Ondertussen zijn we weer al een week verder. Man, wat vliegen de dagen hier voorbij. Ik heb me hier echt nog geen seconde verveeld. Er valt hier dan ook gewoon zo veel te beleven en er zijn zo veel nieuwe indrukken die ik moet verwerken... Echt gewoon de max!
Op het werk gaat het voorlopig nog altijd heel erg goed. Zeker in het After School Program begin ik me goed op mijn gemak te voelen. Ik weet goed wat er van me verwacht wordt, ik begin de kinderen steeds beter te kennen en onze band wordt ook met de dag beter. En nu ik ook vrij goed mijn plaats begin te kennen, wordt het ook stilaan tijd om zelf wat meer initiatief te tonen en dus af en toe zelf eens een activiteitje aan te bieden. Maar dat is iets waar ik volgende week mee ga beginnen. Ook begin ik ondertussen vrij goed te weten wat er van mij verwacht wordt tijdens de 'nightsupervision'. De eerste keer dat ik nightsupervision had, was wel vrij onwennig en spannend. Gewoon omdat ik toch niet zo erg goed wist wat ik moest doen. Ellen had me wel al wat uitgelegd wat ons takenpakket inhield, maar het blijft toch altijd nog iets anders als je er ook zelf voorstaat. En zeker ook omdat ik het helemaal niet gewoon ben om met volwassenen te werken. Normaal gezien blijf ik altijd in mijn comfortzone, nl. de kinderen. Maar ja, ik ben naar NY gekomen om mijn grenzen te verleggen en ik denk dat dit wel een heel er goede manier is. En eerlijk gezegd moet ik toegeven dat het al bij al nog heel erg goed meevalt. Het aantal residenten valt heel goed mee (ze zijn maar met drie) en ze zijn allemaal heel erg vriendelijk. Natuurlijk heb ik de eerste twee keer vooral moeten observeren. Dus de echte uitdaging moet natuurlijk wel nog komen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het toch wel best spannend vind. Gewoon omdat ik als 21 jarige aan drie volwassen mannen moet zeggen dat ze hun klusjes moeten doen en ook ga moeten zeggen wanneer ze het niet goed hebben gedaan. Maar ja, zoals ik al zei, het zijn heel erg vriendelijke residenten, dus ik denk dat het wel zal loslopen. Volgende week woensdag zal ik het jullie weten te vertellen. Want dan is het eindelijk mijn beurt om de leiding te nemen. Ik ga er wel niet alleen voor staan, aangezien Ellen er ook zal zijn. Normaal gezien moet zij me wel enkel observeren en feedback geven, maar als er dan toch iets zou mislopen is ze er wel nog altijd om me te helpen. Dusja, echt veel zal er niet kunnen misgaan. Maar khou jullie zeker op de hoogte. Vorige week zaterdag ben ik ook voor de eerste keer in contact gekomen met de gezinnen. Al moet ik wel eerlijk toegeven dat het contact zich vooral beperkt heeft tot de kinderen (we hebben dan samen heel wat leuke spelletjes gespeeld). Het is voor mij namelijk heel erg moeilijk om met de ouders in contact te treden, aangezien de meesten onder hen bijna alleen Spaans spreken. En ja, aangezien mijn woordenschat zich enkel beperkt tot zaken als 'ola' en tellen tot twintig vrees ik dat de gespreksstof toch wel heel erg beperkt is. Maar ja, Ellen heeft wel haar Spaanse boeken mee en ze wil me wel graag helpen om mijn woordenschat wat uit te breiden. Al vrees ik wel dat het nog heel erg lang zal duren, wat voor mij lijkt dat toch maar allemaal Chinees hoor ! Gelukkig spreken de kinderen wel Engels. Anders had ik daar schoon gestaan... Die zaterdag ben ik ook voor de eerste keer naar de misviering geweest. En ik moet toegeven dat het eigenlijk nog heel erg goed meeviel, vooral omdat er vrij veel liedjes werden gezongen. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik er amper iets van verstond, aangezien de helft in het Spaans was . Eén ding is me dus wel duidelijk geworden na zaterdag: Ik ga heel erg dringend mijn Spaans moeten bijschaven
Natuurlijk hebben we niet de klok rond gewerkt. Dat was ook niet de bedoeling van deze reis. De bedoeling was ook dat ik een deeltje van de wereld zou ontdekken. En ik moet zeggen dat we daar toch ook al heel erg goed mee bezig geweest zijn. We hebben toch wel al het één en het ander gaan bezoeken.
Vorige week vrijdag zijn we voor de eerste keer Manhatten gaan onveilig maken. En onze eerste uitstap bracht ons naar Times Square. En ik moet eerlijk toegeven dat het echt fantastisch was om daar te staan. Het overtrof echt al mijn verwachtingen. Het was echt beter dan ik ook had gedacht. Op TV zie je soms wel eens beelden ervan, maar als je er zelf echt staat is het nog iets helemaal anders. De energie die je voelt als je daar staat is echt onbeschrijfelijk! Je weet ook gewoon niet waar eerst te kijken. Over waar je kijkt is er wel iets dat je aandacht trekt: immense reclameborden, reusachtige gebouwen, entertainers, ... In één woord samengevat: OVERWELDIGEND! Daar zijn we ook onze eerste winkels binnengegaan. Zo hebben we bijvoorbeeld een bezoekje gebracht aan een supergrote speelgoedwinkel, Toys r us. Deze winkel is dus echt wel gewoon een paradijs voor kinderen. Naast de immens grote dinosaurus, gebouwen gemaakt uit lego, Candyland, een levensgroot Barbiehuis (absoluut de droom van elk meisje)... staat er ook gewoon een echt reuzenrad in het midden van de winkel. Zo iets heb ik echt nog nooit gezien! Ik moet eerlijk toegeven dat ik me echt weel opnieuw een kind voelde terwijl ik in die winkel liep. Maar ook de M&M shop overtrof echt mijn verwachtingen. Het was gewoon een winkel bestaande uit drie verdiepingen. en het stond gewoon vol M&M spullen. Je kon het echt zo gek niet bedenken of ze hadden het daar. Van tassen tot golfballen tot gitaren.... Ze hadden er echt alles. En dan zwijg ik nog over de tientallen soorten M&M's die je er kan kopen... Man man man, echt een winkel naar men hart Na de middag hebben we dan ook even wat cultuur opgesnoven. Eerst zijn we de Bibliotheek binnengegaan. Ik moet zeggen dat het wel een vreemd zicht is hoor. De bib staat echt in het midden van de stad, tussen al die hoge en moderne gebouwen. Van contrast gesproken.... Zeker als je dan binnen in de bib staat, voel je het contrast nog meer. Ik moet wel zeggen dat het de mooiste bib is die ik ooit heb gezien. En zo immens groot.... Je voelt je daar toch wel echt klein als je daar loopt (maar ja, wat wil je als één van de leeszalen als groter is dan een voetbalveld). Het enige teleurstellende aan ons bezoek aan de bib, was de gids. Als ik één vierde van haar uitleg heb verstaan is het veel. Gewoon omdat ze echt zo stil praatte en ook voortdurend naar haar woorden moest zoeken, wat het echt moeilijk maakte om je te blijven concentreren. Maar ja, gelukkig had ik Ellen nog bij mij, die met plezier de rol van gids op haar nam . Nadien zijn we ook nog even Sint Patricks Cathedral binnengegaan. Daar voelde ik me zelfs nog kleiner dan in de bib. Ik werd er zelfs even stil van (en ja, mensen die me kennen die weten dat dat voor mij heel erg uitzonderlijk is ). Maar het was gewoon zo mooi dat ik alleen maar kon genieten. Vooral de immense glasramen waren adembenemend! Het is echt wel een aanrader!
Normaal gezien gingen we de dag nadien naar Century 21 (een paradijs voor shoppers!), maar aangezien het die dag uitzonderlijk gesloten was, moesten we onze plannen wat wijzigen. We zijn dan maar eerst Brooklyn Bridge gaan bezoeken. Een plek waar ik voor de tweede keer weer sprakeloos was. Gewoon omdat de brug en het uitzicht (op Manhatten) gewoon adembenemend was. We zijn de brug ook volledig overgestoken en het duurde meer dan een halfuur vooraleer we de overkant bereikten. Vanop de brug heb ik ook een eerste glimp kunnen opvangen van het vrijheidsbeeld. Daarna hebben we onze reis verdergezet naar Ground Zero (op zich was er daar niet echt iets te zien buiten omheiningen en kranen, maar doordat je de geschiedenis kent blijf je er toch wel even stilstaan om er in stilte naar te kijken) en China Town. In China Town zijn we op zoek gegaan naar een echt 'I LOVE NY' tshirt, maar ik vond niet echt wat ik wilde. Ik wou dolgraag een groen, maar dat vonden we tot mijn grote spijt niet... Ik vrees dat ik dus gewoon veel te moeilijk ben en ik zal mijn eisen helaas moeten verlagen...
De vrijdag daarop hebben we in de voormiddag de ferry genomen naar Staten Island. Vanop de ferry had je echt een oogverblindend uitzicht op Manhatten en kon je ook het Vrijheidsbeeld van heel erg dichtbij zien. Natuurlijk de ideale kans om vele foto'tjes te trekken ! En nadien zijn we gaan shoppen in Century 21. Man man man, wat een reusachtige winkel! Wel 4 verdiepingen. Daarin kan je dus echt wel met gemak verloren lopen. En neem het van mij aan, als je daar iemand moet zoeken, kan het echt wel lang duren ! We zijn daar wel meer dan drie uur binnengeweest! Maar die winkel was dan ook gewoon echt de moeite! Allemaal merkkledij aan zeer redelijke prijzen. Ik kon het me dan ook niet laten om twee broeken te kopen en een T-shirt. Normaal gezien stonden er ook nog enkele andere zaken op de planning, maar aangezien onze shopnamiddag wat langer is uitgelopen dan gepland, hebben we plannen moeten uitstellen. Maar ja, we zijn hier nog lang genoeg he
Zo... dit was het zo een beetje voor de afgelopen dagen. Ik denk dat ik hier nu maar ga stoppen, want ik veronderstel dat jullie me stilaan wel beu beginnen worden
New York - The Bronx
! Gelukkig spreken de kinderen wel Engels. Anders had ik daar schoon gestaan... 
. 
.
!
