Hi,

Hier ben ik weer met een heleboel nieuwe ervaringen die ik met jullie wil delen.

Ik zal beginnen met mijn uitstap vorige week zondag. Dan ben ik samen met Ellen naar het American Museum for Natural History geweest. Dit was echt één van de grootste museums dat ik ooit in mijn leven had gezien. In dit  museum heb je echt bijna een hele dag nodig om alles gezien te hebben. Je kon er echt vanalles bekijken: van apen tot dinosaurussen, van Afrikaanse tot Mexicaanse geschiedenis, alles over de ruimte en planeten, de menselijke evolutie, wel 4 museumshops, ... Echt wel de moeite om eens een bezoekje te brengen!
'S middags heb ik er ook voor de eerste keer pizza gegeten! En heerlijk dat dat was... mmmmmmmm.... dat had ik toch wel erg gemist hoor.
Maar hoe leuk het museum ook was, ik moet toch eerlijk toegeven dat ik blij was toen we eindelijk rond waren. Gewoon omdat ik echt kapot was. Het enige wat ik wilde doen was me neerleggen in mijn zetel en er niet meer uitkomen. Jammer genoeg moest ik dat nog even uitstellen aangezien we nog boodschappen moesten doen, en het ook mijn beurt was om te koken. Maar eenmaal de afwas gedaan was heb ik me in de zetel gegooid en ben er enkel nog uitgekomen om in mijn bed te kruipen. En ik denk dat het geen 5 minuten heeft geduurd vooraleer ik in slaap lag.

De afgelopen week was het ook ontzettend druk op het werk. Gewoon omdat er zo veel vergaderingen gepland waren. Ik denk dat ik wel elke dag een vergadering had ( en soms wel meerdere op één dag). Maar ja, dat komt er natuurlijk wel van als je in de drie programma's actief bent.

Ellen en ik zijn ook begonnen aan de voorbereidingen voor ons project (dat zal beginnen op 17 oktober). We hebben besloten om een project uit de grond te stampen rond gezondheid voor de second tot fifth graders. We willen dan verschillende sessies geven rond thema's die gerelateerd zijn aan gezondheid, waaronder EHBO, eten en koken, sport, hygiëne, ... Maar natuurlijk kruipt er wel wat tijd in om dit allemaal in mekaar te steken. Voorlopig hebben we al ons project voorgelegd aan de mensen bij Abraham House (en ze vinden het allemaal een goed idee, joepie ) en hebben we al een flyer gemaakt. Ook hebben we al enkele sessies op papier gezet, maar die moeten we nu wel nog verder uitwerken.
Morgen moeten we het project ook nog voorstellen aan de ouders. Dat zal ook nog een uitdaging worden. Zowel voor mij als voor Ellen. Voor mij vooral omdat ik niet echt graag in groep praat, en voor Ellen omdat ze het Spaanse gedeelte voor haar rekening zal nemen ( ik bewonder haar moed echt )

Woensdag moest ik ook voor de eerste keer de leiding nemen tijdens de nightsupervision. En ik moet zeggen dat het nog wel vrij goed is verlopen. Er waren soms wel enkele momenten waarvoor ik me tot Ellen moest wenden, maar dat ging dan altijd om kleine vraagjes. Ik heb dan ook voor de eerste keer Dominoes met hen gespeeld (echt wel razend populair bij hen), maar ik moet zeggen dat ik er maar wat voor spek en bonen bijzat. Ik snapte echt niets van wat er gebeurde en wat er gezegd werd. Ik ben er dan ook geen enkele keer in geslaagd om te winnen. Maar ja, er komen nog avonden genoeg  Nog genoeg oefenkansen! 
Donderdag ben ik ook voor de eerste keer met één van de residenten op stap gegaan. Nog een geluk moest ik niet echt al te ver gaan, want ik vrees dat het anders wel wat moeilijker had geweest om mijne weg te vinden. Nu moest ik alleen de hele tijd rechtdoor en op het einde naar rechts. Dus echt veel kon er niet misgaan . 
Ik was er wel wat zenuwachtig voor. Gewoon omdat ik de taak had gekregen om informatie te verzamelen over de organisatie. Maarik had dus echt wel schrik dat ik de helft zou vergeten te vragen. Maar uiteindelijk ben ik zenuwachtig geweest voor niets, want toen we onze bestemming hadden bereikt, bleek het daar gesloten en verlaten te zijn. Dus keerden we sneller dan verwacht terug richting Abraham House. Daar kreeg ik dan de taak om naar de organisatie te bellen. Maar dat bleek toch ook niet eenvoudig te worden. Aan de telefoon zeiden ze me dat ik naar verschillende mensen moest bellen, maar ik kreeg niemand van die mensen te pakken. Uiteindelijk heb ik na een kwartier proberen toch eindelijk iemand aan de lijn gekregen.  

Vrijdag hadden we zoals gewoonlijk onze vrije dag, en zijn we natuurlijk weer op stap gegaan. Deze keer stond het Vrijheidsbeeld en Ellis Island op het programma. Om de grootste drukte te vermijden hadden we besloten om vrij vroeg te gaan. Dat vond ik wel iets minder. Dan heeft ne mens eens ne vrije dag en dan moet hij er nog vroeger uit dan normaal... 8 uur das echt ni mijn ding hoor! Gelukkig valt dat niet elke keer voor en was de uitstap ook gewoon echt de moeite waard om zo vroeg uit ons bed te komen  
Ik moet wel zeggen dat ik verschoten ben van de grootte van het Vrijheidsbeeld. Als je er echt enkele meters vanaf staat, voel je je toch wel ontzettend klein hoor.
Wat ik wel wat minder vond aan het vrijheidsbeeld, waren de ellelange wachtrijen... Ik had precies het gevoel dat ik in een pretpark stond aan te schuiven voor een nieuwe attractie... En dan nog eens al die extra controles: door metaaldetectors gaan, tassen laten controleren, laten controleren op verboden chemische stoffen... Man man man... tis toch ook ni alles zenne
Op Ellis Island daarentegen had ik helemaal niets aan te merken. Dat was van de eerste tot de laatste minuut ontzettend interessant. Ellis Island deed vroeger dienst als grenspost voor aankomende nieuwe migranten. En ik moet zeggen dat het echt wel boeiend is om te zien hoe dat allemaal in zijn werk ging, hoe die mensen werden onthaald, behandeld, wat de procedures waren,... Ergens deed het me wat denken aan een concentratiekamp. Ik zou het zelf niet graag hebben meegemaakt.
Ik moet wel zeggen dat ik opnieuw blij was dat ik die dag thuis was. Eerst en vooral omdat ik weer stikkapot was, ik voelde mijn voeten gewoon niet meer... Maar zeker ook omdat het buiten zo ontzettend koud was... Man, echt ni te doen! Ik had 4 laagjes aan (t-shirt, blouse met lange mouwen, dunne trui en dikke trui) en ik had het op momenten nog koud... brrrr...

Ook zondag hebben we opnieuw onze stapschoenen aangetrokken om Manhatten onveilig te maken. 's Morgens hebben we een bezoekje gebracht aan het museum over de stad NY, waar we meer te weten zijn gekomen over hoe NY er vroeger uitzag, hoe het oude speelgoed en de interieurs eruit zagen en hoe NY is uitgegroeid tot het huidige NY. Dit museum vond ik persoonlijk iets minder boeiend.
Nadien zijn we richting Central Park gegaan. We hadden er echt wel een schitterende dag voor uitgekozen. Het was ontzettend warm... Wel meer dan 25°... gewoonweg zalig...En wat een verschil met vrijdag!!! Het weer is hier echt wel heel erg onvoorspelbaar. Voor we 's ochtends de deur uitgingen, had ik me voorbereid op hetzelfde weer als vrijdag, maar al heel snel heb ik enkele laagjes moeten kwijtspelen, tot ik uiteindelijk nog alleen een t-shirt overhield. 
Ik moet wel zeggen dat ik enorm heb genoten van onze wandeling in Central Park. Het is er echt zo mooi en rustig (meestal toch). Echt de ideale plaats om je te ontspannen!
Het enige nadeel is dat het er zo ontzettend groot is. En om daar je weg dan te vinden;... helemaal geen makkelijke opgave. En dat hebben we zondag echt wel bewezen . We waren namelijk op weg naar 'the great lawn' en we waren ervan overtuigd dat we echt goed zaten. Tot we plots na bijna een uur stappen, terug hetzelfde informatiehuisje zagen, waar we onze wandeling begonnen waren. We hebben dan maar wijselijk besloten om de bus te nemen tot één van de ingangen dichtbij 'the great lawn' . 
Nadien bleek het ons toch iets beter te lukken om onze weg te vinden. Zo hebben we zonder veel moeite het beeld van 'Alice in Wonderland' en 'Hans Christian Andersen', de fontein uit Friends, .. gevonden.
Na onze zeer ontspannende zoektocht doorheen Central Park, besloten we ook nog even te gaan shoppen. En ik moet zeggen dat ik toch weer een mooi koopje heb gedaan. Ik heb een mooie Levi's jeans gevonden voor 20 dollar (dus ongeveer een 14 euro). Das toch wel al de moeite he... dat kon ik gewoon niet aan mezelf laten voorbijgaan !

Zo dat was het weer voor de afgelopen dagen. Zoals jullie allemaal hebben gelezen was het dus weer ontzettend druk. En het zal er waarschijnlijk echt niet op beteren. Er blijven maar gewoon dingen bijkomen in onze agenda... Er zijn weer enkele vergaderingen die we moeten bijwonen, we moeten ons project verder uitwerken, én volgend weekend gaan we op bezoek bij Ellens vriendin, Sophie. We gaan een heel weekend bij haar op bezoek (we mogen bij haar tante het weekend doorbrengen). Ik zal dus weer behoorlijk wat te schrijven hebben.

Tot de volgende keer! 

05-10-2009 om 00:00 geschreven door Monia