Vandaag was een rustig dagje. Er waren slechts twee spannende gebeurtenissen vandaag. Het eerste was dat we nog eens pizza op bed hebben gegeten terwijl we naar Ally McBeal keken en het tweede was dat het wonder boven wonder begon te regenen begot! Nu moet je wel weten dat er slechts een aantal druppeltjes naar beneden vielen. Ik bedoelde niet het regenen dat wij in België ook kennen. Toen toch nog niet. s Nachts heeft het daarentegen goed van jet gegeven.
Maandag 8 februari
Vanochtend was er voor het eerst een nieuw vrijwilligersmeisje in mijn klas. Toen ik dit voor eerst hoorde vond ik dat niet zo leuk. Ik had geen zin om met zn drieën voor de klas te staan en eerlijk gezegd had ik ook geen zin om mijn klasje te delen (haha, beetje gemeen). Maar uiteindelijk bleek het heel goed te gaan. Ten eerste is zij studente sociaal werk en komt zij gewoon meehelpen in de klas om zo de kinderen beterte leren kennen. De organisatie start in maart namelijk een nieuw project waar zij aan gaat meewerken. In dit familieprogramma wordt er met ouders en de twee oudste kinderen van het gezin gepraat over opvoeding. En omdat dit een nieuw project is en Rosario, mijn mentor, al een gelijkaardig project heeft gevolgd in een andere school, worden er kinderen uit haar klas gekozen. Deze kent zij namelijk het beste en kan ze beter inschatten wat de iets gemakkelijkere gezinnen zijn om mee te beginnen. Camilla, het nieuwe meisje, is dus niet van plan om echt les te geven. Dit zorgt ervoor dat zij al het saaiere administratief werk doet (zoals huiswerk in de schriftjes schrijven, etiketten maken) en ik meer kans heb om echt met de kinderen om te gaan. Ook gaf het me meer zelfzekerheid voor de klas. Zij spreekt helemaal nog niet goed Spaans, heeft geen ervaring met klashouden en kent de leerlingen nog niet goed. Dit maakte mij duidelijk hoe goed ik er eigenlijk al voorsta. Ik ben er ook nog lang niet, maar het gaf me wel meer respectief.
Dinsdag 9 februari
Vandaag hebben op school bijna alleen maar geknutseld! We hebben Valentijnskaartjes en cascarones gemaakt die we dan volgende week maandag kunnen gebruiken! Maandag gaan we namelijk de hele voormiddag Valentijn en carnaval vieren! Dan gaan we kaartjes uitdelen, het tienuurtje in ons klaslokaal klaarmaken en opeten en na de speeltijd mogen diegenen die willen zich verkleden en is er een wedstrijd voor het beste kostuum! Cascarones zijn eierschalen die je beschilderd, volstopt met confetti en dan dichtplakt met chinees papier. De bedoeling is dat je ze dan op carnaval stuk slaat op iemands hoofd. Op zich kijk ik er al wel naar uit! Alleen heb ik al wel gezegd dat ze best een laddertje meenemen Zelfs seño Rosario is amper groot genoeg J En dan moet je je voorstellen hoe moeilijk de kinderen bij Leen en Elien in de klas het gaan hebben J
s Avonds zijn we met de organisatie Por eso mee op daklozentocht geweest. Zij gaan elke dinsdagavond langs vijf door-daklozen-druk-bevolkte plaatsen in de stad om hen vitaminen en water te geven en eventueel andere medische hulp. Eefje deelde de vitamientjes uit, ik vulde de bekertjes met water en Elien gaf de bekertjes aan de daklozen. Het was een hele interessante en oogopenende avondwandeling. Je weet wel dat er echt mensen bestaan die geen huis hebben en onder de open hemel moeten leven, maar om ze ook echt te ontmoeten en te zien in wat voor situaties zij leven, is nog iets heel anders. Op de ergste plaats waren ze allemaal lijm aan het snuiven. En dit is nog lichtelijk uitgedrukt; ze liepen gewoon de hele tijd met een potje of zakje lijm onder hun neus of in hun mond! Ze waren ook helemaal weg Een jonge kerel was zo ver weg dat hij niet eens meer herinnerde dat hij al een vitamine had gekregen vijf minuten geleden. Bij de vuilnisbelt kwamen we ook een aantal erge gevallen tegen. Een meisje van zestien dat zwanger is van haar tweede kind bijvoorbeeld of een man die op de grond lag en enkel voor zich uitstaarde. Hij was zo high dat hij zelfs niet meer reageerde.
Na de wandeling door de stad zijn we ook nog langs een aantal kamertjes geweest waar een aantal daklozen een kamertje hebben gekregen. Hier bezochten Jessica en Tess (de twee vaste daklozenbezoekers) een mentaal gehandicapt meisje dat daar met haar oma woont. Spijtig genoeg is haar om al 86 jaar oud, wat voor hier bijna abnormaal is Jessica en Tess proberen iemand anders van haar familie te vinden waar het meisje terecht zou kunnen moest haar oma overlijden. Ze kan namelijk niet voor zichzelf zorgen. In het complex van kamertjes was er ook een andere zatte dakloze man. Deze dacht even van de nieuwe vrijwilligers te genieten om zijn affectieniveau wat op te krikken. Hij kwam op Elien en mij afgelopen (Eefje had geluk en zat binnen in het kamertje met het meisje) en gaf ons meteen een dikke knuffel en een kus erbovenop! Later kwam hij om een vitamientje vragen en toen we hem dat gegeven hadden, moest hij ons natuurlijk bedanken Hopla, daar was knuffel en kus nummer twee! Later kwam hij nog eens aangelopen. Elien was sneller en had het laatste plaatsje in het kamertje al ingepikt toen ik bij de deuropening kwam. Er was geen plek meer voor mij en zo kwam ik dus aan nummers drie en vier. En jawel, bij het doorgaan kon ik er ook niet onderuit. Toen kreeg ik zelfs wat wodka over mijn voeten (in open slippers Slim, Nicky!) gemorst. Voelde me erg vuil! Nadien zijn we gaan eten in de McDonalds, maar eerst ben ik in het wc mijn handen en gezicht grondig gaan wassen en heb ik verder niets meer aangeraakt. De kleren die ik aanhad gingen ook meteen de was in en ook al had ik mij s morgen net nog gedoucht en was het erg laat, ik ging er weer in voor het slapengaan! Op zich voelde ik mij wel schuldig dat ik mij zo vuil voelde, maar de realiteit is nu eenmaal dat ze niet bepaald proper zijn en dat ze dikwijls ook onder de vlooien zitten
Woensdag 10 februari
Vanmorgen stapte op de bus naar Alotenango plots de man op die gisteravond heel de tijd voor zich uit had zitten staren uit pure lijmextase. Vandaag kwam hij kranten verkopen op de bus. Op zich vond ik het best grappig hem eens in zijn normale doen te zien
Voor de rest ben ik vandaag net voor het tienuurtje op het schooltje vertrokken om naar een hartspecialist te gaan in Antigua. Dit om toch even voor de zekerheid te controleren of alles in orde is met mijn hart. Op zich had ik vanaf vrijdag al geen last meer gehad van hartritmestoornissen, maar het feit dat ze voor bijna twee weken dagelijks waren, was al verontrustend genoeg. De dokter heeft mij volledig onderzocht en ontdekt dat alles perfect in orde is met mijn hart. Blijkbaar heb ik gewoon last van een occasionele onregelmatigheid in mijn hartslag. Maar hij zei dat ik mij er geen zorgen om hoefde te maken. Mijn hart is sterk genoeg om het aan te kunnen. Op zich is dat wat ik altijd al dacht, maar om het eens van een specialist te horen maakt me toch wel net iets geruster.
Donderdag 11 februari
Vanmorgen heb ik voor het eerst het klasje echt volledig overgenomen voor een heel uur lang. Ik had aan Rosario gevraagd vrijdag stilletjes aan te beginnen door bijvoorbeeld een verhaaltje voor te lezen, maar vanmorgen was er plots een vergadering waardoor ik het nummerdictee heb gegeven en toen al voorgelezen heb. Ik vond het super om te doen! De leerlingen waren super rustig en luisterden goed naar mij! Hier had ik op voorhand toch zo mijn vragen bij. Ten eerste omdat seño Rosario erg streng is en dat mij soms de lieve of minder belangrijke juf maakt. Dit merkte ik de vorige weken al aan een aantal kinderen. Zij respecteerden en gehoorzaamden mij niet altijd als hun juf. Maar ik heb toen op die momenten met die leerlingen gesproken om duidelijk te maken dat ze ook naar mij moeten luisteren. En blijkbaar heeft het wel zijn vruchten afgeworpen. Sindsdien heb ik geen problemen meer gehad met de leerlingen. Ook vanmorgen niet. Een andere reden waarom ik niet zeker wist hoe het zou verlopen om de les volledig over te nemen is omdat mijn Spaans niet altijd even vlot of correct is. Vooral omdat het nu ineens onverwachts was. Maar het feit dat Camilla er was en ik een beetje wou laten zien dat ik mij niet laat doen, kreeg ik goede moed en ging het zelfs erg goed! Ik heb me erg geamuseerd met de kinderen en we hebben goed gelachen. Alles verliep ook zoals het moest en de leerlingen waren erg goed aan het opletten! Ik heb er echt van genoten en was erg tevreden van het resultaat! Ook seño Rosario zei dat ze het super rustig en gedisciplineerd vond toen ze weer de klas binnenkwam!
In de namiddag zijn Elien en ik naar de markt geweest op zoek naar een kostuum voor het carnavalsfeestje zaterdagavond, maar we hebben niets gevonden. Alles wat je van kostuums vindt is voor kinderen. Dus zijn we met lege handen weer naar huis gegaan. (lees: geslenterd, we waren doodop!)
Vrijdag 12 februari
Vandaag was het sportdag op t schooltje. Blijkbaar heeft dat hier wel niet dezelfde betekenis als bij ons. De kinderen moesten wel allemaal sportieve kledij aandoen, maar waarom, daar ben ik zelf nog niet uit. Misschien was het om van de school naar het voetbalveld te wandelen. Of misschien was het om goed te kunnen supporteren of om het nog extra warm te hebben in die jogging in de hete zon Veel gesport is er door hen in ieder geval niet gebeurd Het enige dat zij gedaan hebben is in de blakke zon op een betonnen muurtje gezeten om ons aan te moedigen terwijl WIJ aan het voetballen waren (ook onder de blakke zon trouwens)! Op zich heb ik mij wel geamuseerd. We mochten meteen als eerste tegen de meisjes van het middelbaar. Gelukkig konden Leen, Elien, Camilla en seño Glenda, die voor ons in de goal stond, ook niet zo goed voetballen. Ik was nog steeds de slechtste van allemaal, maar heb me goed geamuseerd en het publiek (vooral de middelbare jongeren) hebben goed gelachen! Op een gegeven moment gaf Elien, tot haar eigen verbazing mag ik er wel bij zeggen, een super goede voorzet vanuit de hoek. Een bal recht naar mij toe en ik stond vlak voor de goal. Ik dacht: Dit kan ik niet missen! Oeps, blijkbaar kan ik dat wel J Ik haalde uit en sloeg er geweldig galant gewoon pal naast! Het buldergelach had ik dik verdiend J Heb zelf ook goed gelachen.
Voor de rest van de middag hebben we lekker niets gedaan! We hebben een aflevering van Ally en Silence of the Lambs gezien, maar voor de rest hebben wel echt niks, noppes, nougabolle gedaan! s Avonds zijn we wel nog iets gaan drinken. Eerst in Rikkis Bar, maar dat was maar niets, dus zijn we uiteindelijk geëindigd in Sin Aventura, waar er tenminste goeie muziek was waar ik nog eens goed heb kunnen dansen.
Zaterdag 14 februari
Vanmorgen heb ik plaats gemaakt in mijn kamer (niet zo vanzelfsprekend) en heeft Elien al haar spullen bijeen genomen en naar mijn kamer verhuist (zeker geen fluitje van een cent). En dat allemaal . VOOR NIETS J Normaal zouden er vandaag twee extra mensen komen logeren voor een week waardoor wij met twee eventjes met zn twee op een kamer gingen slapen, maar vanmorgen erg vroeg werd Sylvia gebeld om te zeggen dat ze toch niet meer zouden komen. En voor zij ons inlichtte hadden wij alles al verhuist. Gelukkig hebben we ook nog dingen gedaan die wel enig nut hadden.
Zo zijn we bijvoorbeeld met een hele groep naar de markt geweest. Jaap (nieuwe jongen sinds donderdag), Tour (nieuwe jongen sinds vorige week donderdag), Maarten (student secundair die dinsdag is aangekomen en ook bij ons op school gaat werken als leerkracht Lichamelijke Opvoeding en in de buurt in een gastgezin zit), Gorge (huisgenoot van Maarten), Eefje, Leen, Elien en ik zijn op zoek gegaan naar een geschikt kostuum voor het carnavalsfeest waar we vanavond met zn allen heengaan! En we hebben ook allen iets gevonden Voor een spotprijs, zoals altijd op de pacas! Kijk zeker eens naar de fotos voor de resultaten ;) Vooral Maarten en Gorge zullen je meteen opvallen Het zijn die twee jongens in het blauw en roos J Op de fotos kan je ook ineens zien dat het een leuk feestje was. Ik had er eventjes mijn twijfels over toen we aankwamen en de foute Hollandse carnavalsmuziek hoorden Vooral toen bleek dat ze hier enkel drie liedjes de hele tijd herhaalden. Tot mijn grote geluk bleek dat ze werden afgewisseld met goede Zuid-Amerikaanse muziek en de moderne muziek van bij ons (maar dan die van een paar jaar terug J). Heb wederom goed kunnen dansen Afgewisseld met een half uurtje stilstaan toen de Hollanders weer aan de polonaise begonnen
