Ronde van Nederland

Is het nu rit 1, of toch rit 3? We zijn de derde dag op weg, maar eigenlijk opnieuw aan de start. Ik hou het op rit 3, anders wordt het veel te ingewikkeld.

Gisteren nog 2u de route bestudeerd om te weten wat de beste oplossing is om die twee dagen in te halen. Een stukje overslaan, trajecten langer maken, rustdag annuleren. Het wordt een combinatie van de drie, want langer wegblijven is geen optie. Daarom vertrekken we nu niet opnieuw richting Baarle, maar wel naar Hoogereind (omgeving Woensdrecht). Zo zitten we maar 1 dag achter op het schema. En dat stuk tussen Baarle en Hoogereind kunnen we misschien toch nog rijden op het einde als we goed opschieten.

We volgen de beste combinatie van korte weg en aangenaam rijden naar Antwerpen. En dat is eerst via de fietsstraat tussen Putte en Mechelen, een toonbeeld van fietsvriendelijke verbinding. Daar kunnen veel gemeenten een voorbeeld aan nemen! Auto's worden er enkel geduld, zij moeten rekening houden met fietsers en wandelaars die steeds voorrang hebben, zodat het ruim 10 km echt zalig fietsen is.

In Mechelen rijden we dan de fiets-o-strade naar Antwerpen op. Ook zo'n prachtig uitgewerkte verbinding tussen 2 steden, 20 km langs de spoorlijn, voornamelijk op een eigen breed fietspad. Kritikasters zeggen wel dat het een gemiste kans is want er moeten nog wel wat wegen gekruist worden, maar als je vergelijkt met wat er vroeger was, is dit een hele vooruitgang.

Na 2u zijn we zo al in Antwerpen, en rijden dan recht het centrum in. Tot onze grote verbazing loopt dat heel vlotjes. Eerst nog een mooi fietspad tot het centraal station, waarop we niet alleen rijden : Antwerpenaren verplaatsen zich meer per fiets dan we denken. Dan langs kleinere, minder drukke straatjes via onder meer de ossenmarkt en de stadswaag naar het 'Eilandje' waar we met zicht op het Mas een hamburger eten bij 'Ellis gourmet burger'. Geloof ons maar, een pak lekkerder dan een Mc Donalds.

We passeren nog het 'pomphuis', het 'red star museum' en het loodswezen met de boot erbovenop (de boot is mooi, maar de combinatie niet) allemaal plaatsen die we als gewezen Antwerpenaar wel kennen. Maar het is daar wel levensgevaarlijk om te fietsen. En je hebt een engelengeduld nodig (niet direct ons sterkste eigenschap) om de straat over te steken, want je verliest hier massa's tijd bij elk verkeerslicht.

Maar eens de drukte van de stad voorbij wordt het weer aangenaam fietsen. Nog wel door enkele dorpskernen en dan eindelijk in Nederland. Dat merken we onmiddellijk aan de wegindeling : zeer ruim fietspad langs beide zijden van de weg, en tussen rijweg en fietspad een strook groen. Rustig fietsen dus, en driewerf hoera : de gps weet ook waar we zijn!

Het hotel in Hoogereind is snel gevonden, en 's avonds kunnen we er ook lekker en kwalitatief goed eten in een 'all you can eat' buffet. De problemen met de gps liggen al ver achter ons.