Wegrenner Levi Leipheimer heeft de Leadville 100 gewonnen en verpulverde het record dat op naam van Lance Armstrong stond met 12 minuten. De renner van Team Radioshack kon zich niet meten met zijn illustere ploegmaat, daar Armstrong vanwege blessures opgelopen in de voorbije Ronde van Frankrijk, forfait gaf. De 36 jarige Leipheimer won de 160 km ondanks een valpartij in een tijd 6:16:37 en klopte Jeremy Horgan-Kobelski ( Subaru-Trek) met wie hij het grootste gedeelte van de wedstrijd aan de leiding reed. Ook Todd Wells draaide vlotjes mee in de kopgroep; toen Leipheimer echter ten val kwam, reed de Specialized biker achter op hem en hield er een lekke band aan over. De legendarische Ned Overend stond hem een wiel af , zodat Wells solo zijn wedstrijd op plaats 3 kon verder zetten.
Leipheimer, kon zijn goede vorm van de Tour de France aanwendden om Jeremy Horgan Kobelski in de slotfase achter zich te laten en stevende op een nieuwe record af . Van de 1400 deelnemers finishte zesvoudig Leadville winnaar Dave Wiens op de vierde plaats. Wiens had na de afdaling van de Columbine nog meer dan 1 minuut achterstand op Jeremiah Bischop . In de laatste beklimming verwees de ervaren Wiens , de Cannondale biker naar de vijfde stek.
Categorie:Marathon
Waalse kampioenschappen tijdrijden
De Waalse mountainbikers lieten zich opmerken tijdens de FCWB kampioenschappen tijdrijden. Op vrijdag 13 augustus werd Elise Marchal tweede bij de juniores dames in Habay La Neuve ( Provincie Luxembourg ) . Remy Mertz haalde de bronzen medaille bij de nieuwelingen en Caroline Soussigne viel met haar vierde plaats net naast het podium bij de nieuwelingen meisjes. De Waalse trui bij de dames ging naar Corine Hierkens voor Ludivine Henrion en Catherine Delfosse.
Categorie:cross country
Toertocht Langdorp
Op zondag 22 augustus 2010 organiseren de Forest Bikers Langdorp hun jaarlijkse MTB toertocht.
Categorie:Evenementen
Tom Hoeks en Dirk Van de Schans in Transalp
Met een bang hartje waren de Limburgers naar Duitsland getrokken voor deelname aan de legendarische Transalp van 16 tot 23 juli. Hoe was het avontuur voor Dirk Van de Schans en Tom Hoeks uit Lommel afgelopen ? Ik vroeg Tom Hoeks van het Janssen Cycling team naar zijn ervaringen met de Transalp en met zijn bikepartner Dirk Van de Schans , voorzitter van MTB Kattenbos , die in februari 2010 tijdens de strandrace van Blankenberge zwaar ten val kwam en zijn droom voor geen geld ter wereld niet wilde laten varen.
Tom Hoeks :
Vrijdag: aankomst in Füssen. Na een autorit van 8 uur kwamen we aan in Füssen. Hierna volgde een vlotte inschrijving, hier en daar een gezellig babbelke , en dan op zoek naar het base-camp , waar we de volgende dagen zouden in verblijven. Eenmaal geïnstalleerd en zijn we nog een gezellig terraske gaan doen. Vrijdag kropen we op tijd ons bed in, omdat we toch wel een beetje schrik hadden na de gebrekkige voorbereiding (Dirk VDS en zijn gebroken rugske).
Zaterdag: Vandaag stonden we aan de start van de eerste rit. Er stonden eerst ongeveer 40 vlakke ardennen kilometers op het programma en dan een zware klim van 15km gevolgd door een korte afdaling naar Imst. De eerste 40km gingen vrij vlot. We konden goed opschuiven en na een uurtje rijden op ons favoriete parcours hingen we rond de 75 plaats. De eerste klim van de transalp was echter een ander paar mouwen. De klim ging moeizaam maar we zijn heelhuids boven geraakt. Moe en vrij leeg vatten we de laatste afdaling aan. Toch wel vrij kapot en zo ergens rond de 125ste plaats kwamen we aan in Imst. Na de aankomst stond er een rijkelijk buffet van broodjes, fruit recuperatiedrank,... op ons te wachten. Met ne volle buik gingen we op zoek naar het basecamp. Hier pompten we ons luchtmatraske op en vanaf dat moment kon de recuperatie beginnen voor de volgende rit.
Zondag: Vandaag stond er een rit van ongeveer 75km op het programma met eerst een lange klim en dan constant op en af naar het mondaine dorp Ischl. De rit zelf verliep nogal moeizaam vandaag. De klim was eigenlijk net iets te steil voor mijn bikepartner, den dirk is echter nogal nen taaie. Afgezien gelijk de beesten maar toch blijven rijden, dat is de spirit, nen echte karakterman. Deze rit beëindigden we rond de 135ste plaats.
Maandag: Deze morgen scheen het zonnetje maar was het nogal fris. Den top van deze Transalp stond op ons te wachten, den Idjoch. Prachtige klim, maar loodzwaar en vooral op het einde heel stijl. Na den Idjoch volgde dan een lange afdaling naar het bergdorpje Scuol. De klim duurde en duurde en het was afzien, boven op de klim werden we getrakteerd op prachtige vergezichten en het mooie vooruitzicht op een lange afdaling. Afdalen bleek tijdens de transalp onze specialiteit. Bergop konden we al die duitsers en italianen niet volgen maar bergaf zoefden we ze altijd als zot voorbij. Ik op mijne cube en den Dirk op zijne niner. Deze rit gaf ons een goed gevoel voor de komende dagen. Keihard aankomen en alle groepjes voorbijzoeven op de laatste vlakke kilometers. Onze naam en faam (het opvallende blauw van het Janssen Cyclingteam en het rood van MTB-Kattenbos, MC-Donalds) waren gemaakt voor de rest van de race. Na de rit werden we door de organisatie ook nog getrakteerd op een pasta-party boven op een berg. Een schitterende ervaring.
Dinsdag: Dinsdag=pechdag. Een echte baaldag. Na de feelgood rit van gisteren volgde vandaag een kl*** rit. 's Morgens in de start pepten we elkaar op en we zouden er een lap op geven. Zo gezegd, zo gedaan, De eerste klim peerden we op (voor onze normen dan toch). Boven reden we zowat rond de 60ste positie. Maar dan begon de miserie. In een prachtige single-track reed den Dirk zijn wiel naar de haaien, gevolg; drie spaken over, velglint stuk en de pap vloog rond zijn oren. Mentaal was dit nogal zwaar, vooral omdat ik zo'n drie km verderop stond te wachten omdat ik over die single-track niet terug kon. Na deze tegenslag had den dirk het mentaal even moeilijk en de benen draaiden toen vierkant. Al een geluk dat we elkaar door en door kennen zodat dit op geen verdere gevolgen zou hebben voor de verdere transalp. Op de aankomstplaats in Livigno hebben we dan den dirk zijn wiel laten maken bij de verschillende service standen. Gelukkig werkt dit allemaal zeer vlotjes zodat we de volgende start met een gerust hart aan de start kunnen staan.
Woensdag: Vandaag stond er een rit naar het mooie Ponte di Legno op het programma. De koninginnenrit. Dit was een zeer mooie rit waar we na 75 km nog de klim van de mortirollo onder wielen geschoven kregen. De rit verliep al bij al zeer vlot en we konden rond de 120ste plaats de rit beëindigen.
Donderdag: De rit van vandaag hadden we aangekruisd om er nog een lap op te geven. Onze logica; de meeste hadden gisteren kei-hard afgezien en wij zouden daar van profiteren. In theorie klopte dit. We vertrokken gelijk zot, na de eerste klim hingen we rond de 50ste plaats. Maar dan, weer het noodlot. Nu was ik aan de beurt. Wiel kapot gereden in een afdaling. Daarna nog een paar keer plat gereden en weg goed resultaat. Toch konden we deze rit nog beëindigen op een 125ste plaats. Na de rit hebben de Après-bikers me uit de nood geholpen door mij een wiel te lenen. Echt toffe mannen die kei-hard kunnen rijden (zie hun schitterend resultaat 18de in de eindstand). Hierbij nog eens bedankt!!
Vrijdag: De voorlaatste etappe. Op papier een korte etappe, maar 47km met wel 2400hm. Deze rit is simpel uit te leggen. Een klim van 35km en dan een korte afdaling. Deze rit verliep echt wel slecht. Den Dirk had niet zijn beste benen, rug, schouders of was het nog iets anders (alles deed gewoon een beetje veel zeer). Bergop verloren we veel tijd. Boven op de berg kwamen we in onweer terecht. Door de regen of was het hagel die bij dit onweer hoorde, waren de paden in de afdaling verandert in wandelpaden waardoor mijn goesting een serieuze slag kregen. Mentaal had ik het moeilijk maar nu stond den dirk er om mij er even door te sleuren. Ik was serieus blij dat we de finish bereikten. Die avond hebben we samen met de Wacky racers uit Knokke een paar goei pinten gedronken. Heerlijk waren ze.
Zaterdag: slotetappe: Vandaag zouden we nog een laatste keer genieten van de deze geweldige ervaring. De rit zelf verliep goed tot een laatste lekke band. Maar eigenlijk maakte dit allemaal niet zoveel meer uit. Aankomen in Riva was het doel, en dat zouden we bereiken. Wie dat zou gezegd hebben na Dirk zijn doodsmak in februari , verklaarden we voor zot.
De Transalp was een schitterende ervaring die ik zeker nog een keer wil doen!! Het base camp waar we verbleven was een echte aanrader als je voor het avontuur wil gaan en je het resultaat van ondergeschikt belang vindt. De sfeer en de contacten die je legt in dit camp maken het een onvergetelijk avontuur.
Tot slotte : Dit hele avontuur was niet mogelijk zonder de hulp van verschillende mensen: -Mijne bikemakker, Dirk Van de Schans . Geweldig hoeveel karakter en doorzettingsvermogen die heeft. Niet normaal. Alleen het feit al dat hij den Transalp heeft kunnen uitrijden na zijn doodsmak in februari. -Mijn vrouwke: als ik van haar niet mocht, tja dan wast niks è en natuurlijk voor de onvoorwaardelijke steun -d sponser en het Janssencyclingteam: Erik Janssen voor de kledij en het enthousiasme dat hij getoond heeft voor ons avontuur. -de mannen van MTB-Kattenbos: zodat de trainingskes niet zo eenzaam verliepen - en dan al de rest nog.
Tom Hoeks
Dirk Van de Schans
Categorie:Interview
Ischgl Ironbike
Maar liefst 900 deelnemers waagden zich aan de 16 de Ischgl Ironbike en kampten om de prijzenpot van 20.000 in de prachtige Oostenrijkse Silvretta Mountainbike Arena . Op de langste afstand (79 km met 3820 hoogtemeters ) zette de 36 jarige Italiaanse ex wielrenner Mirko Celestino de snelste tijd neer . Na 3 u58 min en 52 sec verwees hij de Duitser Karl Platt naar de tweede plaats . Wereldkampioen marathon Alban Latakta moest het dit keer met de derde plaats stellen. Mauro Bettin werd 9 algemeen en daarmee 1 ste master. Johan Grosemans uit Kerniel was met zijn 76 ste plaats de beste van een handvol Belgische deelnemers.
Op de middellange afstand werd de Belgisch Trek KMC bikester Petra Mermans 7 de; in de reeks van de dames ging de zege naar de Zwitserse Sarah Koba. Het podium bij de heren op de 48 km werd een volledig Italiaans onderonsje, met Johny Cattaneo op het hoogste schavotje gevolgd door Mike Felderer en Massimo De Bertolis. Als eerste Belg bolde Filip Van Hecke op rang 54 over de streep.
uitslag 79 km
1 Mirko CELESTINO ITA 3:58:52.1 2 Karl PLATT D 4:04:08.8 op 5:16.7 3 Alban LAKATA OOST 4:15:36.9 op 16:44.8 4 Alexey MEDVEDEV RUS 4:19:19.6 op 20:27.5 5 David GEORGE ZAFR 4:20:39.4 6 Tim BÖHME D 7 Mannie HEYMANS NAM 8 Jakob NIMPF OOST 9 Mauro BETTIN ITA 4:28:58.7 10 Daniel GATHOF D
Categorie:Marathon
Kids Challenge Ravels
aspiranten 14 jarigen
Wout Alleman :
Na een vakantie van een 3 tal weken ben ik vorige week terug op een vast schema aan mijn training begonnen en ik ging dan ook aan de start met een goed gevoel ! Tijdens de verkenning had ik al vlug door dat het opnieuw een heel snel parcour was met veel draaien en keren ! Ik heb dan ook een snelle start genomen en met Kenneth Coomans , Nick Vanpol en Elias Van Hecke reden we al na 2 de ronde wat weg van de anderen. Kenneth was heel snel in het bos en kon daar telkens wat meters pakken . Ik wist dan ook dat ik sneller ben op de lange rechte stukken .. en daar zou ik dan ook proberen aan te vallen ( het was geen parcour om zomaar weg te rijden). Ik zette me op kop en liet bewust even het tempo zakken om dan een aanval te proberen . Helaas in de 4de ronde sloeg het noodlot toe en dokte mijn ketting eraf ... zo waren de eerste 3 gaan vliegen en zag ik mijn podiumplaats in rook opgaan . Ik eindigde ontgoocheld 4de ! Opsteker van de dag is dat ik vandaag toch opnieuw leiderpull te pakken heb en zo toch op het poduim mocht ! Kenneth Coomans had volgens mij de wedstrijd vandaag gemaakt ( veel kopwerk gedaan) en eindigde 3de in de sprint ! Elias Van Hecke heeft gewonnen voor Nick Vanpol! Voor mij zat er meer in ..ik had vandaag wel de goede benen..!!" aldus Wout Alleman.
Kenneth Coomans :
" Toen we vrijdag avond aankwamen was er net een BMX cross bezig en toen ik het parcour ging verkennen kwam ik ook al enkele kombochtjes en jumps tegen. Maar al bij al was het wel een mooi parcours. Aan de start mocht ik als 2de aanschuiven plus ik had er zin in. Ik was 3de weg maar na 1 bocht schoof ik Nick Vanpol voorbij. Wout Allman reed eerst maar voor mij niet snel genoeg. Aangezien het plan was van in het begin de cross hard maken,nam ik na een bochtje of 2-3 over. Ik keek achter me en we waren met 7 man. In de bochtjes stevig tempo houden en goed optrekken. Aan de finish had ik een gaatje van 10 meter op de rest maar ze kwamen wel terug op de snellere stukken. Maar gelukkig had er toch al eentje moeten lossen.
Na 2 van de 6 ronden waren maar met 5 meer. Ik had nu 2 ronde op kop gereden en vroeg nu of er iemand wou overnemen Nick schoof in en Wout Alleman ook dus zat ik nu in 3de positie. Wat ik niet echt zag zitten. Na 2 bochten schoof ik Wout voorbij. Op en recht stuk kwam Wout terug voorbij en ik schoof gewoon mee zodat ik 2de kon blijven. Maar in de single track zakte het tempo heel hard en dus ging ik meteen terug naar de kop en jaagde het tempo terug de hoogte in. Aan de finish had ik weer een meter of 10 en nog 3 ronden te gaan. Ik bleef op kop, Wout bleef 2de Nick Vanpol 3de en Elias Van Hecke 4de. Dus ja weer eentje minder. In de single tracks ging ik terug door. Na een tijdje had ik 25 meter voorsprong. Maar Nick nam over van Wout en aan de finish had ik weer maar 10 meter. Toen ze mij kwamen halen waren we maar met 3 meer. ( lijkt wel da versje van de aapjes : toen waren we nog met .... ) Ik liet Nick op kop komen. In de laatste ronde wou ik overnemen, maar Nick liet dat natuurlijk niet toe met 2 de bocht in schouder tegen schouder. De aanhouder wint en dat was ik. Verder gebeurde er niks meer en dus werd er gesprint. Ik zat als eerste, Elias Van Hecke 2de en Nick Vanpol 3de. We gingen de laatste bocht in en Elias zette me volledig in de netels.Het was kiezen tussen de remmen toe pitsen of tegen de grond gaan , zo koos ik dus voor het veiligste en kwam ik helemaal tot stilstand en Nick kon er ook nog overkomen omdat ik dan veel te groot stond. Zo haalde ik wel het podium ,maar weer ontgoocheld (jammer er is geen prijs voor de strijdlust.)
Volgende week beter alleen weten we nog niet waar ik heb in beide de klassementen mijn 3° plaats te verdedigen . Dus ja Kids Challenge of Kids Trophy. " liet de Trek KMC biker weten.
uitslag :
14 jarigen
1. Elias Van Hecke 2. Kenneth Coomans 3. Nick Vanpol 4. Wout Alleman
Nick Vanpol- Elias Van Hecke - Kenneth Coomans
Categorie:KIDS
Transrockies 2010
Door pech ontbrak slechts één etappe op hun Transrockies lijst van 2010 en ook de laatste rit van Rafter Six Ranch naar Canmore over 46 km doorstonden ze met brio. Het Kona team van Barry Wicks & Kris Sneddon hebben de winnaars van vorig jaar van de troon gestoten. De Canadesen Stefan Widmer en Marty Lazarski van Rocky Mountain Factory moest vrede nemen met de tweede plaats in eindstand.De Polen bleven tot de laatste etappe in de running voor de het podium. Het duo Kuzniak/ Szymon Zacharski eindigde pas als 8 ste in de laatste rit, maar had nog bijna 2 minuten over om Nate Bird & Dax Massey van de derde plaats te houden. Onze landgenoten Wouter Declercq en Wesley Luca gingen ten onder aan pech en slechte weersomstandigeheden. De Granville Trust bikers zagen in de voorlaaste etappe hun podiumkansen helemaal in rook opgaan door onderkoeling vanwege regen , sneeuw en koude. Hun moed om de wedstrijd verder te zetten verdient een pluim en werd bekroond met een mooie 6 de plaats in de eindstand.
Bij de masters ging het Tsjechische duo Martin Horak and Milan Spolc met de eindwinst aan de haal. Lieven Bauwens en Jan De Smet (E-Crane) wisten in de laaste etappe en in vrij gunstige weersomstandigeheden beslag te leggen op de 12 de stek, waardoor ze de editie 2010 kunnen afsluiten met een mooie top20 notering.
Stefan Plas & Tinneke Van de Voorde kwamen 7 dagen met zeer constante resulaten voor de pinnen ; het Fizik Bike Tribe team uit Aalst sluit de 9 de editie van de Transrockies af op een verdienstelijke 7 de plaats.
etappe 7:
1 Kona , Barry Wicks & Kris Sneddon 2:27:01 2 Rocky Mtn Factory , Stefan Widmer & Marty Lazarski 2:33:27 op 0:06:27 3 Honey Stinger/Trek , Nate Bird & Massey 2:38:46 op 0:11:45 4 Team Sugoi / Timex , Will Kelsay & Matt Boobar 2:41:15 op 0:14:15 5 Planet Foods/Cafe Racers, Jonathon Firth & Cory Wallace 2:43:24op 0:16:23 6 Granville-Trustteam , Wouter Declercq & Wesley Luca 2:48:14 op 0:21:13
23 Team Skelle, Pascal Noppe & Filip Markey 3:30:29 op1:03:28
Open Mixed :
8 Fizik Bike Tribe Stefan Plas & Tinneke Van de Voorde 3:54:40 op 1:04:17
EINDKLASSEMENT
1 Kona , Barry Wicks & Kris Sneddon 2 23:38:54 2 Rocky Mtn Factory , Stefan Widmer & Marty Lazarski 24:22:20 op 0:43:26 3 MtbTrophy.com team , Filip Kuzniak& Szymon Zachars 26:35:30 op 2:56:35 4 Honey Stinger/Trek , Nate Bird & Dax Massey 26:37:09 op 2:58:15 5 Team Sugoi / Timex , Will Kelsay & Matt Boobar 26:44:02 op 3:05:08 6 Nativo Concept , Francois-Charle & Pierre-Yves Nad 27:40:0op 4:01:09 7 Granville-Trustteam , Wouter Declercq & Wesley Luca 28:18:29 op 4:39:35 21 Team Skelle , Pascal Noppe & Filip Markey 36:12:36 op 12:33:42
Open Mixed
7 Fizik Bike Tribe, Stefan Plas & Tinneke Van de Voorde 36:50:16 op 10:21:27
Categorie:Marathon
MTB-Crossride-team laat zich zien in Lemeleveld
Afgelopen donderdagavond vond in het Nederlandse Lemeleveld de derde editie van de ATB-Challenge plaats. In en rondom de feesttent was een snel en variërend ongeveer 1 km tellend parcours uitgezet.
De wedstrijd is een koppelkoers, elk team bestaat uit twee personen die elkaar elke rondje moeten aflossen. De wedstrijden werden weer enthousiast verslagen door speaker Hans van Bon , vader van Hasselaar Leon van Bon . Er hadden zich ruim 45 teams aangemeld waaronder een groot aantal renners uit het wedstrijdcircuit. Het Nederlandse MTB-Crossride-team was met twee teams aanwezig, bestaande uit; Bas Veen/ Robin Veenstra en Yannick Runhart/Harold Brouwer. Terwijl Daniëlle Runhart de jeugdwedstrijd voor haar rekening nam.
In de eerste kwalificatie ronde wisten Yannick en Harold zich als tweede team ( van de 20) te plaatsen voor de finale, ze lieten alleen het team van Nick van der Heuvel/TomSluiter voor zich. In de tweede kwalificatie ronde plaatsten ook Bas Veen en Robin Veenstra zich met een derde plaats ook vrij gemakkelijk voor de finale.
In finale stonden teams als Axel Bult/ Jordy Luisman, Tom Hoekman/Maarten Rechterschot en van der Heuvel/Sluiter. Het tempo werd hoog opgevoerd tijdens de 45 minuten durende finale en ook de passages in de tent waren glad geworden door de regen. Bas en Robin deden uitstekend mee in de finale en mochten met een 4e plaats zich opmaken voor de huldiging. Yannick en Harold moesten zich tevreden stellen met een 11e plek misschien had er iets meer ingezeten.
Daniëlle Runhart was vanouds weer oppermachtig in de wedstrijd bij de meisjes en mocht de tweede podiumplaats van de avond in ontvangst nemen.
uitslag :
1. Axel Bult/Jordy Luisman 2. Nick van der Heuvel/Tom Sluiter 3. Tom Hoekman/ Maarten Rechterschot 4. Bas Veen/ Robin Veenstra 5. Steven Marressink/ Arno Winters
Nadat de GP Roel Paulissen van naam veranderde in de GP MTB Stad Genk , doken er nog onverwachte problemen op. Doordat de voormalige mijnterril van Winterslag niet meer gebruikt kon worden, wilden de organisatoren een nieuwe omloop aanleggen langs de terril. Helaas was dat niet mogelijk. De organisatie kon geen volwaardig parcours aanbieden.
In samenspraak met de stad Genk werd beslist de wedstrijden in Genk af te gelasten. Donderdag bereikte de nieuwe vzw Vlaamse Mountainbike vrienden een akkoord met de stad Beringen en B-mine over het gebruik van hun mijnterril en daarbij horende gronden voor de organisatie van de GP MTB Beringen. Die zal plaatsvinden op zondag 26 september. Het BK marathon heeft de dag voordien plaats, met vertrek en aankomst in Beringen. Dan wordt ook de Kids Challenge georganiseerd.
Binnenkort komt een nieuwe website: www.gpmtbberingen.be online met alle info over deze internationale wedstrijd.
Meer info bij Erik Braeken: 0495 72 59 48.
Categorie:Evenementen
Kris Hertsens derde in St Wendel
Belgisch marathon kampioen Kris Hertsens gaf in de SedutyMTB Challenge te Polen met succes elke dag het beste van zichzelf om in topvorm aan de start te staan in St-Wendel . Zijn ambitie was minstens het podium te halen in de categorie masters 2 .
" Met TeamNomadesk.com trokken we al vanaf donderdag om een tentenkamp op te bouwen in de nabijheid van het bikpark. Dit kon de teamspirit alleen maar opkrikken en het was nog eens ouderwets kamperen.De Lingier-Versluys-boys Nicolas en Kevin, Kris Janssens en Jeankie Biermans sloten ook aan. Het waren gezellige toestanden met elke avond kampvuur en zondag na de wedstrijd een BBQ.
Vrijdag en zaterdag verkenden we in groep het parcours. Het zou een supersnelle koers worden. En ik had echt superbenen. Zelden zon sterk gevoel gehad.
Er was slechts 1 domper op de feestvreugde. Mijn darmen spelen constant op. Na elke maaltijd wordt ik misselijk en krijg ik enorme buikkrampen. Hopelijk kan ik de energievoeding verdragen.
De ochtend voor de wedstrijd was het weer zover. Bleek worden van de krampen. Haar recht op mijn armen en kippenvel. Echt buikpijn zoals je die niet wil hebben voor een koers. Niet te veel zeuren en me opwarmen voor de start.Nog effe supporteren voor Nicolas en Kevin. Zij moesten voor ons starten in het officiële WK marathon.
Onze start werd gegeven 5 minuten na het WK en slechts 2 min na de korte afstand. Kris Henderieckx nam de kopstart en op de eerste klim reed ik naar voor met nog 2 andere gekken. Ze gingen zo hard dat ik over mijn toeren moest gaan. Ik liet anderen terugkomen en samen reden we naar de bevreesde 1ste klim. Een asfaltbaantje van 20%. Toen we opdraaide doemde een massa bikers voor ons op. Aan 5km/u over de hele breedte van het baantje. Geen doorkomen aan! Een echte organisatorische flater!
4 man reden zo al duwend en trekkend van me weg. Ik kon net voor de top even doortrekken maar was te laat om aan te sluiten. De volgende 20 km kon je constant ver boven de 30km/u rijden. Ik liet 3 renners terugkomen en deed af en toe wat kopwerk. De Duitse kampioen uit mijn categorie reed in 1 ruk, heel indrukwekkend, naar de koplopers. Ik kon net aanpikken bij een andere duister die uit de achtergrond kwam. Het bleek een echte powerman te zijn die rechtdoor supersnel reed maar geen bocht kon nemen.
Net voor de 1ste bevoorrading was de eerste technische zone. Ik schiet me voorbij mijn concurrent, waardoor ik op de 5de plaats algemeen kom, en knal die zone in. Op 500m nam ik 30. Maar net na de bevoorrading moest ik voluit spurten om in zijn wiel te geraken.
Er was niet veel aan, op zon parcours. Tot km 50 bleef het veel te snel. Net voor het einde van de 1ste ronde kwamen 3 renners aansluiten. Ik nam een 2de technische zone als eerste en kon zo op mijn gemak de 2de bevoorrading in. André Coppers stond daar te supporteren en riep me toe dat ik 6de reed. Dan doemde die start-asfaltklim weer op. Ik voelde me nog steeds sterk in de benen maar mijn buikje begon te verkrampen. Uit voorzorg deed ik het wat kalmer. Toch haalde ik nog Columbianen, Kroaten, e.d. in van het WK.
Na 2u15 wedstrijd, in 8ste positie rijdend, kwam Kris Janssens bij me. Blijkbaar reed hij al de hele wedstrijd kort achter mij aan. Ik zei hem dat mijn buik begon op te spelen en dat ik zou moeten opgeven. Zonde.
Net voor bevoorrading 3, op km 65, verkrampte mijn darmen volledig en moest ik in een slakkengangetje, lijkbleek verder. Mijn vrouw, zoontje en wat supporters stonden daar net. Nadien zeiden ze me dat ik er echt heel slecht uitzag.
Een dikke km verder ben ik de boskes ingetrokken. Het verlichte me een beetje. Ik nam nog enkel bananen en cola in en kwam er stilaan terug door.
Het parcours bleef echter uiterst saai en snel. De laatste 15km kreeg ik mijn tempo weer de hoogte in zodat ik nog net op de 3de plaats master 2 kon finishen. Wat een lijdensweg! Zo spijtig als je over superbenen beschikt en niet tot het uiterste kan gaan. Ik heb alleszins karakter getoond met de beoogde podiumplaats als cadeau. De andere TeamNomadeskers hadden ook een rotdag. Kris Henderieckx gaf halfweg op met een leeg gevoel en Kim Saenen was echt ziek. Zouden we dat allemaal uit Polen hebben meegebracht?
Dennis Demaere, onze meckanieker, werd 8ste in zijn reeks op de korte afstand.
Gelukkig was de sfeer optimaal in ons tentenkamp. Dikken ambiance!" aldus de 41 jarige Waaslandse NomaDesk biker .
Categorie:Marathon
Tori Van de Perre in Youth Olympic Games
De Olympische Jeugd Spelen gaan door van 17 tot 22 augustus in Singapore . De openingsceremony is voorzien op zaterdag 14 augustus. Tennisster An-Sophie Mestach krijgt de eer om de Belgsiche vlag te dragen. De Belgische delegatie vertrok op 9 augustus met 51 atleten naar Azie en is daarmee één van de grootste van de 205 deelnemende landen. De Belgen zullen aan 16 van de 26 sporttakken deelnemen.
Bikers Laurens Sweeck en Tori Van De Perre komen op 17 augustus in actie op het wieleronderdeel . Boris Vallee uit Thimister en Mattias Somers uit Westmalle komen de volgende dagen aan de beurt De 16 jarige Tori Van De Perre is alvast enthousiast over het Olympisch dorp en het BMX parcours.
"Het is hier heel warm in Singapore en ook heel vochtig ! W
e zitten in een Olympisch dorp heel groot , en heel mooi , alles netjes verzorgd . Wel staan er overal controles van douane , als we buiten zijn geweest moeten we terug door de douane , waar ze onze tassen scannen . Alles hier is echt wel goed georganiseerd , alles is tip top . Het eten valt ook mee , we hebben keuze uit verschillende gerechten . Het BMX parcours ziet er me echt wel tof uit , maar het is nog afwachten ; het lijkt me echt wel iets naar mijn zin . De MTB omloop is heel veel bergop en bergaf , met rotsen en veel stenen erin . " aldus de 16 jarige Tori Van De Perre uit het verre Singapore.
Categorie:varia
Memorial Davy Coenen
De vijfde editie van de 4 uur endurance van Overpelt , een organisatie van de Peltercrossers gaat door op zaterdag 14 augustus vanaf 16 u.
De 4 Uren van Overpelt is een wedstrijd op recreatieve basis die verschillende teams van maximum 3 en minimum 2 renners de mogelijkheid biedt om het tegen elkaar op te nemen in een 4 uur durende endurance over een uitdagend, tegelijk technisch en snel parkoers van ca. 3,5 km. De renners kiezen zelf wanneer en hoe vaak zij elkaar aflossen. Het team met de meeste rondjes na 4 uren is de winnaar.
Deze uitgave wordt opgedragen aan mountainbiker Davy Coenen , die begin dit jaar op 29 jarige leeftijd overleed. Zijn ploegmaten van het Saeco team zullen zeker van de partij zijn. Oa. Jimmy Tielens, Rob Vangenechten en Jonas De Backer nemen het in Overpelt op tegen de Nederlandse mountainbiker, veldrijder Thijs Al en pistier Danny Stam.
inkom gratis.
Categorie:cross country
Jef Dams XTERRA Tsjechie
De 27 jarige Jef Dams uit Geel werkte de laatste zware trainingen zijn met een zeer goed gevoel af. Het was dus afwachten wat het in Tjechie zou worden . Jammergenoeg reed hij op zijn lievelingsonderdeel lek.
" Na een lange hectische rit ben ik op donderdag op het einde van de wereld terecht gekomen. Spindleruv mlyn, een mini skigebied op de Tsjechisch-Poolse grens. In de winter skigebied en de zomer een downhillregio. Tijdens de parkoersverkenning werd het al snel duidelijk dat het zware kost zou worden, steile klimmen waaronder ook enkele zeer technische uphillstukken. Echt iets voor mij, gevolgd door een downhillparkoer op een rode skipiste waar we onze downhillskills duidelijk nodig zouden hebben.
Dan de race: Het had de hele nacht pijpestelen geregend en ook de volledige ochtend bleef het met bakken uit de lucht vallen, jongens het zou echt een glibberige bedoening worden. Ik trok men wetsuit al aan om mezelf warm te houden op de korte rit naar de zwemstart.
Tijdens het zwemmen wat voor mij veruit het minste onderdeel is aangezien ik hier nog maar net mee gestart ben heb ik volledig men eigen ding gedaan zonder forceren. Ik verloor twee minuten wat voor mij zelfs nog niet zo slecht is.
Dan begon mijn onderdeel, fietsen ; direct lang steil en zwaar klimmen waardoor ik gemakkelijk heel wat plaatsen begon op te schuiven. Ook op de technische zones bleef ik mensen inhalen. Op het einde van de eerste ronde ging ik zo hard van het glibberige downhillparkoer dat men racekings me niet meer gestopt kregen en ik vol naast het parkoer belandde.
De tweede ronde was er door de overvloedige regen zelfs een rivier ontstaan die zich van de berg afstortte, moet de moed der wanhoop erdoor hopende dat het wassende water je niet mee naar beneden sleurde. Deze beek was op slecht een goed half uur ontstaan, kan je weten hoe hard het regende. Op het einde van de laatste ronde scheurde ik als een gek het downhillparkoer af maar op een goei 200m van het einde reet een scherpe steen de volledige flank van mijn Raceking open. Niet twijfelen en al lopende stormde ik het downhillparkoer af waarna het looponderdeel kon beginnen. Dit omvatte echt alles, zwaar bergop, river crossing, single track downhill running kortom loodzwaar , maar dikke fun.
Als 29ste totaal en vijfde age-grouper kwam ik tevreden maar moegestreden over de meet. Daags na de race reed ik verder naar Duitsland om de week later deel te nemen aan XTERRA GERMANY maar na enkele dagen trainen heeft de organisatie beslist om alles af te lasten, omdat er enorme overstromingen in het gebied waren en er voor het weekend nog meer regen word voorspeld. Dan maar vroeger naar huis om me voor te bereiden op de laatste manches van de X-athlon offroad tour waar ik men eerste plaats in het klassement moet gaan verdedigen." aldus de veelzijdige atleet.
Categorie:varia
Transrockies dag 5
Nadat het Kona team in de vierde etappe door pech op achterstand werd gereden , hebben Barry Wicks & Kris Sneddon zich weer van hun beste kant laten zien in rit van Anchor D naar Little Elbow. Op de 54 km klopten ze hun concurrenten Stefan Widmer &Marty Lazarski met meer dan 19 min, en tevenen hoogstwaarschijnlijk op de eindzege af. Met nog 2 etappes voor de boeg blijft het spannend voor de derde podiumplaats. Gisteren werden de Belgen 5 de. De verschillen zijn uitermate klein en het Belgische Granville Trustteam zou , met wat geluk, nog aanspraak kunnen maken op het eindpodium. Op weg naar Canmore is alles nog mogelijk voor Wouter Declercq en Wesley Luca. Team Skelle met Pascal Noppe & Filip Markey eindigde als 30 ste maar blijven op 27 in de rangschikking.
" Nu, vandaag was de kortste dag in afstand maar ... Ik voelde het al van 's morgens, ik had geen zin, geen energie. De eerste klim was een steil pad uit de vallei. Filip fietste goed, maar ik moest direct afstappen. Na enkele kilometer begon de echte pret, terug een paar kilometer diepe modder, gevolgd door een steile klim waar we een klein half uur onze fiets mochten duwen. De eerste 21 km tot aan checkpoint 1 deden we in een kleine 3 uur, om jullie maar een gedacht te geven...
De tweede helft was beter, het meeste was bereidbaar. Het open landschap in Kananaskis Country was prachtig en de klims waren doenbaar en mooi. Voor de laatste downhill begon het te donderen en ik vond de kracht niet om door te geven. Gevolg: een ferme hagelbui die de laatste afdaling veranderde in een beek van hagelstenen, het is eens iets anders. Filip hield in en wachtte me beneden op, koud gekregen. Op het laatste stuk gravel konden we nog wat doorduwen om ons op te warmen en we kwamen net onder de 6u aan, goed voor een 30ste plaats. We blijven staan op onze 27ste plaats algemeen." liet Pascal Noppe weten.
Bij de masters +80 blijven de Tsjechen Milan Spolc en Martin Horak de plak zwaaien. De Czechmasters haalden reeds vier op vijf , en zonder tegenslag kan de eindzege hen niet meer ontsnappen. E Care met Lieven Bauwens en Jan De Smet legde beslag op de 22 ste stek war hem op 23 brengt.
Bij de mixed koppels gingen Fizik Bike Tribe met Stefan Plas & Tinneke Van de Voorde opnieuw voor de 7 de plaats , wat de Aalstenaren op 7 houdt in de stand.
vijfde etappe
1 Kona , Barry Wicks & Kris Sneddon 3:23:03 2 Rocky Mtn Factory , Stefan Widmer & Marty Lazarski 3:42:55 op 0:19:52 3 Honey Stinger/Trek , Nate Bird & Dax Massey 3:50:01 op 0:26:59 4 Team Sugoi / Timex , Will Kelsay & Matt Boobar 3:56:23 op 0:33:20 5 Granville-Trustteam , Wouter Declercq & Wesley Luca 3:57:01 op 0:33:58
ALGEMEEN KLASSEMENT
1 Barry Wicks & Kris Sneddon 16:45:24 2 Stefan Widmer & Marty Lazarski 16:56:19 op 0:10:55 3 Will Kelsay & Matt Boobar 18:28:54 op 1:43:30 4 Granville-Trustteam , Wouter Declercq & Wesley Luca 1 18:33:54 op 1:48:30 5 Nate Bird & Dax Massey 18:36:45op 1:51:22
27 24 Team Skelle Pascal Noppe & Filip Markey 25:42:25 op 8:57:01
Categorie:Marathon
Smart Cycling Marathon Team
Hier het verslag van Hans Planckaert over zijn ervaringen met het WK-marathonparcour in St.-Wendel:
" Na de Bike Transalp van enkele weken, was het terug tijd, om weer eens een marathon, van dichtbij mee te maken.
Ik had mijn zinnen gezet op de WK-marathon, in St.-Wendel. De afstand bestond uit 2 grote ronden,in het totaal 108 km, met een 2556 hm erin.
De laatste weken,op advies van mijn trainer Stefaan, enkel maar de beentjes,meestal wat losgefietst. Dat moest volstaan, om mij in superconditie te brengen naar deze marathon.
Zondag 8 augustus,voor velen die aan de start stonden, een heel belangrijke dag,vooral dan voor de Wk-elite bikers. Een regenboogtrui,dat stond er op hun programma,om te verdienen.
En het zonnetje was ook van de partij.
Samen met nog enkele Belgen, stond ik ook vertrekkens klaar,aan de startlijn,van de piste.
De speaker begon af te tellen,nog 30 sec. Plots bemerkte ik dat mijn ketting nog niet op mijn groot blad vooraan lag. Shit,vlug schakelen. Mijn ketting sputterde tegen, en na wat moeite schoof hij op mijn 44. Poef, startschot.
Terwijl ik nog wat schakelde, raasden er reeds menig bikers me voorbij. Ik schoot ook uit mijn startblokken, en mocht direct de gaskraan opendraaien.
Na 200 m. een asfaltklimmetje. Nu hadden we wel pech, dat de bikers van de 30 km afstand, 5 min.voor ons vertrokken waren.
En je kan het al raden,zeker. Jawel, een lange 'sliert slakken' reed in onze weg,op de klim. Gelukkig hadden de meeste bikers toch het verstand om zich aan 1 kant van de weg te voegen. Hier kon ik dus niet echt opschuiven. Later was er gelukkig een bredere weg, en kon ik menig biker inhalen. Ik bleef alles geven, om zo veel mogelijk plaatsen te kunnen goedmaken.
De eerste 20-30 km werden in 'race tempo' afgelegd. Snelheden van meer dan 30-35km/u,waren hier zeker geen uitzondering.
Gelukkig kon mijn motor,en mijn Rotwild het hoge tempo aan. Ik verzeilde in een goed groepje van een man of 12,waaronder ook Bob Hannes. Later begon het wat uit te dunnen.
Het accent begon zich stillekes aan te verleggen, naar meer bospaden, en de klimmen begonnen langzamerhand langer te worden. Maar zelfs nu bikte iedereen op zijn toppen van zijn tenen.
Ik bleef jacht maken op bikers voor me, en belandde zo bij een man of 2. Toen ik een W-cup-reep uit mijn achterzak wou nemen, viel die juist uit mijn hand,op de grond.
Ja, mtb rechtsom, en reep opgeraapt. Eten en drinken:belangrijke factoren. Natuurlijk,was ik nu dat groepje kwijt, en belandde ik in een groepje met o.a. Bob Hannes.
We bleven lange tijd tesamen biken. Ik nam telkens wat voorsprong in het klimmen, maar in de afdalingen, konden ze me bijbenen.
Bij de 2de ronde, was het accent nog duidelijker op de bospaden, en singletracks. Gelukkig lag het er droog bij,alhoewel ik toch eens een uitschuiver had, zonder erg weliswaar. Op een langere helling, stampte ik een redelijk hard tempo te voorschijn. Mijn metgezellen begonnen te kraken. Ik beet door, en zag na een tijdje nog enkele bikers voor me rijden. Nog een 30-tal km. Het tempo begon lichtjes te zakken, en mijn beste krachten waren ook al uit mijn benen geschud,maar toch naderde ik stillekes aan, bij de bikers voor mij.
Nog 20km, ik had terug wat plaatsen goedgemaakt, maar zag toch dat er enkele bikers jacht op me maakten. Blijven doorgaan,Hans.
Met nog een 10km te biken, gaf ik mezelf nog een super-stoot, en joeg mijn motor de hoogte in. Nu gingen de resterende km's in aal tempo naar omlaag, en ik bereikte volledig uitgeteld, maar voldaan de finish,in een tijd van 4.33u. Ik reed een heel hoog constant niveau. Kris Hertsens was me juist nog voor, hij had de 3de tijd afgeklokt, bij de sen.2.
Jammer, net geen podium. Op 3 min.,van die 3de plak. Al bij al mocht ik toch tevreden terugblikken op mijn resultaat, gezien het hoogstaand niveau die er aan deelnam.
Deze week goed uitrusten, en dan richting Transschwarzwald volgende week."
Categorie:Marathon
Transrockies dag 6
De zesde etappe werd de koninginnnerit van de Transrockies genoemd . De renners moeten 72 kilometer afleggen, ondertussen 2250 hoogtemeters overbruggen. Het weer zat tegen en heel wat renners reden verkeerd . Velen hebben een kortere weg genomen en straftijd aangesmeerd gekregen. Enkel de klassementsrijders volgenden het juiste traject. Op Barry Wicks & Kris Sneddon stond geen maat en de leiders haalden het voor Stefan Widmer & Marty Lazarski. Pechdag voor de Belgen ! Het podium is weg Friday the 13 th : een helse rit met regen, hagel, sneeuw en waarschijnlijk ook de vermoeidheid in de benen hebben Wouter Declercq en Wesley Luca de das omgedaan. Het strijdlustige Granville Trustteam raakte volledig onderkoeld , werd op 2u 29 gereden en zakt naar de zevende plaats. De Belgen zijn jammer genoeg een ilussie armer .. maar zeker een ervaring rijker.
Team Skelle koos eveneens de juist route , Noppe en Markey finishte vlak achter Granville Trust als 21 ste en klimmen van 27 naar 22 in de stand. Ze hebben de de uitputtingsslag van Declercq en Luca van dicht bij meegemaakt.
Hun verhaal : " Dag 6, the Queen Stage, ahum. Waren we klaar voor nog een 75 km en 2250 hm. De weersomstandigheden vielen tegen. Gietende regen van 's morgens vroeg beloofde niet veel goed. Het lastige aan deze etappe was dat er een stuk of 3 stevige beklimmingen waren, waarvan 2 naar 2200 meter. Op deze hoogte lag er sneeuw, hadden ze ons gewaarschuwd. Maar goed nieuws, bij bevoorrading 2 was er hot choco en een tent met een warme blazer om ons op te warmen.
En hup, weg waren we. De eerste kilometers waren op de weg en het bolde weer goed voor de flandriens. We merkten dat we in een goede groep zaten. De eerste klim werd steiler en steiler en uiteindelijk een lastig single track, gevolgd door een mooie afdaling. Het bleef wel water gieten, waardoor iedereen koud kreeg. Wij waren gelukkig goed gekleed en hadden genoeg energie om door te trappen en warm te blijven.
Checkpoint 1 na 25 km: daar begonnen de klims naar de 2200 meter. Een heel aantal renners waren hier al aan het trillen en kozen voor de kortste en vlakke weg naar checkpoint 2. Wij gaven niet op, dronken en aten ons stevig vol en begonnen aan de eerste klim van 700hm. Een prachtige, rotsige, single track klim, die door de aanhoudende regen soms te glad lag om te blijven rijden. Boven was het echt fris en winderig. 300 meter dalen en terug 300 meter omhoog. Het was lastig maar doortrappen was de enige mogelijkheid om warm te blijven. Het moet daar rond de 5 graden geweest zijn, en vollebak regen. Achter ons hoorden we dat er almaar meer renners hadden kozen voor de meer doenbare optie naar het volgende controlepunt. Bij checkpoint 2, na beide klims en evenveel supermooie en technische afdalingen, zagen we inderdaad een aantal trillende lijven in de warme tent, waaronder Wouter en Wesley, de toppers van het Granville team. Spijtig om te zien, want die mannen zijn al heel de week goed bezig. Filip en ik waagden het niet ons op te warmen, met de vrees om nooit meer uit die tent te geraken . We aten ons vol en trapten door, nog 2 kleine klims en we zouden er zijn. Het idee dat we bij de weinigen zouden zijn die de volle afstand uitreden gaf ons moed en we begonnen ons zelfs nog te amuseren. De laatste klims en weerom mooi afdalingen (ware het niet van het weer, we kwamen hier morgen terug ...) gingen er door en we rolden binnen in net geen 7u. Super tevreden en met modder op alle plaatsen waar je denkt dat geen modder kan komen, aten we ons terug vol en konden we moe, voldaan en trots de douche gaan opzoeken. De felicitaties op de camping deden deugd. Ook de appreciatie van Wouter en Wesley team Granville onderweg deed deugd. Zij waren volledig onderkoeld geraakt en hadden bij checkpoint 2 een uurtje moeten opwarmen. Toch hebben ze de wedstrijd uitgereden. Ook dat is sterk van hen. Niet veel UCI-renners zouden het hen nadoen, chapeau. Hoe wij het doen in de uitslag is ons nog niet duidelijk. Met de helft van de renners die de volledige rit niet heeft uitgereden is het afwachten wat de wedstrijdcommissaris met de uitslag zal doen. " lieten Pascal Noppe en Filip Markey weten. Intussen is het resultaat dus wel bekend en maken ze met nog één etappe te gaan een grote sprong voorwaarts in de stand.
Lieven Bauwens en Jan De Smet gingen voor de 22 ste plaat bij de masters +80 en daarmee komt E Care op 21 in de rangschikking. Stefan Plas en Tinneke Van Vioorde deden er 7:39:17 over, wat goed was voor plaats acht en hen op de 7 de plaats houdt.
1 Barry Wicks & Kris Sneddon 21:11:54 2 Stefan Widmer & Marty Lazarski 21:48:52 op 0:36:59 3 Filip Kuzniak & Szymon Zachars 23:44:58 2:33:04 7 Granville-Trustteam * Wouter Declercq & Wesley Luca 25:30:15 op 4:18:22 22 Team Skelle Pascal Noppe Filip Markey 32:42:08 op 11:30:14
Categorie:Marathon
12-08-2010
Matti Lehikionen bestolen
Vorige nacht werd downhiller Matti Lehikionen bestolen. In de Finse hoofdstad Helsinki werd zijn camionette opengebroken en zijn trainingsfiets en Red Bull DH helm ontvreemd. Wie meer zou weten over de Intense M9 met volgende kenmerken, mag contact opnemen met www.facebook.com/CRCIntense
kenmerken : kader - Intense M9 prototype in Chain Reaction Cycles team blauw Marzocchi 2010 888 Ti forks en Roco Shock Mavic Deemax wielen Maxxis banden Saint trapas Crankbros pedalen, blauwe HOPE V2 brakes
Wegrenner Levi Leipheimer heeft de Leadville 100 gewonnen en verpulverde het record dat op naam van Lance Armstrong stond met 12 minuten. De renner van Team Radioshack kon zich niet meten met zijn illustere ploegmaat, daar Armstrong vanwege blessures opgelopen in de voorbije Ronde van Frankrijk, forfait gaf. 
