 
** DE POCO CHARLATAN DIE VINDT DAT ANDEREN SOLIDAIR MOETEN ZIJN
** EN MEER BELASTING BETALEN....
Een lezer in Knack reageert op Tom lanoye's uitval naar de Vlaamsgezinden:
Simon Gelten:
Goed, we zullen eens zien wat Lanoye te zeggen
heeft,
per slot van rekening gaat het daar allemaal om.
Schrijven is
strepen, heeft Bomans ooit gezegd, een schrijver moet niet te veel
willen zeggen.
Als hij zijn mond open doet, moet hij iets zinnigs te
zeggen hebben.
1. Lanoye stelt vast dat sommige gezelschappen meer, en
andere gezelschappen minder subsidie krijgen,
en dat is duidelijk niet
naar zijn zin.
Welnu, voor mij hoeven er geen subsidies te worden
uitgedeeld, maar goed, als ze worden uitgedeeld,
vind ik dat het aan de
uitdeler is om te beslissen waar ze naartoe gaan, niet aan de ontvanger.
Misschien vloeit er nu iets meer naar rechts, zou kunnen, voorheen
spoot de subsidiekraan vooral naar links.
De tijden veranderen, Lanoye
zal er aan moeten wennen.
2. De Wever bekleedt vier functies en
Antwerpen heeft recht op een fulltime burgemeester.
Dat geldt dat
natuurlijk ook voor andere steden.
Je zou zoiets wettelijk kunnen
vastleggen: gedaan met de zg. cumul, maar daar is geen politiek
draagvlak voor.
De verontwaardiging van Lanoye is derhalve puur
selectieve verontwaardiging.
3. Lanoye vraagt zich af waarom je als
Vlaamse artiest Nederlandstalig moet zijn,
en voegt er meteen aan toe
dat Brel een Vlaming was die in het Frans zong.
Welnu, niets weerhoudt
Lanoye om zijn boeken in het Engels of Frans te schrijven
(of gaat het
weer om de subsidie die hij daardoor zou mislopen?).
Schrijvers als
Vladimir Nabokov of Joseph Conrad schreven ook niet in hun moedertaal;
vrijwel geen enkele schrijver uit zwart Afrika doet dat.
Het oeuvre van
Brel is nog steeds populair, ook in Vlaanderen.
Ik vermoed dat Lanoye
niet in staat is om in een andere taal dan het Nederlands te schrijven.
Dat is jammer voor hem, maar dat moet hij niet op de gemeenschap, of een
politieke partij verhalen.
4. Hij pleit voor een speciaal fonds om
boeken meteen in beide talen te laten vertalen.
Waarom niet meteen ook
Duits erbij genomen, dat is toch ook een landstaal?
Zoals iemand
hieronder al heeft aangegeven: boeken worden vertaald omdat ze het waard
zijn,
niet omdat schrijvers graag van twee walletjes eten.
Veelbetekenend is dat Lanoye van mening is dat het de schuld is van het
politieke klimaat
dat zijn boeken niet eerder zijn vertaald.
Dat zijn
boeken misschien niet goed genoeg waren, gaat er bij hem niet in.
Kan
niet.
Vier punten die blijk geven van grenzenloze hypocrisie
(waar
hij anderen van beschuldigt) en zelfoverschatting.
Alsof het qua
zelfoverschatting allemaal nog niet genoeg is,
meent hij te moeten
besluiten met een lofzang op zijn eigen kwaliteiten.
"Er zijn nog altijd
meer overeenkomsten dan verschillen. Ik ben daar het bewijs was."
Vorig
jaar gaf hij immers nog een voorstelling in beide landstalen.
België
samengekoekt in de korte broek van Lanoye.
Er zat 'echt' een boodschap
in.
Een grote boodschap, naar ik aanneem.
******
Ivan Van de Cloot: De politiek creëert valse hoop.
En
critici die hun illusie doorprikken, moeten als misdadigers aan de kaak
gesteld worden.
En de dreigementen worden almaar brutaler.
Onlangs
reisde er een belangrijke Vlaamse handelsmissie naar de Verenigde
Staten.
Ik was er niet bij, maar achteraf kreeg ik volgend bericht van
wat er gezegd is.
(neemt een papier en schraapt de keel):
Op
de exportmissie in Houston vertelde een topminister aan de journalisten
dat iedereen die kritiek had gegeven op het ACW,
één voor één zouden
worden aangepakt.
En terwijl hij dat vertelde, maakte hij van zijn hand
een revolver en schoot hij.
Ik ken de context van die uitspraak niet.
Ik weet niet of de politicus in kwestie iets had gedronken of niet.
Ik
weet wel dat ik het er ver over vind.
Kris Peeters en Hilde Crevits waren op die missie. Ziet u die
uitspraak als een accidentele uitschuiver, of vermoedt u dat er meer
aan de hand is?
Van de Cloot: Ik weet ook dat ze bij het ACW zwaar tillen
aan onze kritiek op hun rol in de Dexia-zaak.
Itinera organiseert
regelmatig publieke sessies, over gezondheidszorg bijvoorbeeld.
Er zijn
al ACWers mij komen zeggen: U hebt ons ook uitgenodigd, maar als u nog
ooit één ACWer wilt zien,
zult u toch een fors mea culpa moeten slaan
omdat u gezegd hebt
dat de ontsporingen bij Dexia even groot waren als
bijvoorbeeld bij Fortis.
*****
***
****
|
