Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Fietsreizen 2014, en wat daarbij komt kijken
Van Mulhouse naar Ieper
11-07-2014
Reims - Soissons
Weer somber en koud vandaag, we hebben er echt wel de beste week uitgekozen om deze fietstocht te maken. We vertrekken richting Reims centrum. De stad ligt er rustig bij na de passage van de Ronde gisteren. Eerste stop bij de imposante kathedraal, heropgebouwd na de bombardementen in WO1. Op een foto-tentoonstelling kunnen we zien hoe groot de ravage was, het doet me denken aan een gelijkaardige tentoonstelling over Ieper, dat op het einde van WO1 ook in puin lag. We volgen dan de 'coulee verte', een jaagpad langs het kanaal Aisne-Marne. Om het over te steken is er een trap voorzien, die wel enige acrobatie vergt, met die lichte koersfietsjes lukt dat best. Maar mijn zware Batavus krijg ik niet omhoog, gelukkig is er gentleman Marc V die me een handje toesteekt. Lang duurt de pret van het rustige jaagpad niet, maar de landelijke wegen zijn ook rustig en mooi om te volgen. Minder steile hellingen vandaag, geen echte kuitenbijters meer, ik hoop stilletjes dat we die nu allemaal gehad hebben. Middagmaal in het 'hotel de ville' van Craonne. We mochten zelfs boven in de mooie raadszaal eten, maar dat vonden we teveel eer. Er staan hier twee knappe maquettes : een over de slag in 1917 bij de 'Chemin des Dames', en een over een veldslag tegen Napoleon, in 1814. In de raadszaal hangen drie grote pentekeningen van striptekenaar Tardi, die de gruwel van de oorlog uitbeelden. Rudi heeft vandaag voor een oorlogsgerecht, op basis van haring en bonen, gezorgd. Het recept komt van zijn grootmoeder, ik ga het hem zeker vragen want het was weer lekker. Net als de lekkere couscous, wij worden hier verschrikkelijk verwend. Tijdens het eten begint het plots te regenen. Dus allemaal weer in regenpak verder. Klimmen naar het beginpunt van de 'Chemin des Dames', ooit aangelegd om de dochters van Lodewijk XV (of XIV, we zijn niet zeker maar zo belangrijk is dat nu ook weer niet) comfortabel van de stad naar hun buitenverblijf te brengen. Het uitzicht is hier weer mooi, en dat verklaart dan ook waarom er hier weer zo hard gevochten werd (mooie uitzichten zijn immers van strategisch belang : zo controleer je de omgeving). Ter hoogte van het 'Plateau de Californie' leidde generaal Nivelle koelbloedig duizenden soldaten de dood in. De gevechten waren zo hevig, zo wreed en zo nutteloos (dat zijn gevechten wel altijd, maar hier was het wel krankzinnig) dat er zelfs muiterij ontstond. In de omgeving ligt het nog steeds vol met oude munitie. De Ronde is hier gisteren ook gepasseerd, er werd daarvoor speciaal een brede strook korenbloemen langs de weg gezaaid, korenbloemen zijn de Franse tegenhanger van de Engelse poppy (klaproos). Als we kleine dorpjes passeren, zien we vele kunstwerken gemaakt van gekleurde fietsen en fietsonderdelen. Leuke afwisseling tussen alle oorlogsstandbeelden en kerkhoven. We passeren de Caverne du Dragon, een steengroeve waar de Duitsers een ondergrondse kazerne inrichtten. De weg gaat golvend verder, heel mooie omgeving, maar zeer drukke baan, zodat we weinig van het landschap kunnen genieten. We stoppen bij de Necropole Nationale de Cerny-en-Laonnais, waar een Frans en een Duitse begraafplaats naast elkaar liggen. Verderop het Fort de la Malmaison, van het fort is niets meer te zien, het werd na weer maar eens een gruwelijke strijd volledig verwoest, nu is er een begraafplaats voor 11000 Duitse soldaten van WO2. We verlaten eindelijk de drukke weg, en door een mooie vallei bereiken we Soissons. Geen lekke band vandaag, maar bij het binnenrijden van de stad vindt mijn Paul T het nodig om voor de eerste valpartij (de uitschuiver toen Marc D in zijn klikpedaal bleef hangen niet meegerekend) te zorgen. Zere knie en ribben, niets erg, en verwrongen versnellingsapparaat, dat zo door Luc hersteld is. Tijdens de aperitief spreken we wel af dat de dagelijkse lekke band niet vervangen wordt door een valpartij, want daar hebben we nog minder aan.
