Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Fietsreizen 2014, en wat daarbij komt kijken
Van Mulhouse naar Ieper
08-07-2014
Luneville - Metz
We wisten dat het niet kon blijven duren, en vandaag is het mooie-weer-liedje dan ook uit. Regen, regen en nog eens regen krijgen we de ganse voormiddag over ons heen. En het is een pak frisser. We staan dan ook allemaal in regenpak klaar voor de derde rit. Het wordt geen eenvoudige rit : pijnlijke kuitenbijters volgen elkaar snel op, de ene al nijtiger dan de andere. We rijden dan wel door een mooi golvend landschap, maar zien behoorlijk af. In Vic-sur -Seille vinden we een klein cafeetje open, waar we welkom zijn ondanks onze natte kledij en vuile schoenen. De warme choco doet deugd, en de vriendelijke vrouw achter de toog heeft een topomzet vandaag. Verder klimmen en dalen en als toemaatje vechten tegen een harde wind, waarom begint een mens toch aan zo'n vakantie? En zeggen dat we zelfs betalen om zo te kunnen afzien! Middagmaal in Nomeny. Rudi en Fons hebben een verwarmd zaaltje kunnen versieren, ze zijn direct de helden van de dag. Dat zaaltje hebben we dankzij de eerste schepen van het dorp, die toevallig op het pleintje werken inspecteerde en onze mannen zag zoeken naar een geschikte plek om beschut te picknicken. We maken er dankbaar gebruik van, de Franse gastvrijheid is op sommige plaatsen zeer groot. Als toetje is er vandaag taart voor de jarige Marie-Louise. De schepen komt ons nog bezoeken, en brengt nog wat documentatie over zijn dorp in WO1 mee. En natuurlijk moeten we met hem op de foto met het kerkje van Nomeny op de achtergrond. We vervolgen dezelfde martelgang van deze morgen, maar dan wel zonder regen. In Pont-a-Mousson maken enkele dappere klimmers nog een ommetje naar de Butte de Mousson, maar de meerderheid (ook uw verslaggever, maar dat zal u niets verbazen) kiest voor een terrasje. Via een voie-verte zou het nu rechtstreeks langs het jaagpad naast de Moezel tot in Metz moeten gaan (jaagpad is meestal vlak, joepie!) . Zou moeten, want we komen nog heel wat obstakels tegen. Vooreerst is het een grindpad (dus geen asfaltbaantje zoals bij ons), en door de overvloedige regenval is het een echt hindernissenparcours geworden. Lekke band 4 is dan ook het resultaat, nu heeft Hendrik prijs. We besluiten een stuk langs de (drukke) baan te rijden, maar wat verderop is de weg afgesloten. Even zoeken, en dan toch opnieuw op het jaagpad geraakt, nu wel verhard. Weer pech : er is een stuk in privé-handen, zodat we de aansluiting naar het hotel niet kunnen nemen. Enkele kilometers omweg, weer over grindpad, en langs een zeer drukke weg. Tot overmaat van ramp valt de gps uit, en met bijna 2 u vertraging en 11 km extra bereiken we eindelijk om 19u het botel. Geen aperitief vandaag, iedereen moet dringend onder de douche om de kilo's slijk weg te spoelen. Het avondeten van de Campanille valt gelukkig veel beter mee dan zaterdag. Dat maakt deze helse rit dan toch nog goed.
