Enkele maanden nadat hij bij het Trek World Racing werd binnen gehaald, heeft de jonge Amerikaan zijn arm gebroken.
De 17 jarige  downhiller kwam ten val tijdens een training  juist voor de eerste manche van de Gravity East DH Series in Massanutten, Virginia.
De eerste twee World Cups DH zal Neko Mulally  noodgedwongen moeten missen. Zo worden de wedstrijden van Maribor op 15 mei en die van Fort William op 5 juni van het programma geschrapt. Met wat geluk is zijn  comeback voorzien op 19 juni in het Oostenrijkse Leogang.
Zijn team wil echter niets forceren en wacht zijn herstel geduldig af.

In de Rally di Romagna stond voor het Reevax team de etappe Riolo Terme – Brisighella – Riolo Terme (67km ) op het programma.
Het aantal hoogtemeters  werd van 2900 naar 2200 gereduceerd,  doordat op een van de hellingen het pad weggespoeld is en er geen doorkomen aan is.
 
De regen van afgelopen zondag en de aangekondige regen voor vandaag en de komdende dagen baart organisator Stefano al een hele week kopzorgen en slapeloze nachten en daar bleek later een grondige reden voor te zijn.

Aanvankelijk was alles  nog relatief vlot bereidbaar,  de ellende begon  na een kleine 20 km: de bovenste kleilaag was door de regen opgelost tot een soort dikke chocomousse, en de bike  gaat alle kanten uit behalve vooruit. De banden hebben geen enkele grip, en in de klimmen maakt het achterwiel dan wel 37000 toeren, de bike gaat geen centimeter vooruit. Er zat niks anders op dan de wandelschoenen te gebruiken, maar die hadden niet veel meer grip: bij elke pas van 40 cm vooruit, schuif je 30 cm terug achteruit. Bovendien is dit eerste-klas kabouterkesgrond, die overal blijft hangen, vooral tussen de achterbrug en vorkkroon. De Orbea ging binnen de kortste keren van 8,5 naar 500 kg. En het ging van kwaad naar erger, als even later de wielen volledig blokkeren door de dikke modder en zelfs afdalingen te voet moesten gedaan worden. 

Het grootste slachtoffer van deze wandelescapade was Steven' Kroki ' Pauwels : zijn kuiten, dijen en onderrug pruttelden tegen. De spieren waren binnen de kortste keren compleet verzuurd en verkrampt, en door het continue harde labeur dat nodig is om te vermijden dat de bike voor eeuwig en altijd in de Romagnolaanse klei vastgebakken blijft zitten, zat hij er nog voor halfweg volledig door.
In deze omstandigheden was dit voor hem nog te zwaar en hij besloot om via het asfalt binnen te rijden.

Reevax biker Peter 'Pepe' Palinck  ploeterde ondertussen verder, van koersen was al lang geen sprake meer, eerder overleven. Hij finishte uiteindelijk als 5de algmeen en 3de bij de masters en staat daarmee 3de in de algemene rangschikking van de masters.

De Duchenne Heroes tenue is ontworpen door Nodrugs  en is vanaf nu bestelbaar.
Binnen een 9-tal weken zal de eerste levering gebeuren.

De kostprijs bedraagt 28 Euro voor de trui, 32 Euro voor de broek en 55 Euro voor de volledige tenue, verzendingskosten inbegrepen.

Nu bestellen kan door overschrijving op rekeningnummer
van Duchenne Heroes België  363-0548746-57
met vermelding van de juiste maat van broek en trui.



info http://www.duchenneheroes.be/

In Houffalize gingen de gedachten van vele MTB liefhebbers  uit naar Davy Coenen . De prestaties van de jonge sportman die veel te vroeg is heengegaan, blijven in het geheugen gegrift.  Ook Trek KMC biker Mark Donné reed met zijn vriend en trainingmaat in zijn achterhoofd .

"De conditie was goed bleek de week ervoor. Echter een marathon is iets heel anders dan dit superzware werk, met vele hoogtemeters over kleine afstand. Het technische vertrouwen was er ook na 2 keer te gaan verkennen de weken ervoor.

Ik voelde me goed, conditie was in orde, ik voelde me in staat om in een “gewone” wedstrijd als Flanders Cup of Wallonia Cup een top5 te rijden, maar toen ik de startlijst enkele dagen ervoor bekeek .. Pfff.
Regerend en 3voudig wereldkampioen Maes, winnaar van vorig jaar Henderickx, Vice Belg. Kamp en heel jaar al op het podium Telly Parys, eerste jaars  master en ex-prof Gody Jacobs, Nederlands kampioen Last, de 3de van vorig jaar Kris De Nef, onverwacht winnaar vorige week in Bergen en nieuwkomer bij de Masters Kris Janssens …

Allemaal mannen die ik in principe niet aankan, en daarbij dan nog enkele onbekende buitenlanders en de andere Belgen waar ik wekelijks rond mijn positie mee moet strijden.

Ik zou dus, ondanks de goede conditie, gaan voor een top10 plek. Ik hoopte met geluk een plek tussen 8 en 10 te bemachtigen.

Gelukkig was het er wel droog gebleven en lag het parkoers er gelijkaardig bij als tijdens de 2 verkenningen.

De start  bij de masters 1 werd gegeven. Ik stond netjes op de eerste rij, maar liet me meteen wat terugzakken, het was lang genoeg en breed genoeg bergop, even niet meer wind vangen als nodig. Inhalen is hier toch geen probleem. Het 42blad kreeg ik vlotjes rond op de steilste stroken. Wel zat ik halfweg een hele tijd vast links in het pak, maar het laatste rechte stuk was breed genoeg, en ik schoof er nog een stuk vooruit. Nederlands kampioen Last was al enorm aan het worstelen met deze berg.

Een verademing ten opzichte van vorig jaar toen ik hier hopeloos achterop geraakte. Bijna boven zag ik dat ik zeker bij de eerste 20 zat, vlak achter  Jurgen Mobius, ook maar enkele posities achter Kris De Nef. Ik besloot niet te forceren, als je denkt aan een 10de plek op zo’n zwaar parkoers, voldoet het om als 20ste boven te komen dacht ik. Meteen rechts boven, daar vielen er nog een hele hoop dood voor me, alle diep gegaan op de klim. Ik schakelde rustig bij en versnelde vlot. Door niet voluit te gaan kon ik er hier makkelijk nog 5 inhalen.

De startafdaling was rustig in het rijtje aanschuiven, zonder al te veel problemen.

We kwamen door de bevoorrading op het eigenlijke parkoers, en hier begon het al: file tussen de laatste Elite/beloften. Ik had nog geen trap teveel gegeven en draaide het gas vol open waar het kon en stoof overal langs. Aan de rots uiteraard een lange file, doodjammer. Ik stapte af, nam de fiets hoog vast, en liep tussen de struiken langs het pad een 6tal renners voorbij, ik had geen tijd om te wachten.

Ik maakte de eerste ronde rustig vol. Dan die nieuwe eerste klim, loodzwaar, maar ook meteen file. Vele renners moesten afstappen, ik slaagde er net in om op de fiets te blijven.

Het was constant slalommen tussen de tragere deelnemers, en ik ging hier ook voorbij Chris Theuws, we zouden een hele tijd samen rijden tussen de bende. Overal volk, geen idee in welke positie we zaten, zagen ook niet direct masters tussen de grote hoop renners … gewoon rijden en rijden, zien waar we uitkomen.

Pas aan de voet van de zig zag helling tegenover de brandweer hoorde ik Petra Mermans  roepen: “goed Mark, 6de !!”  Wat zegt die nu weer … 6de ?? Ons Petra kan heel goed tellen, maar dat had ik toch zeker nooit verwacht, ik had er ook geen idee van hoeveel masters ik in het tumult tussen de open klasse voorbij gegaan was ..

Ik en Chris Theuws zette de slalomtocht verder, dan hij eens op kop, dan ik eens. We kwamen net voor de finish bij Kris De Nef.

In de 2de ronde, weer de eerste heel steile klim, door gesukkel van gedubbelde moesten we hier alle 3 van de fiets. De Nef ging ik boven voorbij, hij moest er definitief af.

Van dan af ging het gelukkig iets beter met de drukte op het parkoers. Aan de rots was Theuws nog net een renner voorbij, ik zat er vlak achter. Hij leek me zeer onzeker en voor de veiligheid stapte ik af, zo vlak achter hem. Domme beslissing bleek achteraf, die elite reed er toch af, ik verloor er heel wat tijd, en kon hem pas in de volgende klim bijbenen en inhalen. Chris had enkele seconden voorsprong daardoor, maar toch naderde ik vrij snel op hem. Halfweg de klim ging ik hem zelfs vlot voorbij, wat me ten zeerste verwonderde. Echter zag ik toen dat hij op een lekke voorband reed. Heel jammer, we hadden goed gezelschap en motivatie aan elkaar. Ik heb zijn verzorger Raf nog verwittigd aan de controlepost, maar dat was nog zeer ver om te lopen …

Ik kwam alleen over de finish, na 2,5 ronde, nog 2 te gaan. In weer die eerste steile klim zag ik tussen enkele elites ook plots Gody Jacobs, hij had het zeer zwaar daar precies !! Amai, als ik die nog zou kunnen inhalen ... het besef dat ik toch heel goed bezig was, drong stilaan door.

Ik besloot die ronde toch gewoon mijn eigen tempo te rijden, alsof ik Gody in de verte niet zag. Het was nog lang en zwaar, het zou jammer zijn om deze positie prijs te geven door te driest te werk te gaan.
Petra haar telling bleek netjes te kloppen, De Nef was ik voorbij en inderdaad: 5de kreeg ik van haar te horen in die voorlaatste ronde, thanx !! Ik werkte de ronde alleen af, zonder me ergens iets van aan te trekken, de rots naar beneden ging vlot, en in de laatste steile klim zag ik Gody Jacobs  weer.

De laatste ronde ging in … De eerste steile klim, Gody een halve klim voor me, ik reed goed door, dreef het tempo wat op. Maar ook in deze laatste ronde, voelde ik ook dat het steile klimmen begon door te wegen.

Halfweg de ronde, de bevoorrading .. nu besloot ik echt alles nog te geven wat ik had. Nog 1 keer klimmen voor de brandweer, en dan de laatste klim nog. Niemand achter me meer te zien, dus ik mocht enkel nog vooruit denken, het kon niet meer echt fout gaan …

Echter bij het uitrijden van de bevoorrading zag ik ook pechvogel Telly Parys staan met probleem aan een voortandwiel bleek achteraf …

Ik gaf meteen alles, zat nu 4de, zag de 3de voor me rijden. De rots ging weer uitstekend, in de laatste steile klim had Gody het precies ook weer zeer lastig.

Ik kon toch nog naderen, tot op minder dan 10 seconden, maar dan is het enkel nog naar beneden, rond de speeltuin en ik bolde toch enorm tevreden als 4de over de finish… blij als een klein kind.

Nog beter als die superdag in 2005 toen ik 5de werd in de open klasse.

Telly  Parys volgt nog op 1min, nummer 6 op 3min, daarna al meer dan 4min …

Ik heb die dag nog zeer vaak de vraag gekregen: “vind je het toch niet jammer, weer 4de en weer net naast het podium ?” Ergens is 4de inderdaad een zeer ondankbare plaats, maar als ik start in een deelnemersveld waar ik voor de start een realistische kans op top5 zie, zelfs podium mogelijk is, dan is een 4de plek inderdaad jammer …

Maar met dit deelnemersveld waar ik voor het startschot tevreden zou zijn met een top10, als ik dan 4de kan zijn, niets dan tevredenheid met die 4de plaats dan natuurlijk.

Een positie is uiteraard belangrijk, maar met het oog op de rest van het seizoen, vind ik ook de vlottere start en vooral de tijdverschillen belangrijk: slechts 3,5min na de wereldkampioen (in Thieusies en Bambrugge waren dit vlot 6 tot 8min), maar 1min15 achter Hendrickx en op minder dan 10sec van Gody Jacobs gereden (die me in Dinant 4min en Thieusies nog veel meer aansmeerde …).

Dus kijk ik hoopvol tegemoet naar de volgende wedstrijden.

Langs deze weg ook nog eens een extra bedankje voor iedereen die op me geroepen heeft langs de omloop. Het waren er echt ontelbaar veel, en het deed enorm deugd !!

Thanx, het was een zaligheid om hier te mogen koersen met zoveel enthousiaste mensen langs het parkoers !!

Onderweg dacht ik ook aan Davy Coenen, die hier op 20jarige leeftijd ooit 1 van zijn mooiste wedstrijden heeft gereden !! Ook dit was voor mij 1 van mijn beste koersen ooit. Nog even geduld Davy, mijn prestaties gaan de goede kant op. Op 5 wedstrijden nu al 3 keer 4de en een 5de plaats ... Nog heel even wachten, en ik heb een sjiek podium beet voor jou !! " waren de emotionele woorden van Mark Donné.

De UCI heeft aan de CRAFT BIKE TRANSALP powered by NISSAN het status van C2 wedstrijd toegekend.
In de 13 de editie,  die doorgaat van 17 tot 24 juni zijn er dus heel wat UCI punten te rapen. De start wordt gegeven in het Duitse Fussen en deaankomst ligt in het Italiaanse  Riva del Garda.

Het winnend team  krijgt  80 punten,  nummer 2 oogst 70 punten , de derde nog  60 en de 25 ste nog slechts 1 punt.
Voor de Duitse Bulls komt dit nieuws erg gelegen.
Karl Platt , zesvoudig winnaar van de Transalp is opgetogen met de UCI status.
Voor teamgenoot Stefan Sahm , die samen met Platt de editie van 2007 en 2008 won, zijn de extra UCI punten een meerwaarde. " Het kan topteams motiveren om  deel te nemen en dat maakt de Transalp nog interessanter , het komt de meerdaagse alleen maar tengoede." zegt  de Duitser Stefan Sahm.

Wouter  Declercq eindigde zondag opnieuw op de tweede plaats in Frankrijk .
Dit keer niet na Bjorn Rondelez,  maar na de winnaar van etappe 1. In het algemeen klassement bezet Wouter  Declercq ook de tweede plaats op iets meer dan zes minuten van de winnaar. De biker van het Granville-Trustteam behaalt wel de overwinning bij de Master.
Lingier-Versluys biker  Bjorn  Rondelez werd  derde en dit is  meteen ook zijn plaats in de eindstand.
Xavier Vermeeren  kreeg tijdens deze meerdaagse wedstrijd iedere dag een beter gevoel en dit blijkt uit zijn resultaat van vandaag. Hij werd mooi zevende, in het algemeen klassement is hij negende geworden. Wesley Luca kende  een mindere dag en moest vrede nemen met een 11de plaats. Door deze "mindere" dag valt hij enkele plaatsen terug in het eindklassment en werd uiteiendelijk zesde. Deze mindere dag zou wel eens te maken kunnen hebben met een gebrek aan competitieritme.
Kristof Schoonbaert bevestigde in de laatste etappe  met een mooie tiende plaats. In het algemeen klassement eindigt hij juist voor  XavierVermeeren , met andere woorden: op een achtste plaats. Steven Allemeersch  reed een schitterende en regelmatige wedstrijd en kon zijn plaats in de eerste vijftien van de groep steeds op vlotte manier verdedigen  ; hij werd veertiende. Deze regelmatigheid leverde hem een formidabele 13de plaats op in het eindklassement. Tot zover de resultaten van de heren, nu de dames...

Omdat Sofie  De Wulf twee dagen na elkaar problemen kende met haar achterrem , besloot ze om voor de derde etappe nieuwe schijfremmen te plaatsen. Dit gebeurde bij de plaatselijke fietsboer. Deze investering bleek een goede keuze,  want de bikester van Granville-Trust  ging in laatste etappe met de overwinning aan de haal.
Mieke Deroo reed als tweede over de streep met een achterstand van iets meer dan vijf minuten. Daar de voorsprong die Mieke zaterdag wist op te bouwen, behaalt zij de eindoverwinning in deze etappewedstrijd. Dat Mevrouw Declercq-Deroo dergelijke prestatie neerzet met een pijnlijke rug dwingt respect af.
Proficiat aan de Belgische dames, ze hebben de verwachtingen meer dan ingelost!!!

uitslag 3de etappe :

1. MARGUERITE Jonathan Senior  Franc 2h28:28.30
2. DECLERCQ Wouter Master 1  Belgi 2h32:15.16 3:46.86
3. RONDELEZ Bjorn Master 1 Belgi 2h33:44.52 5:16.22
4. LEJEUNE Nicolas Senior XC 63 Franc 2h36:28.12 7:59.82
5. BROCHOT Vincent Master 1  Franc 2h39:16.27 10:47.97
6. AUDGER Gilles Master 2 CC  Franc 2h42:54.07 14:25.77
7. VERMEEREN Xavier Master 1  Belgi 2h44:04.77 15:36.47
8. HARRIS Jamie Espoir Angle 2h44:14.58 15:46.28
9. ROACH Ben Espoir  Angle 2h44:15.60 15:47.30
10. SCHOONBAERT Kristof Master 1  Belgi 2h44:23.06 15:54.76
11. LUCA Wesley Master 1  Belgi 2h44:53.64 16:25.34

Duchenne Heroes, de 7-dagen lange mtb-tocht in het najaar ten voordele van de strijd tegen de ziekte van Duchenne is in volle voorbereiding. Eén van de fondsenwervingen is een eigen toffe Duchhene koerstrui en –broek.
Wil jij helpen publiciteit maken en gewoon een steuntje geven aan deze organisatie, bestel dan vandaag nog een koerstrui of –broek

Alle gebruikelijke maten zijn voorhanden, levering te verwachten binnen een 8-tal weken. De kostprijs bedraagt 28 Euro voor de trui, 32 Euro voor de broek en 55 Euro voor de twee samen, verzendingskosten inbegrepen.

Nu bestellen dus door overschrijving op rekeningnummer
van Duchenne Heroes België  363-0548746-57
met vermelding van de juiste maat van broek en trui.

Meer info op info@duchenneheroes.be of www.duchenneheroes.be

Op 8 mei gaat de Belgacom Belgian Mountainbike Grand Prix van start in Antwerpen.
Dit is een nieuw regelmatigheidscriterium bestaande uit 7 officiële UCI-wedstrijden (2x UCI-1 en 5x UCI-2) die nationaal gespreid zijn. De beste vijf resultaten tellen mee voor het eindklassement, de prijzenpot bedraagt 10.000 euro. Bij de laatste manche in Winterslag wordt er voor dubbele punten gereden

Met dit initiatief willen de organisatoren en de partners de uitstraling van deze Olympische discipline in België stimuleren. Sven Nys is ambassadeur van dit project en ook Roel Paulissen heeft zijn deelname aan meerdere manches reeds bevestigd.

In het Antwerpse natuurgebied Noordkasteel  ( 115 hectaren ) werd een omloop van 4 km uitgestippeld en insiders beweren dat dit één van de mooiste parcours van Vlaanderen is.
De wedstrijden gelden tevens als Antwerps Provinciaal kampioenschap.

Ter info: herinnering aan het reglement.

"Een renner is verplicht om deel te nemen aan het Provinciaal kampioenschap van de door hem aangekruiste hoofddiscipline" (bij het invullen van zijn vergunningsaanvraag).
De voorziene sanctie voor niet naleving van dit reglement is 8 dagen schorsing.
Elke aspirant woonachtig in de provincie Antwerpen en aangesloten bij WBV die MTB als hoofddiscipline heeft aangekruist is verplicht om deel te nemen aan het PK volgende zaterdag.
Vanaf de nieuwelingen categorie is elke renner woonachtig in de provincie Antwerpen die MTB als hoofddiscipline heeft aangekruist verplicht om deel te nemen aan het PK volgende zaterdag of zondag.

"Het voorbije weekend stond in het rood in mijn agenda aangeduid. Houffalize is steeds een doel voor mij, al was het dit jaar iets minder het geval. Ik wil beter scoren in de EBMC marathons dan vorig jaar en dus ligt de piek iets later.

Vrijdag ging ik direct na ’t school met de auto naar Houffalize om er nog snel het nieuwe parcours te gaan verkennen. Na de gekende startronde reed ik volle vaart de afdaling van de brandweer af. Plof! Mijn band vloog helemaal van de velg bij het nemen van de scherpe bocht onderaan en ik vloog overkop. Eigen schuld: moest ik maar niet met gewone bandjes hebben gereden! Gevolg: pijnlijke rug, voorwiel beschadigd en ego gekwetst! Hmm…

Gelukkig logeerde ik bij het Nodrugs Concept Team, die ook op Granvilles rijden, en die mensen hebben me perfect opgevangen. Mijn bike werd nagekeken en opnieuw afgesteld en ik kreeg voor de wedstrijd een warmtepleister opgeplakt. Zaterdag reed ik voor de start als opwarming 2 rondjes op het parcours en dat zag er goed uit: steile hellingen, weinig recuperatie, technische maar niet levensgevaarlijke afdalingen, allé échte mountainbike. Blijkbaar ben ik mijn nieuwe bike reeds goed gewoon, en da’s  nodig op zo’n parcours!

Na het startschot enkele minuten na de elites en beloften vloog ik van de derde startrij op de moordende starthelling naar voor. Bijna boven versnelde ik om samen met wereldkampioen Maes een kloofje te slaan. Hij begon als eerste aan de afdaling met mij in het spoor en daar al haalden we de eerste elites in. Niet ideaal! Geoffrey speelde het slim en haalde steeds net voor de volgende hindernis enkele bikers in, en dus moest ik steeds kleine kloofjes dichtijden. Dat lukt voor een ronde, maar hij was duidelijk beter dan mij en dus zocht ik mijn eigen tempo.
Even later sloot Telly Parys aan en toen die in de tweede ronde versnelde, deed dat pijn. Jammer genoeg voor hem had hij pech en dus kwam ik weer alleen op de tweede plaats te zitten. In de bevoorradingszone kreeg ik van mijn fietsenmaker Bart van Resi Bikes een nieuwe bidon Achouffe… euh, Sponser Competition en zo kon ik er weer tegen. Na een moeilijke ronde kwam ik er op het einde weer door, perste er nog een snelle slotronde uit en reed als 2^e over de prachtige finish. Winnen is mooier, maar toch was ik blij. Ik heb hier tenslotte al 3x gewonnen en ben nu voor de 2^e keer tweede. Mooi reeksje, niet?

De rest van de dag spendeerde ik met kijken naar de wedstrijd, praatjes maken en langs onze sponsors passeren. Granville, Guru Sport en Nodrugs hadden een gezellige team area gemaakt waar het leuk vertoeven was en ook bij NGB Europe die onze Chain schoenen levert werd ik hartelijk ontvangen. De dag sloot ik af met een lekkere pizza en het opdrinken van de gewonnen magnum fles Achouffe. Ja, ik heb goed geslapen! Zondag kwamen de andere leden van teamNomadesk’s K3 ,Kris Hertsens en Kim Saenen ) af voor een stevige training van drie uur om nadien naar de wereldbeker te gaan kijken en er te supporteren voor alle Belgen.
Bedenkingen:

-          Het nieuwe parcours is prachtig! Het is misschien wat minder technisch, maar de opeenvolging van steile hellingen maakt het nog zwaarder.

-          De startprocedure waarbij de masters enkele minuten na de elites moeten starten, is niet goed. Laat ons toch samen met de elites starten, dan hebben de beste masters geen last van de minder getrainde elites.

-          Peter Vanden Abeele wil onze sport doen samensmelten met cyclocross. Wil iemand hem eens enkele buitenlandse MTB-magazines cadeau doen?
Dan kan hij zelf zien welke kant het met onze sport uit aan het gaan is! Wij zijn niet allemaal zoals Sven Nys (waar was die trouwens??). Ik ben het er wel mee eens dat er van organisaties een bepaald niveau mag worden verwacht, maar de parcours en de sfeer moeten blijven primeren! Hoog tijd dat wij als bikers eens samen zitten.

-          Het niveau van de wereldbeker is de laatste jaren nog gestegen, wij als Belgen blijven ter plaatse trappelen. Wie durft er investeren in onze talenten en hoeveel willen die talenten er zelf voor doen en laten? aldus de Waaslander van team Nomadesk.