Vorig weekend namen de renners  van Team Narviflex Nomadesk deel aan de grootste strandrace van België. Jaarlijks trekken zo’n 1200 mountainbikers naar De Panne om er deel te nemen aan de Beach Endurance. 

Op het menu stonden 52 kilometers, verdeeld over 3 ronden. Ook dit jaar lag het niveau erg hoog met naast verschillende MTB-toppers ook sterke coureurs. Het parcours van De Panne leent zich dan ook perfect voor een potje hardrijden. Er zijn immers geen golfbrekers of stukken door de duinen en slechts twee moeilijke passages per ronde.

Kris Henderieckx geraakte na de start in de ruime kopgroep en kon daarin lang standhouden, ook al stond achteraan de deur open. Jammer genoeg was de laatste ronde er voor hem te veel aan en dus viel hij terug van een top-14 plaats naar de 22e plaats. De beste prestatie viel dan ook toe te schrijven aan Alicia Franck . Ze streed lang met de besten mee om finaal als 5 de over de streep te komen. Ze zette duidelijk een stap vooruit tegenover vorig jaar.

" Winnen deden we niet (we zijn immers nog niet zo lang bezig met de winteropbouw), maar we kwamen wél op TV en in de media. " zegt teammanager Kris Henderieckx.

"Volgende week starten we in de strandrace van Bredene. Die is een pak technischer dan De Panne en dat moet ons beter liggen. Fingers crossed voor mooie prestaties!

We zijn trouwens erg druk bezig met de voorbereidingen op 2014. We will rock! Onze renners dromen al van een wedstrijdje in Canada."

Met het oog op de Olympische Spelen van Rio 2016 en die van Tokio 2020, werden deze week 20  Zweedse atleten  uit twaalf sporten samen geroepen om zich te onderwerpen aan een aantal gesprekken en fysieke testen, zoals de VO2max test. Het Zweeds Olympisch Comité (SOK) biedt deze sporters een programma aan ter ondersteuning van hun inzet, maar op voorwaarde dat ze door hun federatie geselecteerd worden.

Tijdens de twee dagen waren 3 wielrenners aanwezig nl. mountainbiker Matthias Wengelin en wegrenners Marcus Fåglum Karlsson  en Fredrik Ludvigsson .

Matthias Wengelin is een 25 jarige Zweed die zich de laatste tijd vooral in de Eliminator opgewerkt heeft en die momenteel de blonde Emil Lindgren,  die één van zijn zwakste  seizoenen ooit achter de rug heeft,  doet vergeten.

Vandaag is op het eiland Mauritius de 4 de editie van de Southern Tropical Challenge MTB Race begonnen met een proloog.

Deze 4 daagse voor duo's startte met een tijdrit van 8,2 km .

Op weg naar de Megavalanche op La Reunion stonden heel wat gekende bikers aan de start.

De Zuid Afrikaan Ben Melt Swanepoel won de opener aan de zijde van Yannick Lincon in 21 min 54.  De Fransman Stephane Tempier werd samen met Tyack Sebastien 2 de,  voor het Bulls duo Thomas Dietsch en Jeff Bossler. 

Tweevoudig Olympisch kampioen Julien Absalon (foto) en Olivier Lamarque reed het BMC team naar de 4 de plaats.

Zwitserse EKZ Cup

15-16 maart : Dinant

Naast het Amerikaanse Vision Cycling team,  de Nederlandse trainer Han ten Hove komt nu Adjarabet  met steun voor de ambitieuse mountainbiker.Zijn  grote droom om in Rio 2016 zijn land te vertegenwoordigen, komt weer een stapje dichter.

" Voor het eerst in mijn leven krijg ik steun in mijn eigen land en daar ben ik zeer blij om. Het is moeilijk om hier een sponsor vast te krijgen. Het gaat om een soort internet casino, gokspelletjes dus. Ik ben heel gemotiveerd en begin mijn seizoen in Israel. Daarna rij ik in Nove Mesto en Albstadt. Op het EK hoop ik er ook bij te zijn en in Windham ook als het tenminste wat meezit. " zegt de 24 jarige Georgische kampioen opgelucht.

Jill en Bryn , beiden 30 , zijn al heel veel jaren een sportief koppel dat de wereld afschuimt en de DH scene onveilig maakt.

De Amerikaanse Jill Kintner kwam van de BMX . Ze werd daar in 1997 wereldkampioen bij de meisjes 16 jaar. In 2002  schakelde over op Fourcross en won 3 wereldtitels op rij (2005, 2006 en 2007)

Met de Olympische Spelen van Peking in het achterhoofd focuste  ze zich opnieuw 2 jaar op de BMX en won het brons in 2008.

Daarna gooide ze het roer helemaal om , ging downhillen en trok met Bryn mee. In 2010 en 2011 werd ze Amerikaans kampioene in deze discipline en dit jaar stond ze in Leogang op het World Cup podium.

De Australier Bryn Atkinson is afkomstig uit Canberra en één van de beste afdalers van zijn land. Eigenlijk wonen in Seattle, meestal brengen ze hun winters door in het Australische Blue Mountian en voor de rest van de tijd reizen ze de wereld rond

.

Regelmatig word ik gecontacteerd door atleten met vragen of advies omtrent sponsoring. Het is, voor mij althans, opvallend welke blunders sommige sporters maken. Het inspireerde me om dit stuk te schrijven. Dat ik zonder pro-team en zonder overheidssteun professioneel atleet geworden ben in een kleine sport maakt me voor velen een expert in deze materie. En misschien is dat wel zo. Vele sporters vinden dat ze het verdienen om gesponsord te worden, maar waarom? Wat is je meerwaarde? Wat kan jij voor hen betekenen? Die vraag is veel belangrijker dan “Wat kan ik van hen krijgen?”. En net daar gaat het bijna altijd mis.

Sponsordossiers bezorgen aan mensen die je niet of amper kent is tijdverlies. Je gaat dagen of weken blijven hopen op een positief antwoord om uiteindelijk te horen te krijgen dat ze al de lokale voetbalploeg sponsoren. Een andere grote fout is het contacteren van bedrijven die al sponsoren in de sport. Dat betekent net dat ze hun keuze al gemaakt hebben. Aragas, Uplace of Oil Service zijn bijvoorbeeld bedrijven die al heel veel geld in de triatlonsport gestoken hebben. Ze hebben hun keuze gemaakt. Het zou dus absurd zijn dat ik deze bedrijven zou contacteren. En toch denken vele atleten op deze manier.

Voor mij lijkt dit logisch en ik was er me ook niet bewust van dat vele atleten deze fout maken. Het zijn mijn sponsors die me regelmatig komen vertellen dat een andere triatleet hen gecontacteerd heeft. Het heeft voor een bedrijf bijna geen enkele zin om verschillende atleten binnen eenzelfde sport te sponsoren, want dit geeft geen meerwaarde omdat de reclame dezelfde doelgroep bereikt. Ze verkiezen dan liever om dit geld in een totaal andere manier van adverteren te investeren. Wees dus creatief, leg contacten en ga op zoek naar bedrijven die jij kan overtuigen om te investeren in jou en in je sport.

Waarom wil iedereen materiaalsponsors hebben? Als je werkt verdien je geld. Als je beslist om een sport te beoefenen zal je je hobby moeten financieren. Waarom zou een fietshandelaar jou een fiets in bruikleen moeten geven, omdat je triatlon doet en naar Hawaii gaat? Wat is jou meerwaarde voor hen? Het is niet verplicht om met de duurste fiets de duurste wedstrijden te doen. Waarom verwachten er dan zoveel atleten dat iemand anders voor deze kosten opdraait. Het blijft jouw hobby, jouw keuze. Tenzij je een meerwaarde kan zijn voor deze merken, zou je jezelf veel meer rust geven als je al deze zorgen over return en verplichtingen t.o.v. die merken niet meer hebt. Als recreatieve sporter zou ik geen sponsors willen en kopen wat ik kan betalen.

Als beroepssporter is het een ander verhaal. Merken als Oakley, Skinfit, Red Bull, Notubes, Lazer, BOOOM, … aan mijn zijde houden is een job op zich. Ik kan me niet inbeelden dat ik dit met een job zou moeten combineren. Volgens mij dromen velen van sponsors, omdat vele amateursporters uitpakken met het feit dat ze door bijvoorbeeld een fietsenmerk gesponsord zijn. In werkelijkheid hebben ze 20% korting gekregen, maar toch prijkt het logo van dit fietsenmerk in het groot op hun uitrusting. Ze vertellen met trots dat dit merk hen sponsort. Dit wekt de illusie dat die merken klaarstaan met fietsen voor alle competitie atleten. Hier een voorbeeld uit mijn eigen carrière: na enkele jaren gesponsord te worden door The Barracuda Company was ik het beu altijd afhankelijk te zijn van anderen. Ik kreeg mijn fietsen in bruikleen, maar wist nooit wanneer ik over mijn materiaal ging kunnen beschikken.

De verschillende diensten in het bedrijf zorgden voor een ingewikkelde communicatie. Via via kwam ik bij Ridley terecht waar ze me alles beloofden wat ik maar wenste. Ik vond dit wat vreemd omdat ik natuurlijk niet Kevin Pauwels of Jurgen Vandenbroucke ben, ik kom niet regelmatig live op de nationale televisie. Zoals ik wel vermoedde werd het uiteindelijk niets, maar ik nam één van de beste beslissingen in mijn carrière: ik besloot verder te doen zonder fietssponsor. Na wat research en testen kwam ik er bij dat ik een Scott Spark 29er wou. Zonder naar sponsoring te vragen kocht ik mijn fiets.

We zijn nu een jaar later en ze zijn bij Scott Benelux tevreden wat wat ik dit jaar voor hen betekend heb. Ze hebben me een zeer mooi voorstel gedaan voor 2014. Van de Scott hoofdzetel in Zwitserland kreeg ik deze week ook een pakketje toegestuurd. Ook zij zijn tevreden van wat ik in 2013 heb laten zien. Ik vind dit een mooi voorbeeld van hoe je in de eerste plaats moet beseffen wat je voor een bedrijf kan betekenen alvorens te verwachten dat ze jou iets verschuldigd zijn.

Ik zou vooral iedereen willen aanmoedigen om zoveel mogelijk plezier aan je sport te beleven. Hier hoort dus de vraag bij of je wel gesponsord wilt zijn, of al de tijd en energie die je hier insteekt het wel waard zijn. De atleten die zoals ik beslissen om voor een professionele carrière te gaan wens ik het allerbeste. Neem je tijd om iets op te bouwen, wees jezelf en ga op zoek naar karaktereigenschappen die je onderscheiden van de rest en ga daarmee aan de slag. Zorg dat je mooie resultaten hebt, maar besef dat dit maar een heel klein deel van je totaalpakket is om potentiële sponsors te overtuigen om in jou te investeren.

Elettroveneta Corratec sluit na 4 jaar de boeken als UCI team. 

Nochtans was het Italiaanse team met Ivan Alvarez Gutierrez, Soren Nissen, Kristian Hynek , Michele Casagrande en Enrico Franzoi zowel in xc als in marathon opvallend sterk aanwezig.

Met meer dan 30 overwinning in 2013 heeft manager Andrea Pendini niet te klagen : " De sponsor schenkt ons wel zijn vertrouwen, maar wilt er ook wat voor terug.Voor elke euro sponsoring wilt hij 1,5 € in return.Overwinningen , media-aandacht, immago .We zijn uit het niets gekomen en jaar na jaar gegroeid, maar steeds besheiden gebleven. Wat de  toekomst betreft, blijft het afwachten, misschien als de economische crisis voorbij is. Maar Rio 2016 is niet ver weg meer, dus er zal snel iets anders uit de bus moeten komen."

De MTB wedstrijd van 31 augustus in Zoetermeer is  GEEN BENELUX KAMPIOENSCHAP , maar enkel een C2 wedstrijd op de KNWU kalender.

Vzw Zuidkempense Pijl  organiseert op zaterdag 30 november 2013  de 5 de editie van Boonen en Friends, een benifietcross voor wegrenners.

Ongeveer 45 wegrenners zullen het in het Provinciaal Recreatiedomein Zilvermeer in Mol tegen elkaar opnemen. Op een prachtig parcours zullen zij uitmaken wie zich het beste kan aanpassen van de weg naar ’t veld en strijden voor de overwinning. Spektakel gegarandeerd!

Naast Tom Boonen zelf, komen onder andere Zdenek Stybar, de winnaar van vorig jaar, Jan Bakelants, de Deense ex mountainbiker Jakob Fuglsang, Kevin Hulsmans, Thomas De Gendt en Gianni Meersman aan de start.

In de wedstrijd voor ex-renners komt Erwin Vervecken als titelverdediger aan de start. Hij krijgt in Mol concurrentie van oa. Johan Museeuw, Davide Bramati, Eric Vanderaerden, Marc Wauters,Jo Planckaert,  Roland Liboton, Carlo Bomans, Fons De Wolf, Jean-Marie Wampers en  motorcrossers Ken De Dycker en Jeremy Van Horebeek. 

10.30 uur: Start MTB 

13 uur: Provinciaal Kampioenschap Junioren

14.15 uur: Ex-profs

15.15 uur: Profs

In bijlage een bijgewerkte versie van de startnummers 2014.

Deze clubs hebben hun startnummers al gekregen

BMX Devils Ravels

BMX Zolder

BMX Dennenteam Keerbergen

BMX Lille

BMX Diamond Nijlen

BMX Molensprinters Pulderbos

BMX 2000 Dessel

Top Gear BMX

BMX Crupi Belgium

BMX Stars

Team 185

BMX Edegem Bicycle

Gelieve fouten bij Chantal te melden. Het is echt puzzelen en soms gaat er toch iets fout. Dus zeker iets laten weten.

De veranderingen in de kalender 2014 doen veel stof opwaaien en er komen zelfs positieve reacties uit onverwachte hoek en niet alleen van Waals kant.

In St Vith organiseert men  op 5 juli 2014 een UCI C2 wedstrijd .

In Nederland gaat datzelfde weekend ,dus op 6 juli een UCI C2 wedstrijd  door in Landgraaf. 

" Kunnen we deze 2 wedstrijden toch  prachtig combineren en het zijn er weer 2 bij. Je ziet er valt in Nederland ook nog wat te beleven." zegt Martin Pieterse van de organisatie Wielerpromotie Het Groene Hart .

" Hebben we ook nog op 31 augustus 2014 de Benelux kampioenschappen die ook UCI C2 zijn,  dus kom gerust naar Nederland, waar we zeker 5 UCI C2 wedstrijden hebben."

Jammer genoeg werd bevestigd dat er financiele problemen zijn bij Commercial Renting, de organisator van Antwerpen en Beringen en verdwijnen beide wedstrijden van de UCI kalender.

De  eerste winterduathlon  in Wachtebeke zit erop. De deelnemers zullen het geweten hebben, deze editie was bijzonder zwaar omwille van de vele modder die vooral op het fietsparcours lag. Enkele deelnemers moesten afhaken omwille van materiaalpech en/of een valpartij.

Er deden  heel wat bekende mountainbikers mee en Geoffry Maes ploeterde zich weer in de kijker.

In Wachtebeke stond een kortere wedstrijd van 2.5 km lopen - 10 mtb en opnieuw 2.5 km lopen geprogrammeerd.

Op de lange afstand moest het dubbele gelopen worden en werd er 30 km gemountainbiket. Dit over een vlak parcourtje met enkele lastige stukken. 

De algemene zege individueel ging naar Gert Van Poucke. Hij klopte Geoffry Maes ( Bike Inn) , die met zijn tweede plaats tot overwinnaar bij de masters gekroond werd.

Met een zevende plaats  kaapte Wim Tollenaere  de tweede plaats bij de masters weg. " Ik was gemotiveerd voor deze wedstrijd. Helaas werd is zaterdag ziek, 's nachts had ik koorts en zweette anderhalve liter uit. Ik stond op met een hartslag die ruim tien slagen hoger was dan normaal.Ik ben dus tevreden met de 2 de plaats bij de masters." aldus Wim De Fietser uit Opwijk.

In 0:44:47 werd de korte afstand gewonnen door Arne Heirbaut. Hij klopte Ynezy Anthuenis(Dare2Be)  en Koen Van Poucke.

korte afstand

1. Arne Heirbout

2. Yenzy Anthuenis

3. Koen Van Poucke

dames

1. Nicole Buytaert

2. Petra Bresseleers

3. Isabelle De Vis

lange afstand

1. Gert Van Poucke

2. Geoffrey Maes

3. Thomas Buyle

dames

1. Kim Nulens

2. Veronique Platteeuw

3. Ann Demasieres

Duo’s:

1. Team Good shape Wachtebeke

2. Team Alles Geven

3. Team Probbens

29/6: Paal

03/8: Kessel

31/8: Langdorp

28/9: Meerhout

Nederlands superwomen Marianne Vos oogst de vruchten van een schitterend seizoen.

In 's-Hertogenbosch heeft de wielrenster uit Meeuwen uit handen van ex zwemmer  Pieter van den Hoogenband voor de 8 ste  keer op rij de Keetie van Oosten-Hage trofee ontvangen. 

Vos, goud op de weg in en het veldrijden, hield dit keer de tweevoudig wereldkampioene tijdrijden Ellen van Dijk  en Anna van der Breggen achter zich.

Met  Pieter Weening, baanrenner Matthijs Büchli, veldrijder Lars van der Haar en  wereldkampioen Fourcross Joost Wichman was de concurrentie bij de mannen groot.  

Bauke Mollema won  na 2011 voor de tweede keer de Gerrit Schulte-trofee. Mathieu van der Poel werd uitgeroepen tot talent van het jaar.