Genoten van een prachtige schoolmusical. De voorbije maanden hebben de kinderen van het 2de tot het 4de leerjaar op de Franse school die zelf in mekaar gestoken: teksten schrijven, muziek en dans creëren, decor ontwerpen en veel repeteren. Dit alles onder begeleiding van enkele leerkrachten en twee ouders waaronder Christof voor de workshops decorbouw. Het was echt chic! Daan (en wij!) trots dat hij zijn lange tekst (in best wel moeilijk Frans) vlekkeloos ten berde heeft gebracht.
Op vrijdag komt de Vlaamse kinderbende voor een sleepover. En op zondag zijn we genodigd op het communiefeest van de dochter van één van de Senegalese collega's. De mannen mogen vooraan de champagne ontkurken.
Christof werkt een week in Côte d'Ivoire op vrijwillige basis. Hij deelt er met een lokale verdeler van Leica zijn expertise in de verkoop van Zeno-gps-meetinstrumenten. In één week worden maar liefst 10 demonstraties aan potentiële klanten afgewerkt. Intensief maar iedereen uiterst tevreden! Côte d'Ivoire blijkt veel welstellender, groener, natter, ... dan Senegal. Intussen in Thiès probeert Nele alle huis/tuin/school/kids-taken tot een goed einde te brengen. Dat lukt gelukkig aardig.
Verlengd weekend! We gaan een weekendje naar Dakar waar we logeren in een mooi hotel met lekker ontbijt. Daan en Nette vinden het een top-locatie want in de lobby hangen er een tiental i-pads met spelletjes. 's Avonds aperitieven we bij Isabel die vlakbij in een air-bnb logeert waar ze haar fotomateriaal verwerkt. Zondag brengen we samen met haar een bezoekje aan de vuurtoren die op één van de twee vulkanische heuvels van Dakar ligt. Met zijn 126 m hoogte is het de tweede hoogste "berg" van Senegal. Tijdens onze avondwandeling ontdekken we een gezellige crêperie met zicht op zee. Op maandag brengt een bootje ons naar île Ngor waar het dankzij de Ramadan lekker rustig vertoeven is. De kinderen amuseren zich aan het strand en wij genieten van het uitzicht. Blij dat we weer wat leuke nieuwe plekjes hebben ontdekt in de Senegalese hoofdstad.
Deze week heeft Christof vier dagen les gegeven over GIS aan ADG, een Belgische NGO uit Gembloux die hier om de hoek is gehuisvest. Nele is gestart met een interessante online cursus 'Feeding a hungry planet' van de SDG-academy. Ideaal om een beetje meer achtergrondkennis te verwerven over duurzame landbouw. Samen met vijf partnerorganisaties (waarvan vier niet uit het BD-programma) hebben Goele en Nele deze week een nieuw subsidie-dossier geschreven en ingediend bij Enabel (het vroegere BTC). Als het wordt goedgekeurd wordt dit een annex bij het bestaande programma waarmee extra kan worden ingezet op de uitbouw van een korte keten bio-circuit voor de groenten van bestaande en nieuwe velden.
Op de Franse school van Daan en Nette wordt de paasvakantie - twee weken later dan in België - ingeluid met een goed rapport voor allebei en een schoolfeest met kraampjes per land. Vannacht slapen Daan en Nette in hun zelfgemaakte kamp in de living. Morgen trekken we voor een week naar een huurhuisje in Ngaparou, tussen Saly en Somone. Nele doet er aan tele-werken terwijl Christof en de kids op ontdekking gaan.
Tijdens het paasweekend wordt ons tentje voor de eerste keer bovengehaald. We gaan kamperen met 5 Belgische gezinnen, een mengelmoes van Nederlands- en Franstaligen. De zeven kinderen hebben ongeveer dezelfde leeftijd en amuseren zich te pletter. Het weer is ook top: niet te warm, niet te koud. Ideaal om 's avonds te genieten van een kampvuur (marshmallows incluis), in een tentje te slapen en de paaseitjes niet te laten smelten voor ze zijn gevonden!
Het werk is intussen in rustiger vaarwater terecht gekomen. De interviews bij de doelgroep en de database met de partner-organisaties zijn mooi samengekomen: in een reflectie-atelier met de lokale NGO's over de betekenis en de te ondernemen stappen, in een lokaal BD-team dat meer data-gebaseerde opvolging doet en in een verslag voor DGD waarin de indicatoren ter opvolging van de programma-doelen zijn bijgestuurd en beantwoord. Nu eindelijk weer de ruimte om iets breder te kijken en ervoor te zorgen dat alle werk ingebed en verankerd wordt.
Ook onze acculturatiecurve doet het goed. Na intensieve opstartmaanden zowel qua werk, installeren als bezoek uit België, lijken we nu voorbij de eerste 'Wow, we wonen dus wel in Afrika!' en de tweede 'Man man man, soms toch niet evident', in de derde fase te zijn beland waarin we minder vergelijken en meer gewoon "zijn".
We genieten van een woensdagnamiddag aan het strand van Popenguine. Morgen zit Dagmar's bezoek er helaas weeral op. Voorlopig geen andere bezoekers in het vooruitzicht. We hebben wel sinds vandaag onze eigen tickets om België te bezoeken. Christof en de kids zijn er vanaf begin juli. Nele vanaf begin augustus.
We gaan op weekend in de Sine-Saloum-delta. De setting in Palmarin is mooi, maar minder idyllisch dan die in Simal. Maar we genieten daarom niet minder van de zee, het lekker eten en het aangenaam gezelschap. In de namiddag maken we een tocht met een bootje en doen een poging tot vissen in de mangrove. Gelukkig redden Dagmar en de gids de eer van de visvangst.
Zondag brengen we een bezoek aan het schelpeneiland Fadiouth. Dat is 80% katholiek en blijkbaar gaat dat gepaard met heel veel varkens. We houden ook halte aan Likeur de Warang ... gewoon omdat het op de weg lag :)
Niet ver van Thiès ligt natuurgebied Bandia. Giraffen, struisvogels, zebra's, buffels en zelfs een neushoorn-koppel wonen er op een oppervlakte van 3500 ha. Je kan er met auto en gids een bezoek brengen. Omdat de grazers er zonder natuurlijke vijanden leven en erg gewend zijn aan de auto's, voelt het een beetje als een grote zoo zonder hekken. Toch vinden we het cool om deze prachtige dieren van zo dichtbij te kunnen bewonderen!
De kids zijn op school. Nele werkt aan de rapportering voor DGD. En dus trekken Christof en Dagmar er met hun tweetjes op uit. Ze maken een trip naar de mini-woestijn van Lompoul op twee uur rijden van Thiès. Bandjes wat platter zetten voor de duinen. En rijden maar!
Via de suikerrietplantages van Richard-Toll, rijden we naar het meer van Guiers. We logeren er in de jagerskampplaats van een Fransman. De man heeft koloniale trekjes en een serieus drankprobleem. Gelukkig maken de sympathieke kok en de bijzondere omgeving van zandduinen veel goed. Daan en Nette beleven uren spelplezier met plastieken diertjes, zand en steentjes. Ze vinden het een toplocatie.
En zo zit onze laatste bestemming voor deze vakantie erop. We rijden weer huiswaarts naar Thiès. We voelen dat het opnieuw warmer wordt en de frissere periode (vooral 's avonds en 's nachts) op zijn einde loopt. Volgende week worden temperaturen van 40 graden en meer voorspeld.
Na een lunch in St.-Louis rijden we verder naar natuurgebied Djoudj aan de grens met Mauritanië. De omliggende dorpen zorgen samen voor het uitbaten van het logement en de begeleidingen met gids. De lokale gidsen hebben een opleiding genoten bij het biologisch onderzoekscentrum dat aan de ingang van het natuurgebied is gevestigd. De dag start een beetje in mineur met een geblokkeerd fototoestel. Net nieuw! Da's even slikken. Maar ook zonder fototoestel lukt het ons van onze ochtendlijke boottrip te genieten. We varen samen met onze gids en twee Franse dames met een motorbootje door het natuurgebied. We zien er pelikanen, reigers, aalscholvers, zwaluwen, visarenden. De nijlvaraan, de slangenhalsvogels en twee overzwemmende wrattenzwijnen trekken onze bijzondere aandacht.
Maar Daan is vooral op zoek naar een python... Onze gids kan zo'n queeste wel smaken. Na de boottocht neemt hij ons mee op wandel naar plekjes waar pythons graag vertoeven. Eerste plekje: geen succes... Tweede plek: een vers python-spoor... Derde plekje: een heuse python van 3 meter ligt vlak voor onze ogen. Wow!! Indrukwekkend!! Eerst een beetje aarzelend, maar dan van heel dichtbij bewonderen we dit prachtige dier.
Voor een lunch en siesta trekken we ons even terug in ons logement. Onderweg zien we dat er een ezeltje vastzit in het water. Zijn achterpoten en lijf zakken diep in de zwarte kleimodder. We verwittigen een gardien van het onderzoekscentrum en daarna ook de eigenares van het ezeltje die er een paar jonge kereltjes op afstuurt om het eruit te trekken. Wanneer we tegen 16u onze gids voor een avondrit willen oppikken, blijkt het beestje nog steeds vast te zitten. We hebben niet de indruk dat er bij de omwonenden veel animo is om het dier eruit te proberen halen. Maar Daans hart breekt. We motiveren de gids om onze sleepkabel te gebruiken als hulpmiddel om de ezel eruit te krijgen. Zodra er twee omstaanders helpen, schieten ook anderen ter hulp. Met het nodige getrek en gesleur raakt het ezeltje er eindelijk uit. Doodmoe maar niet gekwetst. Missie volbracht!
De tweede week van de krokusvakantie trekken we richting noorden. We starten met twee overnachtingen in het gezellige camping-hotel Zebrabar in de buurt van St.Louis. We bezoeken natuurgebied Guembeul met aapjes, gemsbokken, vogels. Maar het zijn vooral de babyschildpadjes die de aandacht van de kinderen trekken.
Schoolvakantie! En dus trekken we er samen met moeke en vake op uit. We gaan voor vijf dagen naar de delta van de Sine Saloum, een vruchtbare streek op 3,5 uur rijden van Thiès. We logeren er in de Ecolodge van Simal. De perfecte plek om de verjaardagen van Christof en Andrea te vieren. Er is een mooi zwembad, je kan gebruik maken van kayaks om tot aan de mangrove te varen of met een aperitiefje vanuit je zetel de pelikanen en andere vogels bewonderen die zich tegoed doen aan de scholen kleine visjes. Vlakbij ontdekken we een prachtig museumpje in opbouw van een Franse prof Afrikaanse kunst. Op de terugweg naar huis, maken we tussenstops aan het gemengde kerkhof op het schelpeneiland van Fadiouth en de mooie binnentuin van de (Belgische) stokerij Likeur de Warang waar we ons de proeverij laten welgevallen. Nog één keer slapen in ons huis in Thiès alvorens moeke en vake 's avonds de vlieger opstappen.
Terwijl Daan en Nette op school zijn, brengen vake, moeke en Christof een bezoek aan de abdij van Keur Moussa. Helaas geen gezangen vandaag vermits de paters de vastenmaand aan het voorbereiden zijn. Het abdijwinkeltje is wel open en wordt bijna leeg gekocht alvorens het gezelschap een pintje gaat drinken bij Maurice.
Sinds november houdt Albertine 3 halve dagen per week ons huis proper. Niet evident met het woestijnzand dat hier schaamteloos naar binnen waait. Albertine heeft lange tijd in Gambia gewerkt maar kwam terug naar Senegal toen haar vader ziek werd. Enkele jaren geleden had ze een auto-ongeluk waardoor haar linker ooglid permanent dicht is. Albertine - Betty - is een heel aangename vrouw van onze leeftijd met wie we het goed kunnen vinden.
We zijn dan ook heel blij wanneer Betty ons uitnodigt voor een feest in haar dorp. Ieder jaar organiseert Peycouck Serer een dorpsfeest met muziek en dans. Iedereen die in Peycouck geboren is, neemt er aan deel. De feestvierders zijn ingedeeld in generaties van een 5-tal jaar. Met de indeling in generaties, wil het dorp eventuele verschillen op basis van religie of ethnie overstijgen. Elke generatie draagt voor de gelegenheid kledij uit dezelfde stof en toont om beurten haar beste danspassen. Heel mooi! Terwijl wij vanop een veilige afstand de Afrikaanse moves bewonderen, danst Guido vrolijk mee.
Op maandag 5 februari worden moeke en vake verwelkomd door Christof, Daan en Nette. Ze landen op de nieuwe luchthaven die dichter bij Thiès ligt dan bij Dakar. Heel handig wanneer wij bezoek ontvangen. Minder goed nieuws voor de beschikbare gronden voor natuur en landbouw. Een thema waar ondertussen tijdens de driedaagse van Neles werk in Toubab Dialaw over gedebatteerd wordt.
Moeke en vake genieten ervan om Daan en Nette in hun nieuwe biotoop bezig te zien. Ze wonen de sportactiviteiten bij, gaan mee naar het strand van Popenguine en maken van de gelegenheid gebruik om de maaltafels en het Frans van de kids nog wat bij te spijkeren.
In het weekend trekken we naar Ile de Gorée. Als de laatste boot is vertrokken, is het lekker rustig op het anders zo toeristische eiland. We snuisteren er wat rond, tafelen er lekker en overnachten in een gezellige B&B. De volgende ochtend bezoeken we het voormalige slavenhuis. Een gids wijdt ons en de kinderen in in het gruwelijke verhaal van de slavenhandel. Mensen die als koopwaar werden verkocht. 100 kinderen die samen in een hokje zaten in afwachting van de verkoop. Gezinsleden die mekaar nooit meer weerzagen omdat ze naar verschillende bestemmingen werden verscheept. In zo'n fysieke ruimte en met de kinderen erbij, komt deze gruwelijke geschiedenis iets dichter bij.
In alle bedrijvigheid vergeten we het telefoontje voor opa's 70ste verjaardag. Oepsie. Sorry opa!
Thiès heeft één plekje met reliëf waar het plateau van Thiès overgaat in de oneindige vlakte. We wandelen tot aan de letters 'Thies' die er op de flank prijken. Zondagavond komt de BD-verantwoordelijke voor Senegal toe voor het jaarlijks terreinbezoek. Goede timing want zo is er ineens een nieuwe werklaptop voor Nele. Voor nog hoger bezoek is het ook niet meer lang wachten: op 5 februari komen moeke en vake in Senegal aan! Nele is de eerste drie dagen van hun bezoek bezig met de begeleiding van het volgende atelier met de 11 lokale NGO's. Tijdens het atelier wordt samen met de partnerorganisaties bekeken welke lessen we kunnen trekken uit de verzamelde data. Hopelijk breekt er daarna een iets rustigere werkperiode aan.
De kids lijken intussen vertrokken met het Frans. Ze zijn onlangs gestart met zinnen maken.
