alles over mountainbiken en BMX met Lily en Chantal
25-08-2010
Olivier Bruwiere op weg naar het onbekende
De renner van MTB Langdorp is voor velen een vreemde eend in de bijt. Of toch niet ? De inmiddels 17 jarige Bruwiere uit Tremelo verdiende zijn sporen enkele jaren geleden als nieuweling in de LMTB. Intussen heeft Bruwiere veel vooruitgang geboekt en dat is ook jeugdcoach Filip Meirhaeghe niet ontgaan. Hij kreeg de kans om deel uit te maken van de nationale junioren ploeg en reed zich geregeld in de kijker . Het zilver op het BK in Malmedy is daar een bewijs van. In Champery kon hij bevestigen en kwam een ticket naar het WK binnen het bereik. Na een mindere prestatie in de World Cup van Val di Sole, had hij de hoop op een selectie voor het WK in Canada volledig opgegeven. Geheel onverwacht kreeg hij de kans om zich in Mont St Anne te bewijzen .
"Na de wereldbeker in Champéry waar ik 16e werd , geloofde ik nog in mijn selectie voor het WK, maar na mijn slechte wedstrijd in Val di Sole had ik alle hoop verloren. Jammer, want ik denk wel dat ik daar goed had kunnen rijden. Toen ik via de telefoon vernam dat ik mee mocht , kon mijn geluk niet meer op. Ik besef het nog maar pas eigelijk. Nu is alles gepakt en ben ik klaar om te vertrekken. Ik kijk er echt naar uit, het is een hele ervaring en ook mijn eerste keer buiten Europa. Dat ik dit kan doen met mijn sport dat is fantastisch. Het parcour is vrij technisch , dat ligt me goed. Ik hoop dat het wat op het parcours van het Zwitserse Champery lijkt, dan voel ik me helemaal thuis. Waar ik ga eindigen op het WK weet ik zelf ook niet ; ik hoop dat ik er een beter resultaat kan rijden als in Champery, maar het is een WK en het moet nog altijd gereden worden. We zien wel, ik ben gemotiveerd en ga alles geven, zo kom je ook al ver!" aldus Olivier Bruwiere die vandaag samen met Jeff Luyten, Jens Schuermans , Bart De Vocht, Jens Vanderkinderen en Pieter Geluykens maar Amerika vliegt, om daar de Belgische kleuren hoog te houden bij de juniores.
Categorie:WK
Kristien Nelen positief over Geraardsbergen
Na 3 weken broodnodige rust en met 2 trainingen in de benen begon Belgisch kampioene Kristien Nelen met twijfels aan de verkenning van het parcours in Geraardsbergen. Een loodzware omloop met weinig recuperatiestroken. Volgens de meesten nog beter dan vorig jaar , toen het een Flanders Cup was. Volgens sommigen : een wereldbeker waardig. "Het parcours was in één woord : super! "zegt de Goeman Scott bikester.
" Ik werd geplaagd door een ontstoken achillespees dus ik wist niet wat me te wachten stond. De warming-up liep niet zo lekker en met een bang hartje stond ik aan de start. Een fluitsignaal en we sprintten het eerste gedeelte van de muur aan de markt omhoog, verder op het vals plat viel het wat stil, iedereen bereidde zich voor op de échte muur...Dan werd er weer gas gegeven, ik zat net achter de favorieten: Turpijn, Terpstra, Slik. Ik voelde mijn benen al langzaam vollopen, niet normaal. Toch kon ik boven aansluiting houden en dook rond de 5e plaats de Kapelberg af, achter Slik. Na de beruchte "Duivelsput" met sprong van een muurtje kwam Nicoletta De Jager me voorbijgestoven op een klimmetje. Ik naderde echter Joyce Vanderbeken en kon haar na de eerste ronde achter me laten zodat ik in 5e positie kwam. Maar Githa Michiels reed achter me en wat verder zat Petra Mermans. Het werd een spannende strijd onder de Belgische dames.
De 2e en 3e ronde speelden Githa Michiels en ik haasje over, we gaven elkaar geen duimbreed toe al liep het bij mij niet lekker. De 4e ronde sloeg de vermoeidheid toe. Ik maakte een foutje in het laatste steile haakse bochtje, geraakte er niet meer op en viel bijna achterover, tegen dat ik terug op de fiets zat had Githa al een mooie voorsprong. Ik was te moe om het gat terug dicht te rijden en het werd nog erger. Ik geraakte niet meer vooruit en voelde de hete adem van Petra in m'n nek. De laatste ronde kwam ze er dan ook over, ik kon niet aanpikken en moest op eigen tempo verder. Het werd een teleurstellende 7e plek, al had ik dat misschien wel verwacht.
Er zat gewoon niet meer in, was het een tekort aan training of gewoon een slechte dag wie zal het zeggen. Van de ingetape achillespees had ik weinig last, althans tot 's avonds... Ik vond het een superleuk parcours, chapeau aan de organisator "Pervelo" mijn vorige team: ik ben heel trots op jullie!! Dit parcours is loodzwaar en zeker een wereldbeker waard, ik hoop dat dit waargemaakt kan worden. Ondanks dat het niet goed ging heb ik me toch goed geamuseerd: de kombochten, de leuke grasjump, trappen en vooral de jump van het muurtje! Zeker MTB, we want more! Of ik ga deelnemen aan de Flanders Cup in Langdorp weet ik nog niet, we zullen zien hoe de blessure en de trainingen deze week lopen." aldus de dame uit Essen.
Categorie:Belgian GP
Finlandia marathon
Ongeveer 500 bikers schreven zich in voor de 70km van Messilään . De 26 jarige Jukka Vastaranta heeft in zijn eigen land de Merida Finlandia marathon op zijn naam geschreven. De Finse kampioen won met grote overmacht ; de nummer twee Kimmo Kananen kwam nog enigszins in de buurt op een achterstand van 6 minuten en 37 seconden.
De Finse downhiller Matti Lehikoinen van Team CRC-Intense kwam 35 min 33 na de Trek Brentjens biker binnen en finishte daarmee op rang 28.
uitslag :
1. Jukka Vastaranta 2.49.18 2. Kimmo Kananen 2.55.55 +6.37 3. Mikko Vastaranta 3.07.11 +17.52 4. Pasi Willman 3.08.13 +18.54
Categorie:Marathon
Kris De Nef
" Sinds januari had Kurt Ignoul ons ingeschreven voor de Trans Schwarzwald te gaan rijden in augustus: een meerdaagse mtb marathon wedstrijd door het Zwarte Woud.De laatste weken super kunnen trainen en met nog een week te gaan krijg ik nog een Scott Spark geregeld via CYCLE PASSION BORGLOON ,dus daar zal het allemaal niet aan liggen.
Met juist nog een week te gaan krijg ik maandag last van snot keelpijn fluimen, allee alles der op en der aan. Ik sleep me door de werkweek en vertrek op zat samen met Kurt zijn vrouw annemie en hun coole zoon Koby richting Duitsland.
Als de inschrijving open gaat is het toch veel hetzelfde volk dat je telkens terug tegen komt. DAS IST WAANZIN WIEFIELE BELGEN HIR SIND!!!!
We krijgen onze tas waar we alles kunnen inproppen voor de komende week,we slagen nog ne dikke steak binnen en gaan slapen in ons familie appartement.
D-DAY
Met ne nog dikkere kop als anders zetten we ons in de startbox en ons neuske loopt gelijk een kraan,er wordt afscheid genomen van Kurt zen familie en om de week goed in te zetten vertrekken we in de regen!
Ons plan was proberen in de week te genezen en dus ook niet direkt te diep te gaan,tot zover het plan! Baferdebaf en weg zijn we voor direkt ne klim van 13km de eerste meters lopen nog een beetje maar zodra het steiler wordt en kurt stilletjes(op zen gemak)wegrijd voel ik me alles behalve goed.
De brokken en fluimen verlaten mijn lichaam langs alle kanten na 500 meter hang ik van onder tot boven vol met snot,maar positief gelijk we zijn wa weg is is weg!!!!
Als ik me bij Kurt int wiel nestel en na een tijdje toch ook wa lucht binnen krijg gaat het al snel wa beter, het gezelschap van Fonske Moors zal der ook wel voor iets tussen zitten.
Torenhoog repect voor wat die kleine klimgeit nog uit zen benen schud! Respect voor Fons Moors.
Samen met kurt rijd ik de rit uit en zoeken we ons hotel op.
De organisatie is top elke dag staat onze koffer netjes op het volgende hotel en aan elke bevoorrading worden er bidons en eten aangegeven(kwestie van geen sec te verliezen!)
Elke dag gaat het beter en beter en ik lag me soms een breuk op de vlo met Kurt zijn onozel gedoe(ik dacht da ik gek was!!!).
Eigenlijk een zalig weekje biken in leuk gezelshap en met vele bekende belgische sfeermakers.
Sportief loopt het beter en ook tegen het einde van de week is het aangenamer weer en mijn hoogtepunt was rit 4 waar ik samen met kurt de ganse dag aan een stevig tempo Paul VLN (Janssens team) meerijden en ging Kurt Ignoul dansen op Pukkelpop,goe bezig makker.
De laatste rit was met 90 km en 2400hm nog een goeie afsluiter met een prachtige maar zware finale,gemotiveerd en aangemoedigd door ons Valerie rijden we nog een goei tempo!
We kijken terug op een super bike weekje op een niet echt techn parcours maar door de vele hoogte meters zeker niet te onderschatten.Ik herinner mij nog artikels waar je kon lezen alles op buiten blad,ALS GE BRENTJES NOEMT MISS!!!!
Geweldig gezelshap een goei organisatie en 'n super prestatie van Kristof Houben die daar 7de algemeen wordt!!!proficiat van mijne twege!!!"
was getekend : Kris De Nef
Categorie:Marathon
24-08-2010
Kids Challenge Geraardsbergen
uitslagen onder voorbehoud :
12 jarigen
1. Driesen Jarne 2. Van Ingelgom Tom 3. Pauwels Tijl 4. Beck Cedric 5. Verhulst Emile 6. Geluykens Thor 7. Ryckaerd Tibo 8. Plovie Tom 9. De Nijs Sam 10. Proost Hakan Van Thillo Lotte
klassement na 13 manches : Tijl Pauwels 607 punten, Tom Van Ingelom 599, Jarne Driesen 575, Cedric Beck 406, Emile Verhulst 399
13 jarigen :
1. Luyckx Cedric 2. Knaeps Jasper 3. Alleman Joren 4. Bamelis Bjarne 5. Van Rillaer Silke 6. Bouwmeester Dyonne
klassement : Cedric Luyckx 581, Jasper Knaeps 573, Stijn Siemons 464, Vincent Van de Perre 355, Joren Alleman 342
14 jarigen :
1. Gianni Van Donink 2. Kenneth Coomans 3. Wout Alleman 4. Elias Van Hecke 5. Thomas Van De Velde 6. Rob Van De Hazevelde 7. Jorn Verbraken 8. Jelle Schuermans 9. Quinten Durant 10. Kevin Saenen 11. Willem Peeters
klassement : Wout Alleman 562, Gianni Van Donink 540, Kenneth Coomans 464, Nick Vanpol 389, Jelle Schuermans 338
Categorie:KIDS
Kristof Houben strandt op 4 in Trans Schwarzwald
Ook de Genkenaar is net terug van een weekje Trans Schwarzwald. Van Kristof Houben wisten we dat hij een top 10 plaats ambieerde. En dat is de Univega biker gelukt met zijn 7 de plaats overall . Bij de masters 1 viel hij met zijn vierde plaats helaas net naast het hoofdpodium.
Kristof Houben :
1ste etappe: Bij de startklim van 15km rij ik in groepje van 3 (met oa Axel Bult) naar boven ent achter de kopgroep. Door een lekke band verlies ik enkele minuten en kon juist achter een achtervolgende groep terug vertrekken. Het gat is ongeveer 200m en wou het zo snel mogelijk dicht rijden. Meter voor meter kom ik dichter, maar aansluiting kan ik echter nooit vinden. Toch kom ik in een groepje terecht met Jan Dams, een duo en een Deen. Ik doe meer dan mijn werk om de schade te beperken , maar vooral de Deen laat het werk aan anderen over. 5km van de aankomst komt er nog een stevige klim en net ervoor had ik er een stevige kopbeurt op zitten. Ik krijg het moeilijk op de klim en moet een gaatje laten. De Deen springt erop en erover en ik moet ze laten rijden. Die laatste 5km verlies ik nog een dikke 2minuten. Dit zal me de rest van Trans Schwarzwald niet meer overkomen, dat stond al vast!
2e etappe: Eén van de zwaarste etappes met 2600hm voor 75km. Vandaag moet ik de kopgroep ook laten rijden. Ik rij bijna heel de wedstrijd in een groepeje van 4 samen met een Deen en het duo van Cube Rothaus. In de laatste klim naar de finish kunnnen de Deen en ik nog versnellen. De Deen is iets sterker en doet net iets meer kopwerk dan mezelf. Hij laat dit ook blijken en zal niet de prijs van 'mister el sympatico 'krijgen. Hij werkt zodanig op mijn zenuwen door constant te versnellen, onnodig bij schakelen en onopvallend 5km/h rapper te gaan rijden. Hij beseft niet dat hij me enkel maar meer motiveert om niet te lossen. De finish ligt boven aan een steile kasseiklim van een dikke km. Aan de linkerkant ligt er ook een fietspad wat een stuk beter bolt. de Deen neemt de kasseien voor zijn rekening, maar ik besluit het fietspad te nemen en er een flinke finish uit te persen. Hij komt niet meer op het wiel en ik eindig 8ste overall en 3 de senior. Het was koud en erg nat weer, maar dit was niets vergeleken met de donderwolk op het gezicht van de Deen. What goes around, comes around...
3e etappe: Vandaag 56km, een xc-wedstrijd. mijn tijd 2u01. de hele tijd a bloc gereden in de kopgroep. Enkel toppers Dietsch, Fumic en Milatz kunnen nog wegrijden en een minuut uitlopen. Het tempo vandaag was verschroeiend en iedereen rijdt haast met krampen over de meet. De laatste 2km zijn single track. Ik was hiervan niet op de hoogte want anders had ik voorin gezeten. Nu reed ik vanachter in een groep van ca 10 renners. Na 2 km single track was heel deze groep verbrokkeld en verlies ik kostbare seconden op mijn naaste concurrenten. Ondertussen sta ik wel in de top 10 van het algemeen klassement. Het tijdverlies van de 1ste dag is grotendeels goed gemaakt.
4e etappe: Opnieuw een zware etappe met heel wat hoogtemeters. Het gevoel tijdens de rit is super en ik rij vrij gemakkelijk in een groepje net achter de kopgroep. Op een onverwacht moment rij ik weer plat en verlies een dikke 5mintuen met het steken van een binnenband.een 10-tal renners steken me voorbij en de achtervolging kan beginnen. Het tempo zit er goed in , ik voel de benen niet. Tot overmaat van ramp rij ik ergens verkeerd en toer enkele minuten doelloos rond. Ondertussen zijn er nog enkele renners (waaronder Achouri, Dams etc) bijgekomen die ook opdezelfde plek zijn fout gereden. We oriënteren ons even en besluiten over de weg de juiste richting te nemen. Het blijkt de juiste richting te zijn en we komen van een compleet andere richting de bevoorrading in gereden. Hierna volgt er een lang stuk met trappen. Hier loop ik van het groepje weg en begin aan de laatste lange klim van de dag. Ik rij aan een goed tempo naar boven en onderweg raap ik de ene na de andere renner op. Uiteindelijk finish ik nog als 12e en bleek dat ik 2,5minuut van het groepje binnen kom , waar ik in zat alvorens het plat rijden. Vandaag zat er echt veel meer in zonder die pech, maar ja...
5e etappe:
De langste etappe met 100km, maar ook de etappe met de minste hoogtemeters. Het zwaarste stuk kwam in de eerste kms. De boodschap was van mee te zijn om daarna relatief in een zetel naar de finish te rijden. Dit lukt en Ramses Bekkenk, Torsten Marx en Matthias Bettinger houden er goed het tempo in. Onderweg valt Thomas Dietsch uit met materiaal pech. Hij breekt zijn derailleur af en dit betekent einde verhaal voor het klassement en geeft later ook op. Na een 50-tal km hoor ik ook wat aan mijn fiets en op een gegeven moment wil hij niet meer schakelen. Het duurde even vooraleer ik het probleem vond. De cassette was achter los gekomen. Even dacht ik dat het ook over en uit was voor mij ,maar met de platte schroevendraaier van mijn tool heb de borgring iets of wat vast kunnen zetten. Ik ben tot aan de volgende bevoorrading geraakt en daar heb ik van wiel gewisseld. Ondertussen bleek ik al 3,5minuut achtersatnd te hebben op de kopgroep waar ik in zat. Inmiddels zag ik in de verte een achtervolgende groep naderen. Hier heb ik op gewacht want nog 50km alleen rijden , zag ik echt niet zitten. Het tempo in deze groep lag een stuk lager, dus vandaag ging er weeral tijdverlies zijn. De laatste 20km waren vrij hard, want de groep van 40 werd herleid tot een groepje van 5 in de laatste km. De ene na de andere demarrage volgde. Hier nam ik ook gretig aan deel. Een van de leukste momenten uit de Trans Schwarzwald. Het tijdsverlies die dag was 7minuten. Fataal voor een topklassering zal later blijken...
6e etappe: De goede benen waren er vandaag weer. Het was weer een realtief korte etappe van 65km en kon de hele tijd mee in de kopgroep. De laatste lange klim naar de finish moet ik een gaatje laten op de kopgroep. Ik verlies 2 minuten , maar eindig wel nog 8ste overall en 3de senior. Op mijn voorganger in het klassement (de Deen) pak ik vandaag 6minuten terug en op kom op 4,5minuut van 6e plaats overall of 3e master. Alles is nog mogelijk in de laatste zware etappe van 90km.
7e etappe: Hier besluit ik om de hele tijd goed vooraan te rijden en de klimmen op reserve naar boven te rijden zonder te lossen. Dit lukt vrij aardig. De Deen lijkt het na een 50km moeilijk te krijgen en dreigt te lossen. Toch komt hij telkens in de afdaling terug aansluiten met de hulp van anderen gelosten. Niet getreurd, de aankomst ligt boven op de Feldberg, een klim van 15km. Bij de aanvang van van de klim zet ik mij op kop en geef er een goede snok aan. Samen met Matthias Bettinger, Torsten Marx rijden we weg... op een gegeven moment maak ik een foutje op een single track en moet 10meter laten. Ik zal het gat nooit meer dicht krijgen, maar het gat achter mij wordt ook steeds groter. Enkel Schneidawind kan nog tot mijn wiel komen maar moet er de laatste km terug uit. Ik word 4de overall en wacht vol spanning af hoeveel tijd ik genomen heb op mijn naaste concurrent. Hij komt iets meer als 3minuten na mijn binnen. Net niet genoeg dus voor de 6 de plaats overall en 3de master. Toch moet ik tevreden zijn met dit resultaat. Er was een heel goede sfeer onder de renners, zeker de Belgische bikers onder elkaar ( Dams, Van Aelbroeck, Moors, Silvio Claes, Mathieu Peeters etc). Mijn vrouw heeft me schitterend bevoorraad en samen met Jurgen Mobius (en vriendin), Thomas Achouri en Robin Vanrusselt hebben we er een superweek opzitten.
Volgend jaar start ik hier weer als het mij uitkomt."aldus de Limburger
Categorie:Marathon
BK marathon Beringen
Reglement BK marathon op zaterdag 25 september
Deelname staat open voor vergunninghouders UCI geboortejaar 1991 en vroeger.
De opmars van de 29" is niet meer te stoppen. Steeds meer grote merken volgen het voorbeeld van Gary Fisher en brengen hem op de markt. De Amerikanen zijn al geruime tijd wild van ' wagon wheels' of ' bigfoots' ; kijk maar naar Willow Koerber. Cannondale testte hem al uit en ook de Duitse Bulls raken meer en meer overtuigd. " Hij is sneller, heeft meer grip en hij kan makkelijker over een obstakel !" verduidelijkte Stefan Sahm .
Specilazed bikers als Burry Stander en Todd Wells zweren bij de 29" en nu hebben ook de Scott bikers de stap naar de grote wielen gezet. Afgelopen weekend won Florian Vogel in het Zwitserse Muttenz voor het eerst een wedstrijd op zijn gloednieuwe Scott 29" en klopte Ralph Naf met 11 sec op . Zijn ploegmaat Nino Schurter , eveneens op een 29" was Olympisch kampioen Julien Absalon in de sprint te snel af. Dat belooft voor de volgende weken. De countdown is begonnen en de geheime wapens komen stilaan te voorschijn. Vraag is of het Scott Swisspower team van Thomas Frischknecht de wereltitel in eigen rangen kan houden. Het is algemeen geweten dat Florian Vogel niets onverlet zal laten om zijn grote droom waar te maken, maar dan moet hij eerst zijn ploegmaat en titelverdediger Nino Schurter verslaan. Zullen 'big wheels ' volstaan om Julien Absalon , Ralph Naf of Jaroslav Kulhavy in Canada te verslaan , of hebben die ook iets in petto ? Windham is alvast de ultieme test voor het WK.
Categorie:cross country
Sixrace & Merida Flanders Cup in Langdorp
De sixrace is een 6-uren race voor teams van 3 of 4 en solorijders over het parkoers van de Flanderscup wedstrijd in Langdorp.
Er zal een aparte rangschikking zijn voor solorenners, heren, gemengde en vrouwenteams. Het is systeem is heel simpel en hoeft weinig uitleg... Slaag je erin met je team het meeste aantal ronden af te leggen in 6 uur, dan win je de The Sixxxx Race !!
Zaterdag 28/08/2010: The Sixxxx Race
11u00-12u00:
Daginschrijvingen Six Race
Afhalen startpakket voorinschrijvingen (vergeet het ondertekende verzekeringsformulier niet!)
12u50 - 13u00 : Briefing Six Race @ startlijn 13u00 : Start Six Race 13u00 - 19u00: The Six Race 19u45 : Podium The Six Race
09u30: Nieuwelingen & Dames Jeugd 11u00: Juniores, Masters 2 en Dames Elite 13u15: Open wedstrijd (Amateurs, Fun A en B) 15u00: Beloften, elites en masters 1
Inschrijvingen telkens 1u tot 15min voor de start van elke reeks
De 27 jarige Jef Dams (BIKE-INN C-BEAR) uit Geel is zaterdag vijfde geworden in Nederlands kampioenschap offroad triatlon den Haag
" Ik nam deel aan het NK offroadtriatlon, niet met de bedoeling om Nederlands kampioen te worden, want als Belg gaat dit natuurlijk niet, maar om mijn eerste plaats in de X-athlon ranking te verdedigen.
Het betrof een strandtriatlon op en rond Kijkduin in den Haag. Er stond een zware branding met golven van wel twee meter, geweldig om hierin te zwemmen. Je waant jezelf meermaals in bobbejaanland terwijl je alle moeite van de wereld moet doen om je in deze golvenmassa te blijven oriënteren. Ik zwem enkele honderden meters te ver door men gebrek aan zeezwemcapaciteiten maar lig hier helemaal niet van wakker. Ik verlies zeven minuten en lig ongeveer in 50ste positie maar ja, er zijn ergere dingen op de wereld.
Na het zwemmen was het mijn tijd om toe te slaan, ik kruip op men fonkelnieuwe beach-bike die ik de avond ervoor nog zelf in elkaar geknutseld heb (met grote dank aan BIKE-INN voor de fiets) en leg de pees er direct goed op. Een lang stuk windop over het strand en ik voel dat de benen echt goed zitten. Ik begin in te halen en telkens ik een groepje passeer demareer ik gelijk om geen wieltjeszuigers mee te hoeven nemen. Ik denk dat ik wel tien keer heb gedemareerd op een vijftal km strandrijden. Na het keerpunt is het windaf genieten van superhoge snelheden. Onderweg krijgen we nog een loodzware ronde door de duinen met vele single tracks, zware nijdige klimmekes waarvan er enkele te voet (door de trapjes) moeten afgelegd worden. Ik blijf opschuiven en als we na dit rondje duinen terug het strand helemaal over moeten tot aan de waterlijn slaag ik erin om het hele stuk te rijden terwijl de rest te voet staat. Hier win ik echt bijna een minuut.
De tweede ronde krijg ik nog een biker mee windop waardoor het iets simpeler word maar eens het keerpunt gepasseerd gooi ik nogmaals alle remmen los en begin ik aan een tweede inhaalmanoeuvre en lig ik ongeveer rond 15 de positie.
Een snelle wissel en ik kan aan 10 loodzware loopkilometers beginnen, bergop, bergaf en veel mul zand. het enige vlakke stuk dat we voorgeschoteld krijgen is over het strand met de wind vol op den bol. zalig. Ik zet mijn beste loopprestatie van het jaar neer en slaag erin om vele grote namen te passeren en als vijfde algemeen te finishen.
Ook ex-mountainbiker William Bush was van de partij, maar had wat problemen met zijn bike en finishte als 13de. Zeer tevreden met de dit resultaat en weer wat extra vertrouwen voor de loodzware Kraftman offroadtriatlon binnen drie weken."
uitslag :
1. Bert Flier 2. Paul Embrechts 3. Rorik Schouten 4. Marc-Philipp Prins 5. Jef Dams 6. Jan Van de Velde
Categorie:varia
Anna Baylis-Scheiderbauer scoort
De Australische mevrouw Jorg Scheiderbauer , die inmiddels al 10 jaar in Offenburg woont, heeft de internationale Breisgau triathlon in Malterdingen gewonnen voor Andrea Luft en Kathrin Paetzold . Deze zege zet Anna Baylis-Scheiderbauer , organisator van de World Cup in Offenburg, op weg naar het WK Ironman op Hawaii begin oktober. De prestatie leverde haar tevens de titel van kampioen van Baden Württemberg op.
Volgend weekend gaan zowel Anna als Jorg Scheiderbauer van team FELT ÖTZTAL X-BIONIC aan de slag in de Ötztaler marathon. Deze wedstrijd van 235 km met 5500 hm dient hoofdzakelijk als voorbereiding op de WK in Hawaii.
Categorie:varia
Smeyers Eli AS Adventure Vaude Team
Samen met zijn teamgenoot Michiel Van Aelbroeck waagde Eli Smeyers uit Geel zich aan het Trans Schwarzwald avontuur met als eindreusltaat een 27 ste plaats.
" Zeven dagen koers, en acht keer de luchtmatras opblazen. Dat is kort een weekje Trans Schwarzwald. Dankzij AS Adventure stond ik bovendien gratis aan de start van dit uiterst goed georganiseerd spektakel. Alles was in orde: slaapplaats, de kilo's pasta, het ontbijt,...
Het parkoers zelf is uber Duits, en dat is snel, sneller, snelst. Net mijn minder punt, dus hieraan werken we de ganse week. Elke dag is een training om sterk aan het najaar te beginnen. Het eindresultaat is dan ook minder belangrijk ,maar vooral het gevoel om niet uitgeput deze week uit te rijden is belangrijk.
De eerste dag is het dan ook aftasten waar we ons gaan plaatsen, en dat wiel zal in vijf van de zeven dagen dat van ex wereldkampioene cx Daphny Vd Brand zijn. Samen met haar man Johan Van de Ven rijden ze het ideale tempo, echt hard op de vlakke en ook op de autostrades bergaf. En een stevig klimtempo, heel constant.
De dagen dat ik me niet in dat groepje zet neem ik een relatieve rustdag om enkel naar het einde toe wat te versnellen.
De ganse zeven dagen verlopen eigenlijk vlekkeloos, enkel één dag heb ik alleen op een voorrem moeten rijden, maar dat maakte het iets spannender. Dankzij de Double Defense van Schwalbe geen lekke band, en het extra gewicht neem je er dan graag bij. De fiets doet het dan ook vlekkeloos gedurende een ganse week.
Het enige spijtige is dat elk technisch paadje overgeslagen word, in de hele race kan je de singletracks en moeilijke passages op één hand tellen. Het is dan ook een aparte doelgroep die hier echt zijn ding in vind.
Ik minder, maar als je mannen als Jan Dams, Hans Planckaert, Franky Taelman en zovele andere hier ziet rijden moet je toch zeggen, chapeau voor hun snelheden en inzet. Geef mij maar parkoersen met véél meer rotsen en bochten! Conclusie is een uiterst goede trainingsweek in super gezelschap van Michiel, Fons, Jan, Kristof, Thomas, Kris,... Echt de sfeer was uitermate goed! Een meerdaagse draait altijd uit op méér vrienden. Met allemaal hun straf verhaal..." aldus de biker van het Waaslands MTB team.
Waaslander Michiel Van Aelbroeck sloot de Trans Schwarzwald af met de 17e plaats overall (11e in de categorie onder 30 jaar). Met Manuel Fumic, Thomas Dietsch, Moritz Milatz, Hannes Genze, Andreas Kugler, Ramses Bekkenk, Axel Bult, Torsten Marx stonden heel wat toppers aan de start. De eindoverwinning ging eerder onverwacht naar Matthias Bettinger.
" Samen met ploegmaat Eli Smeyers trok ik naar Sasbachwalden voor de Trans Schwarzwald. 7 dagen mountainbiken door het Zwarte Woud (Duitsland), van stad naar stad. Met een vijftigtal andere bikers sliepen we in sporthallen (massenlager), de rest van de 600 deelnemers koos voor een hotel of mobilhome formule. Na het dagelijkse gevecht om onze sporttas dicht te krijgen, werd de tas met slaapzak en -mat van start naar finish getransporteerd. De ritten waren tussen de 55 en 100km lang. De eerste dagen was iedereen nog fris en konden we vol doorkoersen, maar de regen speelde spelbreker. Direct na de finish haastte iedereen zich dus naar de bikewash om vervolgens met fietsoutfit, ook helm en schoenen, onder de douche te gaan opwarmen. Dan konden we laag per laag uitspoelen en vervolgens onszelf wassen. Gelukkig finishte ik steeds als één van de eersten van de massenlager zodat ik nooit moest wachten aan de bikewash. De laatste dagen fietsten we in de zon, maar deze waren dan weer mentaal zwaarder want de meesten zaten door hun beste krachten heen. Het avontuur eindigde op de Feldberg, de hoogste berg van het Zwarte Woud.
Plus
üSnel parcours, ideale training
ü5 eerste dagen zalig koersen en finale rijden met tussendoor wat snelle stuken waar je kon recupereren
ü4 dagen zon
üOrganisatie: veiligheid op het parcours, bikeparking met security, ontbijt, avondeten, douches vlakbij slaapzaal, vriendelijke mensen
üBevoorradingen: van de eerste tot de laatste biker, krijgt iedereen bidons aangereikt zodat je niet moet stoppen tenzij je eten wil.
üDe sfeer onder de bikers was zeer goed met heel wat Belgen en Nederlanders aan de start.
üZorgeloos biken met Schwalbe Double Defense banden, luchtdicht gemaakt met NoTubes.
Min
üSnel parcours, weinig uitdagend. Op dit vlak benutten ze zeker niet de mogelijkheden van de streek, maar de organisatie kiest ervoor om hun event toegankelijk te houden voor bikers van om het even welk niveau.
ü2 laatste dagen moe en zo snel mogelijk proberen finishen met zo weinig mogelijk forceren, moeilijk
ü4dagen regen
üVerloren dag door transfer naar start op dag na de koers, hiervoor zijn heel wat alternatieven zodat iedereen zaterdagavond kan thuis zijn Hierdoor hadden we wel de mogelijkheid om met de skiliften naar het hoogste punt van de Feldberg te gaan en van de prachtige uitzichten te genieten.
Kort overzicht per rit
15/08/2010 Sasbachwalden - Bad Wildbad 74,4 km 2375 hm 2:59:23 25 (14 de) 16/08/2010 Bad Wildbad - Freudenstadt 78,4km 2620 hm 3:37:25 17 (10) 17/08/2010 Freudenstadt - Bad Rippoldsau 56,3 km 1450hm 2:08:25 22 (15) 18/08/2010 Bad Rippoldsau - Schonach 72,8 km 2620hm 3:28:20 18 (12) 19/08/2010 Schonach - Engen 99,4 km 1430hm 3:30:05 16 (9) 20/08/2010 Engen - Grafenhausen 67,0 km 1570hm 2:38:00 25 (16) 21/08/2010 Grafenhausen - Feldberg 89,5 km 2340hm 3:44:20 20 (12)
Michiel Van Aelbroeck - Silvio Claes- Hans Planchaert-Kristof Houben
Categorie:Marathon
Tour La Pedaleda
De marathon van 80 km , het laatste onderdeel van het vierdaagse event in Livigno , bracht 450 deelnemers op de been.. La Pedaleda marathon werd gewonnen door Johnny Cattaneo van Full Dynamix . De 29 jarige Italiaanse biker , die enkele jaren geleden samen met Gilberto Simoni te gast was op de GP Roel Paulissen in Winterslag , versloeg Mike Felderer en de Colombiaan Julio Caro. De overwinning bij de beloften ging naar Christian Cominelli. Bij de dames was Michela Benzoni de snelste op de lange afstand ; ze klopte Anna Ferrari en Sandra Klomp.
marathon 80 km :
1. Cattaneo Johnny 3:43.49,4 2. Felderer Mike 3:48.39,3 op 4.49,9 3. Caro Silvia Julio Humerto 3:49.33,1 op 5.43,7 4. De Bertolis Massimo 3:50.41,0 op 6.51,6 5. Hochenwarter Uwe 3:52.33,7 op 8.44,3 6. Bianchi Ramon 3:53.04,7 op 9.15,3 7. Costa Walter 3:54.22,6 op 10.33,2 8. Cominelli Cristian 3:55.01,4 11.12,0 9. Botero Salazar Jairo 3:56.31,0 12.41,6 10. Longa Mattia 3:58.36,1 14.46,7
Categorie:Marathon
Kids Challenge Geraardsbergen
In Geraardsbergen moest Wout Alleman andermaal vrede nemen met de derde plaats Bij de 14 jarigen moest de jonge biker van het MTB Vanomobil Cycling team , Belgisch kampioen Gianni Van Donink en Kenneth Coomans laten voorgaan .
"Start om 12.45 u.... maar het startuur werd om de haverklap gewijzigd.. héél vervelend!! Wanneer moet ik nu opwarmen?? Met andere woorden : toen we uiteindelijk aan de start mochten verschijnen was het intussen al 13.45 u en had ik héél veel zenuwen ( je zou voor minder ..) Ik nam een goede start en zat voorop met algauw Gianni Van Donink in mijn wiel ! Kenneth Coomans kwam ook aansluiten en ook Thomas Van De Velde en Elias Van Hecke gingen mee ! Toen Kenneth over mij ging , wipte Thomas erook over ... maar deze liet het tempo wat zakken . Ik kon niet voorbij in de singletracks en dus waren Kenneth en Gianni al gaan vliegen ! Op de koop toe zat Elias mij enorm op te jagen ... hij zat voor mij en wou me niet voorbij laten ,probeerde te duwen met zijn ellebogen en stuur toen ik erover ging ,en tenslotte riep hij me maar nare dingen naar het hoofd ! Het maakte mij boos , nerveus en ik wou zo vlug mogelijk weg uit dit groepje en dit is me in al mijn boosheid ook gelukt ! Eens ik uit dat groepje was kon ik mijn eigen tempo rijden en kwam ik enkele seconden dichter op Kenneth ! Het spijtige was ook dat we maar geen informatie kregen over het aantal ronden dat we moesten rijden ! Uiteindelijk zat ik in de laatste ronde voor ik het wist en eindigde op een derde plaats ! Had het nog een 2 tal ronden langer geweest dan kon ik misschien nog naar Kenneth Coomans toe.. die verdienstelijk 2de eindigde na Gianni Van Donink ! Nog even dit : mijn broer Joren Alleman mocht bij de 13 jarigen ook op het podium met een derde plaats ! Hij reed een knappe wedstrijd en was dan ook héél tevreden dat hij op het podium stond ! Helaas.... viel er niets te rapen op het podium..zelfs geen "plaatselijke mattetaart".. geef toe , toch een beetje triestig...! " aldus West Vlaams kampioen Wout Alleman uit Otegem.
Categorie:KIDS
Ief De Peuter pakt eerste UCI punten op Transmaurienne
Tijdens de afgelopen Transmaurienne nam Ief De Peuter van de Kempische MTB club XC Bikers zijn eerste UCI punten! Na vier dagen van zeer zware koersen in Frankrijk eindigde hij als 24st algemeen (11ste senior) en nam zo 4 UCI punten. Hij deed dit op een prototype Chaos Absolute Overdrive 29er.
Ook XC Biker Wim Verbiest bracht de Transmaurienne tot een goed einde met een plaats in de top 100 algemeen.
De andere XC Bikers hadden minder geluk. Pieter Potters moest al na de eerste etappe opgeven met materiaalpech (derailleurbreuk) en werd zo uit het klassement genomen. Reno Wouters en Stef Jacobs startten niet in alle etappes
In de vijfde editie van de Pulse mountainbike streetrace in Melderslo was thuisrijder Wilco Verwegen afgelopen zaterdag de sterkste. De Mitsubishi rijder wist zijn achtervolgers Sjef Klerken en Guus Smits na een uur wedstrijd nipt achter zich te houden.
De organisatie in Melderslo had voor de rijders een gevarieerd parkoers uitgezet met een mix van off road en on road. Verwegen kwam al vrij snel samen met Klerken, winnaar van de streetrace in Baarlo, op kop te zitten. Liwald Doornbos, rijdend op de derde plaats en winnaar van vorig jaar, kreeg met materiaal pech te kampen, zodat hij kansloos voor de overwinning was.
Wilco Verwegen voelde zich goed en kon zo in de laatste ronde een klein gaatje slaan op Klerken.
De vorm was voor de vakantie even wat minder maar de benen voelen nu weer goed aan. Naast dat het altijd mooi is om in je eigen woonplaats te winnen geeft het me ook goede moraal voor de komende wedstrijden., aldus Verwegen.
Categorie:cross country
Houffalize Hors Categorie
Houffalize zit terug in de lift.
Nadat de Belgische World Cup door de UCI van de kalender werd geschrapt , hebben ze het over een andere boeg gegooid. De samenwerking tussen Golazo en All Event Organisation ( organisatie van de World Cup in Houffalize ) leidde tot de redding van het omstreden evenement.
De KWB formuleerde een opwaardering van de geplande klasse E wedstrijd. De UCI heeft nu die aanvraag van de KWB voor een wedstrijd met HC status goedgekeurd . Van 29 april tot 1 mei wordt Houffalize opnieuw het Mekka van de MTB met een XC wedstrijd waar behoorlijk wat UCI punten te sprokkelen zijn ; wat veel en schoon volk naar het Waalse doprje zal lokken.
Ook het Nationaal Kampioenschap DH en 4X werd aanvaard. Het BK DH en 4X wordt beperkt tot renners met een Belgische vergunning (UCI code beginnend met BEL).
Categorie:Evenementen
Jose Antonio Hermida blijft bij Multivan Merdia
De Spaanse Multivan Merida biker heeft zondag de Racer Cup in het Zwitserse Muttenz niet kunnen uitrijden. Hermida moest opgeven vanwege materiaalpech. Het lock-out systeem van zijn vork liet het in de eerste ronde afweten ; op dat ogenblik zat hij in de kopgroep. Lichtjes ontgoocheld is hij maandag richting Canada vertrokken , voor de World Cup in Windham ( USA) en het WK in Mont St Anne ( Canada) . De Europese kampioen van 2002, 2004 en Turkije 2007 , die op 24 augustus 32 jaar wordt , ontbreekt nog een wereldtitel . José Antonio Hermida is inmiddels vader van 2 schattige dochters en vindt het stilletjesaan tijd om een regenboogtrui aan zijn rijkgevuld palmares toe te voegen.
Zopas tekende de Spanjaard opnieuw een 2 jarig contract bij Multivan Merida.. De winnaar van de World Cup in Houffalize staat intussen al 7 jaar onder contract bij het succesvolle team en is zeer geliefd vanwege zijn humor, de constante prestaties en zijn betrouwbaarheid.
