Op vrijdag 15 februari hadden we een les muzische.
Dhr. Dewitte had allerlei kisten bij zich waarin we mochten snuisteren. Er was onder andere de Hans Memling koffer, 2 kunstkoffers, de stoffenkoffer en de fotografiekoffer. In een groepje van 3 mochten we de koffers bekijken en dan aan elkaar voorstellen.
Jo, Thomas en Lore bekeken de kunstkoffer. De koffer was mooi gemaakt, en er zaten een paar dure kunstwerken bij. De handleiding was wel boeiend en ik heb er nog veel ideeën kunnen uithalen.
Cha, Marieke en Barbara bekeken de textielkoffer. Wat op het eerste zicht wel enorm leuk en boeiend leek, was bij nader inzien toch niet zo. De koffer was mooi vervaardigd, maar ik vond er niet echt activiteiten in terug voor de kinderen. Ik vond wel enkele opdrachten, maar daar heb ik zon grote koffer zeker niet voor nodig. Ik vond de koffer niet zo handig zoals ze eruit zag.
De andere groepjes bespraken ook hun koffer, en de Hans Memling koffer trok nog het meeste aandacht van allemaal. De koffer is ideaal om in de klas te gebruiken alvorens of misschien na een bezoek aan het museum.
We evalueerde de koffers, en de conclusie was dat sommige koffers enorm verouderd waren, en eigenlijk niet zo normaalfunctioneel waren als ze oogden.
We kregen uitleg over het vervaardigen van onze kijkkast,kijkdoos. Velen hadden al ideeën en die deelden we met elkaar.
Jo heeft thuis een groot kader van een schilderij en had al vlug het idee om er een kijkdoos van te maken. Aan hat kader van het schilderij ga wanden bevestigen (hout) en daarin maak ik dan iets. Ik had eerst het idee om het vol te proppen met kastjes en dergelijke, maar ik zal nog eens moeten beraadslagen over het idee. Ik vind het nuttig wat ik zal maken, want ik zou het ook telkens op stage kunnen gebruiken als kijkdoos.
Cha had een lijstje vol ideeën, maar nog niets concreet.
Ik schreef op welke themas mij zouden bevallen, met welk materialen ik zou werken, maar ik kreeg niets concreets, wat heel frustrerend werkte. Jo probeerde mij te helpen, maar ik wil echt iets vervaardigen wat van mezelf is.
We kregen allen wat klei en moesten proberen om met klei een idee te scheppen over hoe onze kijkdoos/kast er zou moeten uitzien.
Het liefst gingen we eigenlijk naar huis. We vonden dat we daar maar wat geforceerd zaten, en hadden de materialen niet om eraan te werken. Mevrouw Vanhalewyn probeerde ons zo goed mogelijk te entertainen en ons te helpen, maar na een uur hadden we het wel al gezien, en vonden we het wat nutteloos om daar te zitten.
Om 10 uur werden we in het PMMK museum verwacht. Ik had er nog nooit van gehoord, en blijkt dat dit dus een museum voor moderne kunst is. Al vlug zag ik enkele kunstwerken pronken, en zag ik dat het niet direct mijn ding was. Het zag er voor mij allemaal nogal wat abstract uit.
Toch liet mevrouw Vanhaelewyn (VH) het beste in ons naar boven komen, en probeerde ons te stimuleren met verhalen over de kunstenaar en de manier waarop het werk vervaardigd werd.
We overliepen samen de twee bundeltjes die we gekregen hadden. Dit was voor mij al direct minder leuk. Ik haat het als ik met papieren moet lopen, en ik denk dat kinderen er net zo over denken. Mevrouw VH gaf wat uitleg over de dagplanning. Daarna kregen en een halfuurtje de tijd om het museum te ontdekken.
Geen enkel kunstwerk kon mij in het begin boeien. Ik liep dan ook haastig door het museum. Ik was vaak gechoqueerd door het vele naakt dat ik zag. Vaak vond ik de kunstwerken absurd en kon in mij niet inleven. Af en toe was er eens een kunstenaar die een lichtje bij mee deed branden zoals Constant Permeke en Roger Raveel.
Na het halfuurtje vrij rondlopen vroeg mevrouw VH. naar onze bevindingen. Bij de meesten waren die indrukken negatief. Niemand was echt geboeid door het museum. Bij een museum associëren wij direct saaiheid en iets niet leuks.
We konden er met elkaar over praten, en mevrouw VH. luisterde naar ons. Daarna heeft ze het over een andere boeg gegooid. We hebben met zen allen samen kunstwerken bekeken, en er samen over gepraat en gediscussieerd. Dit vond ik wel heel leuk. Samen zagen we dingen die we individueel niet zouden zien. We gaven elkaar ideeën, en bekeken de zaken anders. Dat vond ik wel heel boeiend.
We stonden stil bij een werk van Vlaamse expressionist
We bekeken 2 schilderijen
De eeuwige vagebond: daar had ik het ontzettend moeilijk mee. Ik begreep het schilderij maar niet. Ik zag een boot, een zwerver in een net pak, vissen en een vrouw zonder hoofd. De kleuren waren vooral bruin, oranje, aardetinten. De tijdsgeest van de kunstenaars is ook handig om te weten, om zo te weten in welke omstandigheden het schilderij kan gemaakt zijn. We konden hier vertellen dat dit rond de wereldoorlog vervaardigd werd. Ik ben zo realistisch dat ik mijn fantasie niet kon laten merken, en ik vond het heel vervelend dat ik maar niet te weten kwam hoe dit schilderij ontstaan is.
Een tweede schilderij was De zaaier. Op het eerste zicht vond ik het schilderij niets zeggend, en zelfs wat choquerend. Het thema dat we allemaal dachten was seks. De rode lippen van de vrouw was de eye catcher. mevrouw VH probeerde ons toch te inspireren door een toneeltje van 10 regels te maken, dat vond ik een hele leuke opdracht. Het deed ons beter kijken naar het schilderij en het deed ons dingen interpreteren.
Daarna bekeken we een kunstwerk van Roger Raveel.
Tuintje met karretje om de hemel te vervoeren.
Dit kunstwerk viel me nog in de smaak. Ik zag een kar op een grasveld, en een uitstekende boom met een wit vierkant. Ik vond het al wat mooier omdat ik wat realistische zaken zag, en zo samenhang met mijn leefwereld kon vinden. Samen bespraken we het kunstwerk. Mevrouw VH kon mij boeien door haar leuke vragen, en opdrachten. We moesten ons bijvoorbeeld inbeelden dat we in het witte vierkant zaten, en dan moesten we zeggen hoe we ons voelden. Dit kan ook met kinderen gedaan worden, dus dat vond ik heel leerrijk.
We zagen ook een gebeuren in het groen van mijn poort van 1984. we vermoeden dat we zijn eigen vrouw Zulma zien. Rechts staat Raveel zelf. Het handvat in het werk vond ik wel leuk gevonden, en verfrissend.
drie werken van Jan Fabre zijn mij ook bijgebleven.
Namelijk een schilderij dat gemaakt is uit bic balpennen. Op het eerste zicht zag ik niets, maar daarna een bed, en dat intrigeerde mij wel.
Dan zagen wij ook nog een werk van hem. De schelde. Hé, wat een plezierigezottigheid, 1988 Ik vond het absurd. Het waren allemaal badkuipen geschilderd in paarse/groene tinten. Ik wist helemaal niet wat de betekenis hiervan zou zijn, maar mevr. VH vertelde ons dat dit de Schelde voorstelde. Voor mij enorm absurd, maar toch interessant om te zien. Het deed mij eventjes anders de dingen bekijken.
Daarna zagen we ook nog een werk van hem hangen, met allemaal echte kevers. Ik kreeg er kippenvel van. Beekeeper 1998. de kleuren die overheersten waren groen. Zijn werk met kevers zien we ook in het Koninklijke paleis.
Een werk van Paul Van Hoeydonck greep ook mijn aandacht. Ik vond het een griezelig zicht, want ik vond de gezichten echt griezelig. Anderen vonden het dan wel mooi. Ik vond het interessant om in debat met elkaar te treden. Ik vond het wel een goed idee, en het wit vond ik mooi, maar ik begreep er opnieuw niets van.
Mijn lievelingskunstwerk was er een van Guy Degabet. Het heette Bonbons 2. Ik zag gewoon allemaal bonbond en snoepjes. Het was olieverf op doek. Ik denk dat ik dit schilderij het mooiste vond omdat dit het meest aansluiting had met mijn eigen leefwereld. Ik kon mezelf erin terugvinden.
Voor ons toneelstuk hebben wij de bouwstenen structuur en compositie. Een kunstwerk dat we er in groep hebben uitgekozen is er één van Mark Verstockt. We zagen allerlei zwarte kubussen, geplaats in rijen van 3 in de breedte en 3 in de lengte en met een mooie lichtinval.
Als opdracht moesten we een kunstwerk vinden, waar we een stuk afbeelding van hadden. Ik had een stuk van een kunstwerk van Liliane Vertessen. Het heette In dreams en was geschilderd in 1958. Ik vond het een heel mooi kunstwerk. De overheersende kleuren waren zwart en wit, maar toch zag je ook een blauwe of rode glans. Het was net of het schilderij af was en dat er dan nog een lichte glittering is op gekomen. Het gaf mij een prettig gevoel.
Op woensdag 6 februari kwamen we samen om een thema te bespreken voor ons toneel en muzisch project. We raakten wat moeilijk uit de startblokken. we besloten om een blad te nemen en ideeën op te schrijven.
Enkele ideeën hebben onze paden gekruist. Ons eerste thema was 'Verschillen' en de titel ging over luiden 'over de muur' we hadden het idee om twee meisjes met een verschillend leven te laten wisselen om zo elkaars levensstijl te leren kennen, maar we zaten op den duur vast. We gingen dan zelf naar de bib om een boek te vinden waaruit we konden vertrekken, maar we kwamen van een kale reis terug.
Daarna hadden we een andere ingeving om iets met kleur te doen. Ik herinnerde mij een toneelvoorstelling waarin alle kleur werd weggezogen door een spin, en dat een held met behulp van de kleurenmannetjes de kleuren moest terugbrengen.
Ons thema 'KLEUR' is geboren!!!
(PS, de dvd die jo besteld heeft over het mannetje die graag poets is binnen)
We hadden onze eerste echte muzische les. (10.30/13.00)
Eerst bekeken we een kortfilmpje. Het filmpje viel ons echt wel in de smaak. Het ging over een mannetje die graag kuist, en die ook een poging deed om de zon schoon te maken. Uiteindelijk kwamen we tot de ondervinding dat het mannetje kon blijven poetsen, maar dat de zon toch elke keer vuil zou zijn door de vervuiling van het mannetje. Het filmpje zette ons tot nadenken en Jo kon niet wachten om de dvd zelf te bestellen. We bespraken het filmpje en bekeken hoe een toneel/verhaal in elkaar zou moeten zitten. de begrippen inleiding, motorisch moment,slot kwamen aan bod. we kregen wat theorie mee over de opbouw van een goed toneelstuk.
Daarna deden we enkele oefeningen in groep. We moesten een verhaal op een groot stuk papier schrijven. Wij bespraken het verhaal van Sjakie en de Chocoladefabriek. We moesten vertellen wie,wat, wanneer omtrent het verhaal.
Daarna moest elke groep op 3 blaadjes papier met een verschillende kleur personages, plaatsten en situaties op schrijven. De blaadjes werden moesten we verdelen onder de groepen, en met hetgene wat op de blaadjes stond, moesten we een verhaal maken. Wij hadden bijvoorbeeld computer, rijk, driehoofdige prinses,... probeer daar maar eens een verhaal mee te maken.
We moesten dan bepaalde zaken doen met ons verhaal. we moesten het rooskleurig laten klinken. Daarna mochten we in groep de anderen hun verhaal lezen, en moesten we er moeilijke situaties bijschrijven. Daarna moesten we het verhaal opnieuw schrijven maar dan minder rooskleurig.
Aan het einde van de les werden de verhalen voorgelezen en geëvalueerd door de anderen en mevrouw Thoen.
Om 14.30 hadden we onze tweede muzische les met mevrouw Thoen.
Drama stond op het programma. Na een lekker middagmaal bij Jo hadden we heel wat energie. We moesten vooral heel veel toneel spelen. Dat vonden we beiden heel leuk. we moesten bijvoorbeeld een soort praatprogramma maken. Cha was presentatrice voor de miss België verkiezing en Lore en Marieke waren missen in spé. Jo, Thomas en Barbara staken een nogal sportief getint kookprogramma in elkaar. Dit moesten we dan ook voorstellen aan elkaar met alle hillariteit gebeurde dit natuurlijk. Toen kregen we in groep de blaadjes van in de voormiddag en moesten een sketche maken met personages, situaties en plaatsen. Dit verliep ook heel humoristisch.
Onze eerste dag in de muzische wereld was aangebroken. We kregen ongeveer een tweetal uren de tijd om kennis te maken met de zaken die van ons verwacht werden. Eerst volgde er een uitleg door onze begeleidende docenten (Sofie Thoen, Koen Crul, Stefan Dewitten en Kristien Vanhalewyn)
Daarna deden we wat introducerende spelletjes om wat voeling te krijgen met het muzische. 1 van onze grootste opdrachten is om 2 dagen in een school een muzisch project uit te werken. We moeten de muzische dag beginnen met een toneelstuk die we zelf mogen in elkaar stoppen. Ons groepje bestaat uit ons Charlotte en Joannes en wordt bijgestaan door Thomas, Marieke, Barbara en Lore.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
we besloten om een blad te nemen en ideeën op te schrijven. 
