Bobo Dioulasso in Burkina Faso, 31 oktober 2003. Ter gelegenheid van de 43° verjaardag van het ontstaan van het nationaal leger vinden er heel wat festiviteiten plaats in de stad. Omstreeks 19.00 uur start de jaarlijkse “ Retraite au Flambeau”, een stoet die door de stad trekt en waarbij soldaten blikken met brandende petroleum boven het hoofd dragen. Normaal gezien bevindt er zich zand onderaan in de blikken, om te voorkomen dat de drager zijn handen zou verbranden. Om welke reden dan ook werd er vergeten zand in de blikken te doen, waardoor na een tijdje de brandende petroleumblikken onhoudbaar werden en enkele soldaten deze naar achter wierpen, recht in de achtervolgende massa. Er kwam een kettingreactie op gang waarbij iedereen zijn blik van zich afwierp en het op een lopen zet, met de rampzalige gevolgen van dien. Een heel pak verbranden, 278 om precies te zijn, waarvan 233 kinderen. Zij werden het ergst verbrand, sommigen kregen de brandende petroleum geheel over hun hoofd. 

Vijftig onder hen hadden  diepe brandwonden die zich over meer dan 50 % van hun lichaamsoppervlakte verspreide, 11 hadden intensieve verzorging nodig. Zij werden op de dienst “ intensieve zorgen” behandeld; een groot kaal lokaal, nauwelijks onderhouden met schimmel aan de muur en vol vliegen. Achtentwintig anderen werden op verschillende diensten, paviljoenen, binnen het hospitaal verzorgd, ze lagen tussen andere patiënten met allerlei andere ziekten. Elf anderen, werden in de infirmerie van het militair kamp verzorgd en het overgrote deel, 228 patiënten kregen verzorging in het dispensarium van het militair kamp.

Op 8 november 2003 vertrok er een eerste gespecialiseerde brandwondenploeg naar Bobo, bestaande uit één anesthesist, één  kinesitherapeut - rampenmanager en drie verpleegkundigen. De informatie die zij kregen stemde niet overéén met de situatie ter plaatse, er was sprake van 10 tot 15 verbranden waarvan 2 ernstig. Het meegebrachte medisch materiaal was ruim onvoldoende voor de behandeling van al de patiënten. De verblijfsduur voor de brandwondenploeg beperkte zich tot drie dagen, en zij verlieten hun patiënten op 11 november 2004.

Nauwelijks 24 uur later vertrok er een tweede ploeg, bestaande uit een brandwondenchirurg en een kinesitherapeut – rampenmanager, met een drieledige opdracht. Reorganisatie van het patiëntenbestand en planning van de behandelingen, chirurgische- en revaliderende behandeling van de patiënten en opleiding van het team ( van chirurg tot poetsvrouw ) terplaatse . De verblijfsduur bedroeg 14 dagen en er werd extra medisch materiaal meegenomen. Van deze tweede opdracht werd er een reportage met als titel “ Dokter Burkina” uitgezonden op de Vlaamse televisie zender VTM in het programma “ Telefacts “ op 26 november 2003. Na de uitzending kwam er een hele stroom van financiële – en logistieke hulp op gang.

Gevolg was dat  nauwelijks een week na de terugkomst van de tweede ploeg , dezelfde ploeg terug vertrok voor een duur van tien dagen, met veruit dezelfde opdracht. De dankzij de reportage verzamelde goederen werden meegenomen, alsook een bepaalde som geld om de lopende medicatie - rekeningen te vereffenen. Er reisde een reportageteam mee van het magazine “Telefacts” en zij filmden een tweede reportage, met als titel “Vlaanderen leeft mee”. Deze reportage werd uitgezonden op 17 december 2003.

Vanaf die datum heeft de vzw “FLAME” het project in eigen beheer genomen en hebben we getracht de geleverde steun zo goed en zo kwaad mogelijk te organiseren.Heel wat farmaceutische firma’s bleven ons project ondersteunen met de levering van hulpgoederen voor de behandeling van brandwondenpatiënten. We bouwden een logistiek netwerk uit , mede dankzij  de hulp van enkele commerciële partners, waardoor we maandelijks enkele honderden kilo’s medische hulpgoederen gratis konden verschepen naar onze patiënten in  Bobo Dioulasso. Het contact met onze collega’s medici terplaatse gebeurde via het internet en

via de telefoon. Afhankelijk van het genezingsproces van de brandwonden, werd er aangepast medisch materiaal aangekocht of verzameld, en verstuurd.

1. Op 12 januari 2004 werden er 300 kg  medische hulpgoederen geleverd, waaronder vitaminen rijke voeding voor kinderen, dankzij de hulp van het AD-sportteam van zanger Koen Wauters, die deelnam aan de woestijnrally PARIJS - DAKAR. De rustdag van de rally was in Bobo Dioulasso .

2. Op 25 januari 2004 arriveerde er 750 kg medische hulpgoederen, dankzij het gratis transport verzorgd door de firma AFRIMEX – Belgique.

3. Eind februari 2004, kwam er nogmaals  1,5 ton medisch materiaal aan in Bobo, dankzij de hulp van AFRIMEX- Belgique.

4. Op 26 februari 2004 vertrok er via de haven van Le Havre in Frankrijk, 250 kg medicijnen richting Bobo. Dit transport werd mogelijk gemaakt door de goodwill van een Franse hulporganisatie. Deze medicijnen bereikten Bobo op 22 maart 2004.

5. Op 12 maart verstuurden we via DHL, 2500 cm² donorhuid naar Bobo, teneinde twee zwaarverbrande kinderen te voorzien van een biologisch verband.

Op 23 april 2004 keerden we met een ploeg van twee paramedici, een verpleegkundige en een kinesitherapeut, in het kader van onze vzw terug naar Bobo Dioulasso om een evaluatie te maken van behandeling van de patiënten. De medische ploeg terplaatse zorgde ervoor dat we de meeste patiënten konden zien, ten eerste om hun wonden te evalueren, ten tweede om de nabehandeling bij te sturen en ten derde om waar nodig met de hulp van de plaatselijke chirurg nog enkele operaties uit te voeren. Van de 278 oorspronkelijke patiënten hebben we er een kleine 200 teruggezien, waaronder alle vijftig zwaarverbranden. De resultaten waren verbluffend, het medisch team terplaatse had uitzonderlijk werk verricht. Na zes maanden waren  er jammer genoeg vijf patiënten overleden ( 4 kinderen en 1 volwassene ), anderzijds zijn er 273 patiënten vrij goed gerecupereerd, in die zin dat ze zelfstandig kunnen functioneren.

17-03-2011 om 16:32 geschreven door ngo Flame  

In mei 2004 maakten we met een ploeg van twee personen een werkvakantie voor de vzw “FLAME” naar Bobo Dioulasso, om er een evaluatie van de patiënten te doen en om te onderzoeken welke de bijkomende noden waren. We bespraken met onze plaatselijke coördinator Dokter Jean Diallo  de mogelijkheid om in Bobo een brandwondencentrum op te starten.

We begonnen de verschillende mogelijkheden te onderzoeken en stelden een planning op. Het plan was om in de eerste plaats in het oude dispensarium van het militair kamp een brandwondencentrum uit te bouwen. De plaats werd bewust daar gekozen, daar we na de ramp in 2003 alle brandwondenpatiënten uit het ziekenhuis hebben gehaald en hen hebben ondergebracht in de infirmerie van het kamp. Dit om de kans op infectie van de brandwonden tot een minimum te herleiden .

Ten tweede wilden we niet enkel bevolking van Bobo bereiken , maar ook de mensen in de omstreken. Temeer dat Bobo een grensstad is, op een boogscheut van Mali, Ivoorkust, Ghana en Togo.

Ten derde het centrum ( dispensarium + infirmerie ) kon dienst doen als referentie- en rampencentrum voor Burkina Faso en de omliggende landen, het is een grensstad en is goed bereikbaar via de baan en via de lucht.

In de loop van 2005 kreeg het plan concrete vormen.Er werd een compleet project dossier opgemaakt en verstuurd naar de bevoegde instanties.

Na goedkeuring van deze instanties begonnen we met de planning en de uitvoering van het project.

Beginnend met de aankoop en het verschepen van een vrachtwagen, volgeladen met medisch – , operatie- en bouwmateriaal.

Op 10 februari 2006  vertrokken twee chirurgische teams van “FLAME” vanuit Brussel naar Burkina Faso.Eens aangekomen werd het werk meteen verdeeld. De eerste ploeg begon met de consultaties, terwijl de tweede ploeg begon met de kleine verbouwing - en verfraaiing werken aan het centrum.  

Op maandag 13 februari werden de eerste vier operaties uitgevoerd. Het dispensarium kreeg een vaste vorm , een ziekenzaal met vijf bedden, een operatiezaal, een materiaalkamer, een ontwaakzaal met drie bedden, een sterilisatieruimte en een ruimte waar de familie van de patiënten kan overnachten. Er is een speciale sanitaire installatie enkel voor de patiënten en een plaats waar de families kunnen koken en wassen. De medicatie en verbanden liggen opgeslagen in een grote apotheek. 

Donderdag 16 februari was de grote dag, het centrum werd officieel geopend. Alle vooraanstaanden van Bobo waren aanwezig, er speelde een militaire harmonie, er waren de nodige toespraken  en er was zelfs een kleine militaire parade. De hoogste militaire autoriteit mocht het lintje knippen en alles werd zorgvuldig gefilmd door de nationale televisie. De dag werd afgesloten met een kleine receptie.

De vrijdag en de zaterdag werden de laatste patiënten “afgewerkt” en konden we de balans opmaken van de voorbije week. We hebben 80 consultaties gedaan, gevolgd door 20 operatieve ingrepen, er werden 120 verbandwissels uitgevoerd en evenveel kiné – sessies.

Op zondag 19 februari vertrokken we voor een zes uur durende reis terug naar de hoofdstad Ouagadougou, waar we met de basisploeg enkele audiënties gedaan hebben bij enkele hoogwaardigheidsbekleders, kwestie van de dingen goed af te spreken en de nodige garanties te krijgen. 

We zorgden uiteraard niet enkel voor de opbouw van het centrum, maar ook voor de continuïteit ervan. Net als in november 2003 werd er héél wat medisch - en paramedisch personeel opgeleid! Het zijn zij die het van ons overnemen, en ervoor zorgen dat het centrum blijft draaien. Momenteel is er één anesthesist, één chirurg, vier verpleegkundigen, één kiné en een dokter - coördinator. Wij als vzw ondersteunen hen financieel en blijven medisch materiaal verzamelen en verschepen .

17-03-2011 om 16:32 geschreven door ngo Flame  

Ondertussen hielden we ons aan het ritme van twee opdrachten per jaar. We gingen ook samenwerken met  Belgische en Franse partners binnen dit project; VTI Hasselt (BEL), école d’Hamza (FRA), waardoor we meer aanwezig zijn terplaatse en wat dus een betere opvolging van het project met zich meebrengt.

Tijdens onze laatste opdracht werden er grote verbouwingswerken uitgevoerd. Het dak werd hersteld, er werd een nieuw elektriciteitsnet geïnstalleerd, het sanitair werd vernieuwd en het hele centrum werd geschilderd met speciaal ziekenhuis – genormeerde – verf.

In de nabije toekomst zal het dispensarium uitgerust worden met het nodige operatie materiaal, waardoor het mogelijk zal zijn om aldaar brandwonden operaties uit te voeren.

17-03-2011 om 16:30 geschreven door ngo Flame