Thuis rustig vertrokken, gearriveerd rond half 4. Het eerste bakkie van de dag gedronken met de HWW-mates om dan de officiële opening van Duchenne Heroes 2009 bij te wonen. We zijn weer begonnen aan wat, volgens mijn bescheiden mening, een prachtige 7-daagse zal worden.
Je ziet en voelt gewoon dat het allemaal nog beter georganiseerd is en niet alleen bij de organisatie. Zelfs Ine en ik hebben onze routine van vorig jaar al beet. De route voor morgen ziet er iets anders uit dan vorig jaar maar we komen toch aan 85 km en 1800 hm. Zeker niet te onderschatten maar overkomelijk. We rijden richting Houffa om via Borzée dan La Roche binnen te rijden voor de 2de bevoorrading. Van hieruit vatten we de klim richting Baraque Fraiture om dan in Dochamps aan te komen.
Ik ben ook nieuwsgierig naar mijn teammates want we hebben uiteindelijk nog niet samen gereden. Hetgeen mij het meest angst inboezemd is de vraag of de conditie goed genoeg is om de tocht zonder al te veel kleerscheuren door te komen want toegegeven de trainingen waren minder dit jaar.
Dus zondag de grote ( hopelijk zonnige) ploegenvoorstelling om daarna de schoenen in te klikken en te genieten van al het moois dat de Duchenne Heroes te bieden heeft Tot morgen!!!!
Dag 1: Heerlijk toch Zon gespannen spieren 86km en 1800HM
De rit van vandaag was een goeie opwarmer voor hetgeen morgen komen zal. Eerst was het de ploegenvoorstelling waar elke team uitgebreid aan bod kwam. Na elke introductie vertrokken de teams vanuit Wiltz via bredere paden naar Tavigny (1ste checkpoint) te rijden.
In het eerste gedeelte waren er al enkele aanpassingen gebeurt t.o.v. vorig jaar om niet te hevig te starten. Na een 30-tal kilometer had onze Hollandse collega-biker (door het feit dat je minstens met 4 moet werd onze groep aangevuld met Noorderbuur Remi) al een aanrijding met een mede-heroe maar zonder erg. Tussen Tavigny en La-Roche werd al wat pittiger want we passeerden o.a. in Houffa, Samrée en Borzée.
Maar dat was nog niets vergeleken met het fameuze derde gedeelte van de tocht waar we in 3 trappen 17km gingen klimmen. Hier werd het kaf van het koren gescheiden ;-) en dan vooral op de zeer steile en rotsige klim net buiten La-Roche man man wat was dat Wat me vorig jaar niet lukte bracht ik dit jaar wel tot een goed einde Zaaaaalig!!!!!
Van hieruit werd de beklimming verder gezet richting Dochamps waar het stilletjes begon te miezeren. Ondertussen komt het met (kleine) bakken naar beneden. Hopelijk heeft het niet teveel effect voor de zware rit van morgen maar ik vrees ervoor Morgen 2400 hm op 95km dus trek zelf je conclusies maar
Dag 2: De koninginnerit met grote K 96km en 2400HM
wat op voorhand werd gecommuniceerd als de mooiste rit van de week werd bewaarheid. Deze verplaatsing van Dochamps naar Sart Lez Spa werd met verve verbeterd t.o.v. vorig jaar. De startkilometers waren dezelfde als in 2008 maar wat daarna volgde was al het moois dat de streek te bieden heeft. Het werd een prachtige aaneenschakeling van bestaande mountainbike-routes zonder een moment te vervelen integendeel. We passeerden in Coo, de buurt van La Reid werd onveilig gemaakt De beklimming van de Ninglenspo werd met overtuigng genomen om dan via Spa de kampeerplaats te vinden. Het zeer slechte weer zorgde ervoor dat alles nog zwaarder werd en er enkele mensen moesten afgevoerd worden met verscheidene breuken. Want toegegeven vele technische passages zorgden ervoor dat elke fout zo goed als genadeloos werd afgestraft. Het parcours (95km en 2400 hm) en het slechte weer gaf iedere biker het uitzicht van een volwaardig Flandrien bij aankomst. Ons team overleefde de dag zonder kleerscheuren (buiten een lekke band), maar het heeft krachten gekost bij ons alle 4. Nog even dit: slechts 40% heeft deze rit volledig uitgereden. Morgen wordt het een iets rustigere rit als we de statistieken (92km en 1700hm) mogen geloven. Maar de 3de dag biken kruipt bij velen in de kleren waardoor alles net dat tikkeltje zwaarder wordt
Dag 3: De grenzen over 91km en 1700HM
We vertrokken vanuit Sart lez Spa om richting Vaals te rijden, waar voor mij persoonlijk, de mooiste kampeerplek van heel de week ligt. De route ging via Jalhay, naar de Gileppe om dan richting de Hoge Venen te bollen. Daarna kwamen we Duitsland binnen om via Belgenland de Vaalsberg off-road te trotseren. Op het drielandenpunt namen we de afdaling richting Cotteserhoeve. Het weer was al beter dan gisteren en de zon deed meer dan schuchtere pogingen om te schijnen. Velen gaven aan dat ze deze rit zwaarder vonden dan de dag ervoor maar volgens mij zat de koninginnerit bij hen nog ferm in de kleren.
Dag 4: De drang was groter dan het verstand 103km en 1800HM (als je de juiste route hebt gevolgd)
De 4de rit van Vijlen naar Valkenburg door Voeren en Zuid-Limburg beloofde een mooie maar zware rit te worden. Mede omdat ik van plan was om buzze te geven en echt choco aan te komen. Dit omdat ik de afgelopen dagen wat op mijn honger bleef zitten qua snelheid. Kevin had de GPS, zo nam ik het besluit om tussen de verschillende ploegen te hoppen en zo te zorgen de weg niet kwijt te raken maar helaas opdracht mislukt. Bij een bepaalde splitsing nam ik links terwijl er rechts moest gereden worden dus alleen verder. Aangezien de organisatie zoveel mogelijk afgepeilde routes volgt was ik er van overtuigd dat er juist gereden werd. Euhm toch niet om een lang verhaal kort te maken werd er meer kilo- en hoogtemeters gereden dan gepland. Net voor het 2de checkpoint pikte ik terug aan bij de B4M groep die net passeerde om zo de laatste kms rond Valkenburg af te haspelen. Achteraf kwamen er smsen binnen als je zit verkeerd, keer om waar mogelijk want de Tracker (het systeem waarmee je ons kon volgen) zat in mijn rugzak Oeps sorry he Maar uiteindelijk zijn we veilig en wel thuisgeraakt. De massage aan de rug achteraf was meer dan nodig en deugddoend. En ja ik was choco!
Dag 5: Losse flodders op de singletracks 108km en 815HM
We reden vandaag van Valkenburg naar Herkenbosch waarvan de eerste helft heuvelachtig was en de andere biljartvlak. De rit van de dag ervoor moest ik toch bekopen de eerste 2u want mijn knie wou niet echt mee. Het was precies alsof ik de inbuskes was vergeten vast te draaien en er speling op stond. Bizar genoeg had ik s avonds het gevoel dat ze terug vaststond en de pijn weg was. Klinkt raar maar het is wel zo De andere HWWs waren in betere doen en zorgde ervoor dat ik in het begin moest bikkelen om bij te blijven. We reden naar Landgraaf om dan via de Wilhelmina mijnterril naar het eerste checkpoint te rijden. Op die terril is een heeeeel lange trap en natuurlijk konden we het niet laten om die naar beneden te rijden. Zaaalig !!! Na het eerste checkpoint kwam het lange singletrack moment van de dag. Je kent dat alles is biljartvlak maar je bent wel helemaal dolgedraaid na een uur. De laatste 20kms gingen vooral over brede veldwegen om dan op een nieuwe camping te arriveren. s Avonds zaten al de Belgen bij elkaar (iets te luid) te keuvelen, ondanks dat er een security jongen met 3 rode bollen kwam vragen dat we stil konden zijn hebben we ons goed geamuseerd die avond.
Dag 6: Polleke was er ook 112km en 735HM
We werden gewekt door een brandweer sirene die de Sjoerel van de B4M mee had. Tjonge, jonge, jonge, wat was me dat voor een wekker Zo konden we ons klaarmaken om de langste rit (Herkenbosch Venray) aan te vatten. Bij mij deed het poepke wat pijn terwijl er bij anderen achillepezen onstoken waren, ruggen en knieën wat overbelast, spieren verokken, Uiteindelijk mag ik dan niet klagen Over de rit zelf kunnen we kort zijn, ga in de Kempen 112km mountainbiken en dan weet je hoe deze eruit zag. Het laatste gedeelte van de rit stond Paul Herijgers (jaja den diene die altijd naast de Michel zit met de cyclocross) de B4M groep op te wachten om 40km mee te rijden op zijn veldrit fiets. De wereldkampioen van 94 werd nog steeds herkent en kon dan nog menig handtekening zetten en foto laten maken voor onze Noorderburen.
Dag 7: Den arrivée 78km en 711HM
Vandaag was het de laatste rit naar Nijmegen voor velen de rit teveel. Net zoals vorig jaar reden er weer enkele (vermoeide) lijken rond en was de pijn bij sommigen niet te harden. Andere daarentegen hadden ook last maar dat was eerder van de houten kop van de avond ervoor. Uiteindelijk is iedereen gearriveerd in Park Brakkestein nadat we nog een 12km door Nijmegen centrum gereden waren met 300 Bikers onder politiebegeleiding. Het blijft een fascinerend zicht De cheque werd ook uitgereikt en de organisatie van Duchenne Heroes 2009 heeft 1.015.000 opgebracht. Iets meer dan vorig jaar en dit ondanks de crisis!!! Fantastisch!!!
The end?!
Volgend jaar komt er waarschijnlijk een Belgische editie maar of ik die ga meedoen dat is nog een grote vraag. Ik neem er deze keer even de tijd voor om een antwoord te formuleren Het moeilijkste is en blijft het geld telkens bij elkaar krijgen
De Noorse cross country kampioene heeft na de geboorte van haar eerste kind nu ook de Europese titel marathon in de wacht gesleept. In Estland klopte ze de Poolse Maja Wloszczowska , ons bekend van het EK in Zoetermeer. In 2006 behaalde Gunn Rita Dalhe deze titel al in Italie . Enkele weken geleden won ze nog de Birkerbeinerrittet: een marathon in Lillehammer met 25000 deelnemers. In 1995 was ze de eerste vrouw die de finish haalde in Noorse Lillehammer. De Nederlandse Laura Turpijn liet Champery en Schladming links liggen , kwam in Estland aan de start en legde beslag op de 6 de plaats. Bij de heren gingen alle ereplaatsen naar de bikers uit het thuisland . De Oostenrijkse marathonspecialist Alban Lakata eindigde na 89 km pas als 7 de. Bas Peters finishte als 10 de van de 104 deelnemende heren.
heren : 1. Oras Allan EST 2:34:53 2. Kriit Kalle EST 2:34:57 3. Austa Caspar EST 2:38:12 4. Kodanipork EST 2:38:16 5. Kirsipuu Jaan EST 2:38:29 6. Pütsep Erki EST 2:38:29 7. Lakata Alban AUT 2:38:30 8. Kugler Andreas SUI 2:38:30 9. Genze Hannes GER 2:38:30 10. Peters Bas NL 2:38:30
dames :
1. Dahle-Flesjaa Gunn-Rita NOR 2:51:38 2. Wloszczowska Maja POL 2:53:59 3. Eiduka Ivanda LAT 2:54:03 4. Meier Maaris EST 2:55:57 5. Brandau Elisabeth GER 2:56:00 6. Turpijn Laura NL 2:57:21 7. Bigham Sally GBR 2:57:22 8. Ketonen Carina FIN 2:57:29 9. Sadlecka Magdalena POL 2:58:37 10. Kraft Ivonne GER 3:01:45
Categorie:Marathon
Wallonie Cup en de TJV competitie in Malonne
Zondag was het de finale van de Wallonie Cup en de TJV competitie in Malonne. Na een zware wedstrijd kon Mieke Deroo de tweede podiumplaats bestijgen.De dagzege ging naar Kristien Nelen Met deze tweede plaats behaalde Mieke Deroo de eindoverwinning in de Wallonia Cup. Voor Mieke worden de komende weken van groot belang. Momenteel zit zij in volle voorbereiding van het Belgische Kampioenschap Marathon. De dame van het De Trog Granville Team wil niets aan het toeval overlaten en bereidt zichdan ook tot in de puntjes voor om op 11 oktoberzo dicht mogelijk te eindigen. Sofie De Wulf stond dus voor een loodzware opdracht indien zij nog aanspraak wilde maken op de tweede plaats in het algemeen klassement. Van bij de start voelde Sofie zich sterk. Al van in de eerste ronde kon zij de derde plaats bemachtigen. Deze plaats zou zij niet meer afstaan. Op deze manier eindigde ze dus ditmaal voor Elisabeth Mottet. Hiermee behaalde Sofie De Wulf de tweede plaats in de Wallonia Cup. Met andere woorden. Één en twee voor de De Trog Granville dames in de Wallonia Cup. Ook bij de junioren werd het echt een spannende wedstrijd. Leander Bertels was heel de week ziek geweest en ging met een klein hartje naar die finale ; hij had immers in beide klassementen zijn eerste plaats verdedigen. Bertels startte sterk en reed tot half koers alleen aan de leiding maar voelde toen toch wel dat hij dit tempo niet kon aanhouden en ging op basistempo verder . Dit maakte dat eerst zijn ploegmaat Arnaux Hoyaux bij hem aansloot en hem ook ter plaatste liet. De volgende ronde werd hij ook nog bijgebeend door Pieter Jan Kindermans , doch dit tempo kon Leander wel aan. In de laatste ronde vond hij zijn krachten terug maar wilde toen niet met Pieter Jan Kindermans in het wiel naar zijn ploegmaat Arnaux rijden die dan ook verdiend de wedstrijd won. Bertels verloor nipt in de spurt van Pieter Jan Kindermans voor de tweede plaats. Deze derde plaats betekende wel dat Leander zowel de Wallonie cup als Het TJV klassement op zijn naam schreef. Leander Bertels : " Nu nog één wedstrijd voor de boeg in Winterslag de laatste Benelux wedstrijd (in dat klassement sta ik nu nog zevende) mits een goede wedstrijd zit een top vijf er nog in. Hopelijk is de ziekte volledig achter de rug zodat ik deze week goed kan trainen ,want ik mikt wel op die top vijf klassering. Mijn wens in het begin van dit seizoen was een regelmatig seizoen te maken als eerstejaars junior en ik zou dan wel zien waar ik uitkwam. Wel die regelmaat is duidelijk gelukt dank zij de goede omkadering van mijn nieuwe club de Red Bikers uit Bastogne en dan vooral mijn trainer Benoit en voorzitter Didier Hoyaux. Ik heb 5 overwinningen behaald en daar bij nog 5 maal top vijf en nog 5 maal top 10 dit geeft als eindresultaat : -Waals Kampioen geworden -Overwinnaar van de VOR competitie (wedstrijden in de Oostkantons van Belgie) -Overwinnaar van de Wallonie cup -Overwinnaar van de TJV cup En nu zondag nog een top10 zien te halen in het Benelux klassement. Ik kijk echt al uit naar het volgende seizoen want dan rijd ik nog steeds in de juniors kategorie. Tijdens de winter ga ik als voorbereiding op dat nieuwe seizoen nog de LMTB trofee rijden. Dus niet zo ver rijden en geen zo zware wedstrijden echt geschikt om niet volledig stil te vallen en om goed bezig te blijven tijdens de winter. " aldus Leander Bertels.
Bij de nieuwelingen ging de overwinning andermaal naar Pieter Geluykens, de Trek KMC biker versloeg Nicolas Metz met 3 min voorsprong; Arthur Brasseur vervolldedige het podium bij de nieuwelingen.
Bij de belofte ging de zege naar Olivier Labie , voor Jelle Brachman en Laurent Evrard.
Jorgen Flion, heeft in Champery blijkbaar veel inspiratie opgedaan, want hij ging in Malonne met de overwinning bij de elites aan de haal. Hij versloeg de Limburger Gody Jacobs ; de derde plaats ging naar Stijn Van Boxstael.
John Soenen van het Janssen Cycling Team was goed voor de zege bij de masters 1. De tweede plaats ging naar Cedric Moyen en op 3 eindigde Alex Baude.
Bij de masters 2 was André Fevrier de beste. Hij versloeg Philippe De Lie en Gabriel Nichelle.
De zege bij de dames jeugd ging naar Elise Marchal .
Annelies Derveaux , het nichtje van Steffi, ging voor de tweede plaats; en Caroline Soussigne tekende voor de derde podiumplaats.
Categorie:cross country
Winst in Wallonia Cup voor Kristien Nelen
Met Winterslag in het vooruitzicht blikt de winnares van Malonne nog even terug op haar avontuur.
" Hier gaat nog een heel verhaal aan vooraf , " zegt Kristien Nelen lees even mee :
" Normaal gezien was ik niet hier geweest , maar in de Wereldbeker Oostenrijk gestart. Echter een vergissing deed dit in het water vallen... Donderdag na't werk was ik nog gaan trainen en het was al laat toen ik via internet de planning wou raadplegen. We zouden vrijdagmorgen vertrekken. Tot ik plots zag dat er op zaterdag werd gereden ipv op zondag! Da's een probleem, dan maar zonder verkenning starten want het was 12u rijden. Toen viel mijn "frank": en de inschrijving dan?? Na wat zoekwerk vond ik dat ook: laatste inschrijving vrijdag tot 11u... Dat haal ik nooit natuurlijk! Ik ging een onrustig nachtje tegemoet. Vrijdagmorgend ben ik dan nog koortsachtig gaan rondbellen voor een oplossing. Uiteindelijk kwam die er: copie van de vergunning faxen en Rudy De Bie zou mij daar inschrijven. Maar ondertussen was het al 10u. Als we nog met de mobilhome zouden vertrekken zou het al 23u zijn eer we daar waren... Ofwel met de snellere camionet maar dan moesten we daarin slapen, zonder comfort. Ik heb dan een moeilijke beslissing moeten nemen: ik blijf thuis. Het zou onmogelijk worden om daar een goede prestatie neer te zetten. Teveel gestress. Ik had het er heel moeilijk mee. Sinds het BK had ik niet echt meer getraind, nu had ik 3 weken keihard getraind speciaal voor deze wereldbeker en de Benelux cup de week erop. De 2 laatste wedstrijden...
Zaterdag ben ik met Rob dan maar naar Malonne, bij Namen vertrokken. Ik wist dat er niet veel tegenstand zou zijn, maar ik had niet getraind om niks te doen. Na bijna een uur zoeken vonden we het parcours, de organisatie had nog geen pijlen opgehangen. Wij waren niet de enigen. Het was een plezant maar kort rondje, slechts 3km. Vrij technisch met een paar steile afdalingen, ook snelle afdalingen waarbij je alles moest dichtgooien en dan een zeer krap bochtje van 180° steil omhoog! Alle stuurmanskunst moest gebruikt worden, leuk! Het werd wel uitkijken voor de talrijke (scherpe) stenen, er hadden er al veel plat gereden.
Zondag was de sfeer ontspannen, zoals meestal op de laatste wedstrijden. Er werd gestart met 5 categorieën door elkaar, slechts 1 minuut tussen. Zelfs de Funklasse reden bij ons! Ook moesten we maar liefst 8 ronden afleggen. Wij mochten meteen bij de Masters 2 aansluiten. Ik had een matige start, kon dan toch mee vooraan de eerste bocht nemen. Daarna volgde er single-track zodat voorbijsteken moeilijk werd. Aan het eerste steile knikje met een 90° draai stonden we al te voet in de file. Op de lange klim kon ik verder opschuiven en wist dat ik 1e dame was. In een lus kon ik zien dat Mieke Deroo mijn eerste belaagster was. Ronde na ronde vergrote ik m'n voorsprong totdat ze bleef hangen op 2,5minuut. De afdalingen vereisten veel concentratie en eiste al slachtoffers. Ik had na 2 rondes wat gas terug genomen, maar wist niet goed wat doen. Berekend rijden en me dus niet leeg rijden, of blijven gaan? Eigenlijk koos ik liefst het eerste (met oog op volgende zondag) maar mentaal en fysiek ging het zo goed dat dat gewoon niet lukte. De rondes daarop werd mijn voorsprong weer groter. Uiteindelijk finishte ik 5minuten voor Mieke Deroo. Haar ploeggenote én eerstejaars-bikester Sofie Dewulf werd knap 3e. Ze leert snel bij! Beiden zijn echter Marathon-rijdsters die af en toe nog eens proeven van de XC. Ik werd 2 maal ingehaald door winnaar Olivier Labie en heb ik zelf mensen 2 tot zelfs 3x toe gedubbeld! Ik vond dat niet erg, het was een mooi parcours en dan maakt dat niks uit. Liever 3km échte MTB dan een parcours van 6km met 3km MTB .
Het podium was maar een zielige bedoening en de prijzen evenzeer. Hoewel Flanders Cup en Wallonia Cup van hetzelfde niveau zijn, is er een verschil van 17 euro in prijzengeld voor dezelfde plek! Da's jammer want de Wallonia Cup heeft véél mooiere parcours. Nu op naar de laatste uitdaging: de finale van de Benelux Cup in Winterslag. Hier staat een heel ander niveau aan de start. Ik ga voor een podiumplaats, al is het belangrijkste dat ik mijn 3e plek in het klassement verdedig." aldus de Pervélo bikester uit Essen.
Categorie:cross country
Finale van de Cityteamchallenge
Na de eerste manche in Waregem waren de renners nu welkom in het Zuidpark in Gent. Kris Henderieckx :
" Gent, tevens de locatie waar Nomadesk, onze hoofdsponsor, exact vijf jaar geleden boven de doopvont werd gehouden. Dat maakte de CTC de ideale gelegenheid om ook ons team aan de sponsors, partners en pers voor te stellen en zo konden we eindelijk alle mensen achter Nomadesk ontmoeten. Niet alleen de Vlaamse tak was er aanwezig, maar ook enkele Amerikanen en een Canadees. Enkele employees, waaronder een stevige Amerikaan, besloten zich in te schrijven voor de wedstrijd. Respect!
Bij de recreantenrace waren we dan ook goed vertegenwoordigd. Ook onze sponsor en teamleider, Peter Geldhof, reed mee en ging voor een mooie ereplaats. Even later won Kris Hertsens, onze Belgisch Kampioen, zijn reeks. Natuurlijk kon ik niet onderdoen en na een knalstart reed ik al vlug alleen aan de leiding. Ook Anja won bij de dames. De dag was nog maar half en we hadden al drie overwinningen binnen!Tussen de wedstrijden door hield onze ploeg zijn officiële voorstelling. Filip Tack, CEO van Nomadesk, kwam uitleggen wat Nomadesk allemaal te bieden heeft en wat later mocht Peter Geldhof de bikers van ons team naar voren roepen en voorstellen.
Daarna was t snel wat opwarmen en klaarmaken voor de start van de finale. Ik nam na een felle strijd de koppositie net voor Kris Janssens en al snel sloten Robby De Bock en Kris Hertsens ook aan. Tot halfweg leidde ik het viertal tot Janssens na een gewaagde inhaalbeweging naar de kop reed. Robby nam even later over en in kon mooi herstellen in hun wiel. Ik plande een aanval in de voorlaatste ronde, maar net toen kwam ik na een kort contact ten val op de trappen. Damn! Ik sprong op de bike, miste bijna de volgende bocht doordat ik gewoon te hevig was en schoot naar Robby en Kris toe. Een halve ronde later sloot ik aan en ik besloot even te wachten en aan te vallen aan de trappen. Omdat Janssens breed ging in de waterbak schoot ik binnendoor, maar hij reed me pardoes de kant in. Ik kon maar net een valpartij vermijden. Door deze rambeweging van hem kwam mijn voorderailleur scheef te staan. Aan de trappen kon ik hem wél passeren en ik lanceerde me in het wiel van Robby over de laatste hindernis, de brug. Ik kwam op de kracht langszij, maar ook Robby besloot dat ik hem maar moest rammen om er voorbij te kunnen en kwakte bruusk naar rechts. In de spurt werd ik nog gehinderd door een gedubbelde, en werd zo teleurgesteld tweede. Op zich maakte het niet veel uit hoor. Ik won bij de masters, Robby bij de beloften en Kris bij de elites, maar ik koers vooral voor de eer.
Robby gaf al snel toe dat zijn laatste kwak niet erg fair was, maar hij dacht dat Janssens in zijn wiel reed en die had hem toch wat veel gehinderd Och, ik krijg nog kansen genoeg om dit recht te zetten!" aldus een ontgoochelde Kris Henderieckx van team Nomadesk.
Categorie:cross country
Kenny Belaey pakt wereldrecord
Precies één rotatie meer dan het vorige record rond-je-as-draaien op een fiets in één minuut. Dàt is de krachttoer die trialbikelegende Kenny Belaey (26) gisteren uit zijn mouw schudde tijdens de vierde Safety Jogger Classic fietshappening! Met 35 rotaties mag onze landgenoot straks weer zijn opwachting maken in het beroemde Guinnes Book of World Records onder de titel Most 180-degree turns in one minute by trial bike
.
Hiermee verbrak The Magician niet alleen het record van de Brit Andrei Burton eerder dit jaar, hij voegde ook een feestelijke noot toe aan een uiterst geslaagde Safety Jogger Classic. Meer dan 6.000 deelnemers zakten af naar Oudenaarde om er te fietsen of mountainbiken. De opbrengst van het evenement wordt door organisatoren Kiwanis Universus Oudenaarde en Safety Jogger geschonken aan lokale sociale doelen. Kenny was met dit nieuwe record overigens niet aan zijn proefstuk toe. De Aalternaar was eerder al recordhouder in 2005 en 2006.
Reactie Kenny Belaey:
Je zou bijna denken dat ik Sergey Bubka achterna ga door het record met één rotatie te verbeteren! Zo makkelijk ging het echter niet. Meer dan 35 keer zat er gewoon niet in. Ik had flink wat coördinatieproblemen en het duizelde me zodanig dat ik bijna van de fiets tuimelde! Tellen terwijl je bezig bent is al helemaal uitgesloten. Gelukkig kreeg ik 10 seconden voor het einde signaal dat ik er nog een spurtje moest uitpersen. Voor mijn gevoel leek het wel alsof ik er nog tien bij deed. Ik ben ontzettend tevreden dat het is gelukt, voor mezelf maar ook voor het publiek dat massaal aanwezig was. De toeschouwers hebben me enorm gesteund. en dat was een geweldige boost, want dit wil ik liever niet elke dag doen!
Evolutie wereldrecord 180° rotaties
35 rotaties, KENNY BELAEY (BEL)
zondag 20 september 2009, Safety Jogger Classic (Oudenaarde-België) 34 rotaties, Andrei Burton (GBR), april 2009, TV-show World records smashed (Londen-Engeland) 31 rotaties, KENNY BELAEY (BEL), december 2006, CCTV-show (Peking-China) 26 rotaties, KENNY BELAEY (BEL), augustus 2005, TV-show Lété des records (Cabourg-Frankrijk) 19 rotaties, Marc Vinco (FRA)
Categorie:Trial
Bas Veen winnaar Holland MTB CUP 2009.
Afgelopen zondag stond de belangrijke finale om de prestieuze Holland MTB Cup op het programma. Plaats van afspraak was het Gelderse Rozendaal .Er was een schitterend parcours aangelegd op het historische Landgoed Rosendael. Het parcours ging door de bossen op de uitlopers van de Posbank. Eigenlijk was het nergens vlak, per ronde moesten ongeveer 145 hoogtemeters overwonnen worden. Lastige boomwortels en smalle singletracks maakten de wedstrijd compleet.
Het MTB-Crossride-team was hier met bijna de complete selectie aanwezig de inzet was hoog deze dag. Kopman Bas Veen bezette de leiderspositie in het 75 minutenklassement en ook Alex Kuiper had uitzicht op het erepodium. De overige renners stond allemaal ruim binnen de top50 en hadden nog de mogelijkheden te stijgen.
De kop van het peloton trok bij de start hard aan, het was Bas Veen die meteen mee kon. In het sterke deelnemersveld plaatste Jordy Luisman de ene na de andere aanval in de kopgroep. Bas wist constant de aanvallen te pareren en het tempo hoog te houden. Op dit selectieve parcours wist Bas een prachtige 2e plaats te behalen en had hiermee zijn leiderspositie behouden. Tijdens de huldiging bleek ook dat Bas die de snelste ronde had gerealiseerd en ook voor dit feit mocht hij een verdiende envelop voor in ontvangst nemen.
Alex Kuiper trok de gehele race alles uit de kast om voor het podium in aanmerking te komen. Alex had echter te maken met zeer sterke tegenstanders en kwam als 12e over de meet. Met dit mooie resultaat viel hij echter in het totaal klassement net buiten de boot (4e ).
Robin Veenstra trakteerde het team ook weer op een sterke en constante race. Hij kwam echter op een zandafdaling even zeer hard in contact met de ondergrond. Robin eindigde op een prima 30e klassering.
Robin Jonkers kwam vandaag ook verassend sterk voor de dag, hij liet zich minder snel aan de kant zetten door andere renners. Maar ook op de klimmen maakte hij een fitte indruk. Robin eindigde op een zeer nette 46e klassering.
Harold Brouwer was de eerste twee rondes vooral in strijd met zichzelf, in laatste rondes kreeg hij het tempo er weer wat in. Helaas was dat was aan de late kant, dit resulteerde in een 58e klassering.
Bernard Piest reed een van zijn betere races, na een redelijk start rukte hij steeds meer naar voren op. Bernard eindigde op een 72e klassering.
Pieter Lantermans probeerde met een rustige start vanuit het midden naar voren te rijden. Dit leek deels te lukken, helaas ging het tempo in de laatste rondes er iets uit. Dit resulteerde in een 84e klassering.
Koen Meestringa moest helaas met een lekke band het wedstrijdperk verlaten (140e).
Stagrenner Yoeri Ton eindigde op een prima 46ee klassering.
Categorie:cross country
Mountainbike in Geraardsbergen klaar voor UCI.
Sinds een klein weekje is het terug kalm op de flanken van de Muur van Geraardsbergen. De Race To victory VZW is na een klein weekje opbreken klaar voor de balans. De VZW slaagde erin een pittig en stevig parcours uit te tekenen. Een parcours dat zonder meer de naam finale waard was. Menig renners beet er zijn tanden stuk op korte maar steile hellingen en de technische afdalingen. Van veel recuperatie was er geen sprake. Al vanaf de start ging het steil bergop. De Oude steenweg te Geraardsbergen werd als start uitgekozen en zorgde meteen voor een lang uitgerekt peloton bij de eerste doortocht bij de aankomst. Een lastige passage door een stukje weiland en de beklimming van de kapelmuur maakte de start zeer intensief. Nadien ging het langs een zeer technische afdaling in de tuin van restaurant t Hemelrijck naar de beruchte patersalp met stijgingspercentage boven de 24%. Eens boven op de PatersAlp kon men even uitblazen alvorens aan de Duivelsput te beginnen in het domein van de hondenschool. Een technische afdaling dat zorgde voor spectaculaire momenten. De kleine jump beneden de afdaling wist menig renners te smaken. Beneden aan de Duivelsput die na de wedstrijd toch enkele slachtoffers op zijn conto had moesten de renners maar liefst tweemaal uit de duivelsput klimmen. Enkel het stukje asfalt achter het kasteel oudenberg gaf kan om op adem te komen. Een kort maar vinnig parcours werd het dus. Sportief deed de VZW het niet slecht met zijn team gedurende de finale van de Flanders Cup. Maar liefst vier renners stonden er op het podium tijdens de eigen organisatie. Bij de Masters14 stond Gerrit Delfosse op het hoogste trapje en wist zich zo ook te kronen tot de winnaar van het eindklassement in de Flanders Cup. De titel van Vlaams kampioen is binnen voor de Belgische kampioen Gerrit. Bij de Dames Elite kon Belgisch kampioene Kristien Nelen van het race to victory team de winnares Joyce Vanderbeken niet afhouden. Het zag er goed uit maar op het einde moest ze zich toch tevreden stellen met een tweede podiumplaats net voor teamgenote Sabine Bombaert. De renster uit Geraardsbergen was opgetogen over het leuke parcours Ik heb me vandaag geamuseerd wist ze na de aankomst.
Bij de Elite heren stond Frank Schorman aan de start. De Nederlander van het race to victory team kende een moeilijke periode na een lastige virus. Na een lange periode van medicatie wist Frank er toch een mooie tweede plaats uit de brand te slepen voor zijn team.
De Race To Victory VZW mag met een gerust gemoed terugkijken op zijn eerste mountainbike competitie wedstrijd. De organisatie was zeer goed en de renners spraken vol lof over het parcours na de wedstrijd. Afzien gelijk de beesten, nog nooit zo diep geweest
klonk het vaak net voorbij de aankomstlijn. De VZW is er klaar voor en is ook blij dat de wedstrijd is goedgekeurd als UCI wedstrijd in 2010. De parcoursbouwers hebben enkele nieuwigheden in petto. Het parcours wordt alleszins iets langer en heviger. 2010 belooft eveneens een waar spektakel te worden op de legendarische Muur van Geraardsbergen. Een datum dat elke mountainbike liefhebber alvast dient te noteren in zijn agenda, 22 augustus 2010 : UCI Geraardsbergen.
Categorie:cross country
City Team Challenge Gent
In Gent Zuid eisten vier Waaslanders de hoofdrol op. Belofte Robby De Bock die Kris Henderieckx in de spurt versloeg. Robby De Bock
"Na een intensieve intervaltraining in Winterslag op zaterdag waar ik vrij hard overkop ging, kwam ik zondag met een stijve dij en stijve bovenarm aan de start in de tweede manche van de cityteamchallenge in Gent, ditmaal in het Zuidpark. In de TEAMchallenge haalde het wmtb-team Smette-Donser al meteen zilver. Nu Jurgen De Clercq en ik nog..
Eerst moesten we een selectiewedstrijdje doen, de eerste vijf kwamen rechstreeks in de grote finale terecht. Ik startte meteen als tweede in het wiel van Kris Henderieckx. Ik kon het tempo aan, al diende ik in de bochten wel wat risico te nemen. Iets waar ik geen zin in had, vermits dit in Waregem enkele keren erg fout afliep met wat kneuzingen tot gevolg. Ik liet me dus inlopen door een achtervolgend duo. Ik finishte zonder verder risico te nemen op een derde plaats, goed voor een finaleticket. Jurgen mistelde zich en diende een tweede selectiewedstrijdje te doen. Uiteraard kon ook hij zich vlot plaasten voor de finale.
Net als in Waregem begon ook deze met een valse start. Kris was een seconde te snel weg en speelde dus haas voor wie wél op de 'go' wachtte.. Krissen Janssens en Hertsens konden aansluiten, ik hing aan de rekker. Janssens nam redelijk wat risico in z'n strijd voor de koppositie en ook ik kwam even in het nauw. Enkele rondjes (van een kleine km) later sloot ik aan bij het trio en schoof op naar plaats drie. Halfkoers ging ik nog een Kris voorbij en 200m verder, waar we op trappen moesten lopen, had ik een snellere move in de benen en kwam dus op kop te liggen. Tijd voor een simpel maar effectief plan; rustigaan in de bochten waar men mij toch niet kon passeren, en een viertal keer per ronde maximaal optrekken om de koppositie te behouden.
Ik hoorde ergens een valpartij achter mij dus de strijd om zilver was bits. De laatste ronde waande ik me zegezeker al kwam bij het afrijden van het laatste brugje Henderieckx nog bijna binnendoor. Of in de remmen en hopen dat ik de buitenbocht dan nog zou halen en met zilver als gevolg, of de weg lichtjes versperren, de keuze was snel gemaakt vermits ik al genoeg duwwerk had gezien bij de anderen. De sprint werd door een gedubbelde geen echte sprint, dus finishte ik met een vreugdekreet als eerste algemeen ! Ik werd uiteraard ook eerste belofte en achter mij finishten krissen Henderieckx, Janssens en Hertsens respectievelijk als winnaars in hun categorie (M1, elite, M2). Ook Jurgen De Clerq behaalde nog een mooie derde plaats tussen alle masters!
Voor het tweede weekend op rij is Waaslandmountainbiketeam blijkbaar het meest succesvolle team in het kleine mtb-wereldje. " aldus Robby De Bock.
uitslag : 1. Robby De Bock 2. Kris Henderieckx 3. Kris Janssens 4. Kris Herstens 5. Steven De Roeck
Mathias Smet en Dens De Ridder stonden ook aan de start van de CTC. In de recreatieve wedstrijd voor duo's. Na de 4h race in Lokeren kregen ze de smaak van veel draaien en keren echt te pakken . " Probleem voor de start, ik had deze week mijn Merida fiets verkocht, waardoor ik noodgedwongen mijn pa zijn fiets moest aanslagen! een scott van 13kg met een vork die vastzat. Vlug even vorkje verstoken, maar deze had een andere ring waardoor ik 15min voor de start, terug de andere vork heb ingestoken! Snel een rondje gereden, en naar de start, véél te laat natuurlijk, waardoor ik op rij 3 moet starten! zeker 25 bikers voor me. In de startbox had ik al uitdrukkelijk vermeld tegen de bikers rond me dat ik in de eerste bocht even iedereen ging voorbijrijden... zo gezegd, zo gedaan! Bij de start kan ik matig vertrekken waardoor zeker 25 renners voor me aan de eerste bocht zijn, ik ga uiterst rechts kort tegen een boom en doe de deur dicht voor alle andere bikers, in het tumult raak ik met mijn brede stuur een andere biker (met stuur), hij is iets minder handig en komt dwars over de weg te staan. Jammer, maar dit is nu eenmaal een CTC ! Ik kom op een 6de plaats te liggen en kan vlot op 1 ronde opschuiven naar plaats 2... het parcours is echt mijn ding!!!!!!!! Ik kom nog dichter op plaats 1, maar na 4 rondjes laat ik me wisselen door Dens! Dens fiets nog niet zo lang, maar kracht in de benen is er wel! na een paar rondjes komt er terug een wissel en ik sta terug op achtervolgen, wederom rij ik terug naar plaats 2, maar de overwinning is niet meer in bereik, de vogel is gaan vliegen (of gaan rijden beter gezegd) We wisselen nog een paar keer en Dens De Ridder gaat op stap in de laatste 3 minuten, ZEER tevreden rijdt hij ons naar een tweede plaats! " aldus Mathias Smet, teamgenoot van Robby De Bock.
De Zwitser Buchli Lukas won de marathon in St Wendel . Over 108 km klopte hij zijn landgenoot Urs Huber en de Italiaan Mike Felderer. De 7 de plaats was voor de Belg Kevin Van hoovels van het MTB Langdorp team. De Limburger Kristof Houben was in St Wendel goed voor de 14 de plaats. Frans Claes eindigde als 18 de. Kris Willemsens en Gery Werckx waren goed voor de plaatsen 23 & 24. Voor Willemsens van MTB Langdorp leverde zijn 23 plaats algemeen , de 3 plaats op bij de masters 1. Peter Paelinck werd tweede bij de masters 2. Rudi Geentjens, afgelopen zondag nog toeschouwer in Champery, ging met de overwinning bij de masters 3 aan de haal. Bij de dames was Kim Saenen uit Diest de beste in haar reeks.
Categorie:Marathon
Tracy Moseley wint downhill
Het was uitkijken naar de wereldkampioene van Canberra Emmiline Ragot. De Franse kende echter pech, viel en kwam niet in aamerking voor een podiumplaats. De grote favorieten waren dus de Britse Tracy Moseley , de Franse Pugin en haar landgenote Sabrina Jonnier. Floriane Pugin was de snelste in de kwalificaties en maakte de meeste aanspraak op de dagzege in Schladming. De Franse Sabrina Jonnier stond aan de leiding van de World Cup en aasde natuurlijk op de overwinning. De snelste van de dames was niemand minder dan de Britse Trek biksester Tracy Moseley. Ze haalde het in een spannende finale van Floriane Pugin en Celine Gros. Sabrina Jonnier werd pas vierde.
Pugin : " Ik maakte een foutje in het bos , zonder dat had ik misschien gewonnen. Maar ik ben zeker tevreden met mijn tweede plaats." aldus Floriane Pugin onmiddelijk na afloop.
uitslag dames :
1 Tracy Moseley (GBr) Trek World Racing
2 Floriane Pugin (Fra) Iron Horse-Kenda-Playbiker
3 Céline Gros (Fra) Morzine-Avoriaz 74
4 Sabrina Jonnier (Fra) Team Maxxis-Rocky Mountain Bicycles
5 Mio Suemasa (Jpn) funnyfancy.jp
6 Petra Bernhard (Aut) Ancillotti Doganaccia Racing Team
Ongeveer 18O heren aan de start voor de finale van de World Cup bij de elites en beloften. Best geplaatste Belg in Oostenrijk is de Saeco biker Bjorn Brems met nummer 80 . Als eerste staat Julien Absalon geklasseerd; de Zuid Afrikaan Burry Stander volgt op de tweede plaats in de ranking.
Om half drie ging de wedstrijd van start voor 6 rondes onder een stralende hemel. Roel Paulissen nam meteen initatief en nam de leiding van het peloton. 8 leiders dienden zich na één ronde aan met Naf, Absalon, Hermida, Stander Burry, wereldkampioen Schurter, Roel Paulissen en Fluckiger. Onze landgenoot Bjorn Brems zat rond de 60 ste plaats; Tim Wijnants, Seba Carabin en Nicolas Vermeulen zaten samen zowat rond de 80 ste stek. De Nederlander Rudi Van Houts voelde zich niet goed en stapte vrij vroeg uit de wedstrijd .
Na de tweede ronde reed Julien Absalon aan de leiding en had enkele meters op het duo Hermida & de jonge Zwitser Mathias Fluckiger. De vierde plaats was voor de Fransman Alexis Vuillermoz , daarna volgden Roel Paulissen, Nino Schurter, Ralph Naf en Wolfram Kurschat. Florian Vogel reed in 14 de stelling en Christoph Sauser zat op 15; de 27 stek was voor de Nederlander Rudi Van Houts terwijl zijn landgenoot Jelmer Pietersma opgerukt was van de 52 naar de 47 ste plaats. Bjorn Brems wist ook enkele plaatsen goed te maken en reed op de 55 ste plaats met Henk Jaap Moorlag in zijn kielzog. Onze landgenoot Tim Wijnants maakte in de finishzone een slippertje maar vervolgde zijn pad op de 65 ste plaats. Carabin en Vermeulen reden op 72 & 73. Absalon behield de kop, maar José Antonio Hermida kwam sterk opzetten. De Spanjaard naderde met rasse schreden op de Olympische kampioen. De derde plaats was voor Mathias Fluckiger, gevolgd door Ruben Ruzafa, Vuillermoz en Paulissen en Nino Schurter. Lukas Fluckiger zat intussen als 8 ste en de Duitser Wolfram Kurschat op 9. Jelmer Pietersma rukte op naar de 40ste plaats.
In het begin van de vierde ronde nam Hermida de leiding over en kwam Matthias : de jongste Fluckiger op twee; Absalon werd naar de derde plaats verwezen. Hermida kreeg vleugels terwijl Juju alles in het werk stelde om de schade te beperken. Fluckiger bleef op de derde plaats, Ruzafa op vier, Nino Schuter vormde een duo met Vuillermoz en Roel Paulissen zat in 7 de stelling. Stander Burry was gezakt naar de 24 ste plaats; Jelmer Pietersma zette zijn opmars verder en zat dan op 34. Henk Jaap Moorlag lag op 49 en Sebastien Carabin kreeg de top50 in zicht. In de voorlaatste ronde legde de jongste Fluckiger de Fransman Absalon het vuur aan de schenen. Fluckiger ging over de Olympische kampioen en nestelde zich achter Hermida op de tweede plaats. Absalon reed plat. Nino Schurter reed zich naar de 3 de plaats, Vuillermoz op vier en Roel Paulissen volgde op 6. De Duitser Moritz Milatz zat op de 10 de stek. Bjorn Brems wist de 37 ste plaats in te nemen en Pietersma volgde in 39 ste stelling. Lingier Versluys biker Carabin ging naar de 46 plaats en Henk Jaap Moorlag zat als 50 ste. De 59 ste plaats in de laatste ronde was voor de Belg Nicolas Vermeulen. De Limburger Tim Wijnants passeerde als 63 ste. De dagzege en de tweede plaats in de World Cup zijn een feit voor Hermida. Na Zuid Afrika is dit de tweede overwinning voor de Spanjaard. Hij wipt met deze overwinning over Stander Burry. Zijn landgenoot Ruben Ruzafa legde mooi beslag op de tweede plaats en de derde plaats was voor de Zwitser Mathias Fluckiger. Bjorn Brems eindigde als 38 ste, Jelmer Pietersma als 39 ste, Seba Carabin finishte op een mooie 42 ste plaats. Henk Jaap Moorlag was goed voor de 53 ste plaats, Nicolas Vermeulen finishte als 58 ste; op 66 kwam Tim Wijnants en Ludovic Mottet kwam als 73 ste over de meet in Schladming. Saeco biker Rob Vangenechten eindigde als 92 ste, Marco Minnaar als 96 ste en Jonas De Backer werd 130 ste. De overwinning bij de beloften ging vanzelfsprekend naar Mathias Fluckiger voor Alexis Vuillermoz en Stander Burry.
uitslag heren :
1 José Antonio Hermida Ramos (Esp) Multivan Merida Biking Team
1:40:42
2 Ruben Ruzafa Cueto (Esp) Orbea
op 0:30
3 Mathias Flückiger * (Sui) Trek World Racing
1:26
4 Nino Schurter (Sui) Scott-Swisspower MTB-Racing
1:52
5 Alexis Vuillermoz * (Fra) Lapierre International
1:58
6 Jean-Christophe Peraud (Fra) Massi
2:25
7 Roel Paulissen (Bel) Cannondale Factory Racing
2:29
8 Sergio Mantecon Gutierrez (Esp) Cemelorca-Trek-Lorca Taller Del Tiemp O
2:41
9 Moritz Milatz (Ger) Multivan Merida Biking Team
3:15
10 Wolfram Kurschat (Ger) Topeak Ergon Racing Team
3:26
11 Cédric Ravanel (Fra) Lapierre International
3:51
12 Christoph Sauser (Sui) Specialized Factory Racing
4:04
13 Lukas Flückiger (Sui) Trek World Racing
4:05
14 Inaki Lejarreta Errasti (Esp) Orbea
4:06
15 Burry Stander * (RSA) Specialized Factory Racing
4:23
16 Guillaume Vinit * (Fra) Team Scott Valloire Galibier
4:28
17 Carlos Coloma Nicolas (Esp) MSC Bikes
4:36
18 Fabian Giger * (Sui) SKS M.I.G. Team
5:10
19 Oliver Beckingsale (GBr) Giant Mountain Bike Team Gmt
5:16
20 Jochen Kass (Ger) Multivan Merida Biking Team
5:31
Categorie:World Cup
Sam Hill knap DHwinnaar
Slechts 2 Belgen wisten zich te kwalifiseren voor de finale van de World Cup in Schladming: Nico Vink en Bertrand Gilles uit Vielsalm. De Brit Gee Atherton reed een teleurstellende tijd en finishte pas als 13 de. Wereldkampioen Steve Peat had ook niet zijn beste dag en werd pas 7 de. 'Peaty' werd op luid applaus onthaald en reed na zijn aankomst onmiddellijk zijn vrouw en zoontje begroeten. De Australier Samuel Hill maakte zijn favorietenrol waar en klopte de Nieuw Zeelander Sam Blenkinsop, de Zuid Afrikaan Greg Minnaar moest vrede nemen met de 3 de plaats.
Nico Vink eindigde als 44 ste: " Goed maar niet goed genoeg! " zei Vink bij zijn aankomst beneden." Ik heb teveel geremd, ik ben proper naar beneden gekomen, maar niet snel genoeg." Betrand Gilles werd 77 ste : " Het is de eerste keer dat ik hier rijd. Ik ben twee keer gevallen, vandaar mijn slechte tijd."
Sam Hill werd overwinnaar in de eindstand van de Word Cup 2009 voor Greg Minnaar en Steve Peat.
uitslag heren:
1 Samuel Hill (Aus) Monster Energy / Specialized / Mad Cat
2 Samuel Blenkinsop (NZl) Yeti Fox Shox Factory Race Team
3 Greg Minnaar (RSA) Santa Cruz Syndicate
4 Aaron Gwin (USA) Yeti Fox Shox Factory Race Team
9 Luke Strobel (USA) Team Maxxis-Rocky Mountain Bicycles
10 Mickael Pascal (Fra) Msc Bikes
11 Nick Beer (Sui) Scott 11
12 Markus Pekoll (Aut) Solid Aclass Factory Team
13 Gee Atherton (GBr) Animal Commencal
14 Marc Beaumont (GBr) Gt Bicycles
15 Mitchell Delfs (Aus) Kenda Morewood
Categorie:World Cup
19-09-2009
Jared Graves regeert de 4X
De Australische wereldkampioen Jared Graves was in Schladming de beste fourcrosser over heel de lijn. De Spanjaard Alvarez De Lara werd in de 1/8 finale uitgeschakeld door een val. Ook de Nederlander Jurg Meijer kwam ten val in de kwart finale. Jared Graves won de finale van de World Cup en schreef tevens de wereldbeker 2009 op zijn naam. uitslag 1/4 finale - 1) Fischbach Johannes 2) Filip Polc - 1) Joost Wichman 2) Scott Beaumont - 1) Jared Graves 2) Dan Atherton - 1) Romain Saladini 2) Guido Tschugg
uitslag1/2 finales : -1) Fischbach Johannes 2) Joost Wihman -1) Jared Graves 2) Romain Saladini
finale : 1) Jared Graves (Austr) 2) Romain Saladini (Fr) 3) Johannes Fischbach (Duits) 4) Joost Wichman ( Ned)
kleine finale : 5) Dan Atherthon 6) Guido Tschugg 7) Filip Polc 8) Scott Beamont
Categorie:World Cup
Anneke Beerten wint World Cup four cross
De Nederlandse Anneke Beeerten zag het wel zitten in Schladming. Enkel van de Amerikaanse Kintner had ze wat schrik. Jill Kintner kwam in de kwart finale ten val en werd met pijn in de borst uitgeschakeld. De Amerikaanse vertrok op kop maar viel in de eerste bocht. Voor Anneke Beerten kon het niet op. Ze won de finale in Schladming en schreef de eindstand achter haar naam. De Oostenrijkse Anita Molcik legde beslag op de tweede plaats ; de Britse Katy Curd werd derde , nadat de Franse Emmeline Ragot in de halve finale werd gediscualificeerd.
