaap. Hier kan je heel kleurrijke huisjes terugvinden. Er wonen ongeveer 6000 mensen in dit gebied waarvan 90% moslim is. Er zijn dan ook 10 Moskees in dit deel van Kaapstad.
Tegen dan had onze kleine meid een serieuze volle pamper en zijn we een terasje gaan doen in Long Street. En lang is deze straat inderdaad. Ze vertrekt aan het Waterfront en loopt helemaal naar de Garden Site (onderaan de Tafelberg).
Sommige van de huizen/restaurants stemmen vanuit de Victoriaanse tijd. Als je zin hebt om iets te gaan drinken, naar een optreden te gaan of als je wil proeven van een zeer gevarieerde keuken, dan is dit the place to be. Maar doe het niet met een buggy want babyvriendelijk is Capetown zeker niet. Het was een ware rally voor Ebony
Je kan (zoals altijd) onze foto's terugvinden in ons fotoalbum.
Ebony wil ook nog iedereen bedanken voor de lieve berichtjes die ze krijgt via mail, website, facebook, sms, ... en natuurlijk ook voor de cadeautjes. Ze doet dan ook een oproep aan iedereen om dit te blijven doen. Het is enorm leuk voor haar en voor ons om al de reacties te lezen. Tenslotte zitten we hier met zijn drieën ook maar ongeduldig te wachten om jullie terug te zien in België
Morgen zou het nog een beetje warmer zijn dan vandaag en zou het een klare dag moeten zijn. We gaan ervan profiteren om eindelijk naar de Tafelberg te gaan. Vanaf woensdag zou het weer voor enkele dagen gaan regenen ...
Gisteren zijn we naar Two Oceans Aquarium geweest met Ebony. Vooral de haaien trokken haar aandacht.
Het is een echt genietertje. Haar ogen nemen alles op en ze slaapt geen moment wanneer we op uitstap gaan (tenzij we iets gaan eten ). Het was een ideale uitstap om te doen bij regenweer! Fotoboek volgt vanavond!
's Avonds hadden we de presentatie van onze spaghetti. Als proefpersonen hadden we Hettie, Cobus, Simonne, André en Merca uitgenodigd. Merca verblijft ook in het guesthouse maar op een kamer bij Hettie en Cobus. Zij is van Duitsland en doet haar stage in Zuid-Afrika en ze is eenzaam...
Als starten hadden we een J.C. Le Roux (http://www.jcleroux.co.za/main.html voor wie meer info wil). Als afsluiter hadden we de traditie die door Kjell en Stephanie (http://www.onzeafrikaansedroom.be/) is geïntroduceerd bij Hettie. Het bestaat uit een stukje lekkere Belgische chocolade die je laat smelten in de mond tot de volledige smaak van chocolade opgenomen wordt door de hersenen. Dan vermeng je deze smaak me een nipje Talister (http://nl.wikipedia.org/wiki/Talisker ), een zalige whisky die Kjell bezorgd heeft aan Hettie, een memorabel moment voor haar dat nog jaren zal meegaan en iedereen die in het Guesthouse zal verblijven in de toekomst, moet aanhoren. Tenslotte spoel je de smaak van de whisky weg met zwarte koffie (zonder suiker of melk), liefst Douwe Egberts.
Daartussenin hadden we de spaghetti die Wendy en Pol voor de eerste keer in hun leven met suiker hebben aangelengd. Dit omdat de tomatenpuré in Zuid-Afrika verdomd zuur is.
Nadien is er een stemming geweest over het eten (zoiets als bij 'Komen Eten, programma op Vijf TV). Het was 'Hero or Zero'. Het is Hero geworden .
Voor het gemak van onze bloglezers heb ik bij linken een directe link toegevoegd naar onze fotoalbums. Daar kan je onze lieve spruit volop bewonderen. Ondertussen zijn er nog twee toegevoegd.
En nu gaan we Ebony eten geven en dan vertrekken we naar Two Oceans Aquarium. Tot later...
Vanmorgen hebben we eens langer kunnen slapen. Ebony heeft tot 9u geslapen. En dit van gisterenavond 9u. Met enkele tussenstops uiteraard, maar ze begint silletjesaan langer aan een stuk door te slapen.
Vandaag regent het opnieuw pijpestelen. De herfst is echt wel begonnen. Morgen en overmorgen zouden opnieuw goede dagen zijn (24-26° en zon), dus moeten we daarvan profiteren om naar de pinguins en naar de Tafelberg te gaan.
Gisteren hadden ze ook een slechte dag voorspeld, maar het is een heel mooie dag geworden. Vermits het de bedoeling was om gisterenavond spaghetti à la Polle te maken, voor Hettie, Cobus, hun vrienden en een meisje van Duitsland die ook in Afri-Khaya verblijft, en we in de namiddag alle ingrediënten moesten gaan kopen, hadden we niets anders gepland waardoor deze mooie dag aan ons voorbijgegaan is. Voordat we naar de winkel geweest zijn, hebben we de buurt waar we verblijven gaan verkennen. We hebben een leuke wandeling gemaakt en Ebony is de ganse tijd wakker geweest en heeft alles goed geobserveerd. Toen we terug thuis kwamen met al onze zakken eten, kwam Hettie ons zeggen dat het hondje van haar vriendin Simone opnieuw stuipen had en ze bij hem moest blijven. We hebben het etentje verschoven naar vandaag. We dachten dat dit voor ons nog eens een kans zou zijn om op tijd te gaan slapen, maar we zijn blijven plakken bij Hettie en Cobus We hebben dan ook het meisje uit Duitsland leren kennen.
Deze namiddag gaan we foto's laten afmaken van Ebony voor de geboortemoeder die we woensdag gaan ontmoeten. En ook voor 'oma' Hettie en 'opa' Cobus uit Afrika. Daarna gaan we een bezoekje brengen aan de Two Oceans Aquarium. Ebony gaat dit 'baie' leuk vinden, want dan kan ze weer veel observeren.
We gaan deze voormiddag nog een nieuw fotoboekje maken met de foto's van donderdagavond en gisteren. Dus, ga gerust nog eens kijken naar de rubriek 'fotoalbum' en klik op de foto om het album te openen.
Ebony heeft goed geslapen vannacht. Van 1u to 6u30. Tegen 9u30 is Tilda van de adoptiedienst ons komen halen om naar het babahuis waar Ebony was opgevangen te gaan: Rock a Bye - Babahuis te Kuilsrivier We zijn daar verwelkomt door Yolendé Barnard, projectleider van de AGS Herlewingskerk in Kuilsrivier en Marthie Jordaan, die huisma.
"Kuilsrivier het vir die afgelope vier jaar al 'n huis vir weggooi-babas wat vir aanneming bestem is."(TygrBurger Bladsy p.10). Deze zin komt uit een artikel in de plaatselijke krant van 22 april 2009. In dit artikel wordt een oproep gedaan voor donaties. Nu ontvangen ze van de overheid voor elk kind 14 rand per dag (= 1,2 euro).
Het welkom was hartelijk en we hebben een lekkere taart aangeboden gekregen. We hebben het bedje gezien waarin Ebony heeft geslapen. Ook haar verzorgster hebben we gezien.
s.
Rock a Bye Baby is voorzien van alle benodigdheden en was zeer verzorgd dankzij de vele donaties die ze krijgen en de inzet van vrijwilligers De kamers waren mooi aangekleed met tekeningen ook gemaakt door vrijwilligers.
Bij Rock a Bye Baby werken ook 8 professionelen. Ze werken in shiften. In het totaal verblijven er gemiddeld acht baby's.
Yolendé gaf vroeger de papfles aan Ebony. Ze wilde dit terug proberen maar Ebony weigerde te drinken en begon te wenen. Toen Wendy haar de papfles gaf begon ze gretig de happen. Het was voor hen verbazingwekkend (maar ook teleurstellend ) hoe Ebony zich na vier dagen al had aangepast aan ons.
We hebben wat cadeautjes achtergelaten voor de kindjes die momenteel nog in het tehuis verblijven en aan Martha hebben we een doos mercietjes gegeven. Mercie voor de fantastische dochter die we hebben mogen krijgen! Voor de andere verzorgster hebben we wat Belgische chocolade achtergelaten. Het was alleszins een leuke ervaring om de eerste verblijfplaats van ons Ebonietje te zien
Het heeft even geduurd voor we Ebony konden overtuigen dat wij toch beter de blog zouden verderzetten. Ondertussen slaapt ze. Ebony is het bijzonder goed aan het doen. Ze slaapt al langer. Ze heeft geslapen van 2 tot 8 uur 's morgens. We hebben haar wel af en toe opnieuw moeten 'hertutten'.
Vandaag zijn we een dagje uit geweest.We zijn uiteraard eerst naar een BABA winkel gereden en nadien naar Canal Walk, een winkelcentrum .
Eigenlijk wilden we graag naar de Tafelberg gaan maar het was te bewolkt. We hebben er toch al een foto kunnen van trekken.
Ebony heeft vandaag in de draagzak gezeten maar wonder boven wonder ook in de buggy. Dit wou ze gisteren nog niet doen. Als we weggaan zijn haar ogen continu alles aan het volgen. Aan slapen denkt ze op dat moment niet tenzij we even stoppen om iets te eten.
Polle is al 5 cm gegroeid (kin recht naar voor en gat naar achter en maar kakelen... ). Overal waar we komen, hebben we succes met Ebony. Zelfs tot het genante toe. Zo was er een dame die, terwijl Wendy Ebony aan het herpamperen was, een ander koppel aansprak en zei dat de ververskamer bezet was en door een veel schoner kind dan het hunne. Leuk om te horen maar wel genant! Al bij al hebben ze wel gelijk: Ebony is schattig, al zeggen we het zelf... Straks volgt er nog een fotoreportage op de website (als Wendy gedaan heeft met wassen ) Voor diegenen die minder goed hun weg vinden in al dit technologisch gebeuren hieronder nogmaals een link naar het fotoalbum. Afhankelijk van de resolutie kies je link 1 of link 2
) is het paspoort vrijdag in orde...
)
We worden daar afgehaald om een Township te bezoeken.
. Je kan er ook nog heel veel huizen vinden in Victoriaanse en Kaaps Nederlandse stijl.
.
