15-16 maart : Dinant

22-23 maart : Thieusies 

19-20 april :   Bastogne 

26-27 april : Cuesmes

6-7 september : Eupen

In  Bensheim heeft  Elisabeth Brandau de 7 de manche van de Duitse cyclocross competitie gewonnen.

Het was nochtans Hanka Kupfernagel  die in de beginfase het heft stevig  in handen nam. De 39 jarige Kupfernagel kwam echter in de derde ronde ten val en moest  Brandau laten rijden. Bra,dzu gaf de leiding niet meer ad en  in 42 min 32 won ze het met 22 sec voor  Kupfernagel ; met meer dan 1 minuut achterstand werd Lias Heckmann  derde.

Met haar zege van zaterdag in Queidersbach toonde de 27 jarige Elisabeth Brandau ook in het veldrijden haar kwaliteiten en boekte  in Bensheim haar vierde overwinning in de Duitse reeks.

Bij de heren won Ole  Quast.

" Onze voedingspartner FIRST CLASS NUTRITION schenkt 1 euro per 10 gefilmde push-ups aan de slachtoffers van Haiyan. 

Vincent Van de Perre ging de uitdaging aan en verzamelde 'likes' op zijn Facebookpagina.

Vincent deed 450 push-ups en verzamelde dus 45 euro voor de slachtoffers van de tyfoon. 

Als team willen we ook een duit in het zakje doen en stort het Granville 650B Factory Team ook nog eens 45 euro aan Haiyan 21-21." zegt de teammanager.

" Ik had gehoord van de actie van First Class Nutrition voor de slachtoffers van de orkaan Haiyan op de Filipijnen. Voor elke 10 push-ups geven zij 1 euro." zegt de 16 jarige Granville biker uit Klein Ravels.

"Hier wou ik zeker mijn steentje aan bijdragen.  Op Facebook maakte ik een pagina en voor elke ‘like’ wou ik een push-up doen.

Vrijdagavond begon ik met mijn pushups.  Ik had er toen al 250 gedaan.  Maar dat vond ik niet genoeg en dus deed ik zaterdag er ook nog eens 200. Ik heb dus 450 push-ups gedaan.  Dat is goed voor 45 euro.   Ik heb afgezien, maar die mensen op de Filipijnen zullen nog maanden afzien. Dus ik had het er zeker voor over om die mensen te steunen.

Hierbij wil ik First Class Nutrition bedanken omdat zij de mensen in de Filipijnen steunen.  Ik vind het super dat onze voedingspartners zoveel medeleven hebben met andere mensen.   Respect!" besluit Vincent Van de Perre.

De 9 de manche van de  Fietssportief.nl Cup in  Meijel( Ned)  was een kolfje naar de hand van de Nederlander Edwin Arts.

Op de prachtige en vooral technische omloop met vele korte bochten vaak gevolgd door een kleine steile klim of afdaling ging hij Leon Crienen vooraf. Bas Peters vervolledigde het podium.

Genkenaar Fabio Porco (Fuji Medista) wist  beslag te leggen op de vierde plaats en  behoudt daarmee zijn tweede plaats in de rangschikking, die aangevoerd wordt door Leon Crienen. 

Erwin Arts blijft derde in de stand. 

In  Bend, Oregon  werd de Deschutes Brewery Cup verreden, de laatste manche van de Noord Amerikaanse cyclocross competitie.

In winterse omstandigheden nam Geoff Kabush (Scott-3Rox Racing) de snelste start . Na 3 ronden vond Tim Johnson  de aansluiting bij de Canadese kampioen. Johnson trok ten aanval en wist zijn voorsprong tot 20 sec uit te bouwen. James Driscoll vervolledigde het podium; onze landgenoot Ben Berden moest in de C1 wedstrijd vrede nemen met de 8 ste stek.

Bij de vrouwen spande Katerina Nash( Luna Pro) andermaal de kroon en ging Crystal Anthony en Elle Anderson vooraf.

top 10

1 Tim Johnson 1:01:57

2 Geoff Kabush (CAN)  +0:00:20

3 James Driscoll+0:00:31

4 Jeremy Powers + 0:00:40

5 Ryan Trebon + 0:00:54

6 Yannick Eckmann + 0:01:15

7 Allen Krughoff +0:01:27

8 Ben Berden (Bel) + 0:02:13

9 Danny Summerhill +0:02:27

10 Troy Wells + 0:02:36

Dames :

1 Katerina Nash (TSJ ) 0:38:40

2 Crystal Anthony + 0:00:25

3 Elle Anderson +0:00:30

4 Rachel Lloyd +0:00:40

14 december  Namen

De overall zege was voor de jonge Jens Beckmans die na 1u04:48 wedstrijd Frederik Decaesteker (Ednine)  en Timothy Dupont te snel af was.

Met zijn vierde plaats werd  Beachbiker Bjorn Rondelez 3 de bij de elite heren na Decaesteker en Dupont.

Een sterke Maarten Himpens verloor door pech de leiderspositie, zodoende kon  de 17 jarige Berckmans na wat tumult met gedubbelden  in de laatste zandstrook, het laken na zich toe trekken.  Door gedubbelde renners moest Decaesteker te vroeg van de fiets;  Berckmans  kon er echter op blijven , verschalkte de grote kleppers en reed zodoende naar zijn eerste zege. 

Bij de juniores werd Jens Berckmans op het podium geflankeerd door Robin Delaere en Yenzy Anthuenis (Dare2Be).  

Ondanks de mooie zege van zoon Jens was er bezorgdheid in het Berckmans kamp. 

Nico Berckmans  ( Fuji Medista) bezeerde bij een val op een golfbreker  zijn hand.  Toch legde Chico ondanks zijn val nog beslag op de 5 de plaats algemeen.

" Een botje tussen  pols en pink gebroken , luidde het verdict en een operatie is niet uitgesloten.  Voorlopig is het gips en zeker enkele weken op nonactief. Maandag maken ze nieuwe foto's  en dan wordt beslist of ze gaan opereren." zegt teammanager Jos Lecok.

Pauline Delhaye won  het in 1:20:36.157 bij de vrouwen voor Grace Verbeke en Sofie De Wulf.

Gisteren stond de 7 de manche van de Zeeuwse MTB competitie op het programma. 

In Kruiningen  pakte Belgisch kampioen Danny Sleeckx  opnieuw de zege in de A reeks.

De biker van Be Fast Cycling team ging  de Nederlanders Matthijs Eversdijk en Edzard van Ewijk vooraf.

In  de B-categorie zegevierde Kees Reijnhout  voor onze landgenoot Franky Taelman (Lobster MTB Racing Team )  uit Zelzate en Jean Paul Reunis.

Birgit Lavrijssen was de beste dame in Kruiningen.

De zware Noordwijk -IJmuiden – Noordwijk  werd gewonnen de Ramses Bekkenk ( Koga) .

Een groep van een man of 15 kreeg vorm  en raasde  met snelheden die constant tussen de 45 en 50km/h lagen richting IJmuide.Het regende ontsnappingen , maar bij het keerpunt was de groep nog bij elkaar.

top 10

Juist op zijn 33 ste verjaardag heeft de Fransman Francis Mourey  de C2 veldrit in het Italiaanse Faè di Oderzo gewonnen.  De Franse kampioen ging de Italianen Enrico Franzoi en  Mirko Tabacchi met 40 sec vooraf. Voor Mourey was het zijn 7 de overwinning in het winterseizoen.

Na een mindere dag gisteren in Veneto kon Eva Lechner opnieuw overtuigen. De Italiaanse kampioene haalde het voor Alice Arzuffi  en Nicoletta Bresciani .

top 10

PECH BLIJFT KRISTIEN NELEN ACHTERVOLGEN

"Zaterdag nam ik bij wijze van training nog eens deel aan een cross. Ik ken dit parcours nog van het BK van 2 jaar (?) terug, best leuk.

Ik had slechte benen en probeerde dan maar zoveel mogelijk op het parcours te rijden in de hoop dat ik het eruit zou fietsen. Helaas verbeterde dat gevoel niet." verduidelijk de dame uit Essen.

"Aan de start merk ik dat ik plat sta achteraan, geen tijd meer en  verzorger Rob staat al in de post... Ondanks dat had ik eens een goeie start: meteen goed weg en ik kon opschuiven! Echter op het einde van het asfalt begon mijn wiel te slingeren, ik verloor wat plaatsen. In het speeltuintje werd ik opgehouden doordat iemand met haar stuur achter een paaltje in een haakse bocht bleef hangen. Ik zie er een deel voorbijgaan aan de buitenkant. Ik rij wat ik kan maar ik zit echt op de velg, ik hang nu helemaal laatste. Eindelijk, de materiaalpost! Een goeie wissel door Rob en ik kon beginnen aan de inhaalrace, nu al wetende dat ik waarschijnlijk de laatste ronde eruit zal moeten...

Ik voel meteen het grote verschil tussen mijn vertrouwde Lapierre en de 2e hands gele fiets die een pak zwaarder is en gewone bandjes heeft. Ik had hier ook nog niet op gereden sinds vorig jaar... Maar soit, ik kon tenminste verder. Al vrij snel had ik iemand te pakken: erop en erover. Op de dijk merk ik nog meer het verschil tussen tubes en bandjes: ik werd een beetje door elkaar geschud en dat deed geen deugd aan mijn nek. Hopla ik kon weer aansluiten en kom wat onder de mensen, weer kan ik er een paar voorbijgaan.

Ik zag Anja Geldhof rijden en had de indruk er zo naartoe te kunnen maar dat sloeg toch tegen. De beentjes draaiden vierkant.

Ik maakte de fout om steeds te proberen door die ene langere zandstrook aan de post te rijden. In de verkenning lukte dit en ik was daar zo trots op dat het persé nog eens moest lukken!  Daardoor verloor ik wel telkens weer mijn voorsprong, een domme zet dus.

Ergens in het zand bots ik op mijn voorganger die zich vastrijd, mijn voorwiel zit vast. Ik moet even stoppen om de rem te verstellen en moet weer terug achtervolgen.

Het laatste stuk gaat een Engelse mij nog voorbij, ik wist dat "ze" voor de balkjes stonden om je eruit te nemen dus ik geef nog even het volle pond. Ik voel dat er achter mij iemand komt en als ze langszij komt doe ik de deur dicht. Vorige wedstrijd werd ik telkens in de kant gereden toen ik iemand voorbij wou, ik dacht nu eens slimmer en steviger te zijn. Me niet laten doen. Als ik haar voorbij laat in de bocht zie ik dat het de winnende dame is...Compton. Ik voel me slecht, schuldig. Dit had ik niet gewild!" bekende Nelen.

" Achteraf bleek dit dan ook nog eens op TV te zijn geweest, het kon niet erger. Ik heb mijn excuses aangeboden en  heb er gewoon de hele nacht van wakker gelegen!

Ik werd nog 30 ste, dus een 7-tal rensters ingehaald. Lijkt niet veel maar ik heb toch het gevoel dat ik deed wat nog haalbaar was."

Aan de Scheldecross hield Githa Michiels nooit een goed gevoel over.Vorig jaar was het  Scheldecross/ Overijse weekend immers het dieptepunt uit haar veldrit campagne.

" De Scheldecross is één van de wedstrijden waar ik nog nooit een goed gevoel aan overhield." verduidelijk Githa Michiels.

"Met een bang hartje zakte ik dus af naar Antwerpen , de voorbije week kampte ik daarbij ook met een knieblessure. Snelle wedstrijden zijn al jaren het zwarte beest voor me , het was dus wat afwachten hoe de wedstrijd zou verlopen.

Ik verkoos ondanks enkele natte stukjes in de omloop toch te starten met mijn Michelin Jet banden , specifiek voor snelle zanderige omlopen.

De start verliep vrij goed tegenover de vorige wedstrijden , ik dook rond de 10 de plaats het veld in en kon me al snel op kop nestelen van het eerste achtervolgende groepje. In het wiel rijden is niet echt mijn specialiteit , ik koos voor het nodige weerwerk op kop van een omvangrijk groepje dames dat ik stilaan kon uitdunnen. Ik kon een mooi tempo rijden , explosieve versnellingen plaatsen zat er niet in. Half wedstrijd begon ik de inspanningen van het kopwerk te voelen en werd ik voorbijgereden. Ik kon de aansluiting niet maken en moest verder met nog twee dames in mijn wiel. Met nog twee ronden te gaan voelde ik me weer wat beter en kon ik wegrijden van de andere dames zodat ik alleen als zesde over de finish kon rijden.

Ondanks dat ik geen super gevoel had ben ik toch tevreden , ik kon de wedstrijd uitrijden zonder kniepijn , mijn bandenkeuze was goed deze keer en ik kon een 6 de plaats behalen op een snelle omloop tussen al deze toppers uit het veldrijden.

Mijn volgende veldrit is de volgende manche in de Bpost bank trofee te Essen." verklaart de Belgische MTB kampioene uit Geel.

Gisterenavond was er in Prinsengoed te Aalter de prijsuitreiking van de Belgische beker Trial 2013. Het moment van het jaar waar de Belgische trialisten rond de tafel verzamelen voor een gezellige avond in plaats van tegen elkaar te strijden in de zones. Het was Kenny Belaey die de presentatie van de resultaten deed bijgestaan door Ronny Belaey. 

Ook de Sint was van de partij op deze geslaagde avond. 

PODIA :

1: Delaere Nicolas 2: Haubrechts Romain 3: Sluse Rémi 

Poussin: 

1: Mattart Luka 2: Van Dael Daan 3: Sintzen Maurine 

Benjamin: 

1: Phlilipin Hobie 2: Lecloirec Tom 3: Coulée Tim 

Minime: 

1: Maniet Romain 2: Darimont Loris 3: Gonzales Geoffroy 

Cadet: 

1: Léonard Romain 2: Maréchal Bill 3: Gonzalez Lucas 

1: Grommerch Bastien 2: Dubois Damon 3: Dejace Clement 

1: Massart Nicolas 2: Vanden Bergh Iciar 3: Thomas Pierre-Charles 

Women Elite: 

1: Devahive Perrine 2: Coen Charlotte 3: Defraitteur Aurore 

In België zijn er steeds minder mountainbikewedstrijden. Renners en organisatoren zijn om verschillende redenen niet meer tevreden. Een paar gepassioneerde mountainbikeliefhebbers hun hart bloedt bij deze ontwikkelingen. Daarom hebben ze de kerngroep met de werktitel ‘SOS MTB’ opgericht.

‘Het is de bedoeling om via werkgroepen de problematiek aan te kaarten. Zo willen we aparte werkgroepen  enkel voor renners, organisatoren, teams, trainers, supporters, pers,… Naargelang de interesse zullen  we werkgroepen samenstellen. Vanuit die werkgroep wordt iemand afgevaardigd naar de kerngroep. De kerngroep gaat dan voorstellen uitwerken en vergaderen met de KBWB, Wielerbond Vlaanderen en haar Waalse vleugel, de FCWB,’vertelt initiatiefnemer Peter Vuylsteke. 

SOS MTB hoopt op begrip bij de wielerbonden en op een positieve, constructieve samenwerking. ‘Iedereen die een hart heeft voor mountainbike  is welkom. We gaan discussies niet uit de weg,’aldus nog Vuylsteke. 

De mountainbikemedia zullen geregeld een poll organiseren waaraan iedereen kan aan deelnemen en zijn mening ventileren.  Ook dit wordt meegenomen naar de kerngroep. 

Voor meer info en kandidatuurstelling voor de werkgroepen, kan je terecht bij Peter Vuylsteke, gsm: 0474/468318 of per e-mail: vuylsteke.p@gmail.com.

- De 22 jarige  Duitser Martin Gluth (U23) wisselt naar verluidt  van Lexware Rothaus naar het EBE Racing team van Elisabeth Brandau.

We wensen hem langs deze weg van harte proficiat !

De Hageland Mountainbike School is op zaterdag 9 november voor de vierde keer van start gegaan en de deelnemersaantallen blijven maar stijgen. Zeker en vast een mooi bewijs van een goede aanpak en inhoudelijk tof en leerrijk MTB-onderricht. “Het project slaagt door de inzet van onze vrijwillige maar vakkundige lesgevers”, zegt initiatiefnemer en oprichter Maarten Gybels.

Kinderen uit de streek die wilden gaan mountainbiken, werden vroeger een beetje aan hun lot overgelaten. Die situatie heeft een bocht genomen van 180 graden, met dank aan Maarten Gybels. De MTB-addict uit Herselt wilde dolgraag iets doen om jonge kinderen op een verantwoorde en goed gestructureerde manier zijn passie voor het mountainbiken over te dragen. “Ik richtte vier jaar geleden de Hageland Mountainbike Scho nood was aan professionele en vakkundige trainingen voor kinderen”, zegt Maarten. “Maar het mocht er allemaal niet te serieus aan toegaan, want plezier staat toch wel voorop.

Het doel was een concept uit te werken van informele trainingen  voor en door mountainbikers om kinderen onze sport praktisch aan te leren. Voordien werden de mountainbikeopleidingen gegeven door fietsliefhebbers die hun sporen in andere wielerdisciplines hadden verdiend. Maar een slager krijgt zijn opleiding ook niet in een bakkerij, dus dachten wij dat deze aanpak beter kon.” Wie denkt dat het woordje ‘school’ letterlijk wordt genomen, slaat de bal mis. “De trainingen zijn zodanig opgebouwd dat kinderen in een ongedwongen sfeer hun eigen grenzen kunnen verleggen, mét respect voor elkaars persoonlijkheid en elkaars niveau. Het maakt voor ons helemaal niet uit of je nu competitief bent ingesteld of liever recreatief wil mountainbiken. Iedereen is welkom! De enige voorwaarde is trouwens dat je plezier hebt in wat je doet.”

Elk project heeft enkele jaren nodig om te groeien en dat is voor de Hageland Mountainbike School van Maarten Gybels niet anders. “Samen met enkele vrijwilligers zijn we onze eerste reeks winterlessen in 2010 gestart met veertig kinderen tussen zes en veertien jaar. De idee om mountainbikescholen op te richten bestond in Wallonië al jaren, maar in Vlaanderen was er op dat moment enkel eentje actief in Oost-Vlaanderen. Ik gaf samen met André Coppers – de MTB-verantwoordelijke binnen Wielerbond Vlaanderen – zelf al een paar jaar trainingen. Toen André aangaf dat hij niet langer tijd meer kon vrijmaken om trainingen te geven, ben ik resoluut voor de oprichting van de Hageland Mountainbike School gegaan.”

Een duidelijke visie zorgde er voor dat het project meteen succes kende. “De ultieme betrachting van onze school was en is nog steeds om kinderen vooral het plezier te laten ontdekken van de mountainbikesport. Het mooie is dat je hen stelselmatig ziet doorgroeien naar een hoger niveau op verschillende vlakken. Ze krijgen hun fiets rijtechnisch steeds beter onder controle en leren respect krijgen voor hun medemountainbikers, maar ook voor hun materiaal, de natuur en andere gebruikers van bos en veld.”

Omdat stilstaan achteruitgaan is, streeft ook de HMS naar een steeds uitgebreider en completer aanbod. “Naast de winterlessen bieden we ook mountainbikekampen aan in de Paas- en zomervakantie”, duidt Maarten. “Nieuw is dat we dit jaar infosessies aanbieden voor ouders met als thema’s gezonde voeding, verkeersveiligheid en coaching van het kind als sporter. Door als organisatie stappen vooruit te zetten, worden we ook steeds populairder. De perfecte spiegel daarvoor is uiteraard het jaarlijkse aantal inschrijvingen. Dat gaat crescendo met onze uitbreidingen, een positieve evolutie dus. Veertig deelnemers bij ons debuutseizoen was zeker een eerste bescheiden succesje. Het jaar nadien kwamen er al vijftig kinderen wekelijks naar de lessen en vorige winter zaten we al aan vijfenzestig jongeren! Dit jaar gaan we de kaap van vijfenzeventig deelnemers ronden, iets waar ik zelf heel erg trots op ben.”

Dit jaar zijn de winterlessen gestart op zaterdag 9 november. “We vertrekken steeds aan sporthal Demervallei in Aarschot. Van daaruit rijden de verschillende groepen naar de verschillende bossen in de buurt. Bij de indeling van de groepen zijn de rijtechnieken van de mountainbikers belangrijker dan de leeftijd. We zorgen ervoor dat elke groep bestaat uit kinderen met ongeveer hetzelfde niveau, zodat er zich zeker niemand moet forceren en daarom minder goed gaat focussen op het leerproces. Elke groep heeft zijn eigen trainer met een specifieke mountainbikeachtergrond. Sommigen zijn recreatieve MTB’ers, anderen prestatiesporters en nog andere bikers hebben ervaring met wedstrijden op internationaal niveau. Precies dat gegeven maakt onze school zo sterk.”

Hageland Mountainbike School staat niet op losse schroeven. Maarten: “We werken nauw samen met Wielerbond Vlaanderen, waardoor we een erkende opleiding zijn. Hierdoor kunnen de deelnemers aan hun opleidingsuren komen die ze verplicht dienen te volgen om aan competitie te doen. Onze school kan ook rekenen op enthousiaste lesgevers en vrijwilligers. Ik ben hen heel dankbaar om er samen een geslaagd project van te maken. Achter de mountainbikeschool zit tevens een vzw, zodanig dat we ook juridisch een sterk kader hebben.”

De toekomst van HMS ziet er veelbelovend uit. “Komend jaar houden we ons nog aan het gebruikelijke concept, namelijk winterlessen en kampen tijdens de vakanties. Ook de hoofddoelgroep blijft jongeren van zes tot veertien jaar. We spelen met de idee om tijdens de vakanties een stage te gaan organiseren voor meer ervaren mountainbikers. Hierbij denk ik vooral aan kinderen die al meerdere jaren bij ons lessen volgen. Zij hebben al een enorme evolutie doorgemaakt en daarom willen we specifiek voor hen extra uitdagende sessies initiëren. Maar natuurlijk kan ook de beginnende en iets minder ervaren mountainbiker nog steeds bij ons terecht. En wie weet kunnen we in de toekomst ook lessen aanbieden voor volwassenen. Ook dat is een toekomstproject waarmee we HMS nog meer op de kaart willen zetten.”