Van zondag tot woensdag zijn we met het gezin van Goele en dat van ons voor vier dagen in Cabacoto (nabij Nioro) voor de driejaarlijkse bijeenkomst met de partner-organisaties van BD. Het hotel met zwembad is prachtig gelegen aan een zij-arm van de rivier de Babolong. Christof gaat er elke ochtend lopen. De kids spenderen uren in het zwembad. Christof en Piet brengen met de vier kids een bezoek aan de plaatselijke Unesco-site van megalieten-cirkels. En Christof geeft de lokale NGO-medewerkers een zeer gesmaakte initiatie in databeheer en GIS.
Op zondag zit er nog een zwemmetje in voor Nele. Maar van dan af is het zeer intensief om vier achtereenvolgende sessies met 20 lokale NGO-medewerkers te begeleiden. Tussendoor en 's avonds nog zoveel mogelijk input verwerken om de sessie erop weer op verder te bouwen. Gelukkig wordt de goede voorbereiding beloond met een top verloop. De deelnemers hebben kei hard gewerkt aan een gezamenlijke database, een visualisatie op kaart van hun werkingsgebied en een bevraging van de einddoelgroep voor de baseline-studie in december. Ook wordt er een kerngroepje voor monitoring en evaluatie samengesteld. De deelnemers gaan naar huis met duidelijke deadlines en Nele met veel te verwerken input. Het is een zeer toffe bende van jongeren/ouderen, mannen/vrouwen, christenen/moslims die samen timmeren aan een beter leven voor de rurale bevolking. Heel fijn om met zo'n ploeg te kunnen samenwerken!!
De laatste avond eindigen we met de inspirerende Franse film Demain over vier journalisten die initiatieven in beeld brengen die een alternatief bieden voor de huidige Westerse samenleving. Op woensdag staat er vóór de terugreis nog een terreinbezoek op het programma. Een lokale vrouwengroep toont hoe ze door het gebruik van machines om de granen te triëren, te drogen en te malen, efficiënter en hygiënischer couscous kunnen bereiden. Ze hebben sindsdien minder zieken en meer tijd voor hun andere taken.
Nele heeft deze week intensief gewerkt aan de voorbereiding van een driedaags atelier volgende week in Nioro. Daar komen de 11-partnerorganisaties van BD samen. De indicatoren staan op punt, de basis voor een overkoepelende database ligt er, Christof heeft een overzichtskaart gemaakt van de regio en er is een flashy powerpoint met oefeningen om hen mee te nemen in de wereld van de monitoring en evaluatie. Benieuwd hoe dat gaat verlopen! Christof en de kinderen gaan mee: de kids voor het zwembad aan het hotel en Christof als gastspreker over databeheer en GIS.
Christof heeft deze week weer vanalles gedaan: de internetaansluiting voor ons huis is in orde, de logeerbedden zijn besteld, een kaart voor het Belgische Rode Kruis is opgeleverd, naar Dakar geweest voor een verkennende afspraak met een Leica-collega bij een lokale dealer en ... vandaag een intensieve autozoektocht afgerond met de aankoop van een tweedehands Mitsubishi! De internationale overschrijving is nog onderweg. De overdracht zal voor ergens volgende week zijn. Insh'Allah kunnen we de tweede week van de schoolvakantie er samen een trip meemaken en een ander stukje Senegal ontdekken.
De kinderen sluiten de laatste dag voor de schoolvakantie af met een schoolfeestje dat Christof als lid van het comité des fêtes mee heeft voorbereid. Waarschijnlijk goed dat ze even op adem kunnen komen na 7 weken Franstalig onderwijs. En wij ook :)
Vrijdagnamiddag gaat Daan voor de eerste keer naar de basket en Nette naar de jazzdans. De hobby's worden gratis aangeboden door de school. De kids komen allebei dolenthousiast terug. Wanneer we zaterdag gewoon wat thuis blijven, spelen, rommelen, zegt Nette vanuit haar hangmat dat ze dit land leuk vindt omdat ze zoveel nieuwe dingen kan leren. We kunnen haar enkel gelijk geven! Op zondag rijden we naar goede gewoonte naar de zee. De auto van Laura, Vincent en Emile brengt ons naar Somone waar het een relax dagje strand en zwembad wordt.
Wissel van de wacht: Goele vertrekt naar Burkina Faso. Haar man Piet komt aan in Thiès. Nele gaat twee dagen op terreinbezoek.
De NGO-partner tegen de Gambiaanse grens, nodigt Nele uit om deel te nemen aan een meerdaags atelier met de bevolking van Dabaly. Uit de driedaagse wil de NGO info putten om een kennisbeheerdocument te maken over grondverwerving voor vrouwen. De vrouwen in Dabaly hebben er eigenhandig voor gezorgd dat ze grond toegewezen kregen. Hun ervaringen en strategieën worden bevraagd en in een document gegoten. Ze kwamen op hun parcours meerdere hindernissen tegen. Zo protesteerden onder meer de veehouders dat de dieren nergens anders konden grazen. De vrouwen overtuigden de burgemeester van de communauté waartoe Dabaly behoort, de veehouders toestemming te geven hun vee van elke eigenaar een stukje te laten gebruiken. Ook deed het verhaal de ronde dat vrouwen met grondeigendom zeer snel zouden sterven. Het waren daarom vijf oudere vrouwen die als eersten de stap waagden. Toen niets onheilsspellends gebeurde, sloten ook de andere vrouwen zich aan. Vol trots vertellen ze aan de NGO-medewerkers over hun aanpak. Door hun expertise te delen, hopen ze andere vrouwen te helpen hetzelfde te realiseren. Mooi om zien hoe participatief de NGO te werk gaat.
Intussen in Thiès mag de klas van Daan voor het eerst gaan schoolzwemmen. Christof gaat mee als begeleider. Het militaire zwembad blijkt echter helemaal groen te zien waardoor de zwemles zich noodgedwongen tot het plonsbadje beperkt. In onze wijk Cité Malick Sy is er al enkele dagen geen stroom. Niet evident om te werken of eender wat te doen na valavond. Omdat ze in de wijk van Emile ook geen water hebben, komt Emile op het einde van de week bij ons een bad nemen. Op school starten binnenkort de namiddag-activiteiten. De kinderen hebben zich ingeschreven voor capoeira (allebei), basket (Daan) en dans (Nette). Christof sleutelt ijverig verder aan de inrichting van ons eigen stekje. Hij plaatst een bestelling voor twee sofa's bij een vlechter die een ijzeren frame als basis gebruikt. Voor de kids is het volgende week nog één week school en daarna hun eerste welverdiende Senegalese schoolvakantie. De tijd vliegt!
Na enkele weken van bezoeken aan verschillende instanties met stempels, papieren, zegels en wachttijden, lukt het ons vrijdag om onze 'Carnet étranger' in ontvangst te nemen. We zijn nu officieel geen toerist meer en moeten om de 6 maanden deze vreemdelingenkaart vernieuwen.
Terwijl Goele en Nele 's namiddags nog een laatste werkoverleg houden voor Goele 10 dagen naar Burkina Faso reist, zorgt Christof voor de aankoop van meubilair voor Nele's thuiskantoor en een zwemmetje met de kids in hotel Dosso.
Op zaterdag staat alles in het teken van ons huis: Christof laat een natuurlijk afdak met de Bougainvilla maken, we zetten het bureau van Nele in mekaar, poetsen het hele huis en rijden 's avonds een stukje richting St. Louis waar we terrasstoelen en -tafel kopen, een rekje en wat opbergmanden.
Daarmee denken we genoeg gewerkt te hebben voor deze week. En dus trekken we zondag met de drie gezinnen naar de zee nabij Popenguine. Heerlijk om even niets te doen in een strandstoel en een verfrissende duik te nemen in zwembad of zee.
We beginnen ons alsmaar meer echt thuis te voelen hier. De grote zaken raken stap voor stap in orde en ons Senegalese leven krijgt z'n eigen ritme.
Goele en Nele gaan samen met Mansour en Fatou op terreinbezoek in Notto. Hun NGO werkt samen met een Togolese NGO vanwaar ze zaden importeren van 'arbres fertilitaires'. Deze bomen maken de grond vruchtbaarder door voedingsstoffen uit de lucht te halen en aan de grond te geven. Deze boomsoort kwam oorspronkelijk ook voor in Senegal maar is door de ontbossing verdwenen. Mansour probeert met zijn organisatie zoveel mogelijk boeren warm te maken om op hun land arbres fertilitaires te planten. Die zorgen ervoor dat de de bodemkwaliteit verbetert en de boeren na twee jaar hun opbrengsten zien stijgen. Om te vermijden dat jonge aangeplante boompjes worden opgegeten door dieren, worden bij de boeren die in het project stappen ook andere bomen geplant. Aan de buitenrand komt een bomenrij die als omheining dient. Aan de binnenrand komt een bomenrij die tegen de wind beschermt. Verspreid over het veld worden de arbres fertililiaires om de 10 meter geplant zodat ze met een straal van 5 meter hun vruchtbare werk kunnen doen. Het is mooi om zien hoe rond zo'n boom de plantjes effectief groter zijn. Op de tussenafstanden komt tot slot een fruitboom (mango, citroen). De bomen houden de grond vast, beschermen het veld tegen vee en wind, maken de grond vruchtbaarder, zorgen voor fruit en voor hout. Geen reden meer om elders bomen te gaan kappen dus. Mansour is zeer gedreven met zijn werk bezig. Hij vertelt gepassioneerd over de bloemen en planten die we tegenkomen. Heel boeiend!
Snipverkouden gaat Nele op terreinbezoek in Ndondol bij twee organisaties die er vlak naast mekaar gevestigd zijn: één boerenvereniging en één NGO. Beiden worden gesteund door BD voor hun biologische tuinbouwvelden die ervoor zorgen dat ook vrouwen een inkomen kunnen verwerven. De bijeenkomst met leden en sympathisanten van de boerenvereniging start om 12u in plaats van om 9u. De vertraging wordt toegeschreven aan de regen al begon die pas tegen 11u. Bijzonder om zien hoe de boeren, chefs de village en andere genodigden, het heel normaal vinden dat het gedurende meerdere uren onduidelijk is of er nog iets staat te gebeuren. Niemand communiceert, niemand stelt vragen, iedereen wacht rustig op zijn bankje en laat het leven verder kabbelen. Zoals zo vaak tijdens terreinbezoeken, surfen we gewoon mee op het Afrikaanse ritme en zien wel wat er komt. Met een busje wordt er samen een tuinbouwveld bezocht. We maken van de gelegenheid gebruik om een paar kilo tomaten te kopen recht van 't veld. Zonder middagmaal achter de kiezen en 3 uur te laat, komen we bij de tweede organisatie aan. We maken ons bezoekje noodgedwongen wat korter en besluiten een volgende keer geen twee organisatiebezoeken meer te proberen combineren. Op de terugweg in de auto zijn we blij dat we onze knorrende magen kunnen stillen met een reeks lekkere biotomaten.
Take two is gelukt. We hebben deze nacht voor de eerste keer in ons eigen huis geslapen.
Christof heeft deze week ondanks het ziek zijn, toch nog voor de afwerking van de werken in hout gezorgd (gordijnroedes en kader rond het tweede bed om muggennet aan op te hangen) alsook voor de aankoop van tafel en stoelen. Intussen gaat het gelukkig ook beter met de gezondheid.
We genieten van een rustig ontbijt met stokbrood van bij Babakars bakkertje om de hoek. Daan en Nette entertainen zichzelf met knappe legobouwwerken als resultaat.
