Maandag 15 maart 2010    ‘Matoke!!’

Zo druk als het de voorbije week was zo relaxed en traag is onze tweede week begonnen.

Ons programma staat niet meer volgepropt en biedt ruimte om zelf onze werkdag wat in te vullen. Wat een luxe!

Het kantoortje van ‘The Hope Foundation’ is dagelijks open van 10 am tot 4 pm,

en dat wordt onze bestemming voor vandaag..

De deuren staan al wijd open als we toekomen en men is er al druk in de weer. Enkele vrouwen maken er handwerkjes van een bepaald soort gras/riet en ze zijn prachtig. Ik vind ze zo mooi en kleurrijk dat ik er dadelijk al enkele gekocht heb, tenslotte is het toch een inkomen voor de vrouwen en op die manier helpen we hen ook een handje. Langs de andere kant kunnen we er ons grijze belgenlandje mee opfleuren. Want wat is ons landje toch saai vergeleken met Afrika. Alle kraampjes, gebouwen, winkeltje, huisjes....zijn geschilderd in alle kleuren van de regenboog. Zeg nu zelf, zou de Boomsesteenweg er niet wat vrolijker uitzien moesten we daar ook mee beginnen...

De bedoeling van vandaag is dat we wat orde op zaken stellen wat de administratieve kant van de organisatie betreft. De informatie over de leden is terug te vinden in dossiers die zijn opgemaakt door Moureen en al bij al vind ik de administratie nog meevallen. We zijn van plan om hier consultaties te houden voor de leden en we gaan van alle kinderen (hiv-positief of niet) die zich komen aanmelden ook een dossiertje opmaken.

Net voor de middag krijgen we ons eerste patiëntje over de vloer. Het is een jongetje van twee jaar maar hij lijkt me veel jonger.  Het kindje heeft kleine open wondjes op de rug, oortjes en beentjes en heeft een zware hoest.

De wondjes worden deskundig ontsmet, hij krijgt ook nog een siroopje voor de hoest , extra aandacht en omdat het middag is wordt hij nog verwend met een bordje Matooke. Ongeloofelijk want dat jongentje naar binnen werkt van voedsel. Meer dan Aagje en ik tesamen eten.  Waarschijnlijk heeft het kind al dagen geen voedsel meer gehad.

Het valt me wel op hoe stil en apathisch hij is. Hier is geen sprake van een nieuwsgierige luidruchtige peuter die op ontdekking gaat.
Je merkt aan alles dat het kind ziek is.

We maken een afspraak voor een nieuwe consultatie volgende week, hopelijk is het jongetje dan wat aangesterkt.

Als lunch wil ik vandaag ook Matooke proberen. Ik heb al zoveel gehoord over deze lekkernij dat ik het vandaag wil proeven.
Moureen weet te vertellen dat er niet ver van ons kantoor ’s middags  Matooke wordt geserveerd. Dat moet ze me geen twee keer zeggen!
Geen half uur later zit ik eindelijkvoor mijn eerste bord Matooke. Het is erg lekker maar wel erg zwaar, na een half bord is mijn maagje al goed gevuld. Nu sta ik er nog meer versteld van dat ons patiëntje zijn portie helemaal naar binnen werkte.

Aagje koos deze keer voor fisch & chips. Ze heeft het traditionele gerecht (Matooke) geproeft maar het wordt zeker haar lievelingsgerecht niet. Gelukkig vindt ze de frietjes hier wel lekker maar vandaag heeft ze pech. Alleen de ‘fisch’wordt geserveerd; vandaag geen ‘chips’ in de aanbieding.

Het restaurant is gezellig en insektenvrij... het enige dat ons doet wegvluchten is de luide tv die staat te spelen. Ofwel horen ze hier in Oeganda niet goed of anders is het om de andere geluiden te overstijgen, misschien is er wel geen volumeknop aanwezig ...we kunnen er geen deftig antwoord op geven maar wat een lawaai maken die dingen, we kunnen elkaar bijna niet verstaan. 

In ‘the office’ is het gelukkig rustig.  
Onze namiddagactiveit voor vandaag is ‘knutselen’.

Verscheidene medicijnen (pijnstillers, magnesium, vitaminen,...) werden in bulk aangekocht en we gaan ze verdelen over kleinere zakjes die we zelf maken. Op die manier kunnen we de medicatie gemakkelijk meegeven met de mensen. Het is wat impoviseren maar dat ligt ons wel....

Om vier uur zit onze werkdag er op en rijden we met de boda boda huiswaarts. Onderweg kopen we nog een lekkere, rijpe, zoet ananas. Dit wordt ons vieruurtje.  Ik kan met geen woorden beschrijven hoe lekker het fruit hier is! Mango’s, bananen, appels, limoenen, ....alles is hier overheerlijk. Aan vitaminen hebben we geen tekort!

15-03-2010 om 00:00 geschreven door Aagje & Christel