Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Fietsreizen 2014, en wat daarbij komt kijken
Van Mulhouse naar Ieper
09-07-2014
Metz - Verdun
Het weerbericht voor vandaag voorspelt afwisselend een uur regen en een uur droog. Op ons voorstel dan enkel de droge uren te fietsen, en tijdens de regenuren een cafeetje te bezoeken, wordt niet ingegaan. Dus vertrekken we om 9u weer met regenpak aan, en volgen de voie verte langs de Moezel 11 km terug. En dan begint het klimwerk opnieuw, en weer flinke kuitenbijters, wat had u nu gedacht. Zo flink dat zelfs enkele snelle klimmers moeten afstappen op het laatste puntje, maar uw verslaggever volgt de goede raad van Mieke op, ik buig me voorover zodat het gewicht beter verdeeld is en al zuchtend en kreunend, aangemoedigd door Mieke, bereik ik de top op en niet naast mijn fiets (weliswaar slechts aan 4.5 km/u maar dat is slechts een detail). De weg volgt nu een heuvelrug, zeer mooi uitzicht over de omgeving, korenvelden en zonnebloemen alom. Maar ook veel tegenwind, en gelukkig is er dan Jef die me zeer vakkundig 'uit de wind' zet, zodat ik kan aansluiten bij het peloton. Ondertussen is het ook constant aan het regenen, en daardoor rijden we enkele monumenten voorbij. Maar aan de Amerikaanse begraafplaats Saint Mihiel in Thiacourt houden we wel even halt. 35000 soldaten liggen hier begraven, jonge mensen die ver van huis hun leven gaven voor onze vrijheid. Om even heel stil van te worden, en zoals Jos terecht opmerkte : het ergste is dat we er niets van geleerd hebben, want we beginnen steeds opnieuw. De andere begraafplaatsen zullen voor een andere keer zijn, want het regent ondertussen pijpenstelen. Doorweekt komen we aan in Les Eparges, waar onze twee helden weer voor een lokaaltje gezorgd hebben, zodat we droog hun schitterende maaltijd kunnen verorberen : een Mexicaanse rijstschotel, een Grieks slaatje met druiven en feta, en als toetje weer die lekkere zelfgemaakte peperkoek van Fons. Op pad gaan met Govaka is een culinaire aangelegenheid. Geintresseerden krijgen de tijd om een ommetje te doen naar Point X-la Crete, maar gezien de regenval zijn er geen gegadigden. Leen was de voorzienigheid zelve vandaag, want ze had haar haardroger in haar dagrugzak gestopt, en al snel zijn we om beurt in de weer om onze kleren er min of meer mee te drogen. Maar het was veel moeite om niets, want na 5 min op de fiets zijn we terug kletsnat. En de wind neemt nog wat toe, zodat we in Damloup besluiten de rit in te korten. In dit hondenweer heeft het immers geen zin om de slagvelden rond Verdun te bezoeken. En we beseffen wat gelukzakken wij zijn, want 100 jaar geleden hadden die jongens deze keuze niet, zij moesten voort vechten, willen of niet. Doorweekt, verkleumd en doodop bereiken we rond 16u30 het hotel. Willy geniet de twijfelachtige eer om lekke band nummer 5 te hebben, op 50 meter van de aankomst. De planning voor morgen wordt wat aangepast. Het zou iets droger zijn, zodat we het overgeslagen stukje van vandaag - de slagvelden van Verdun - erbij nemen, en een andere omweg naar een uitzichtpunt weglaten. Dat brengt de totale afstand voor morgen wel op 130 km. We zullen onze beentjes maar insmeren, want het zal nodig zijn.
