Wat betreft nu die beleidsnota Cultuur 2009-2014 van mevrouw Joke Schauvliege?

De grote lijnen die doorheen het cultuurbeleid zouden moeten lopen de volgende jaren zijn zeker niet mis. Zo hebben we natuurlijk de participatie verhoging, iets wat zeker als een grote prioriteit moet worden aanzien. Ook het belang van de E-cultuur wordt onderstreept. De competentie gerichte factor in een cultuurbeleid is ook positief, de lijn tussen vrije tijd en werk mag immers wat meer vervagen, immers elke van onze leefwerelden beïnvloeden elkander, en zo ook cultuur. Competenties die in het culturele leven aan bod komen mogen gerust ook wat meer terugslag vinden binnen de rest van ons dagelijks leven.

Vanaf hier ga ik deel per deel van de beleidsnota even grondig onder de loep nemen en mijn mening er natuurlijk bij vermelden. Elk onderdeel dat de minister behandelt en dat ik relevant vind om te bekijken zal hieronder dan ook aan bod komen.

Omgevingsanalyse omtrent cultuur en cultuurbeleid. Hoe staat het er nu voor?

De minister wijst er terecht op dat heel wat onderdelen van onze cultuur nog veel te weinig in kaart gebracht zijn en dat zit zeker noodzakelijk is. Er is inderdaad nood aan het beter in kaart brengen van alle deelterreinen, zodat het beleid op zich ook beter kan gebeuren. Toch moet dit in kaart brengen van het gehele cultuurverschijnsel niet als de prioriteit aanzien worden.

Ook het wijzen op het feit dat meer participatie nodig is is uiterst terecht. Doch, de vinger wijzen naar de vorige minister van Cultuur kan niet. Een beleid kan immers op 5 jaar tijd niet zo heel veel veranderen. Werk maken van participatie van zoveel mogelijk mensen uit zoveel mogelijk groepen uit onze samenleving zal een werk zijn van lange adem. De e-cultuur wordt ook terecht aangehaald, al komt het over tot mij alsof dit zich enkel beperkt tot het deelterrein erfgoed.

Ook op de onderdelen internationalisering van het cultuurbeleid, en cultuurmanagement kan ik het redelijk vinden. Vermenging van privé partners met culturele aangelegenheden zal waarschijnlijk noodzakelijk worden in de toekomst. Een cultuureconomie zal moeten ontstaan om de culturele sector te kunnen blijven ondersteunen. En deels gebeurt dit nu ook al.

Wat zijn de strategische doelstellingen van het beleid voor de volgende jaren?

Betreffende het voeren van een duurzaam beleid?

Er moet meer onderzoek gevoerd worden naar verschillende nieuwere deelterreinen van onze Vlaamse cultuur. De beslissingen die in het cultuurbeleid genomen worden moeten volgens minister Schauvliege ook met het oog op later zijn, dus duurzaamheid is belangrijk. Tevens moet de documentatie en de onderzoeksresultaten veel meer toegankelijk gemaakt worden voor het werkveld zelf. In de grote beleidslijnen die de minister voordraagt inzake een duurzaam beleid kan ik mij dan ook wel redelijk goed vinden. De beleidsnota blijft wel heel vaag omtrent de manier waarop dit zal moeten gebeuren.

Betreffende de participatie en diversiteit als motoren voor vernieuwing.

De minister wijst terecht op de grote nood aan meer participatie. Ook de uitdaging die zij stelt naar alle actoren die met cultuur te maken hebben om vanuit die diversiteit te werken naar een vernieuwing van het cultuurlandschap. Een cultuurlandschap die meer en meer probeert open te staan voor iedereen van de bevolking. De kaarten worden in de handen gestoken van al die actoren, en de minister verwacht dat een diversiteitsbeleid ook vanuit henzelf ontstaat. De sector wordt mede-eigenaar van het beleid, wat op zich wel een redelijk positief punt is. Immers het zijn de actoren die weten waar het schoentje knelt, en het zullen ook zij zijn die er de beste oplossing voor zullen vinden. Ook kijkt de minister in de richting van de kansengroepen zelf om hun steen bij te dragen tot een diversiteitsbeleid. Communicatie tussen de actoren zal dan ook noodzakelijk zijn. Op zich heb ik weinig op te merken omtrent deze doelstelling. Ik denk wel dat deze overlegstructuur haalbaar is, maar ik hoop dat het er ook effectief van komt.

Betreffende het bevorderen van de e-cultuur en de digitalisering.

Vermits dit onderwerp zoveel aan bod komt in de beleidsnota moet onze nieuwe minister het wel als heel belangrijk aanzien. E-cultuur staat voor een verandering die onze cultuur ondergaat door de blijvende informatisering. De minister wil de nadruk leggen op een blijvende verbintenis tussen cultuur en technologische vooruitgang. Meer en meer zal moeten worden ingestapt op deze informatisering, met het oog op een behoud van onze cultuur. En dan waarschijnlijk volgens de minister vooral inzake erfgoed. Ook de toegankelijkheid wordt verondersteld erop vooruit te gaan via deze manier.

De minister zal proberen om de instellingen te voorzien in hun noden omtrent de e-cultuur en de verdere digitalisering van het hele cultuur landschap. (een voorbeeld is de bibliotheken). Echter wijst ze er ook terecht op dat door die informatisering er alweer een drempel gelegd wordt, en dat zo een zo hoog mogelijke participatiegraad weer in het gedrang komt. Ook dit zal ik moeten onderschrijven als terecht. Al denk ik niet dat dit de gedrevenheid van de minister in de weg zal staan.

Betreffende het stimuleren van competentieverwerving en –waardering

Er moet meer geïnvesteerd worden in de talenten van zowel jongeren als anderen via enerzijds cultuur, maar ook via andere beleidsdomeinen. De zelfontplooing, via bijvoorbeeld competenties in cultuur, zorgt sowieso voor een beter welbehagen van de mensen. De minister wil over de beleidsdomeinen heen samenwerken om te streven naar een bepaald competentiemodel, opdat iedereen de kans zou krijgen om levenslang te blijven leren. Via die competenties moeten gelijk welke leeftijdsgroepen in staat zijn de uitdagingen van hun leeftijdscategorie wat beter aan te kunnen.

Ook de erkenning van die competenties, aangeleerd op informele vlakken als het culturele leven, moet bekeken worden. Ook het brede leer-concept zal in het beleid van de minister een belangrijke rol gaan spelen. Er moet zowel gekeken worden in de reeds bestaande samenwerkingen en trajecten alsook nieuwe bronnen aangeboord worden met het oog op een competentiegericht beleid. Ook het ijveren naar een breder maatschappelijk bewustzijn omtrent cultuurcompetenties is een van haar doelstellingen.

Ik stel mijzelf dan wel de vraag of je met heel wat moeilijke woorden ook effectief iets zal bereiken. Er is een noodzaak aan erkenning van competenties verworven in dit beleidsterrein en andere, maar wordt dit gedragen door iedereen? Het is wel zeker dat om bijvoorbeeld kansengroepen wat te emanciperen er zeker gebruik kan gemaakt worden van deze competenties.

Betreffende de aandacht voor cultuurmanagement en een cultuureconomie

De minister wil blijven voortwerken aan een professionalisering van de culturele sector, ze wil blijven inoveren en verbeteren. Iets wat ik zeker niet teniet zal doen. Ze wil op zoek gaan naar een betere manier om de effectiviteit van culturele werkingen onder de loep te kunnen nemen, en zo ook via deze weg de minpuntjes in de culturele sector eruit gaan halen. Een verantwoording naar de samenleving vindt de minister uiterst belangrijk, want immers is het de samenleving die betaalt voor de culturele sector. Zij moeten dus ook de resultaten kunnen zien.

Betreffende het versterken van een internationaal cultuurbeleid

De minister wil de nadruk leggen op een participatie van de Vlaamse culturele sector aan een Europese cultuur. Ikzelf kan mij hier moeilijk in vinden. Sowieso vind ik het idee van een gezamelijke Europese cultuur al redelijk beangstigend, want enkele lijnen ervoor in de beleidsnota zit mevrouw de minister nog te gooien met begrippen als een belang aan diversiteit etc. Ik stel mijzelf de vraag wat er te winnen valt bij een globaal Europese cultuur. Is de eigenheid van de cultuur die iedere staat van de EU bezit, niet net zo charmant? Moet iedereen in eenzelfde saaie pas gaan lopen?

Natuurlijk zijn er wel (budgetaire) voordelen aan een stijging van cultuur over de grenzen heen, toch vind ik dat cultuur als beleidsdomein zeker moet blijven bij de regio’s om zo beter te kunnen beantwoorden aan de noden van de bewoners specifiek. Onze minister vind een buitenlands imago heel belangrijk, net iets te belangrijk als je het mij vraagt.

Betreffende een eco-cultuur:

De minister, die tevens ook de beleidsdomeinen natuur en milieu onder haar bevoegdheid heeft, zet nog even het belang van ecologisch verantwoord omspringen in de verf. En gelijk heeft ze. Als het er nieuwe gebouwen worden gezet, zou er sowieso rekening moeten gehouden worden met een bepaalde ecologische verantwoordelijkheid. Dit zou natuurlijk moeten doorgetrokken worden naar alle beleidsdomeinen.

Dit deel wordt gegarandeerd nog vervolgd met een sectoriaal beleid dat de minister naar voren schuift. Het sectoriaal beleid zal ik dan ook later onder de loep nemen.

12-11-2009 om 18:49 geschreven door Sander