De opening van het Afxentia drieluik bracht 140 bikers aan de start  in vrij slechte weersomstandigheden.
De 7,4 km lange tijdrit bracht andere namen naar voren dan afgelopen zondag in Voroklini. 
Macheras Forest was een kolfje naar de hand van de Tsjech Jaroslav Kulhavy . De Zweedse Rabobank Giant biker Emil Lindgren legde beslag op de tweede plaats, terwijl de winnaar van  de eerste manche in Voroklini  Jan Skarnitzl goed was voor de derde tijd. Opmerkelijk is de zevende tijd van de jonge Nederlandse belofte Henk Jaap Moorlag.

Onze landgenoot Roel Paulissen eindigde als 23 ste en Nicolas Vermeulen als 24 ste. Paulissen, Thomas Litscher en Fabian Giger presteerden ondermaats. De Zwitser Litscher kreeg problemen met zijn derailleur.
" Te koud en teveel regen " zegt Paulissen "  Het was tekort om zo'n oude diesel als ik op gang te krijgen Ik had geen kracht in mijn benen . Ik verloor 2 min op 20 min wedstrijd. Morgen sla ik terug."  
G Skin- Delforche biker  Bjorn Berms was goed voor de 36 ste tijd, en  de Nederlander Frank Schotman moest na zijn vijfde plaats in de eerste manche, vrede nemen met de 32 ste plaats.
Dries Govaerts kampte  alweer met kettingproblemen en eindigde als 57 ste.

Emil Lindgren : "  Ik voelde me beter dan vorige week. Ik had goede benen en voelde me goed, maar niet goed genoeg om te winnen. Ik maakte enkele fouten, maar wie niet ? " besloot de Zweed.

Bij de dames ging de zege in Afxentia  naar de Duitse Elisabeth Brandau . De jonge Russin Ekaterina Anoshina  bevestigde en zette de tweede beste tijd neer voor Janka Stevkova  uit Slovakije.
Beste Belgische prestatie kwam van  Maaike Polspoel op plaats 7 ; Githa Michiels van Team Saeco zette in de tijdrit de 11 de tijd neer.
De Nederlandse  meisjes Anne Terpstra en Nicoletta De Jager waren goed voor plaatsen 14 en 15 , terwijl Monique Zeldenrust op 17 strandde.

Titelverdedigster Alexandra Engen  werd vierde: " In het begin wou ik naar huis, genieten van een kop warme choco en een film gaan bekijken. Maar na de eerste afdaling begon het plezant te worden. Toen ging het pas goed. Na deze rit in Afxentia, volgt er de point to point wedstrijd in de Macheras Mountains. Zaterdag begint het pas interessant te worden." aldus de vice wereldkampioene.


heren :

De UCI  publiceerde  de nieuwe  lijst van de  teams voor 2010. Met 107 UCI Trade  teams  tegenover 90 in 2009 spreekt men van een nieuw record.
De teams komen uit 19 verschillende landen en nieuwkomers in het lijstje voor 2010 zijn Hongarije en Griekenland.
6 naties hebben het aantal teams zien aangroeien oa. Noorwegen, Tsjechie, Zwitserland ,Oostenrijk , Nederland en Belgie.
Belgie telt  nu , zoals eerder gemeld,  zes Trade Teams. Nederland doet het met 4 teams.
Zoals gewoonlijk zijn Duitsland ( 11 ) Amerika ( 12 ) , Italie ( 14) en Frankrijk met 15 teams de landen met het grootste aantal geregistreerde ploegen.
De cross country groeide aan met 12 teams ; downhill en four cross kregen er 5 teams bij.

Voor Belgie kwamen naast Team Saeco en Lingier Versluys  maar liefst 4 nieuwe teams op de proppen. Trek-KMC Racing Team, Goeman Scott , Eliza / Orbea en het G Skin- Delforche team  voldeden eveneens aan de UCI normen.

http://www.uci.ch/templates/BUILTIN-NOFRAMES/Template3/layout.asp?MenuId=MTUxNjQ&LangId=1

Vorige zondag lokte de 12 de editie  van '"Brews, Bikes & Bucks' heel wat beroemde bikers naar  San Rafael, California. 
MTB pioniers als Gary Fisher, Ned Overend, Juli Furtado, Charles Kelly, Joe Breeze en Scot Nicol droegen graag  hun steentje bij om geld in te zamelen voor minderbedeelde kinderen. 
Het geld gaat naar Trips for Kids,  dat intussen al 21 jaar bestaat. 

 De VZW  biedt kansarme kinderen de mogelijkheid en ondersteuning om kennis te maken met de mountainbike sport.  Aan het evenement ging een veiling van een paar  unieke fietsen vooraf . Een  Jamis Bakar  en een Marin Bikes Alpine Trail 29" gingen voor heel wat geld van de hand.
Vele enthousiastelingen komen  ieder jaar naar het ' Brews, Bikes &  Bucks'  event  om te genieten van  de party , waar het kruim van de mountainbike sport verzamelt voor het goede doel.
In september vorig jaar werd de vereniging TFK uitgeroepen tot  VZW van het jaar en kreeg ze de award overhandigd van gouverneur Arnold Schwarzenegger van California.

www.tripsforkids.org

 



Reglmentering -  MTB Merida Flanders Cup 2010
                       -  Merida Challenge 2010

in bijlage
 

Bijlagen:
Reglementering Merida challenge.doc (489.5 KB)   
Reglementering MTB FlandersCup 2010.doc (602.5 KB)   

Bike Furniture Design is een ontwerp-en productie studio gespecialiseerd in eigentijdse, moderne meubels  uit gerecycleerd staal en aluminium Vooral fietsvelgen, banden en frames worden verwerkt tot design tafels en stoelen.
BFD oprichter Andy Gregg startte in 1990 zijn bedrijf op in Michigan, aan de oevers van  Lake Superior en  bleef zijn comfortabele en duurzame meubelen verfijnen .

Na de Urbano DH in Brazilie was Filip Polc opnieuw de snelste in de Chileense Cerro Abajo Urban DH.
Naast de 27 jarige  Slovaakse MS Evil biker waren nog een aantal grote namen op het appel in de  smalle straatjes van Valparaiso  in Chili.
Internationale prof als Andrew Neethling (Trek), Chris Van Dine (Cannondale), Graham Agassiz ( Kona-Clump ) en Andreu Lacondeguy  wisten  het enthousiaste publiek te boeien.
De Zuid Afrikaan Andrew Neethling  kwam op de trappen echter ten val en diende naar het ziekenhuis  voor enkele hechtingen.


uitslag :

1  Polc Filip SVK 0:02:34.000
2  Genova Enrique CHI 0:02:39.000
3  Jarrin Mario COL  02:39.000
4  Leon Johan CHI  02:40.000
5  Maio Jeremias ARG 0:02:42.000

Tweevoudig wereldkampioen marathon Roel Paulissen gaat morgen opnieuw aan de slag in Cyprus. Afgelopen zondag werd hij derde na wat materiaalpech ;  twee lekke banden  hielden de Limburger van eventuele winst.

De  jonge Tsjechische Giant biker  Jan Sarnitzl  komt na de zege in Voroklini, aan de start in de leiderstrui.
Morgen gaat Cannondale biker Paulissen  met dezelfde ambitie van start in de tijdrit.
Hoofdzakelijk wordt  er gereden als training.

 “Het is de bedoeling dat ik slim ga rijden en niet over mijn toeren moet gaan. Vrijdag (morgen) is er een tijdrit. Ik wil de schade beperken voor zaterdag. Dan wil ik wel iets proberen in de laatste afdaling. Voor zondag is de boodschap ook duidelijk. Ik wil zien hoe het klassement er uit ziet en  dan mijn slag slaan .” aldus Paulissen vanuit Cyprus.



Programma :

Regerend wereldkampioen DH  Steve Peat verbaasde een aula met 500 genodigden door met zijn  fiets de trappen af te dalen op de tonen van 'For Whom The Bell Tolls ' van Metallica en zijn Santa Cruz V-10 met stijl op het podium te parkeren. 

De gasten kregen  bij wijze van opwarming , een film van het WK 2009 te zien.
Daarna werden er een aantal vragen op de 35 jarige downhiller afgevuurd.

Peaty  dankte de Sheffield Hallam  Universiteit voor zijn trainings schema en legde uit waarom juist 'dat ' zo 'n belangrijke rol gespeeld heeft bij het winnen van de wereldtitel in Canberra.
Het bewuste schema bracht structure in zijn trainingen wat resulteerde in meer tijd voor zijn familie.
Psycholoog Dr Rob Copeland leerde hem omgaan met druk en mailde hem iedere dag tips door,  om zijn vertrouwen aan te scherpen.
Meestal legde hij teveel druk bij zichzelf om zijn fans en sponsors tevreden te stellen. In Canberra zette hij het verstand op nul  en reed  met een goed gevoel.
Met één wereldtitel , 17 World Cup overwinningen en meer dan 50 WC podia  is  "Sheffield Steel",   de meest succevolle Britse downhiller uit de geschiedenis.
Steve Peat  werd geboren in 1974, begon op 19 jarige leeftijd met biken en werd prof in 1995.
Men maakte van de gelegenheid gebruik om de wereldkampioen , de award van ' Yorkshire Cyclist of the Year’ te overhandigen als bekroning voor zijn opmerkelijke carriere.

Naast interessante duo's als  onze landgenoten Nicolas Vermeulen & Kevin Van Hoovels en de Merida bikers José Hermida en Rudi Van Houts,
maken de gebroeder Fluckiger hun opwachting in de Absa Cape Epic.
De Zwitsers  die in 2009 de laatste rit wonnen, zullen opnieuw van start gaan van 21 tot 28 maart 2010.
Lukas (26) en Mathias (21) hebben een vruchtbaar jaar achter de rug en deden het niet onaardig op het WK en in de World Cup serie. 

Lukas werd  werd daarnaast nog Zwitsers cyclocross kampioen in Rennaz.
Mathias , de jongste , studeert nog ;  wat maakt dat de Trek bikers enkel in het weekends samen kunnen trainen.

Vooruitblikkend naar de volledig nieuwe route in Zuid Afrika zijn de beide broers al blij dat de eerste dag niet met een proloog begint. De Zwitsers komen immers uit de winter en moeten nog wennen aan het warme weer. Ze  maakten de laatste weken lange trainingen met zware beklimmingen in de omgeving ven Bern,  als voorbereiding op het nieuwe seizoen.
Toch komen ze beter voorbereid aan de start dan afgelopen jaar.
Technische problemen deden hen toen de das om. Hun strategie blijft echter in 2010 onveranderd . ' Genoeg eten en drinken en veel  plezier beleven ' is hun leuze.
Voor 2010 focussen  ze zich allebei op het WK in Canada ; Lukas bij de elites en Mathias bij de beloften. Beiden hopen ze in hun respectievelijke categoriën een World Cup wedstrijd te winnen.

Aanstaande weekend worden de deelnemers aan de Urge Nepal verwacht voor hun avontuur in de Himalaya op 5000 m hoogte.
Voor deze 2 editie in Nepal  melde zich onze landgenoot Nico Vink met sponsor Solid Bikes tussen de de grote kanonnen.
Na zijn 2 de plaats in Urge Kenya vorig jaar, was ook  autopiloot Nicolas Vouilloz opnieuw te vinden voor het humanitaire project van zijn collega Fabien Barel.
De 10 voudige wereldkampioen DH is nu de spilfiguur in het Franse team Lapierre en neemt dit jaar de voornaamste enduro's voor zijn rekening.
Nicolas 'ET' Vouilloz deelt zijn passie voor het mountainbiken met de rally sport.
Onlangs eindigde de inmiddels 34 jarige Fransman derde in de Rally van Monte Carlo met zijn Skoda Fabia.

Jose Antonio Hermida  verbleef sinds 12 februari met zijn 7 teamgenoten op stage in Mallorca .
Om de stage af te ronden werd er  naar jaarlijkse gewoonte een 3 daagse  persvoorstelling voorzien , met journalisten uit heel de wereld.
Na een toespraak van het Merida  Vice President, Mr Jeng Wen Shiang, waarin hij  de verschillende aspecten van het fabricageproces van Merida Taiwan toelichtte , kon het Multivan Merida team genieten van de officiële persvoorstelling . Last but not least werden de nieuwe fietsen   in de schijnwerpers geplaatst.

José Antonio Hermida heeft op Mallorca heel wat kilometers gedaan om een goede basis te leggen en te wennen aan de nieuwe Merida fietsen.
 " De team bikes worden elk seizoen beter . Elk jaar, als de nieuwe fietsen komen , denk ik dat het onmogelijk is om nog iets te verbeteren. Elk  seizoen echter worden details gewijzigd en neemt de  prestatie toe. Op top niveau is elk voordeel in gewicht, stijfheid enz. van belang om het ultieme doel te bereiken. " aldus Hermida.
In die drie dagen, kreeg de pers de kans om de nieuwe fietsen van de Taiwanese merk te testen. Ondanks het feit dat de fietsen hetzelfde uitzicht hebben als vorig jaar, zijn er concrete verbeteringen aangebracht, die enkel gevoeld worden , wanneer je rijdt met een  nieuwe versie van de Merida bike.
De doelstelling van Hermida voor 2010  is simpel : hij aast op de wereldtitel. Wat graag zou de Spanjaard nog een regenboogtrui toevoegen aan zijn collectie. Op zijn palmares als wereldkampioen bij de juniores, beloften en in de team relay , zou een titel bij de elites niet misstaan.

 www.hermidabike.com

Vorige week stond helemaal in het teken van de laatste voorbereidingen op het nieuwe seizoen.
De Waalse wielerschool Royal Vélo Club Ottignies-Blancs Gilets trok met 85 deelnemers op stage in Frejus (Côte d'Azur) .
Het weer was er beter dan in ons landje, maar zag er niet altijd even rooskleurig uit.
Zowel de jonge mountainbikers , de jonge wegrenners als de oudere renners genoten een week opleiding onder het toeziend oog van deskundige begeleiders.
Logistiek kwam er heel wat bij kijken  aangezien alle fietsen, meestal 2 per renner, getransporteerd dienden te worden. Naast een kinesiste, een verpleegster en een arts kreeg de staff   hulp van vrijwilligers , die voor de verschillende maaltijden zorgen.
Op het programma stonden niet minder dan 6 verschillende oefeningen per dag , die de renners in diverse disciplines in staat stelden hun voorbereiding te optimaliseren.
De omgeving bood de wegrenners de mogelijkheid  om kilometers te maken lang de zee , de kust en in het binnenland, terwijl de bergen en de technische stukken een meerwaarde betekenden voor de mountainbikers.
Volgens Laurent Saublens waren de 8 dagen snel voorbij , en smeden de  begeleiders moe maar voldaan , al nieuwe plannen  voor volgend jaar.

Naar aanleiding van de voorstelling van het Scott-Goeman Cycling Team vuurde ik een aantal vragen op Kristien Nelen af. Op de man af beantwoordde de Belgische kampioene vragen die mij al lang op de lippen lagen.

Van Pervélo naar Scott ? Wat was de reden ?
Meerdere renners verlieten het team waardoor het onmogelijk zou worden mij als enige nog te steunen op wereldbekers en buitenlandse wedstrijden. Het team heeft dit zelf eerlijk aangegeven. Ik ben blij dat ik bij hen kansen heb gekregen om in het buitenland te gaan rijden mét ondersteuning. Iets wat vorige jaren op m'n eentje gebeurde en dit was dan ook te merken aan de betere resultaten. Dan ben ik op zoek gegaan naar een team dat mij hetzelfde kon bieden: goed materiaal en een degelijke ondersteuning, vooral in het buitenland.

Bij Goeman-Scott vond ik deze kwaliteiten, daarenboven zouden ze ook een UCI-team worden wat zeker voordelen had. Ze hadden ook een mooie internationale kalender, toffe teamgenoten en een superfiets. Meerwaarde was zeker dat topmerken hen rechtstreeks sponsoren waardoor ik gratis over reservemateriaal kan beschikken. Van Ritchey kreeg ik zelfs een extra wielset!

Een UCI team,  iets nieuws : wat is de bedoeling ?
Dat we een internationale kalender afwerken met Bundesliga, Wereldbekers en de Belgische UCI wedstrijden. Flanders en Wallonia cup zullen er niet meer aan te pas komen.
Daarmee wil ik proberen hoger op de ranking te komen en een selectie voor EK en WK in de wacht slepen. Natuurlijk moet ik nog steeds ervaring opdoen wat dat betreft, dus dit eerste jaar in een UCI trade-team zal daar nuttig voor zijn.

Wat wordt er van je verwacht ?
Er is totaal geen druk. Al hoopt iedereen dat ik Belgisch Kampioene blijf natuurlijk.
Ik denk dat ik een goed team kan vormen met de Finse Kampioene Carina Ketonen, we zijn aan elkaar gewaagd en kunnen beiden Goeman-Scott op de kaart zetten.

Verandert er veel voor Kristien Nelen ? qua  voorwaarden, begeleiding, materiaal, vooruitzichten
Van een "gewoon" team naar een UCI-trade team is niet niks!Zo moet ik mezelf niet meer inschrijven voor wereldbekers, krijgen we met de mobilhome een plaats op de Team-parking en krijgt begeleider Rob een "Rainbow pass" waardoor hij geen inkom meer moet betalen en we voorrang krijgen op individuelen.
Zoals ik al eerder zei is er ook de kalender die zich nu enkel richt op UCI-wedstrijden, verder beschik ik over topmateriaal en krijg daarbij rechtstreeks steun van de topmerken zelf zoals Sram en Ritchey. Een hele verandering is dat ik kon kiezen voor de full suspension Spark, ik hoop daarmee mijn technische capaciteiten nog meer en beter aan te kunnen wenden.
Ook op gebied van begeleiding verandert er vanalles. Ten eerste zal Jan Goeman zelf meegaan naar de wereldbekers, ten tweede heeft de Finse een manager (Merja Naroma) die overal met haar meegaat en ook ons team zal steunen. Last but not least is mijn begeleider Rob op pensioen waardoor hij veel meer mee zal kunnen gaan.
Ik hoop eindelijk een team te hebben gevonden waar ik enkele jaren op verder kan bouwen en die me meer zekerheid kan bieden.

Mis je je vroegere sport ( voetbal ) niet ?
Elk jaar wat minder precies :)
Vooral in de winterperiode kriebelt het wel om terug te voetballen, te volleyballen of een van de vele sporten die ik ooit deed weer terug te doen...
Rob heeft altijd een bal in de mobilhome liggen, af en toe halen we die dan tevoorschijn de dagen voor de koers. Eigenlijk niet zoals het zou moeten maar het geeft veel plezier .

Wat wens je dit jaar te bereiken?
Eerst en vooral het behouden van de titel ! Dit jaar ben ik meer vastberaden, er is meer zelfvertrouwen, iets wat ik in 2008 miste. Toen had ik precies op voorhand al verloren. Mentaal goed zitten is heel belangrijk en ik moet gewoon nog leren meer zelfvertrouwen te hebben en erin te geloven.
Verder wil ik me selecteren voor het EK en WK. Top 5 of beter nog podium op de Belgische UCI-wedstrijden en top 50 op de wereldbekers.

Wat is de ultieme droom voor je ?
Zoals iedereen: de Olympische Spelen . Maar ik weet dat het heel moeilijk zal zijn gezien mijn leeftijd. Niet voor mezelf fysiek, maar voor de mensen die bepalen wie er mee mag. Op je 30 ben je blijkbaar al te oud voor selecties enzo.
De eerste droom is dus het WK, dan kijken we wel verder.

Kan je iets betekenen voor de jonge garde binnen je team ?
Ik denk van wel, maar ik heb al gezien dat de jeugd tegenwoordig veel verder staat dan wij op die leeftijd vroeger. Het kan nog altijd beter, maar ze kunnen er al wat van . Het lijkt of het niveau bij hen veel hoger ligt dan vroeger, dat is te danken aan de vele initiatieven van de Bond alsook van de MTB-scholen.

Kan je iets opsteken van gevestigde waarden zoals Willy Moons ?
Zeer zeker! Ik ben blij dat er zo iemand in het team is waar je op kan terugvallen. Hij heeft al veel bereikt en daar kan ik alleen maar van leren.

Je werkt nog, is dat makkelijk  te combineren ?
Het hangt ervan af: ik heb rustige en drukke periodes zoals bv sportkampen. Als monitor in een sportcentrum werken is fysiek een zware last. Niet enkel het lesgeven maar daarbij het lange rechtstaan, het klaarzetten en opruimen van toestellen en zelfs springkastelen. Dat is niet niks, vooral mijn rug ziet af.
Gelukkig is dit part-time en meestal ben ik tussen 15 en 16u klaar, voordeel is dat ik overdag kan trainen. Ik heb veel respect voor degenen die elke avond nog moeten trainen, al dan niet op rollen. Dan besef ik dat ik een goed leven heb!
Nadelen zijn dat je moeilijk recupereert en minder kan rusten tov iemand die aan een bureau zit. Ik werk met losse contracten waardoor ik een heel wisselend inkomen heb wat niet zo leuk is met zo'n dure sport...Daarom dat ik een staatsexamen heb afgelegd voor rij-instructeur waarvoor ik geslaagd ben. Ik kan na nog een mondelinge proef en stage beginnen in de rijschool op 5km van mijn deur. Ook part-time waardoor ik het nog kan combineren met mijn werk als monitor. Maar dan zal ik tenminste een vast inkomen hebben, wat toch belangrijk is voor iemand die geen topsportstatuut heeft.

Wil je ooit je ervaringen als mountainbikers verder geven aan de jongere generatie ?
Ja, heel graag! Daar probeer ik nu al op aan te sturen . Ik denk dat het je als regente L.O een beetje in je bloed zit zeker? Kijk maar naar Kris Hertsens met zijn MTBclinics. Liefst zou ik dan bij de Bond willen werken, maar een zelfstandig initiatief is ook een uitdaging.

Toekomst plannen na  de MTB carriere ?
Eigenlijk denk ik daar nog niet veel aan. Ik zal altijd willen biken denk ik, dan maar verder op nationaal niveau of wie weet: marathons of cyclocross. Tot ik erbij neerval .
Misschien ga ik wel terug keepen ofzo... Ik kan gewoon niet zonder sport of competitie. Als dit niet meer mogelijk moest zijn ,zou ik zoals hierboven al aangehaald werd met de jeugd willen werken.

Wie is belangrijk in je leven en in je MTB carriere.
Mijn vriend natuurlijk die steeds 100% achter mij staat, ook al kan hij door zijn job (zelfstandige bloemist) nooit op mijn wedstrijden zijn. Ik ben blij dat hij mij de ruimte geeft die ik nodig heb om op zo'n niveau te presteren. Niet alle mannen vinden het zomaar oké dat hun vrouw elk weekend weg is, meermaals op stage gaat en elke dag weg is om te gaan trainen.
Aan Rob en trainer Kris Henderieckx heb ik ook veel te danken. Kris heeft mij al die jaren door het MTB-wereldje geloodst van beginner tot kampioen!Sinds ik Rob ken is mijn "comfort" toegenomen: hij gaat ns mee trainen, mee naar de wedstrijden, stelt me op mijn gemak...Zonder hem stond ik nergens. Ik weet nog hoe ik in't begin (en tot voor 3jaar terug) alles alleen moest doen: een ramp met teveel stress. Nu hebben we zelfs een mobilhome.
Als laatste nog Miel Verbraeken (Emversport Cycling Team), mijn masseur en steun en toeverlaat. Ook kinesiste Mieke Oostvogels betekent veel voor mij. Haar kids waarmee ik op pad ga, haar goede raad en vooral het afhelpen van mijn eeuwige rugklachten met het Redcord systeem waardoor ik nu meer kracht in de benen heb en nog steeds aan kracht kan winnen.

Wie was je grote voorbeeld en wat is je mooiste ervaring tot nu toe ?
Mijn grote voorbeeld bij de mannen is en blijft toch Filip Meirhaeghe, ondanks alles. Bij de vrouwen heb ik niet echt een voorbeeld, maar ik heb altijd opgekeken naar Hilde Quintens en ook Lory Laroy maar dat was nog voor mijn tijd .
Mijn mooiste ervaring blijft de eerste keer dat ik Belgisch Kampioen werd, maar ook de Poolse Beskidy Trophy en mijn eerste EK in Zoetermeer horen daarbij.

In een lang  en openhartig gesprek heeft de Goeman Scott biker uit Essen  een tipje van de sluier opgelicht.
Ik zou haar nog wel honderd vragen willen stellen, en weet nu al wat ik haar de volgende keer ga vragen.  Vragen over gezin en kindjes zijn voor een volgende gelegenheid.