 |
|
18-03-2016 |
~~*Een bittere navel*~~ |
Onder de hoede van bergwind en God
droogt de oogst in ark van Soajo, plooit
het water haar loop naar de steen.
Uitzicht op zoveel verbond klit ons
aaneen; het huis en het bed
staan gegrond op de rots.
Op het helwit ligt gitzwart
je schaduw gemorst, je geurt
meer naar lichaam dan geest.
Onder het raam in een andere
hitte scheurt de haan eenmaal
de stilte aan rafels, klooit
de ram met ooi.
Donker je haar en bitter je navel
Liefs Myriam
18-03-2016 om 00:00
geschreven door chika 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen)
|
|
 |
09-03-2016 |
~~*Het begin*~~ |
Opeens zag zij hoe groot de wereld was
Niets was zoals zij het verwacht had
de dingen waren voller dan zij dacht
en kleurrijker, al kijkend door het glas
dat haar gevonden had zag zij de binnenkant
van schelpen, wat daar doorheen bewoog
was vorm en puur zichzelf en tegelijk
een regenboog van mogelijkheden
tot leven geblazen, verloren, hervonden
nadat de eeuwen er hun parelmoer
overheen penseelden, zo breekbaar als wat
lag het daar, zomaar in haar hand.
Liefs Myriam
09-03-2016 om 00:00
geschreven door chika 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 3/5 - (1 Stemmen)
|
|
 |
04-03-2016 |
~~*Het is een magere troost...*~~ |
Het is een magere troost
dat alles moet verdwijnen
en ik hoe dan ook op een keer
toch zou moeten missen, bij voorbeeld
door de dood. ik hou van je, al
kunnen we waarschijnlijk niet meer
worden wat we vroeger waren of dachten
te zijn. Geen verhalen, over afkeer,
over waanzin of grote trouw: ik
verlang naar toen terwijl
ik ouder word. ik denk
nog veel aan jou.
Liefs Myriam 
04-03-2016 om 00:00
geschreven door chika 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
|
 |
01-03-2016 |
~~*Lente*~~ |
Kinderen, geurend naar de aarde
naar warm dieren, vluchtig groen,
met snelle tranen in de ogen
en snelle glimlach in de zon
Jong meisje met je schrille jeugdlach
je lichte huid en spits profiel
teer buigend naar de lentekuikens
in 't zonlicht, iriserend spel
O man, wiens hart, door liefde uitgewoond
doorvloeid wordt met de zilverkoude stromen,
de jeugd, de vogelzang, de duisterrode bomen
wiegend wijd uitgekamde kant in brede wind:
de oude lente is gekomen
Liefs Myriam
01-03-2016 om 00:00
geschreven door chika 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
|
 |
19-02-2016 |
~~*Wolvin en wolf in 't winters ledikant...*~~ |
Wolvin en wolf in 't winters ledikant
als het gehuil des harten krimpt tot fluistren:
uit de angsten ranken namen op in 't duister
met in hun wijn de bloedsmaak van het lam.
Als in de tijd van de ouders zijn de nachten,
op 't huis gestapeld drukt het tempeluin;
en waar een lichtstraal door een schaduw suist
bederft de waan tot schimmel op de wanden.
't Gedroomde kinderhandje slaapt in ons;
zijn polsje klopt gelijk in nood de borst.
der vogels die men treurig vrij moet laten.
Samen, onder de vlag van 't beddelaken,
als na een veldslag zijn wij opgebaard.
Maria's hand rust op mijn grauwend haar.
Liefs Myriam 
19-02-2016 om 00:00
geschreven door chika 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 2/5 - (3 Stemmen)
|
|
 |
11-02-2016 |
~~*Eeuwigheid*~~ |
Er zijn plekken
waar ik zonder glimlach
niet meer langs kan.
Ooit is daar een grap
verteld, een kus geroofd,
iets voor het eerst gedacht.
Ter hoogte van mijn oor,
bijvoorbeeld,
heb jij me op een nacht
beloofd dat eeuwigheid
een leugen is, maar dat het
daarom tussen ons niet
minder lang gaat duren.
Meer woorden waren er
niet nodig- een mond
spreekt van zichzelf al mooi
en huid heeft een geheugen.
jij blijft mijn hals, mijn navel,
mijn holte van mijn knie
voor altijd bij.
Zonder glimlach kan ik
aan geen plek voorbij.
Liefs Myriam
11-02-2016 om 00:00
geschreven door chika 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
|
 |
 |
21-01-2016 |
~~*Zo is het goed*~~ |
Zo is het goed
Ik werp een steen:
geen vogel vliegt op.
je klakt met je tong:
geen paard komt gedraafd.
Ik zwijg, jij zwijgt.
Maar we hebben
niets van messen die zwijgen.
Het verlies van één enkel vraagteken
maakt ons beiden dakloos.
Als je gaat spreken
zal ik je mand moeten snoeren
met de ademgarens waar ik aan hang.
Liefs Myriam 
21-01-2016 om 00:00
geschreven door chika 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
|
|
 |
17-01-2016 |
~~*Wij maken langen dagen*~~ |
Jij blijft mijn grote liefde
In de maak, jij maakt
Mijn nachten wachten wit
Als dit papier, jij maakt me
Zwart als een gat in het blad
Gebrand van dit gedicht,
Een vergezicht van niets:
Van al het onvervulde.
Jij bent mijn vragen , Jij bent
Mijn bange vragen voor.
Wij maken lange dagen.
Die staan hier in de koor
van hoog tot laag bijeen
Te dansen in mijn keel
Ik neem hier geen verhaal
Op jou, ik haat het hiaat
Dat ons heeft afgesproken.
Ik blijf je grote liefde
In nachten wachten wit
Als dit papier, ik maak je
Zwart als een gat in het blad
Gebrand van dit gedicht.
Liefs Myriam
17-01-2016 om 00:00
geschreven door chika 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
|
|
 |
 |
11-01-2016 |
~~*Een kus Ter kameren*~~ |
carex, caresse-
grassen die strelen en
snijden, muren en daken
van een in licht verzopen,
wachten abdij.
misschien dat minnaars
daar een onderkomen zoeken,
eeuwenlang slapen,
met een bros geslacht.
en op de grachten,
dichtgevroren, gist
koud speeksel, spinsel van
stofmijt en atomen,
zuigende namen
in de porien van
lipbloemigen gestold.
Liefs Myriam 
11-01-2016 om 00:00
geschreven door chika 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
|
|
 |
 |
06-01-2016 |
~~*Sprekend u*~~ |
Een vrouw ontvouwt zich; in de lucht liegt
ze en geeft het donker een heldere draai.
ik meer aan als wie hoogte
verliest, de hand
van de maker kiest. Is weggeveegd, verzwegen
in de breedte: de lust van het vliegeren, in het licht
op het been dat ontbloot wordt en zich
maar de voet nadert, het hier zijn dooradert. In
haar de opwelling de bloem die kleur bekent
als ding. knarst de ruimte, zand tussen de tanden en
blaast mijn handen van haar lijf. Als noodweer
gaat heel het decor achter haar tekeer: en
streling, als ik haar ruggelings tegen de dijk op schrijf.
Liefs Myriam 
06-01-2016 om 00:00
geschreven door chika 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 4/5 - (1 Stemmen)
|
|
 |
 |
20-12-2015 |
~~*En als haar borsten kwestsbaar...*~~ |
En als haar borsten kwetsbaar in
hun middelpunt, als oude wijn
in oude zakken, schraal en dun
van magerte geworden zijn.
En als de ketting om haar hals
die jaren tussenbeide hing
en slechts het derde sieraad was,
verkommert tot een eenzaam ding,
kijk ik mijn dochters somber aan
en leg het zwijgen op hun mond.
Maar bij het trage slapengaan
wanneer ik moeizaam binnendring
en merk hoe waardig zij ontvangt,
wordt kwetsbaar de herinnering.
Liefs Myriam 
20-12-2015 om 00:00
geschreven door chika 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
|
|
|
>
|
 |