|
Tijdens het paasweekend wordt ons tentje voor de eerste keer bovengehaald. We gaan kamperen met 5 Belgische gezinnen, een mengelmoes van Nederlands- en Franstaligen. De zeven kinderen hebben ongeveer dezelfde leeftijd en amuseren zich te pletter. Het weer is ook top: niet te warm, niet te koud. Ideaal om 's avonds te genieten van een kampvuur (marshmallows incluis), in een tentje te slapen en de paaseitjes niet te laten smelten voor ze zijn gevonden!
Het werk is intussen in rustiger vaarwater terecht gekomen. De interviews bij de doelgroep en de database met de partner-organisaties zijn mooi samengekomen: in een reflectie-atelier met de lokale NGO's over de betekenis en de te ondernemen stappen, in een lokaal BD-team dat meer data-gebaseerde opvolging doet en in een verslag voor DGD waarin de indicatoren ter opvolging van de programma-doelen zijn bijgestuurd en beantwoord. Nu eindelijk weer de ruimte om iets breder te kijken en ervoor te zorgen dat alle werk ingebed en verankerd wordt.
Ook onze acculturatiecurve doet het goed. Na intensieve opstartmaanden zowel qua werk, installeren als bezoek uit België, lijken we nu voorbij de eerste 'Wow, we wonen dus wel in Afrika!' en de tweede 'Man man man, soms toch niet evident', in de derde fase te zijn beland waarin we minder vergelijken en meer gewoon "zijn".
|
