Onder slechte weersomstandigheden ging de tweede trial wedstrijd van het jaar door in Aywaille. 
Nadat de wedstijden in Gilly en Francorchamps werden afgelast wegens het slechte weer en Bilstain niet op het programma stond,  vanwege een demo in Lommel , was het gisteren  D-day voor Iciar  Van den Bergh.Omwille van de afwezigheid van de Belaey brothers was  de biker uit Tremelo op papier de sterkste. Rodrique Timellini was de te kloppen man. Hij klopte immers vorige week  in Bilstain achtvoudig wereldkampioen Kenny Belaey.

De eerste ronde begon goed , tot Iciar  VDB met zijn trialfiets onderuit ging. In het totaal had hij 7 strafpunten wat op zich niet slecht was.  Timellini scoorde beter in de eerste ronde beter en liet 0 strafpunten optekenen. Naarmate de koers vorderde ging het steeds beter voor Iciar ; kwam terug in wedstrijd en reed een foutloos parcours. In finale haalde hij nog een paar strafpunten, maar dat was genoeg voor de overwinning. Rodrique Timellini  viel 2 maal en behaalde zo net iets teveel strafpunten.

“Ik ben zeer blij met de uitslag. Het was wel jammer dat Wesley Belaey, momenteel in België, niet was komen opdagen. Ik had graag de uitdaging willen aangaan met hem. Toch was het nu  ook spannend met  Rodrique Timellini als concurrent.  Het puntenverschil is groot en dat doet  deugd. Samen met mijn trainer Maarten Gybels werken we nu om een  ticket voor het EK te bemachtigen." liet Iciar VDB zich ontvallen.

De trial scene verzamelt  op 28 en 29 maart  in Frankrijk voor de K-124 days , de eerste internationale wedstrijd waar alle grote namen deelnemen en een eerste keer tegen elkaar uitkomen voor de wereldbeker  van start gaat. 

De eerst volgende wedstrijd in België is de 4de manche van de Belgische beker op 18 april in Francorchamps.

uitslag Aywaille UCI klassering : 

Meisjes:

1ste Maurine Sintzen
2de Perrine Devahive
3de Aurore Defraiteur

 
Promesse :

1ste Maurine Sintzen
2de Sandro Semprini

Poussin :

1ste Pierre Pauwels
2de Erwan Nerinckx
3de Romain Lassance

Benjamin :

1ste Romain Leonard
2de Bill Maréchal
3de Maxime Sintzen

Miniemen :

1ste  Yenor Heremans
2de Bastien Grommerch
3de Perrine Devahive

Cadetten :

1ste Quentin Collart
2de Germain Ferro
3de Dieter Pletinckx

Juniors :

1ste Pierre-Charles Thomas
2de Gauthier Ferro
3de Jonathan Grommerch

Elites :

1ste Iciar Van den Bergh
2de Rodrigue Timellini
3de Yoric Dammen
 


          

Gisteren stond Wouter Wuilmus  aan de start van de van de XC wedstrijd in Sart Tilman. Een wedstrijd die een beetje de opener is van het marathon gebeuren. De wedstrijd gaat over een toer van 55 km met mooie afdalingen en klimmen. Voor een groot gedeelte van de 120 deelnemers is dit weer voor het eerst een wedstrijd die omhoog gaat.
 
" Ik was stiekem toch wat zenuwachtig maar had er goede moed in. Ik sprak af met Robby Bodson om, zoals enkele jaren geleden, samen naar de wedstrijd te gaan. Het was een blij weerzien en altijd fijn samen naar de wedstrijd te gaan.
Jammer genoeg waren de weergoden ons niet goed gezind en regende het de hele nacht heftig. Ik was ook nieuwsgierig naar de prestatie van mijn Principia bike in de ardennen. Al weet ik dat de benen het moeten doen maar een goede ondersteuning is van bijzonder groot belang. We waren tijdig in Sart Tilman en gingen onze nummer halen. Ik warmde samen op met Robby zodat onze benen goed zaten voor de start.
Nadat alles samenkwam doken we de modder in. Het was soms gevaarlijke slalommen tussen de tocht rijders. Ik begreep niet waarom de organisatie ze niet later heeft  laten vertrekken zodat niemand last van elkaar zou hebben. Het is voor de tocht rijder niet leuk bijna de beek in te moeten en voor de wedstrijd renner is het niet leuk een gat te laten vallen en misschien niet meer dicht te krijgen.
Ondertussen voelden de benen niet zo goed aan en zakte ik naar achteren. De modder deed er geen goed aan en ik had het lastig. In een afdaling tegen een dikke 60 ontsnapte ik aan een bijzonder zware val. Er stak plots een gorte hond over op 30 cm van mijn wiel. Ik remde zo hard ik kon en stond bijna dwars op de weg. Ondertussen kwam een oude bekende Ken Van Den Bulcke me tegen. Hij was op zijn Kens gestart( als allerlaatste dus ) en aan een inhaalrace bezig. Ik plakte me vast in zijn wiel. Tot mijn verbazing lukte me dat wel vrij goed en kon ik af en toe overnemen. We bleven heel de race samen en dit kwam ons goed uit.  De hellingen wisselden mekaar af en toch was het een mooi parcours ondanks de vieze modder die het soms heel lastig maakte voor ons.
De benen waren goed maar nog niet top. Mijn Principia bike met DT Swiss vork is wel echt top. Een heerlijke fiets om mee te rijden …. Ook had ik geen enkel zwak moment wat ik te danken had aan mijn sportvoeding sponsor   .
Ik kwam samen met Ken VDB over de meet en we werden 6de en 7de .  Als ik nadien de uitslag zie, merk ik dat we niet ver van het podium zaten. Misschien zat er wel iets meer in …. Ik ben alvast tevreden en de conditie zit wel goed." aldus Wouter Wuilmus.


( niet in witte kledij in afwachting van mijn zwarte kledij van Principia. Maar in mijn trainingskledij van AN POST team ,dat ook met Principa fietst )

Het Graville Trust Team maakte met de prestatie van Goby Jacobs wederom indruk in de Merida Challenge.
Op de spekgladde omloop in Thieusies was het voor iedereen balanceren en uitkijken voor valpartijen.
De Limburger bevestigde nogmaals bij de masters 1 en ging op het elan van Dinant verder.
Voor de wedstrijd wist Gody al dat de eerste plaats moeilijk zou worden.
Niemand minder dan Geoffry Maes was in Thieusies op de afspraak. Iedereen weet dat men over goede papieren moet beschikken om de wereldkampioen bij de masters te kloppen. Vanaf het eerste moment deed Gody  Jacobs mee voor de tweede plaats. Gedurende enkele rondes wisselden hij en Telly Parys enkele malen van posities. Op anderhalve ronde van het einde trok Gody echter alle registers open en stelde op deze manier zijn tweede plaats veilig. Geoffry Maes ging  resoluut voor de winst, terwijl Telly Parys van Goeman Scott het podium bij de masters 1 vervolledigde.

Belgisch kampioen Kris Hertsens vierde zijn 41 ste verjaardag met een zesde plaats algemeen en een klinkende overwinning bij de masters in de marathon van Gran Canaria.  

" Op mijn verjaardag, donderdag 18 maart, vertrekken naar Gran Canaria om een marathon te gaan fietsen in het zonnetje. Ik mag mijn omgeving (gezin, team en werk) wel bedanken voor deze mogelijkheid. Veerle was ook mee en onze kindjes logeerden bij familie.

Peter Geldhof met gezin en  Kim Saenen met partner hadden al enkele dagen GC erop zitten als wij donderdag om 14u in het hotel aankwamen. Benedikt Devreese, die met mij was meegereisd, pakte zijn fiets uit en begon al snel aan een verkenningsritje. Ik vond het een beter idee een dutje te doen en dan wat te chillen aan het zwembad. ’t Was al zo druk geweest de laatste tijd dat ik decompressie nodig had.

Het hotel dat de organisatie voor ons boekte was een echt pareltje. Alle nodig luxe en heel lekker eten. Met de teamies en hun partners namen we het er goed van.

Vrijdag was het voor mij de eerste wedstrijddag. Ik zou deelnemen aan het criterium in een park. Alles was een beetje op zijn zuiders georganiseerd. De formule en het parcours werden me pas duidelijk net voor de start. Er waren reeksen waar we met 5-6 deelnemers aan deelnamen en de eerste 3 gingen over naar de volgende reeks.

We werden effe voorgesteld en dan volgde de start van mijn reeks. Ik kreeg ook Kris Denef bij mij in de reeks. En hij is een echte wringer. Al gauw reed hij aan kop en niemand kon er voorbij. Mij liet hij tactisch voor en bij een versnelling kon ik een klein gaatje maken om mijn reeks te winnen.

De halve finale won ik ook maar in de finale liep het mis. Ik moest als eenzaat tussen 2 teams en mocht maar op de 2^de rij starten. Ik was sterk genoeg maar kon me er nergens tussendoor wringen. Ik werd gewoon de kant ingeduwd en kon slechts 5^de worden. Toch mocht ik tevreden zijn want de benen voelden echt super en die zon deed me goed.

Zaterdag zou het andere koek worden. 85km en 2000hms in een dor landschap met de zon bovenop onzen bol. Bij de masters had ik wel wat concurrentie maar hoe sterk ze voor de dag zouden komen wist ik niet. Iedereen leek heel professioneel. Ik stond daar met mijn fietsje van 2009 waarvan mijn derailleur krom staat en mijn vering half werkt. Maar ik had me wel voorzien van zware (800gr) en dikke (2.25) tublessbanden om te kunnen knallen over de rotsen.

De start verliep weer zoals zuiderlingen dat doen. Eerst geneutraliseerd, dan wachten op de Guarda Civil, en dan over een brede baan gedurende enkele KMS aan 40km/u 3% klimmen. Was me dat knallen. Ik zal wel goed geplaatst, rond een 10^de plaats, toen we opdraaiden voor het steilere werk. Maar algauw voelde ik dat de eersten te sterk waren. Henk-Jaap Moorlag, een Hollands toptalent waar we nog heel veel van zullen horen en rijdend voor Rabobank, reed alles aan flarden. Hij kreeg 2 man mee. Dan zag ik nog een 14tal tussen mij en de eersten. Ik voelde me goed maar deed niet te gek. Bij elke klim reed ik mijn eigen tempo en moest ik soms wat lossen maar telkens het bergaf ging reed ik makkelijk op en over mijn concurrenten.

Na 25 km wedstrijd mochten we eindelijk wat technischer klimmen. Ik nam de leiding van mijn groepje, 8 man, en reed met 2 anderen weg. Veerle en Lien (vriendin van Benedikt) gaven me een drinkbus aan maar ik was zo dom van mijn andere halfvolle bus weg te gooien. Het was boven de 30 graden.

Ik bleef me goed voelen en kon de lange zware afdaling, over dikke stenen en door rivierbeddingen, verschillende concurrenten inhalen. Ik reed toen 6^de riep men me toe. Ongelooflijk!

We moesten nu een 2^de keer die lange asfaltklim doen om aan de kleine lus, 35km, te beginnen. Ik had geen drinken meer en liet me inlopen door 2 achtervolgers, een Tsjech en een Noor. Mijn mond was helemaal droog. Ik probeerde mijn gellekes in te slikken en liet me meeslepen door die gasten. Als het steiler werd liet ik ze rijden. Ik moest wel, anders kreeg ik krampen. Aan de bevoorrading nam ik een flesje water en daarmee moest ik het doen tot aan de top, 10 km klimmen verder. Nog 4 bikers haalden me in. Patriek, de vriend van Kim, stond boven met mijn drinkbus. Oef! Nu het kot open en al die gasten inhalen.

Ik nam alle risico’s, remde zo laat mogelijk en zo weinig mogelijk. Ik reed als een gek door die haarspeldbochten en sprong over de scherpe rotsblokken. Ik haalde enkele rijders in en niemand durfde aan te pikken. Plots kreeg ik in volle afdaling kramp. Ik zat net bij mijn concurrent +40, Heinz Zorweg (meemaals Crocodile Trophy winnaar masters). Een korte tussenklim was al voldoende om hem te laten rijden maar de laatste 5 km kwamen nog enkele moeilijke passages. We moesten door een diepe rivercrossing met grote stenen en een steile wand om eruit te geraken. Ikke de dag voordien stiekem gaan verkennen. Zorweg remde af om al lopend die zone te doen. Ik kwam aangeknald en reed er volledig door. Zalig gevoel!

Vanaf dan was het vechten tegen mezelf en de krampen tot aan de streep. Ik nam nog 50 sec. op hem en won zo mijn categorie met een 6^de plaats totaal. Een onverhoopt succes!

Kim Saenen had pech op de lange afstand  ( 90 km ) en kon met 3 lekke banden haar sterke conditie niet verzilveren.

’t Was zalig en zeker voor herhaling vatbaar. Gran Canaria is gewoon een heel leuk mountainbike-eiland." aldus de NomaDesk biker.

Het Belgische duo Nicolas Vermeulen en Kevin Van Hoovels eindigden de eerste zware opening rit  van de Cape Epic op een mooie 9de plaats.
Een meer dan verdienstelijke plaats in de als maar sterker wordend deelnemers veld, zoals  José Hermida het verkondigde in zijn dagelijkse analyse van de rit. Hermida zelf kreeg het moeilijk bij km 55,  toen even het licht voor hem uitging en vooraan  uit de wedstrijd verdween.

Nicolas en Kevin hadden het aanvankelijk moeilijk met het hoge tempo die meteen na de start werd opgelegd door het Bulls team, en moesten al snel op zoek naar hun eigen tempo. Eens in hun ritme konden ze stelselmatig opschuiven en kregen voor half koers weer aansluiten bij team Merida 1, Trek-Brentjens en het Zuid-Afrikaanse DCM team die dan de achtervolgende groep vormden achter de leiders.

Toch voelden de beide teamgenoten zich op dat moment sterk genoeg om in de aanval te gaan en kregen al snel het Swisspower team in het vizier met  Nino Schurter en  Florian Vogel. Net toen ze op het punt stonden aan te sluiten moest Vogel aan de kant met een mechanisch probleem. Jammer ,want zo reed het Lingier-Versluys team solo waardoor de 3 achtervolgende koppels terug konden aansluiten op een vlak lopend tussenstuk.
Het addertje onder het gras bevond zich in de laatste 10 km , toen de renners over een 7km lange treinspoor heen moesten.
Voor vele renners werd dit een zware beproeving. Dankzij de Scott Sparks werden de meeste trillingen geabsorbeerd  voor het Lingier Versluys team maar toch kreeg Nicolas in de laatste 4km af te rekenen met een 'zwak' moment, hij zat namelijk al een tijdje doorheen zijn watervoorraad en moest de rol in de achtervolgende groep lossen ,waardoor ze niet konden meesprinten voor de 6de stek, op een kleine minuut van dit 3tal werden ze 9de.

bron :  team Lingier Versluys

Na zijn overwinning in Berlicum moest Frank Schotman passen vanwege ziekte. Het was  een trio met Jeroen Boelen, Jelmer Jubbega en Niels Wubben van het Combee Merida team die  na een valse start,  het deelnemersveld in Honselersdijk aanvoerde.

Nadat Jelmer Jubbega van het nieuwe Rabobank Giant team lek reed, kwam het tot een sprint met Boelen en Wubben. Wegrenner Boelen trok aan het korste eind en moest de zege aan Niels Wubben laten. Tim Lemmers vervolledigde het podium.

De tweede wedstrijd in het nationale MTB circuit is bij de elite dames winnend afgesloten door Anne Terpstra (Stappenbelt Specialized).  Laura Turpijn koos voor een  wegwedstrijd. Anne werkte zich in de eerste ronde naar een koppositie en heeft die plaats niet meer verlaten.

Aanvankelijk verslikte Terpstra zich in de opgang naar een dijkje en moest heel even van de fiets. Daarmee stond ze op een achterstand van een halve minuut. Maar al snel trok ze het verschil bij en passeerde Rozanne Silk die te hard van start was gegaan. Nadat ook Ariëlle Boek was gepasseerd bouwde Anne haar voorsprong nog in de eerste ronde uit naar zo’n 30 seconden. Die voorsprong werd twee zenuwslopende ronden lang gehandhaafd, waarna de tegenstand brak. In de laatste twee ronden bouwde Anne haar voorsprong met overmacht uit naar uiteindelijk 2,5 minuut. De dame uit Apeldoorn haalde het voor Arielle van Meurs en Karen Brouwer.
 
Anne Terpstra : “Het lijkt misschien alsof het vanzelf ging, maar het kwam vandaag uit mijn tenen. Ik merk wel dat ik beter rijd dan vorige week en dat ik mijn wedstrijdritme inmiddels begin te vinden. Net als vorig jaar groei ik snel naar een betere vorm.”

Ruim 80 deelnemers stonden aan de start van de eerste manche van de GP Massi  in de Catalaanse Cup.
In 5 rondes moesten 42 km afgelegd worden.
De Fransman Guillaume Vinit haalde het met een kleine voorsprong  van 11 sec op de Tsjech Milan Spesny en de Spanjaard Marc Tryter.
Marc Colom was goed voor de vierde plaats bij de elites.

De dames  kregen 3 rondes voorgeschotel en Anna Villar was net als in Baynoles de sterkste. De tweede plaats was voor Sandra Santanyes van het Trek-Lorca-Taller Team. De Spaanse Cristina Mascarreras vervolledige het podium bij de vrouwen.
De Finse Carina Ketonen ploegmate van Kritien Nelen bij  het Goeman Scott team wist na haar vierde plaats van vorig week, in Baynoles  beslag te leggen op de vijfde plaats.

uitslag 55 km  :

1. Wim Waeckens
2. Winand van Waarsenburg
3. Tibor Gijssen
4. Gijs Dohmer
5. Micha Van Den Eynde
6. Ken Van Den Bulke
7. Wouter Wuilmus
8. Alexis Matthijs
9. Jurgen de Clercq
10. Marc Bulteel

 foto's volgen asap.

volledige uitslagen zie : http://www.vttst.be/

Wat bedoeld was als training samen met Niels Boon , werd voor de 19 jarige Nederlander een overdeeld succes.
Henk Jaap Moorlag won vandaag de eerste marathon van zijn leven. Het betrof een pittig rondje van 89 km met 2000 hoogtemeters.
In de eerste steile klim zette de Rabobank -Giant biker zich op kop en ging  een behoorlijk tempo rijden.
Aanvankelijk volgden slecht 2 renners , maar na enkele kilometers moesten die mannen ook uit het wiel en zo reed Moorlag solo naar de finish.
De jonge Nederlandse belofte eindigde in een tijd van 3u6min  en hield aan zijn eerste marathon ooit, een goed gevoel over.

uitslag volgt asap.