Afgelopen zondag ging in Kelmis, de eerste wedstrijd van de VOR cup van start.
Haarfijn legt Mark Donné uit hoe die wedstrijd verliep en hoe hij beslag legde op de tweede plaats.

" Een wedstrijd die ik al vaak reed, echt op mijn lijf geschreven is ook: een ronde van 11km, een 3tal lange klimmen en evenveel eenvoudige en zeer snelle afdalingen. Overal ruimte voldoende, niet echt technisch, maar zeer zwaar.

De masters (1 en 2 samen), 41 starters, mochten ruim 1min na de elite/belofte vertrekken.
Aan de start kon ik al gokken dat het podium zou bestaan uit Peter Douha, Filip Thijs en mezelf. Maarja, gerust was ik zeker niet, zie dat die beide mannen weer sterker zijn dan ikzelf, en misschien een onbekende Duitser ofzo aan de start die ik niet ken ….

Ik was dus zeer onzeker, maar was van plan mijn huid duur te verkopen …

Ik stond wel op de eerste rij, echter aan de minder gunstige rechterzijde. En dan starten op een zeer hobbelige weide, licht bergop ... bolde voor geen meter.

Douha nam een kanonstart, ik was pas voorbij positie 10 weg.

Het stuk asfalt na de start gaf ik alles, vlamde bergop op 42x11, maar iedereen reed daar nog zeer snel, ik kon slechts een beetje opschuiven.

In het eerste smalle paadje zag in Douha op kop, Thijs rond positie 6 of 7 schat ik, maar dat was wel nog 4 plekken voor me.

Na het eerste smalle stukje, harde baan bergop, 2 renners voorbij, dan weer even rustig volgen in een smaller stuk, maar in de eerste echte zware klim trok ik alle registers open. Dan stukje bergaf, weer een lang stuk vals plat en ik verschoot een eerste cartouche, maar kwam na een 4tal kilometer wel bij de kop van de koers: Douha, Thijs en Jurgen Mobius.

Dan de aller-langste klim, ze reden niet door, maar rustig koersen en op een bepaald moment ontploffen, dan lig ik er toch af. Ik moet het hebben van de lange rustige slooptactiek, en nam dus ook meteen de kop, Jurgen moest er meteen af. Halfweg de klim kwam Filip voorbij, en ik moest even passen, 5 meter laten. Ook Douha zat even aan, en bleef in mijn wiel. Zeer langzaam reed ik wel het gat dicht, maar het deed pijn.

Ik had veel pijn in het linker been bij het klimmen. De 3 intense XC koersen in 8 dagen lieten zich duidelijk voelen !!

Door het inhalen van enkele eliten kwamen we met kleine tussenafstanden na ruim 22min een eerste keer over de finish: Douha, ikzelf en  Filip Thijs.

Begin 2de ronde reed ik met zeer veel moeite het gat op Douha dicht, Filip kon echter niet mee en moest de rol lossen.

Halfweg de 2de ronde zagen we ook elite Gunther Coenen en Waals beloftenkampioen Hupperetz al, er waren nog slechts 3 renners elite/beloften vooruit. We reden erheen, in een afdaling liet ik een kleine veiligheidsmarge, Douha kon de mannen nog net voorbij. Deze haakte meteen aan en we waren met 4, Douha reed eerste en ik laatste. Douha ging vlot naar beneden, Huppertz is een zeer goed daler en volgde makkelijk, echter Gunther maakte ergens een klein foutje. Meteen op een gedeelte waar weer getrapt moest worden zette ik aan, maakte Gunther even attent, en hij liet me er zeer sportief langs. Ik wilde het gaatje meteen dichtknallen, maar dit was niet evident. Peter was duidelijk niet van zin om op me te wachten.

Ik bleef geven en geven, Peter precies ook. We kwamen over de finish met een tussenpauze van slechts 8 seconden.

Ook in de 3de ronde zag ik hen overal vlak voor me uitrijden, minuten lang. Toen echter Hupperetz ook begon over te nemen van Peter, werd het plots 2 tegen 1, en zakte de moed me wat in de schoenen.

Ik bleef echter knokken, maar had einde ronde 3 even een fysiek en mentaal moeilijk moment. Ik verloor die lange ronde 10seconden, gaf het even op.
Maar nog zag ik hen overal rijden, in elke klim vrij dicht voor me, ook in elke afdaling zag ik hen nog.

De laatste ronde ging in, ik wilde het toch nog proberen.

Ik bleef een zeer hoog tempo rijden, en kwam een tikje dichter. In de voorlaatste klim, zeer lang bergop, in verschillende stappen, besloot ik alles of niets te spelen. Ik reed tegen de limiet, en zeker het laatste steile stuk, ging ik recht op de trappers, 3 tanden groter dan de andere ronden, en plaatste een kleine sprint bergop.

Ik kwam zeer dicht bij Douha, die ondertussen wel Hupperetz had moeten laten gaan.

Het gat was maar enkele seconden meer, ik schat een 5tal, maar het had zoooveel krachten gekost ….

De daarop volgende stroken, redelijk vlak, of licht bergaf waar hard bijgetrapt kon worden, bleef Peter zeer goed tempo maken … Ikzelf had me kapot gereden, en moest hem terug meer afstand geven …

In de laatste klim drong ik dan ook niet meer aan, het was niet meer mogelijk om hem te bedreigen, en Peter reed verdiend naar zijn eerste overwinning als Master.

Ik liet me rustig uitbollen en kwam op 30sec als 2de over de finish.
Eindelijk een podiumplek, waar ik al zolang voor knok !!

Eindelijk, na 4 keer 4de, eens 5de en eens 6de en 1 offday op 7 wedstrijden, nu eindelijk mijn eerste podium voor Davy. Ik heb bij het overschrijden van de finish naar hem gekeken daarboven, ik hoop dat hij het gezien heeft …

Echter ook wel lichte ontgoocheling, ik was er zo dichtbij. We waren eigenlijk beide even sterk. Peter  Douha gaf toe dat hij de hele wedstrijd a bloc had moeten gaan om me af te houden. Ik had ook de hele koers a bloc moeten gaan om het gat te dichten. Beide bloc’s waren blijkbaar uit quasi even hard graniet, maar Peter bolde als eerste over de streep, en is dus  zonder twijfel de verdiende winnaar.

Nu enkele dagen rustig aan, de spieren hebben het nodig. "

Op speciale aanvraag :

Om in aanmerking te komen voor een selectie voor het EK/WK is de STC gekomen tot volgende selectiecriteria:

XC Elite
 2 x (top-30 in een wereldbeker wedstrijd of top-30 in het EK)

XC Elite/dames
2 x (top-25 in een wereldbeker wedstrijd of top-20 in het EK)

XC U23 (niet 1°-jaars heren & dames)
2 x (top-15 in een wereldbeker wedstrijd (ranking U23) of top-20 in het EK-U23)

XC U23 (1°-jaars heren & dames)
2 x (top-20 in een wereldbeker wedstrijd (ranking U23) of top-25 in het EK-U23)

XC Junioren (2°-jaars)
Heren: 2 x top-12 in een wereldbekerwedstrijd
Dames: 2 x top-8 in een wereldbekerwedstrijd

XC Junioren (1°-jaars)
Heren: 2 x top-20 in een wereldbekerwedstrijd
Dames: 2 x top-12 in een wereldbekerwedstrijd

Trial
Elite: 2 x (top-8 WB of top-8 EK)
Junior: 2 x (top-3 WB op top-8 EK)

Downhill & 4X
Elite: 1 x top-16 WB + 1 x top-32 WB

Marathon
2 x (top-5 cat.3 of top-10 cat.2 of top-15 cat.1 of top-25 HC)

Mathias Smet , een graag geziene gast in MTB middens,  was woensdagavond na het werk naar Waimes afgezakt om een rustige voorbereiding te hebben ter plaatse. Samen met 5 andere wmtbers kraakten de Waaslander die avond nog een lekker flesje Chouffe 
.
"  Eerst en vooral wil ik vermelden dat onze opkomst ENORM was! Met maar liefst 17 bikers van het Waaslands MTB team aan de start was dit de meest succesvolle marathon in ons korte bestaan!  Op naar meer!

Bij de start hadden we ons allemaal in de tweede startbox genesteld die een kwartier na de straffe mannen vertrok. Eli Smeyers, Michiel Van Aelbroeck, Tom van den Plas en Jurgen De Clercq hadden daar post gevat. (zo hoort het ook te zijn)

 Yves De Vos was klassementsverdediger en was dan ook uitermate geviseerd! 

Bij de start heb ik nooit problemen om mee weg te geraken. Ik ga dan ook even mee met de eersten, om direct erna serieus gas terug te nemen. Wouter Hertsens, Yves De Vos, JanFrederik Finoulst, Steven Mannens, Pieter Broeckx en Stefaan Van Hul laat ik wijselijk rijden! Ik werk de eerste km's af samen met Dens De Ridder en Steven De Wilde, onderweg kom ik Ward Mertens nog tegen die zonder nummer gestart was en op het gemak het toertje afmaakt. De klimmetjes en afdalingen volgen mooi op elkaar en ik verlies mijn medevolgers. Bij de eerste bevoorrading neem ik rustig mijn tijd om wat rantsoen in te slagen en wacht rustig op de rest. Ondertussen word ik bijgebeend door Yannick Cornelis, kort daarna vertrek ik weer met Dens en Steven, het gaat wat ruwer te werk en ben alleen weg samen met Steven. Later laat ik Steven ook achter en ik zet er wat meer vaart achter!

Aangekomen aan de skipiste voel ik me best oké. Met mijn overgewicht heb ik het meeste last bij de klimmetjes en die zitten er grotendeels op. Vlammen maar! Ik krijg gemakkelijk de pedalen rond en maak op mijn eigen een mooi tempo! Aan de laatste bevoorrading kom ik Yves en Wouter nog tegen, ik blijf even bij hen, maar bij kettingproblemen zijn Yves en Wouter weg, even later kom ik terug bij Wouter, maar die zit met onderkoeling en doet het rustig aan, Yves smijt de kraan open en zie ik niet meer terug. 

De kleine plateau had zijn beste dienst bewezen en bezorgde me CONTINU chainsuck, waardoor ik wel moest doortrappen! Ik heb het beste van mezelf gegeven en in de laatste 5km kom ik de man met de grote betonhamer tegen! Ik sta gewoon geparkeerd en rij tegen elke boom, tak of hindernis aan. Wouter komt me vlot voorbij en ik laat hem gaan. 2 minuten na hem bereik ik de finish, volledig per totale in 4u53 (of in die buurt).

Ik kan terugblikken op een mooie marathon! Dit is qua parcours en organisatie veruit de beste in België! Wat slecht weer houdt een enkeling tegen. Mijn tempo lag hoger dan in Olne, ik werk nu aan de kg's en ga stapje voor stapje vooruit!  SEE YOU IN THEUX.

Btw, prachtig gereden van de youngsters van onze ploeg. Zowel Pieter, Steven en Jan Frederik hebben enorm sterke tijden neergezet! Het zal spannend worden in het klassement! Jan-Frederik mocht later op het podium voor een tweede plaats bij de junioren, dat wordt weer Chouffe drinken in Theux!

Horizon Buitensport zorgt voor een mooie prijzenpot die achteraf verdeeld wordt onder de leden die meedoen aan ons eigen  marathon-klassement. Dit klassement  bestaat uit 13 ritten verdeeld over het hele seizoen met de mooiste exemplaren en  met als hoogtepunt het BK in Winterslag! Vandaar ook onze motivatie." aldus Mathias Smet.

Bijlagen:
Uitslag Flanders Cup Gent.xls (29 KB)   

2000 bikers trokken naar Offenburg voor de Worldclass Mountainbike Marathon Challenge.
92 % van de deelnemers kwamen uit Duitsland ; voor de rest kwamen er renners uit Zwitserland, Nederland, Frankrijk en Belgie aan de start.
Op de lange afstand (84 km )  kwam de Zwitser Alexandre Moos na 3:09:35 als winaar over de meet. ; hij klopte Urs Huber in de sprint.
Thomas Zahnd eindigde als derde wat een volledig Zwitsers podium opleverde in Offenburg. De Nederlander Ramses Bekkenk werd 5 de, de Franse Bulls  biker Thomas Dietsch 8 ste.

Bij de vrouwen was de Zwitserse Esther Suss de beste over de 84 km. Na  3:36:20  wedstrijd won ze voor Jane Nuessli en Fabienne Heinzmann .

Het Belgisch  Smart Cycling marathon team reed zich in de kijker in het Duitse Offenburg. Hans Planckaert behaalde er de 3de plaats bij de masters 2 op de marathon van 84 km.

" De WOMC 2010  was een sucees over heel de lijn. Wij als organisatoren zijn erg tevreden en we zijn er zeker van , dat de talrijke deelnemers dat ook zijn. " vat Jörg Scheiderbauer deze hoogdag samen.

top 5
poussins

1.  DE LIE Arnaud  10t. 00:09:37 
2.  KIELICH Sander  10t. 00:10:15 
3.  REX Konstantin  10t. 00:10:28 
4.  MALEVEZ Clement  9t. 00:09:42 
5.  JANSSENS Thomas  9t. 00:10:24 

pupilles

1.  MASSOZ Nathan  6t. 00:16:24 
2.  JANSSENS Dries  6t. 00:17:16 
3.  GOERGEN Philippe  6t. 00:17:35 
4.  MAQUET Jordan  6t. 00:18:59 
5.  THIELE Yannick  6t. 00:19:12

benjamins

1.  BUNN Alexander  9t. 00:23:27 
2.  HOUBBEN Adrien  9t. 00:25:34 
3.  REX Laurenz  8t. 00:23:30 
4.  SOKOLL Janik  8t. 00:23:35 
5.  NIESSEN Leo  8t. 00:23:36

miniemen

1.  SEYKENS Scott  16t. 00:48:28 
2.  PIP Jérémy  16t. 00:49:43 
3.  LAURENT Sébastien  16t. 00:49:43 
4.  PALM Martin  16t. 00:51:19 
5.  FRENAY Francois  15t. 00:48:43

De 19 jarige wereldkampioene juniores heeft de eerste editie van de Tour de Valle d'Aosta gewonnen.
3 van de vier etappes werden gewonnen door Full Dynamix biker Tony Longo. Pech trok een streep door de rekening van de Italiaan en maakte de weg vrij voor de Gerard Kerschbaumer. De jonge Italiaanse kampioen is ongetwijfeld een rijzende ster aan het internationale MTB firmament.
Na het winnen van de derde etappe en aangezien Tony Longo geen aanspraak meer kon maken op het eindklassement, reed de jonge Italiaan vandaag op safe. Tony Longo won de laatste etappe  met 25 "voorsprong op teamgenoot Johnny Cattaneo, op 34"  de eindigde Michael Casagrande . Kerschbaumer eindigde als zesde, wat volstond om aanspraak te amken op de eindoverwinning.
 
Bij vrouwen triomfeerde de Japanse Rie Katamaya .
De Japanse kampioene, won de vierde en laatste ritmet 27 " voorsprong op Russische Elena Gogol en 30" op Clavette Serena, 
De Italiaanse Clavetti behield haar tweede plaats in het klassement, en haalde het eindklassement bij de beloften binnen.

uitslag :

4 de etappe:

heren:
1. Tony Longo (Elite, Full Dynamix) Km. 23,5 in 53’04”;
2. Johnny Cattaneo (idem) op 25”:
3. Michele Casagrande (Elettroveneta Corratec) op34”;
4. Valeriano Rubens (Brasile) op 39”;
5. Alexey Medvedev (Russia, Elettroveneta Corratec) op 41”;
6. Gerhard Kerschbaumer, (Gs Forestale) op 48”.

eindklassement
1. Gerhard Kerschbaumer, (Gs Forestale) Km. 89,3 in 3h59’21”;
2. Johnny Cattaneo (Elite, Full Dynamix) op 3’49”;
3. Tony Longo (Elite, Full Dynamix) op 4’37”;
4. Michele Casagrande (Elettroveneta Corratec) op 5’20”;
5. Alexey Medvedev (Russia, Elettroveneta Corratec) op 5’24”.

dames:
1. Rie Katayama (Elite -Team La Pomme Look) Km 18,8 in 51’24”;
2. Elena Gogoleva (Russia) op 27”;
3. Serena Calvetti (U23 - Team Gerbi Sistemi) op 30”;
4. Eugenia Belozerova (Elite - Russia) op 42”;
5. Sofia Pezzati (Elite -Svizzera – Team Wittwer) op 1’03”.

eindklassement

1. Rie Katayama (Elite -Team La Pomme Look) Km. 67,4 in 4h04’38”;
2. Serena Calvetti (U23 - Team Gerbi Sistemi) op 10’28”;
3. Sofia Pezzati (Elite -Svizzera – Team Wittwer) op 14’50”;
4. Elena Gogoleva (Russia) op 18’04”;
5. Martina Giovaniello (U23 – CBE Merida ASD) op 21’59”.

Vandaag werd de vierde en laatste etappe  in de Low Countries Mountainke Tour gereden.
Houffalize – Stavelot ; 97 km met 2580 hm,  met een  korte chrono rit van 10 km  die mee telde voor de einduitslag.
Nadat Mike Mulkens gisteren een afslag miste en zo de leidersplaats kwijtspeelde aan Mario Van Gucht , beloofde het een spannende laatste rit te worden.
Zou De Gucht zijn stunt van vorig jaar herhalen ? In 2009 klopte hij immers niemand minder dan Hans Urkens, de winnaar van 2008.
Wegrenner Mario Van Gucht kwam sterk voor de dag en won de laatste chono voor de Limburgse Principia biker.

reactie Mike Mulkens :

" Ik heb alles gegeven maar het heeft niet mogen baten.  Ik moet eerlijk zijn, hij was sterk vandaag. Natuurlijk ben ik een beetje teleurgesteld,  want winnen blijft mooier dan als tweede eindigen.
Gelukkig wordt mijn vriendin Mieke Peeters 4 de dame. Ze heeft dat schitterend gedaan ; genoeg motivatie dus om verder te blijven trainen."

De verrassing bij de beloften kwam van onze landgenoot Robby de Bock. De Waaslander die als gastrenner van start ging voor het Univega team en zich meteen in de top10 wist te rijden.
De Nederlanders van het Rabobank team openden snel, met Marco Minnaard en Jelmer Jubbega in de voorste gelederen.
Na 3  van de zes af te leggen rondes wist Robby  De Bock zich naar de 12 de stek te rijden. Ronde na ronde boekte de Belg vooruitgang om in de 5 de ronde , de top10 in te duiken.  
Marco Minnaard nam intussen de leiding over van de Duitser Fabian Strecker. De laatste rondes kwam onze Belgische  marathonspecialist sterk opzetten en naderde op Marco Minnaar die  met kettingproblemen zijn leidersplaats moest afstaan en naar de zesde plaats verzonk. Strecker won de wedstrijd voor beloften met 21 sec voorsprong op  Giancarlo Sax en 55 sec op de Nederlander Jelmer Jubbega.
Robby De Bock eindigde mooi op de zevende plaats, wat hem zeker een pak UCI punten opleverde. Tim Lemmers werd  9 de in Heubach van de 87 deelnemers. Laurent Mineur finishte als 25 ste en Ruben Scheire werd 34 ste

Het  MTB Festival  "Bike The Rock"  in Heubach ging zaterdag van start in slechte weersomstandigheden.
De short race werd geopend met een tijdrit en de  12 beste- van de 50 tijden werden weerhouden voor de finale.
500 toeschouwers waren getuigen van die sprintfinale , waar Fontana in de eerste van de 5 af te leggen  rondjes van 1 ,1 km   circa 20 m nam op Ralph Naf. Motitz Milatz slaagde er in de vierde ronde in,  om zijn teamgenoot Naf van de tweede plaats te verdringen.

De Italiaanse Cannondale biker  Marco Aurelio Fontana bleef Moritz Milatz van het Multivan -Merida team voor en won de shorttrack in een tijd van 12'53,5''.
De Zwitser Ralph Naf  legde beslag op de derde podiumplaats.


Zeer opvallend was de 6 de plaats van onze landgenoot Robby De Bock in dit internationale gezelschap.
Na zijn derde plaats in de Belgacom GP in Gooik is dit een  deugdoend resultaat en een bevestiging voor de ambitieuze student van het Waaslands MTB team , die in Heubach uitzonderlijk aantrad  als gastrenner van het Univega team.

uitslag :
1. Marco Aurelio Fontana It
2. Moritz Milatz D
3. Ralph Naf Zwi
4. Jochen Kass
5. Paul Van Der Ploeg Austr
6. Robby De Bock B

Op het motorcross parcours had Erwin Vervecken een mooie ronde uitgetekend, technische zones afgewisseld met enkele hellingen.
Dit keer was het weer de grote spelbreker. Mark Donné moest bij de master  1 Geoffry Maes, Gerrit Delfosse en Peter Douha laten voorgaan.
Na een matige start was hij best tevreden met zijn vierde plaats.
" Tijdens de verkenning woensdagavond was het wel wat glad, maar de regen gedurende de nacht had het zeer glad en zwaar gemaakt donderdagochtend, niet echt mijn ding, dat slipperen op kleigrond.

We moesten reeds om 9.30h de start nemen, wie bedenkt nu zo’n vroeg startuur. Dus de wekker stond al op 6uur, en dat de dag na een gewone standaard werkdag…
Algemeen was de keuze van de wedstrijddag niet in het voordeel van de organisatie daar: slechts 18 deelnemers in de funA op woensdagavond. Vrij logisch met de files op de werkdag. Ook bij de masters 1 slechts een zeer mager deelnemersveld van 20 renners, ook slechts 19 juniores …

Ik mocht netjes als 3^de naar de startstreep. In het startschot was ik redelijk goed weg, maar meteen na het steilste stuk bergop, in de bevoorrading, kwamen er toch enkele renners voorbij. Ik zat in het vervolg van de klim rond de 15^de positie. Plots deden ze het iets rustiger, ik had overschot, maar de weg voor me zat vol, ik kon niet passeren. Ook op de hobbelende weide was inhalen niet evident, bij het overschrijden van de finishlijn zette iedereen een spurt in om in zo gunstig mogelijke positie de single tracks in te gaan. Ik had enkele renners kunnen passeren, maar niet genoeg, 12^de na de startklim.
In de gladde smalle paadjes was het aanschuiven, ik zat zeer op mijn gemak, veel te rustig. Ik kon me niet voorstellen dat de mannen vooraan deze zones ook zo langzaam deden ….

Bij het uitkomen van het bos, de 2 gladde afdalingen, het stukje te voet omhoog. Daarna kon ik pas echt power op de pedalen zetten en gaan inhalen. En inderdaad, de eersten hadden het zeker niet zo rustig aan gedaan. Ik zag dat een koptrio al ver weg was, de verwachtte Maes, Delfosse en Douha. Ik zat achter 4 renners die ik zo snel mogelijk voorbij moest, vooral de renner met de grote wielen had veel last in het andere bochtige bosje naar beneden.

Ik kon hem achteraan net na het bosje voorbij, dan volgde de lange klim achteraan het parkoers, helemaal tot boven. Deze lag me precies goed, ik reed de mannen in mijn buurt meteen op een zeer grote achterstand. Boven zag ik dat er nog een 2tal samen reed: Aaron Debeyne en Filip Vanhecke. Aaron een super technisch renner, en Filip en kei in de modder. Dat zou nog een heel andere opgave worden. Ik kwam solo als 6^de over de streep na ronde 1, maar zag achteraf in de rondetijden dat ik hier al 1min had moeten toegeven op de top3.

Ik bleef vervolgens de volgende ronde op dezelfde afstand van Aaron en Filip, de gladde stukken in het begin van de ronde lagen hen veel beter. Echter op het einde van de ronde, het laatste bosje, dan de zeer lange klim, die lag me echt zeer goed. Rustig onderaan over de wortels, zodra deze goed genomen waren, het gas vol open. Ik kwam hier plots veel dichter op Filip, die Aron had moeten laten rijden. Ik kwam nog wel pas als 6^de over de finish, maar was bij Filip. In de eerste meer technische gedeelten bleef ik bij hem, maar ging hem halfweg de ronde voorbij en liet hem achter. Aron zat nog steeds een 20tal seconden voor me. Bij het stukje te voet omhoog, zag ik ook de 3^de, Peter Douha.

Mijn favoriete klim kwam eraan, en ik reed in 1 trek het gat naar Aron toe, erop en erover. Einde 3^de ronde kwam ik dus al als 4^de over de streep.

Ik bleef doorgaan, en halfweg de ronde, zag ik Douha weer op identiek dezelfde plaats. Aron was bij me, maar op de bewuste laatste klim reed ik er resoluut van weg.

Ook in ronde 4 en 5 bleef ik Peter op hetzelfde klimmetje kruisen: ik te voet omhoog, hij dezelfde bult op maar in de andere richting. Ik reed ongeveer even snel, maar had nu eenmaal ruim 1,5min aan de koersbroek gekregen in de eerste 2 rondes, jammer.

Achter me nam ik steeds meer voorsprong op Aaron en Filip.

Ook in de laatste ronde zag ik Peter nog op ongeveer dezelfde afstand en besloot zonder risico de wedstrijd uit te rijden op een 4^de plaats.

In de laatste 100de meters kwam wel Feyaerts nog opzetten, maar ik was dan ook aan het uitbollen.

Ik was best tevreden over mijn wedstrijd, 4^de is wel weer net naast het podium, maar met de 3voudig wereldkampioen en de Belgisch Kampioen op de eerste 2 plaatsen, al het hele seizoen, moet ik toch tevreden zijn met deze plaats. Ik reed wel ongeveer even snel als de 3^de, maar dat pas na een achterstand van ruim 1,5min die ik oploop in de eerste 2 rondes, dus was Peter een pak sterker, heeft dus volledig verdiend recht op die laatste podiumplek.

Niet echt mijn omstandigheden, het gladde schuiven is niet echt mijn ding. Met dit in het achterhoofd, toch nog 4^de, samen met het gevoel van enorm veel power op de klim achteraan, waar ik iedereen rond me naar huis reed, ging ik met een goed gevoel huiswaarts." aldus de Limburger van het Trek KMC team.