Ja de Puppy, die heeft drie dagen bij ons verbleven, en eindelijk dankzij de vriendin van de buurman is hij bij iemand geplaatst! Eerst naar het asiel gebeld en daar moesten ze hem niet hebben , hij was te jong, wat ik niet versta mensen adopteren toch liever een jonge hond dan een oudere? Maar ja wat doe je er aan, dicusieren met die mannen gaat moeilijk op de vraag wat moeten we er dan mee doen konden ze niet antwoorden, ik heb dan maar foto's doorgestuurd naar de vriendin van de buurman, die heeft een eigen zaak en die kent dan wel veel mensen dus de kans is groot dat daar wel iemand tussen zit die een puppy wilt? En ja nog die zelfde dag kregen we een telefoontje, we moesten met de pup naar Fundao op een bepaalde plek gaan staan en daar zou een vrouw hem komen ophalen, zo gezegd zo gedaan en werkelijk die dame had al een gezin gevonden dat hem wou adopteren! Dus wij terug naar huis met een gelukig gevoel dat we een goede daad hadden verricht, op weg naar huis aan het begin van ons dorp zagen we weer een bekent beeld een kleinere hond achtergelaten in de gietende regen en je raad nooit wat, ja er zat een kleine pup naast, ik wou al reageren maar gelukkig zei mijn man dat het welletjes was geweest! Dit is een veel voorkomend beeld in Portugal, mensen sterven of zijn ze beu, hebben teveel pups en laten ze dan aan hun lot over aan de kant van de straat, nu pas beginnen ze hier met het chippen van honden maar de oplossing ligt nog ver weg, want vele gaan niet naar de dierenarts met hun hond, is hij ziek en niet door hun te helpen dan krijgt hij de kogel! Ik sta nog altijd versteld van de manier waarop de mensen hier handelen tegenover beesten, maar dan moet je wel bedenken dat de dierenarts hier even duur is dan in Belgie, en dat de mensen hier van 400 à 500 euro moeten rondkomen, eigenlijk ligt het probleem dan weeral in de politiek van het land alles word duurder maar de inkomens worden hier zelden aangepast? Groetjes Mieke,
Ja hier zij we dan terug, weer een week verder en eigenlijk weten we pas vandaag wat meer nieuws over de olijvenpluk. We zijn gisteren bij de oude eigenaar geweest maar die lag in het ziekenhuis, zijn vrouw probeerde ons zo goed mogelijk uit te leggen wat we moesten doen, maar op de vraag van waar moeten we met de olijven naar toe of wie koopt ze op, kon ze ons geen antwoord geven dat kon haar man wel maar dat kan nog een paar dagen tot weken duren vooraleer we die zien? Wel hebben we verstaan dat we ze moeten plukken en op water moeten zetten dan blijven ze langer goed, en dat dan de opkopers bij je langs komen en per kilo opkopen, over de prijs kon ze niks zeggen en wie de opkopers zijn nog minder, dus stonden we nog altijd even ver! Vandaag kwamen we de herder tegen die bij ons zijn schapen laat grazen, dus ik mijn stoute schoenen aan getrokken en de man aangesproken in ons beste Portugees, en die geloof me niet echt fameuz is maar allé de man begreep ons? Hij wist ook te zeggen dat er twee opkopers in het dorp wonen en die komen dan langs maar hoe weten die mannen dan dat je er verkoopt daar ging hij eens mee praten zei hij, dus wij zitten met goede hoop pas op is niet omdat ze het zeggen dat ze het daarvoor ook doen hé, we zullen hem moeten blijven aanspreken.Hij wist ook te zeggen dat ze ongeveer 0.47 euro per kilo konden krijgen, eindelijk wisten we toch iets want niemand is hier kwistig me uitleg dus konden we al een kleine bereking maken, ook over de tijd die we moeten steken in het plukken van één boom triestig 2 uur en dat voor 20 kg, maar we laten de moed niet zakken de volgende zal misschien wat vlugger gaan kwestie van routine erin te krijgen? We rekenen op 2400 kg, dus dat zou toch ongeveer 1000 euro zijn , en dit voor drie weken werk en geloof me het is werken dat je moet doen, want vanzelf vallen ze er niet uit, ja tenzij ze rot zijn natuurlijk! Wel hebben we vandaag ook weeral slecht nieuws, tijdens onze wandeling naar het dorp vonden we een kleine pup ik schat ongeveer 5 à 6 weken, ja daar sta je dan laat je hem lopen of neem je hem mee, en ja hoor hij zit al bij ons in de zetel maar ik hoop niet voor lang! We hebben al vier honden en er kan geen meer bij dus morgen inlichtingen gaan nemen bij het dierenasiel om de pup te plaatsten, we kunnen nu echt geen dier meer opnemen, we hebben al twee honden bij en twaalf katten boven onze zeven huiskatten, en we zijn zeker niet naar hier gekomen om een dierenasiel te openen!!!! Groetjes Mieke,
Ja de olijven moeten geplukt worden, was het maar dat we wisten wanneer juist we er moeten aan beginnen? Hoe weet men nu wanneer die olijven goed zijn, moeten ze net van de groene kleur naar zwart gaan, of is dat dan al te laat? We weten het niet, we zoeken info via internet maar daar spreken ze elkaar wel effen tegen, wachten na éérste vorst, wachten op de buren, als die eraan beginnen dan doen we gewoon mee? En dan nog het bijkomende probleem is de perser, die spreekt enkel portugees, hoe moeten we dat aan die goeie man gaan wijsmaken wat onze bedoelingen zijn? Hoe zit dat hier, we horen dat de pers gratis is en dat je dan een aantal liter meekrijgt naar huis, maar de rest is voor de perser die dat dan weer op de markt verkoopt? Ja van olijven plukken wordt men niet rijk, is een hele job om ze te plukken en te ondoen van blaadjes en kleine takjes en dan sleuren naar het dorp en dan krijg jij 10 liter mee naar huis, en de rest verkoopt de perser dan op de markt, aan welke prijs?Portugezen werken niet uit winsbejag, wij zitten anders in elkaar al dat werk voor 10 liter, zijn we dan niet beter alles te laten persen, dit dan ook betalen en dan zelf onze olijfolie op de markt brengen bvb in Belgie of in Nederland, waar men wel iets kan aan verdienen?We moeten dringend eens met de oude eigenaar praten hoe hij het vroeger deed wat de condities zijn, en hoe het allemaal in zijn werk gaat, we hebben al eens ons voeten onder de tafel gestoken bij de man, maar hij is niet kwistig met info, of we leggen het verkeerd aan boord? We hadden het ook aan de buurman gevraagd, die ging ons bijstaan met de vertaling en eventueel met de pluk van de olijven, ook natuurlijk tegen een vergoeding hé, voor niks gaat de zon op bij die man, maar na de woordewisseling over de electriciteit ligt onze verstandhouding wat op ijswater alhoewel zijn paard al terug bij ons staat, hou ik het beperkt tot goeie dag en avond! Ah het éérste jaar zal wel een leerjaar worden, wat, hoe en waarom, zal volgend jaar hopelijk wat beter verlopen, dan kunnen we hopelijk al een mondje portugees zodat we zelf onze weg kunnen zoeken. Nu wat anders, goed en wat minder goed nieuws uit Belgie, pepe mag binnenkort naar huis, hij is aan de betere hand en loopt al te ijsberen in het hospitaal, het minder goeie nieuws is dat mijn jongste broer op de rand van een falliasement staat zij huis staat al onder loonbeslag van de OCMW, en zijn vrouw werkt maar half-time en weigerd full-time te werken alhoewel ze het geld heel goed kunnen gebruiken, mijn ouders willen zelfs de kinderen opvoeden zodat de kost van de opvang gespaard blijft maar ook daar hebben ze geen oren voor! Het zal een kwestie van tijd worden vooraleer daar een deurwaarder aan de deur staat en alles in beslag neemt? Het is spijtig maar sommige mensen willen niet leren uit hun fouten en maken keer op keer de zelfde fout, je kan niet meer uitgeven dan je verdient en doe je dat dan wel dan moet je er ook de gevolgen van dragen, alléén spijtig dat daar dan weer drie kleine kinderen tussen zitten! Groetjes Mieke.
Ja we zijn er terug, vlug zal je misschien denken? Maar heb zonet slecht nieuw gekregen uit Belgie,Mijn grootvader hebben ze verleden zaterdagnacht met spoed het ziekenhuis binnengebracht, diagnose longontsteking de arme man kon niet meer ademen en mijn grootmoeder, zelf niet goed te been , was in paniek geschoten en in plaats van de ambulance te bellen heeft ze éérst mijn ouders uit bed gebeld. De arme man is 88 jaar oud, en ik weet uit ervaring, heb dan ook 10 jaar als bejaardehelpster gewerkt, dat je op deze leeftijd niet veel nodig hebt om je schepper te onmoeten! Hij voelt zich vandaag al wat beter, hopelijk helpt de medicatie hem? Ik moest er direkt aan denken aan iets dat een vroegere patient tegen mij heeft gezegd een man sterft voor zijn verjaardag en een vrouw meestal na haar verjaardag, mijn grootvader word op 14 november 89 jaar, dus snap je waarschijnlijk waarom ik dan ook ongerust ben. Dat zijn dan zo van die dingen waarbij je je dan afvraagd waarom zijn we naar het buitenland verhuisd, maar dat is het leven en ook al waren we nog in Belgie we hadden niks kunnen doen, buiten hem gaan bezoeken in het hospitaal? Nu we dan toch over dit onderwerp bezig zijn, heb gisteren een babbeltje gehad met mijn oudste broer, een tijdje geleden is mijn moeder aan het hart geopereerd en heeft hem daar niet over geinformeerd, ja die twee hebben niet z'n goede band, toch heb ik hem hiervan op de hoogte gebracht in de hoop dat hij dan toch eens naar zijn moeder zou bellen, of hij het doet dat weet ik niet? Maar hij had alvast een excuus, dat ze de ouders al een paar keer hadden uitgenodigd maar dat zij zelf nog geen enkele keer bij hun waren uitgenodigd, wat eigenlijk normaal is want onze ouders zijn niet de mensen die voor alles een feestje plannen of willen dat hun kinderen aan de deur staan om dat het juist die dag hun verjaardag is, ze zijn al blij met een telefoontje! Maar legt dat maar eens aan een broer uit die gewoon is dat voor alles de grote luxe word bovengehaald en dat dan ook van zijn medemensen terug vraagt, ja niet iedereen heeft het breed en laat het breed vloeien hé, zeker mijn ouders niet en ook wij niet we hebben dat thuis ook nooit gezien. Daarom verwonderd het mij des te meer dat mijn broer wel zo leeft, maar dat zal wel aan zijn huidige vriendin liggen, die heeft in haar éérst huwelijk alles op een presenteerblaadje gekregen, en kan nu moeilijk een stap terug doen, en moet mijn broer zich daarvoor nu te pletter werken om die luxe te kunnen houden? Nee daar dank ik voor we hebben hier alléén de basisdingen, en de rest, wel daar kan ik gerust zonder!!! Zolang we maar gezond en gelukkig zijn , dat is toch alles wat telt nietwaar? groetjes Mieke.
Hallo hier zijn we weer, ja de burenruzie, ik denk dat die de ontknoping nabij is? Eergisteren was zijn paard ontsnapt, en zoals altijd loopt het dan bij ons de oprit op en door naar onze weides, we hebben die dan ook afgesloten zodat het paard niet terug ergen anders naar toe zou lopen. Normaal komt de buurman rond zes uur naar het beestje kijken, dus het was al half zes, en vond ik het niet nodig om hem ongerust te maken, het beest zat tenslotte goed! Maar om tien uur s'avonds was de buurman nog niet te zien, dan eindelijk om tien uur dertig kwam hij er door met zijn zaklamp zoekend naar zijn paard, ik heb hem uitgelegd wat er gebeurd was en hij was blij dat het terug bij ons stond, hij was dan ook wat dronken, en liet het paard tot s'morgens bij ons, met onze toestemming natuurlijk, twee dagen nadien zagen we hem pas terug, ja hij wist ondertussen dat wij voor het paard zorgden, dat maakte zijn werk wat makkelijker? Dan kwam hij bij ons aanbellen, op een slijmerige manier wist hij te vertellen dat hij geen ruzie wou met ons en dat hij erg had geschrokken van het feit dat mijn man hem geen electriciteit meer wou geven, maar dat verstond hij nu, en vroeg of zijn paard zoals gewoonlijk terug bij ons op de weides mocht staan, aangezien er bij hem geen sprietje gras meer staat. En ja wat zeg je dan als dierenvriend, natuurlijk mag het paard bij ons staan, maar zo staat hij weer met zijn grote teen tussen de deur, we laten het hier bij, we willen geen ruzie, maar verder dan dit zal het niet meer komen, en hopelijk heeft hij die boodschap dan ook begrepen? En wonder bij wonder staat zijn vriendin ook weer bij ons aan de deur, ja ze kwam portugeese les geven, ja wij verstaan soms de wereld niet meer, wonen dan ook in Portugal hé? groetjes Mieke
Goeiemorgen? Kreeg slecht nieuws uit Belgie, mijn moeder word geopereerd aan het hart , een ader die is dichtgeslipt, ze voelde zich al een hele tijd moe en kon moeilijk nog de trap op en gaan wandelen, resultaat een operatie. Gelukkig is alles in orde , de operatie is goed verlopen, en nu moet ze zich een tijdje kalm houden, maar toch het doet maar raar, je kan niks voor haar doen, maar je zit zo ver weg dat je je soms schuldig voelt dat je niet vlak naast de deur woont om ze te helpen. Toen we hier nog net geen twee maand waren in Portugal kregen we s'avonds laat ook z'n telefoontje, van mijn mans vader, zijn moeder had een herseninfarct gekregen en was voor de helft verlamd, ze wisten niet of ze de éérste 48 uur zou halen, ja dan valt je in een gat van schuldgevoelens! Je moet weten Marc's moeder is bijna 80 jaar oud, en heeft al vier hartoperaties , diabetis en kanker gehad, is daarna van over de honderd kilo naar de 46 kg gegaan, en nu dit? De wil om te leven had haar verlaten ze wou alléén maar dood gaan, wat heel zwaar begond te wegen op de gezondheid van mijn schoonvader, resultaat, van oververmoeidheid heeft deze een blackout gekregen terwijl hij met de auto aan het rijden was, auto stuk en hij kwam er gelukkig met weinig verwonding vanaf. Nu een paar maand verder gaat het al weer wat beter ze is terug thuis, rijd met een rolstoel, en pap is ook meer op zijn gemak nu moet hij niet meer elke dag op en af naar het ziekenhuis, en gelukkig vecht ze ook terug om nog wat te halen uit de levenskwaliteit die ze nu nog heeft, is een sterke vrouw, ik zie er niet veel die het haar zouden nadoen! Mijn grootmoeder doet het ook niet al te goed, deze zit met een verzakking van de darmen, had ze al een keer maar de dokters hebben het kunnen terug duwen, nu nog geen drie maand verder moet ze onder het mes weeral voor dezelfde feiten, er wordt nu een vangnet ingenaaid, je vraagt je af waarom de dokter dat niet in de éérst plaats heeft gedaan, waarom moet een mens tweemaal afzien? Voor ons ook een vraag! Hopelijk is het een geslaagde operatie en is ze vlug genezen, het is de bedoeling dat mijn grootouders volgend jaar voor de éérst keer en waarschijnlijk ook de laatste keer mee komen naar Portugal met mijn ouders, welliswaar met het vliegtuig want een autorit van 19 uur op hun leeftijd is zeker niet meer aangeraden! Wij kunnen natuurlijk ook altijd naar Belgie vliegen, maar dan moeten we hier drie honden en twintig katten een paar dagen achterlaten, en daar wringt het schoentje, we hopen hier iemand in de buurd te vinden die we kunnen vertrouwen om een oogje in het zeil te houden?Maar dan zeker niet de buurman!!!! groetjes Mieke.
Hallo, gisteren ben ik voor de éérste keer op dokters bezoek gegaan, was dringend nodig want ik zit met een onsteking op het schoudeblad! Eérst zijn we gaan kijken naar een saude center,dat zijn zo van die kleine gezondheidscenters, omdat we eigenlijk niet wisten waar we moesten zijn, de dame was zo vriendelijk om ons uit te leggen dat we naar het hospitaal moesten, ja ook voor een gewone dokter moet men daar naar toe. Daar gekomen wisten we niet echt waar naartoe, maar de vriendelijk politie man wees ons de weg, binnen gekomen, zat er z'n dertig man voor ons te wachten, éérst ons aanmelden duurde ook een uur omdat ik met een belgische eurocrosskaart kwam aanzetten maar geen Belgich adres meer heb bleek dit precies een probleem te zijn? We hadden ervoor al eens ,met de toen nog vriendelijke buurman ,naar de ziekenkas geweest waar we te horen kregen zolang onze eurocross- kaart nog geldig was in Belgie dat we die moesten gebruiken, als de vervaldatum dan verlopen is dan pas kunnen we ons inschrijven in een mutualiteit van Portugal, wat niet moeilijk is want er bestaat er maar één en die is van de staat! Ik hoop dat we niet al teveel naar een dokter moeten, gelukkig betaal je maar 2.20 euro, ja je leest het goed 2.20 euro! Als je hier een prive dokter zoals in Belgie wilt, wat wij een gewone huisdokter noemen, dan betaal je al vlug 50 euro en daar krijg je dan niks op terug van de ziekenkas, kwasi de prijs van medicatie moet ik zeggen dat niet zo veel scheelt of de prijs in belgie? Ik zou het eigenlijk eens moeten na kijken ? groetjes Mieke
Hallo hier zijn we dan terug, Het vervolg, en ja de zondag stond zowel de buurman als zijn vriendin aan de deur, maar zij moest het woord voor hem doen? Je moet weten , ze zijn al vijf jaar samen maar wonen apart en elk in zijn eigen dorp, ik heb haar gevraagd hoe dat komt, waarop ze dan antwoorde dat ze niet met hem kon samenleven, dat hij een profituur is en dat zij alles in het begin betaalde, nu hebben ze een soort latrelatie en elk zijn eigen portmonnee, ik zou zo niet kunnen leven ik noem dat zelfs geen liefde, maar als het voor hun goed is, wie zijn wij dan om daar iets over te zeggen? Zo over de betaling van de gebruikte electriciteit, dat had hij ondertussen al uitgerekend en kwam op een bedrag van 3.50 euro, ik had zo iets van ja voor dat bedrag zal de wereld niet vergaan, maar ironisch genoeg betaalde hij het niet hij wou éérst onze factuur zien, wat ik heel raar vind, hij had het volgens zijn factuur uitgerekend, dus waarom had hij een factuur van ons nodig? Ik had mijn afrekening van deze maand nog niet gekregen en kon ze dan ook niet voorleggen, waarmee hij weeral een excuus had dat hij niet betaalde vooraleer hij mijn factuur zag? Zeg hoe lang gaat dit spelletje nu nog duren, ik ben zo van mening voor dat geld laat ik mij niet kennen hij mag het hebben, maar bij mijn man gaat het om het princiepe en als iemand hem laat kennen voor 3.50 euro, dan is dat een profiteur!!! Zijn vriendin verontschuldigde zich dat ze geen Portugeese les kon komen geven wegens tijdsgebrek enz..., maar het ligt er dik op dat ze gewoon niet mag van hem! Nu heeft ze de afgelopen week al drie maal naar hier gebeld, en geeft ze via de telefoon wat zinnen door in het Portugees, ik heb zo de indruk dat ze zich schuldig voelt, ik heb haar gezegd dat ik het begreep en dat ze dit eigenlijk niet hoefde te doen? Portugezen zitten raar in elkaar, hou ze te vriend maar geef niks toe want anders denken ze dat ze alles mogen, we hebben de fout gemaakt om te vriendelijk te zijn en dit is dan ook een belangrijke les geweest! Buren tot daar, als het echt nodig is kan een helpende hand geen kwaad, maar laat ze niet in je leven want ze zoeken een manier om je een schuldgevoel aan te praten zodat je ze toch iets zou geven, al is het een zak cement tot een truweel, die je dan nooit meer terug krijgt of zoals in ons geval stroom die ze dan nooit betalen. groetje Mieke
Ja de buren, gisteren heb ik een E-amil gestuurd naar zijn vriendin ik dacht éérst dat ze er niet ging op reageren maar dat deed ze dan wel via de telefoon, ze had beloofd om het voorbije weekend langs te komen, maar heeft dat dan niet gedaan, ze zegt dat ze geen tijd had haar zus was bij haar enz.... Ik heb haar gezegd dat het geen probleem was tenslotte geeft ze de lessen gratis, en komt ze wanneer zij wilt, maar toch beloofde ze dit weekend langs te komen, ja we hebben ze gezien van ver, ze was bij haar vriend naast de deur maar is niet langsgeweest, nu gok ik op morgen, maar als ze dan niet langs komt ben ik bijna zeker dat ze niet mag van hem, wat hij erbij wint, de vraag is aan u? Ik heb zo de indruk dat ze van hem die lessen moest geven zodat hij aan ons gunsten kan vragen, want ja tenslotte geeft zijn vriendin portugeese les aan ons en dat voor niks, zo krijgen wij een schuldgevoel zodat we voor hem ook iets moeten doen, en dat is in zijn ogen hem gratis electriciteit laten gebruiken, als dat zo zit dan hoeft zij voor mij ook niet meer langs te komen, want ik ben niet naar hier gekomen om mij op mijn gevoel te laten bespelen en te laten bestelen, als ik het zo mag zeggen? groetjes mieke
Hallo hier zijn we dan terug, enkele weken geleden kwam de buurman aanzetten met de vraag of hij stroom van ons kon gebruiken, aangezien zijn kleine quinta geen stroom heeft omdat hij er eigenlijk niet woont en omdat hij het te duur vind.Wij als vriendelijke Belgen , natuurlijk mag je eens stroom gebruiken, de verlengkabel uitgerold en klaar was kees! Ja hij had wat te repareren aan zijn auto want die moest naar de keuring, de dag nadien was hij er teug, mag ik nog wat stroom, ja en wij weer de kabel erin en hij had stroom, dat ging zo een paar dagen, tot hij vroeg of dat hij een kabel onder onze oprit mocht graven en zo stroom kon gebruiken wanneer hij wou, zonder dat hij ons moest lastig vallen, hé, hoe attend kan een man zijn? Ja daar begon voor ons het voetje te wringen, wat dacht hij wel , en wie ging de rekening betalen, ook daar had hij een oplossing voor hij had een oude meter en had die aangesloten, en ging ons maandelijks betalen, ja ken je ook z'n verhaal dan weet je ook dat je je geld mag vergeten! Dus mijn man perk bij paal gesteld, en gezegd dat het uit was met de stroom te lenen , ook al betaalde hij er voor, elk zijn eigen huis! Oh dat liep niet goed af, hij ging ons de rekening brengen zodat hij kon betalen, waar we nog altijd op wachten , en waarschijnlijk nooit zullen zien! Nu praat hij niet meer tegen ons, en verbied zijn vriendin nog verder bij ons langs te komen,zij bracht ons het portugees bij,nu moet je wel weten dat hij van ons onze oude mobilhome heeft gekregen en dat voor niks, de waarde hier ligt tussen de 2000 à 3000 euro, en zijn paard hier op onze weides mocht grazen omdat bij hem geen gras staat! Vervolg gegarandeerd!!!!
