De  eerste eerste dag van de zesdaagse in Zuid Afrika startte vrij pittig met een rit over 135 km . De eerste etappe van Oudtshoorn naar Mosselbaai werd gewonnen door de Zuid Afrikaan Max Knox aan de zijde van de Zwitser Thomas Zahnd ( DMC )  in 5 uur en 48 min. 

Kevin Evans (MTN-Energade) en Adrien Niyonshuti  finishten iets meer dan 3 minuten later op de tweede plaats voor Brandon Stewart & Jacques Janse van Rensburg (DCM).

" Juist toen Max Knox  in de laatste kilometers aanviel,   kreeg ik krampen. " vertelde Kevin Evans, de ultra marathon kampioen van Zuid Afrika. Mijn teamgenoot  Adrien Niyonshuti was vandaag de sterkste van ons twee. Toen hij merkte dat ik het moeilijk kreeg ,zette hij zich op kop om de schade te beperken.  Vandaag draaide hij als een Rolls Royce , terwijl ik presteerde als een tweedhandswagen. "

Adrien Niyonshuti  was vorige week nog aan het werk  op de Commonwealth Games in New Delhi, India en vertegenwoordige Rwanda in het tijdrijden.

"Ik moet toegeven dat ik op voorhand een beetje ongerust was. Ik wist niet hoe het met de benen zou zijn na 2 dagen van vliegtuigen en vlieghavens. Vandaag was ik wel de beste van ons team, maar het is nog lang en  ik ben er zeker van de Kevin er zal staan als het nodig is. " zei een bescheiden Niyonshuti.

Eerder werd geopperd dat de Zwitser Christoph Sauser zou deelnemen aan de zijde van Burry Stander.  Stander paste echter en werd vervangen door Silvio Bundi.  Het  Specialized Songo team  legde beslag op de 12 de plaats. Officieel is Sauser op verlof in Zuid Afrika. Ook vorig jaar waagde hij zich aan de Cape Pioneer samen met team manager Bob Behan.
Met zijn landgenoot  Silvio Bundi schreef hij in 2006 geschiedenis door de Cape Epic te winnen.

Onze landgenoten Davy Urkens en Michel Broeckx finishten in dezelfde reeks als 17 de  aan de Milkwood Primary School in een tijd van 7u47 min.

Bij de masters werd het Belgische Kraft team met Tom Cuylaerts en Danny Smets 8 ste in 8 u en 2 min .

De Zwitserse Nathalie Schneitter ( foto)  van team Colnago Zuid Tirool won samen met haar doofstomme landgenote  Renate Telser de wedstrijd bij de dames in 7 u 33 min. Het  toepasselijke ' Ride For Hearing  ' team had 22 min voorsprong op het Zuid Afrikaanse Aspen team.
 

uitslag

1 Max Knox -  Thomas Zahnd
2 Kevin Evans -  Adrien Niyonshuti
2 Jacques Janse Van Rensburg - Brandon Stewart
4 Charles Keey -  Dave Morison
5 Matthys Beukes -  Gerrie Beukes

12 Christoph Sauser - Silvio Bundi
17 Davy Urkens  -  Michel Broeckx

Gisteren sloot het  Waasland Mountainbike team en -school het seizoen in schoonheid af .
Iedereen was het er over eens :  kids en volwassen bikers samen  brengen op een zondagavond   voor de teamvoorstelling in cremerie Foubert  was de formule voor een geslaagde avond.
De afwezigen hadden ongelijk!
Blikvangers waren ongetwijfeld : Eli Smeyers, Robby De Bock en Belgisch kampioen funklasse A , Michiel Van Aelbroeck.

alvast een voorsmaakje  en wat actie :  http://www.youtube.com/watch?v=evGKl9tDMwM&feature=player_embedded

Op 17 oktober 2010 organiseerde de Nederlandse  Mountainbikeclub Bar End voor de achtste maal de Hamer Apeldoornse Mountainbike Kampioenschappen.

1. Jonas De Backer Vilvoorde
2. Frank Beemer Garderen
3. Frank Schotman Delft
4. Irjan Luttenberg Kranenburg
5. Tom Sluiter Arnhem
6. Mathijs Wagenaar Apeldoorn
7. Robin Roelofs Berghem
8. Pim van der Marel De Lier
9. Marc Oosterhof Apeldoorn
10. Gerson Patty Apeldoorn
11. Rien Terpstra Apeldoorn
12. Vincent Bakker Apeldoorn
13. Frank Molenaar Rheden
14. Hilbert Wagenaar Epe
15. Rick oosterlaar Zwolle

Ramon Bianchi heeft de twintigste editie  van de Xtreme marathon aan het Gardameer  gewonnen. Na 2005 en 2007 was dit zijn derde overwinning in deze Italiaanse klassieker die geldt als afsluiter van het seizoen. Vanwege het slechte weer en enkele aardverschuivingen  diende de oorspronkelijke omloop ingekort te worden. 
Bij lichte motregen en een temperatuur van 8°C  nam Ramon Bianchi  ( Scott ) samen met de Rus  Alexey Medvedev het heft in handen. Tony Longo, Massimo De Bertolis en  Martino Fruet waren de eerste achtervolgens.
Ramon Bianchi toonde zich de sterkste voor  Medvedev  en de 24 jarige Oostenrijker Uwe Hochenwarter ( Genesis) .

Heel wat  vrouwelijke mountainbikers aan de start in de eerste Wereld Beker in het Zwitserse Aigle. Op de  vrij vlakke omloop bij de hoofdzetel van de UCI ging de Belgische Sanne Cant goed van start en hield  vooraan enkele ronden stand. De Amerikaanse Katy Compton  toonde zich al snel de beste uit het pak en nam afstand van de Nederlandse Daphny Van Den Brand  en de Tsjechische Katerina Nash. 
Sanne Cant legde mooi beslag op de 8 se plaats; Joyce Vanderbeken eindigde als tweede Belgische op de 18 de stek.




uitslag :

Bijlagen:
EINDSTAND TOPCOMPETITIE 2010.xls (82.5 KB)   
Klassement Topcompetitie 2010 test.xls (594.5 KB)   

Iedereen kent wel nog het mythische merk GT, dat hoge toppen scheerde midden jaren ’90. In die tijd heeft zowat iedereen die wat betekende in het MTB wereldje op het legendarische Zaskar model of een van de eerste I-drives gereden  De fietsen blonken absoluut uit op gebied van rijeigenschappen, betrouwbaarheid en look.

Maar desondanks dat het merk bleef innoveren op gebied van full suspension technologie en ook de eerste stappen zette in de carbonontwikkeling, verdween het geleidelijk aan uit het beeld . Veel was te wijten aan het plotse overlijden van de oprichter Richard Long door een ongeluk en de overname van het merk door Pacific Cycle (de groep waar Schwinn in zat). GT werd in Europa wat aan het lot van de distributeurs overgelaten en zo kelderde het merk in onze contreien razendsnel.  Pacific Cycle werd echter 3 jaar geleden overgenomen door Dorel, die met Cannondale al een serieuze klepper in huis had. Het resultaat was het ontstaan van de Cycling Sports Group, waar naast GT en Cannondale ook Schwinn en Mongoose een nieuwe thuis vonden.

Op dit moment heeft die overname GT geen windeieren gelegd en is het merk opnieuw sterk aanwezig in de Verenigde Staten, Groot-Britannie, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Ook in Europa wil het merk terugkomen en gaat er reeds vanaf nu voor het seizoen 2011 rechtstreeks gewerkt worden in Frankrijk, Italïe, Duitsland, Groot-Britannië, Portugal en de Benelux. De strategie is simpel, er wordt een volledig nieuw dealernetwerk uitgebouwd en op gebied van marketing zal het merk bij ons weer gezien worden in de magazines (zie maar naar de O2 Bikers van deze maand), op websites en “in the field” door aanwezigheid bij events en teams. Op dit filmpje kun je zien hoe het er aan toeging op de persconferentie in Les Deux Alpes afgelopen zomer:

http://freecaster.tv/mtb/1013137/team-gt-les-deux-alpes-france

Tijdens de Bike Motion, komend weekend, kan je op hun stand reeds zien waarom GT nog steeds de moeite is en je zult merken dat de uitstekende rijeigenschappen, betrouwbaarheid en look nog steeds de stokpaardjes zijn van het merk. De technologie is echter niet blijven stilstaan en dat is bij GT ook niet geval. Nu reeds wordt hun tweede carbonversie van de Zaskar (zie foto) gelanceerd. Het eigen achterveringsconcept, de Independent Drivetrain, is een topper bij alle disciplines van de MTB sport en wordt steeds verder ontwikkeld. En als afsluiter mogen we de 29’ers van het merk en de BMX fietsjes zeker niet vergeten.

Wil je nu al meer te weten komen dan kun je terecht op de website: www.gtbicycles.com of door een mailtje te sturen naar gtinfo@cyclingsportsgroup.com

mijn oog viel op twee originele flyers

Bij het opstarten van het G Skin Delforche team begin 2010  had Simon Gueuning gebrek aan ervaring  en koos ervoor om bescheiden, maar ambitieus te starten.  
Ze staken van wal met grote namen als Elise Marchal en Bjorn Brems en namen kort nadien ook  Miguel Martinez op  in hun rangen. Bij  de Fransman Martinez ging het al snel de verkeerde kant uit . Vrij vlug werd duidelijk dat het aan ervaring ontbrak en dat de middelen,  voor dergelijke onderneming,  ontoerijkend waren.  

In tegenstelling tot de geruchten die circuleren,  is het team G-SKIN Deforche niet gestopt , maar  kijkt vastberadener dan ooit  naar de toekomst.

Simon Gueuning :
" Nogmaals  zouden we Elise Marchal en Bjorn Brems willen bedanken voor een mooi seizoen binnen ons  team. De carriere van een sportman is opgebouwd uit goede en minder goede perioden, zo is het ook voor de teams.
We hebben Bjorn Brems laten gaan, omdat we denken dat hij verdient beter. Elise Marchal heeft zelf beslist om te vertrekken ,  we proberen haar te helpen en respecteren haar keuze. Elise is nooit echt geïntegreerd binnen het team. Niet omdat ze het niet wilde, maar  omdat ze  in het Nationale team , onder de vleugels van Filip Meirhaeghe,  werd opgenomen. We hebben dus weinig met haar samengewerkt. Als  junior kon ze niet deelnemen aan de etappewedstrijden die wij op het programma hadden staan  ; al zal daar in 2011 verandering in komen , aangezien ze elite/belofte wordt.
Van stoppen is geen sprake , integendeel we bekijken het op langere termijn. In 2010  hebben we de kar voor het paard gespannen, voor 2011 gaan we het anders aanpakken. Daarom zullen we beginnen met de uitbreiding van de staff en kondigen wij de komst van een trainer aan. Die coach zal verantwoordelijk zijn voor de voorbereiding van de renners en / of de controle van hun programma's. Onze keuze viel op een coach met een trainers diploma niveau 3 . Daarnaast proberen  we nog een aantal mensen aan te trekken die het goed voor hebben met de sport en onze renners kunnen begeleiden en bijstaan in hun voorbereiding.

Het team zal dus verder gaan zonder Elise Marchal ,  Bjorn Brems en Miguel Martinez. 
Joris Massaer, Pascal Hossay en Brice Scholtes  maken voor 2011  deel uit van het UCI Trade team, de  overige renners  zullen binnen de nationale structuur resorteren. " aldus Simon Gueuning van het G Skin Delforche team.

De Zwitser Martin Gujan gaat van start in de  Claro Brasil Ride . De Cannondale biker gaat samen met zijn landgenoot Christof Bischof van start in de eerste editie van de Claro Brasil.
De zesdaagse trekt van 14 tot 19 november van Chapada Diamantina naar Bahia in Brazilie .
De 26-jarige Gujan ,  teamgenoot van Manuel Fumic en Marco Aurelio Fontana werd begin van dit seizoen getroffen door een knieblessure, die hem 12 weken buiten strijd hield.  In de tweede helft van het seizoen presteerde hij nog vrij  behoorlijk  met een 9 de plaats op het EK in Haifa, een 11 de plaats in de World Cup in Windham en  een 16 de op het WK in Mont St Anne .
Met zijn deelname aan de Claro Brasil hoopt hij 2010 in schoonheid af te sluiten.

De 2^de LMTB wedstrijd vond plaats op een zeer mooi parkoers in As . Het parkoers op de mijnterril  was  niet zo technisch,  omdat er wegens beschermd gebied geen paadjes gemaakt mochten worden.  Dus liep de omloop over bestaande, vooral bredere paden. Maar het was  volgens de kenners een heel zware omloop , in een mooie omgeving met een prachtig uitzicht. 

Trek KMC biker Mark Donné uit Hamont werd verdienstelijk tweede  bij de masters 1 achter een ontketende Kurt Tempst.

Zijn verhaal :

" Ik stond op de 2^de rij aan de start, moest even inhouden om langs de grote modderplas te kunnen op het eerste rechte stuk, en bleef daarna gewoon zitten op de positie. Na enkele 100de meters kwam de aller zwaarste klim er meteen aan. De wedstrijd zou zo ook al zwaar genoeg worden, iedereen zou zeker op zijn juiste plaats terecht komen.
Net voor de muur van 38% ging ik nog even 2 renners voorbij, en ik kroop op de kleinste versnelling naar boven. Een renner kwam me hier voorbij, op een zeer groot verzet, maar net toen hij voor me wilde invoegen, viel hij helemaal stil. Schakelen daar bergop was niet evident. Ik moest even inhouden, maar kroop verder omhoog. Dan de snelle afdaling, bocht om.

Daar een renner voorbij en even snel het kleine gaatje naar de kopgroep dichten.

Dan een flauwe lopende klim. Kurt Tempst ging hier meteen naar de kop, en reed lichtjes weg. Chris Theuws zette zich op kop van de groep. Ik schoof hier wat verder vooruit in het groepje.

Volgende afdaling en aansluitend zware klim omhoog, en we waren reeds maar met 3 renners meer: Chris Theuws, master 2 Marc Bulteel en ikzelf.
We maakte de eerste ronde vol.

De eerste steile muur bleef ik rustig op het kleinste verzet nemen. Chris reed iets weg, Marc kwam voorbij, maar eenmaal boven sloot ik gewoon terug aan, zonder forceren, het was nog lang.

In deze ronde 2 kreeg Marc het vervolgens bergop moeilijk om te volgen en moest lossen. Na de 2^de ronde kwamen ik en Chris samen over de finish, als 2^de en 3^de. Kurt was zeer sterk, zagen we in de verte slechts nog rijden.

De wedstrijd zou 7 lange ronden duren, toch een 5tal zware klimmen per ronde.

Ik en Chris werkten goed samen. Ik merkte dat Chris zeer gedreven was. Indien ik de kop nam, kwam Chris al zeer snel weer opnieuw erover.
Ik vreesde hem vooral op de klimmen, met toch meer dan 20kg verschil in lichaamsgewicht tussen ons beide. Echter vond ik vooral dat hij snel reed op de 2 vlakkere stukken achteraan, daar moest ik steeds alle zeilen bijzetten. In de klimmen geen probleem.

De 2^de steile klim was mijn favoriet. Zeer snelle afdaling, onder zeer snelle grote bocht, dan aanloop en hard de klim opknallen. Ik nam een stevige aanloop, en trok de klim volledig op het grote blad naar boven. Dat deed wel even pijn vlak voor de top, maar het lukte, en onderweg schakelen vooraan, wil zeggen dat je even wat minder kracht op de pedalen kan zetten, en de weinige schaarse snelheid die je dan hebt, ben je helemaal kwijt. Je staat dan even bijna stil.

Ik koos voor het doortrekken op het grote blad, Chris schakelde halfweg kleiner vooraan. Op dit schakelmoment viel hij dan uiteraard wat stil. Net op dit moment reed ik telkens van hem weg, elke ronde opnieuw. Of ik nu reeds op kop zat, of achter hem, maakte niet uit.
De klim die meteen aansluitend daarna volgde, deed ik dan wel even rustig aan, waardoor Chris uiteindelijk wel steeds terugkwam.
Enkel op dat punt was er enig verschil, voor de rest waren we elkaar best waard.

Nog 3 ronden te gaan, weer die bewuste klim, ik reed er weer van hem weg. De volgende klim weer rustiger. Dan naar beneden het vlakkere stuk. Hier was Chris al de vorige ronden al wel terug in het wiel, of toch bijna, maar nu echter was hij nog een heel eindje achter.

Ik vond het stilaan tijd om aan de finale te gaan denken, en besloot goed door te gaan rijden, al eens een eerste keer te kijken wat Chris nog in de tank had.

Als hij het gat meteen snel dicht zou rijden, wist ik al veel.
Op het vlakke stuk in het bos reed ik een deftig stevig tempo, maar Chris kwam niet terug. Laatste klim, vlak stuk naar aankomst. Dan het lusje aan de aankomst, eerst beneden, klimmetje en boven weer terug. Hier zag ik Chris beneden, toen ik hem boven kruiste.

Het verschil was toch al ruim 20 seconden leek me.
Hoewel het zo vroeg nog niet echt de bedoeling was, besloot ik toch maar om alleen goed door te gaan.

Ondertussen was ik ook al goede Elite/belofte renners voorbij gegaan. Goede renners, ze waren ook 2min voor me gestart, dus toch een teken dat ik redelijk goed bezig was, ondanks het feit dat ik me nog geen moment geforceerd had.

Ik gaf vervolgens de voorlaatste ronde goed van katoen, echt goed stevig koersen, een goede lap erop een hele ronde, en bij het ingaan van de laatste ronde zag ik dat ik de voorsprong op Chris meer dan verdubbeld had.

Er kon dus niet veel meer gebeuren, de 2^de plek leek binnen.
In de laatste ronde heb ik vele klimmen op het kleine blad vooraan genomen, geen enkel risico meer genomen.
Ik kwam dan ook na bijna 2uur als 2^de master binnen, een kleine minuut achter Kurt Tempst, die gewoon de sterkste was.

Ik heb hem bijna elke ronde gezien toen ik de flauwe klim opreed, hij aan de volgende klim bezig. We reden dus ongeveer even snel, maar het gat dichtrijden zat er niet in.

Na de wedstrijd vele twijfels over eventuele verdere deelname LMTB of rusten … Na enkele dagen toch beslist om me nog 2 weken wat bezig te houden op training, en de volgende in Zolder nog mee te pikken. Ik bekijk het week per week, maar het belangrijkste is dat ik er zeker volgend seizoen weer helemaal staan, met hopelijk weer eenzelfde stap vooruit als dit jaar." aldus Mark Donné.

17 -10-10

Begijhofvoetbalstadion Overijse
Begijhofplein 3090
Overijse (VlBr)

afstanden :  30-44-60  km
inschrijvingen van  8u tot 10u30

Vorig jaar hadden zich voor 'Dwars door het Zoniënwoud ' maar liefst 1350 deelnemers gemeld op een zonnige maar frisse zondagmorgen.