Half oktober opende Bodygym in Aarschot opnieuw de deuren. 

info op :  http://www.bodygym.be/

Zoals de meesten van jullie wel weten fietsen er in in het Fuji Medista team zes dames, die zeer goede prestaties neer zetten. 

Meestal zien we ze dan in wielerkleding of met een jogging aan op weg naar de koers of achteraf.  En als je dan 80 kilometertjes door de Ardennen in de beentjes hebt, sta je er natuurlijk niet op zijn best op…

Om nu eens te laten zien hoe de dames er ook  anders op kunnen staan, hebben ze het idee opgevat om een Fuji Medista Girls kalender te produceren. 

Omdat een jaar twaalf  maanden heeft en er zes  Fuji dames zijn,  was het al snel duidelijk dat ervan elke dame twee foto’s zouden gemaakt worden. Een foto op de fiets en een foto in een setting waarin ze niet vaak te zien zijn….

Alles is uit de kast gehaald om er wat moois van te maken; STOX men woman sponsorde de kleding van de dames. Als locatie werd gekozen de Fee Concept Store + Cafe.

Fotografe Dimitra van Doremalen ondersteund door Visagiste Linda van der Veeken  maakten van de girls echte fotomodellen en legden het ook zo vast.

Voor de buitenfoto’s werd de omgeving van de Keutenberg bezocht. Een prachtige wielerlocatie waar veel mysterie rond bestaat….

Het eind resultaat, de 2014 Fuji Medista Girls kalender, mag gezien worden en is een echte eye catcher aan de muur. Alles in  A3 formaat per maand en in full color op fotopapier!

Je kunt vanaf nu inschrijven om een of meerdere exemplaren te reserveren. De prijs van de kalender zal 12,50 € bedragen. 

Voor dat bedrag mag je een jaar lang genieten van onze teamdames.

Stel je eens voor, een jaar lang volop genieten voor net een  Euro per maand !

fujimtb@hotmail.com

Petten 16 en 17 november

De 32 jarige Canadees zou  dopinggebruik in de periode 2003-2004, toegegeven hebben  ; de periode dat hij als mountainbiker actief was bij Subaru-Gary Fisher en zijn grootste successen boekte. 

Omdat het 10 jaar geleden gebeurde en de feiten dus verjaard zijn,  laat zijn huidige ploeg Garmin hem niet vallen.

Zouden de nummers 4,5 en 6 van Lugano 2003 nl. Ralph Näf , Bas Peters en Cedric Ravanel nog van de medailles mogen dromen ?

meer info :https://www.facebook.com/moozesbikes?ref=ts&fref=ts

of

De Amerikaanse Kate Courtney vindt onderdak bij het  Specialized team.

Specialized kondigt met trots de komst van de 18 jarige  Kate Courtney aan. De Amerikaanse juniores kampioene verandert niet enkel van team maar ook van catergorie en maakt volgend jaar de overstap naar de beloften.

Kate Courtney is al sinds haar 8 ste vertrouwd met Specialized en als winnares van de World Cup in Mont St Anne en als nummer 6 op het WK in Pietermariztsburg worden haar capaciteiten hoog ingeschat.

" Ik ben blij dat ik tot de Specialized familie behoor. Het begon al op mijn 8 ste met een rood Specialized fietsje en heb nooit met een ander merk gereden. Met hun steun hoop ik dat de overgang naar de U23 categorie vlot verloopt."zegt de ambitieuze Kate Courtney.

Ex mountainbiker Alexis Vuillermoz  verlaat Sojasun en tekende een tweejarig contract bij AG2R. De Fransman was ooit één van de meest beloftevolle jonge mountainbikers en werd in 2008 vice wereldkampioen bij de beloften. Na enkele mindere jaren  en veel blessureleed  koos hij voor de weg en  deed het verre van slecht.

In de Ronde van Frankrijk liet hij dit jaar een 46 ste plaats optekenen. Bij AG2R vindt hij ex mountainbiker  Jean-Christophe Péraud terug . 

Volgt  de 25 jarige Fransman in het spoor van Peter Sagan, Cadel Evans, Fredrik Kessiakoff, Ryder Hejsedal en Jakob Fulsgang en staat hem een mooie carriere op de weg te wachten ?

" Het is  nu officieel, ik rij volgend jaar bij Ag2r . Ik ben erg blij met zo'n  grote ploeg en  hoop te blijven groeien.

Dank  aan Sojasun voor een prachtig jaar ." zegt Vuillermoz ( ex Lapierre ) .

Continental uit het Duitse Korbach, engageert zich al verschillende jaren in het MTB wereldje en werkt oa met de Athertons, onze landgenoot  Kenny Belaey,  de Zweed Martin Soderstrom en de Spanjaard  Andreu Lacondeguy.

 

De Kilimanjaro Bike Trail is een onvergetelijk fietsavontuur door het adembenemende Afrikaanse landschap van Tanzania. Dit sportief avontuur brengt je naar het authentieke Afrika zoals het is anno 2014, ver weg van de toeristische circuits. 11 dagen fietsen met ritten van 13 tot 144 km. Maaltijden, bagagevervoer en back up zorgen ervoor dat je maximaal en zorgeloos kan ontdekken en beleven! 

Dompel jezelf onder in dit avontuur, schrijf in voor het te laat is!

Nog enkele plaatsen vrij!

Prijs: 1650 euro 

Van 23 tot 30 maart 2014 

Na maanden van intensieve voorbereiding was het dan zover. Hans Planckaert ( Smart Cycling)  stond  in Australie aan de start van de befaamde Crocodile Trophy.

Vandaag de eerste etappe: 5 rondjes in Smithfield, op een voornamelijk wereldbekerparcours, totaal 36 km. Ik stond redelijk vooraan aan de startlijn. Eerst een aanloopronde. Ik voelde me goed. Het parcours bestond hoofdzakelijk uit singletracks, enkele vlakkere stroken en wat beklimmingen. Ik zat zowat in 20 ste stelling. Na een paar ronden kon ik enkele plaatsen goedmaken. In de derde ronde moest ik echter een master 2 laten voorbijgaan. Ik kon toen mijn plaats behouden en als 18de algemeen en 2de master 2 kwam ik over de finish. 1min32sec na de winnaar van mijn categorie. Yes! Alvast een goed begin.

Morgen begint het echte werk.

Voor mij begon de Crocodile Trophy vandaag eigenlijk, met mooie klimetappe.

Na de neutralisatie van een 12-tal km stond ik vooraan om de eigenlijke start aan te vatten. Het begon met een geleidelijke klim. Ik zat met een goed gevoel en zat steeds in de 1ste groep van een biker of 15. Na een brugoversteek was het de beurt aan de echte klimmers. We doken het regenwoud in. Het was een opeenvolging van korte steile stukken (tot 25 à 30%), afgewisseld met wat vlakkere zones. Gelukkig zit er op mijn Rotwild 29 een triple crank en met de combinatie Continental Protection X-King voor en Race King achter beschikte ik over voldoende grip. Ik kon nu en dan wat bikers remonteren.

We arriveerden bij de 1 ste bevoorrading. Het parcours veranderde nu meer in een glooiend, zanderig landschap. Het kwik klom tot zo'n 38 graden, maar gelukkig blies er geregeld een fris briesje over onze bezwete lichamen. Ondertussen langere, vlakkere stukken langs een waterloop. Ik bevond me in een groepje van een man of 7, met o.a. Sander Cordeel en Johan Schrauwen. We wisselden goed af en konden bikers inhalen. Geleidelijk terug wat klimwerk in het parcours.

Na 66 km, de 2de bevoorrading, een WCup reep en gel genomen en ik stoof verder de beklimming op. Het goede gevoel bleef en ik bouwde mijn voorsprong op mijn medebikers uit. Het waren nog lange kilometers, maar vanaf 82 km kregen we enkele afdalingen. Het ging in sneltempo naar Lake Tinaroo. De laatste 10km waren hoofdzakelijk vlak op asfalt. Ik perste er nog alles uit en finishte als 1ste master 2. Mijn 1ste boomerang was een feit!

Een miezerige ochtend met af en toe wat opklaringen.

Na een 18-tal km neutralisatie konden we van start gaan op een gravel stuk. Ik zat goed gepositioneerd. Het ging afwisselend omhoog. Gevolgd door een ellenlange singletrail, wel zo'n 15 km lang. Het ging op en neer over een rotsachtige ondergrond. Ik zat aan kop van een groepje van 6. Op het einde van de track maakte ik een stuurfout en ging overkop .Gelukkig moesten we dan beginnen klimmen en kon ik terug wat bikers inhalen. Daarna het bos in met singletracks en enkele gevaarlijke passages.

Na iets meer dan 50 km kregen we de 1ste bevoorrading. Terug ging het over grote gravelwegen omhoog. Met een goed gevoel kon ik mijn voorsprong op Hamish Morrin (2de master 2) wat uitbouwen. We kregen enkele ruwe stukken bergop en bergaf. Tijdens de downhills was het opletten geblazen. Ik nam geen enkel risico. De ondergrond werd zanderig. Enkele bikers, waaronder Hamish, passeerden me. Ik kon nog net aanklampen. In een bocht met mul zand ging Hamish onderuit. Ik zat toen voorop en kreeg vleugels. Bij de 2de bevoorrading zag ik nog net een groepje van 3 biker passeren.

De laatste 20km gingen over brede grindwegen. Met een uiterste krachtinspanning kon ik nog net aansluiting vinden met het groepje van Kristof Schrauwen. Kristof won de sprint voor de 2de plaats bij de masters 1 en ik kon mijn 2 de boemerang bemachtigen.

's Morgens was het zonnetje al klaarwakker. Het was al iets warmer dan de dagen ervoor. Van bij de start ging het er direct vollebak tegenaan. Ik kon nog net aanpikken bij het eerste groepje. De eerste 15 km waren dezelfde als de aankomstkilometers van de dag ervoor. Echter na 4 km begon mijn achterband te lossen. Verdorie toch! Een binnenband gestoken en ik kon vanuit allerlaatste positie de inhaalrace inzetten. Beetje per beetje kon ik bikers oprapen.

We kregen ruwer terrein, zowel op en neer, en na een 32-tal km was daar de eerste bevoorrading. In recordtempo mijn drinkbussen gevuld. Het terrein was al iets minder technisch geworden, goedlopende wegen tussen de mangoplantages. Ik zat terug in de juiste drive. Ik plooide me dubbel en kon regelmatig bikers remonteren. Gelukkig voor mezelf kon ik van groepje naar groepje rijden.

Na een korte stop bij de tweede depot kreeg ik Hamish Morrin in het vizier. Hij reed toen als eerste master 2 met slechts een tiental bikers voor hem uit. Ik belandde in het groepje met Johan en Kristof Schrauwen. We draaiden goed rond. Toen we over een hek moesten klimmen, kon ik samen met Johan en nog een master 3 voorsprong nemen. Op minder ruw terrein bleven we flink doorgeven.

Vanaf de derde bevoorrading was het nog zo'n 35 kilometer op grote golvende wegen. Uiteindelijk konden we met z’n vieren de finish overschrijden. Mijn derde boemerang! Amai, wat heb ik ervoor moeten knokken. Ook de andere Belgen deden het goed: Johan en Kristof werden respectievelijk 2 de en 3 de master 1.

De meest gevreesde etappe voor de bikers, en terecht!

De eerste 60 km werden in rustig tempo, met uitzondering van enkele speldenprikken, afgehaspeld door een omvangrijke groep. Niemand durfde hier het initiatief nemen om het peloton in stukken te scheuren. Het ging meestal veelal golvend over grote grindwegen. Na depot 2, aan het begin van een redelijke lange beklimming, schoten de bikers wakker. Ik zat in 8 ste à 9 de stelling. Het gevoel zat (toen) nog goed en ik kon mijn positie behouden.

Bij de 3 de bevoorrading, na een 90-tal km, kregen we wat wilde koeien te zien.De temperatuur klom wel tot 47 graden. Het begon moeilijker te geraken om mijn vochtbalans op peil te houden, maar ik hield stand. De laatste 4 km gingen constant op en neer. Sommige hellingen moest ik op mijn kleinste verzet nemen.

Uiteindelijk bereikte ik na 6u50 de finish. Compleet uitgeteld, maar mijn 4 de boemerang veroverd!

We verlieten het mooie meer van Granite Creek Dam. Na de monsteretappe van gisteren, stond vandaag terug een heel zware etappe op het programma.

De eerste 20 km bleef er een heel grote groep samen. Daarna splitste de groep en kon ik aanpikken bij de koplopers: een 14-tal man, waaronder ook enkele van mijn concurrenten bij de masters 2. Na een 42-tal km kwamen we terecht op het traject van de oude mijnsite. Heel ruwe stukken uphill en downhill. Tijdens de technische beklimming ging het nog redelijk goed. Ik kon zelfs enkele bikers remonteren. Het parcours lag bezaaid met grote stukken rots en plaveien.

Na een 62-tal km kregen we meer lopende stukken. Ik kon mijn plaats behouden. Daarna volgde een zanderige omloop. De warmte begon me ook parten te spelen. Het was wel wat vlakker en ik verloor gelukkig geen tijd ten opzichte van mijn concurrenten. We moesten ook rivierstukken doorkruisen. Dit zorgde voor een aangename verfrissing.

De laatste 3 0km verliepen terug over grote en redelijk vlakke grindwegen. Het was vechten tegen mezelf en tegen de warmte, maar ik haalde de overwinning. Boemerang number five!

Morgen staat ons een tijdrit te wachten.

We bleven vandaag hangen in Laura, een klein dorpje met een 80-tal inwoners, voornamelijk Aboriginals. Voor de verandering stond er vandaag een tijdrit van 37,5 km op het programma.

Volgens klassement werd er gestart met telkens een minuut tussentijd. De laatst geklasseerden begonnen om 9 u en dan zo verder. Ik was om 9u52 aan de beurt. Na een interview met organisator Gerhard Schoenbacher, stond ik vertrekkensklaar. Start!

Het ging over brede wegen met nu en dan wat corrugations. Ik probeerde om mijn tempo zo hoog mogelijk te houden. Na een 10-tal km.doken we links een graspadje in. Ik bleef op tempo. De moeilijkste factor was de grote hitte, met temperaturen flink boven de 40 graden. Na de bevoorading op ongeveer 20km, die ik overigens voorbijstormde, kregen we nu meer grotere wegen. Eerst op zanderige ondergrond, wat later grindwegen. Ik nam vlug nog een WCup gelleke en stormde op de finish af. Ik klokte de 14 de tijd en was de 2 de master 2 in een tijd van 1u17, 1 minuut na de winnaar van de masters 2. Ik had er alles uitgeperst, meer zat er vandaag niet in.

De voorlaatste etappe was er eentje uit de oude doos. De eerste 75 km werden, op enkele speldenprikken na, in toertocht tempo afgehaspeld. Niemand durfde hier ten volle het voortouw nemen. Er stak een strakke wind op en die blies pal in ons gezicht. Deze etappe verliep over brede grindwegen en asfalt, met af en toe enkele rivierpassages en corrugation stroken. Na de lange inloopperiode, schoten de toppers tijdens het klimmen wakker en trokken de grote groep aan stukken. Ik moest me reppen om me vooraan te kunnen handhaven. Mijn naaste concurrent, Hamish Morrin, had een superdag en die mocht ik niet laten rijden.

Na de 3 de bevoorrading op 90 km, was er een biker voorop, gevolgd door een groepje met de toppers, Hamish en mezelf. Ik moest het uiterste van mezelf eisen om hun tempo te kunnen volgen. De WCup repen en gels waren mijn redding. De laatste 10 km waren vlakker. Ik gokte dan maar op de sprint, mede door de strakke wind. Hamish was me echter te sterk af. Ik werd 7 de algemeen en 2 de master2. Een schitterend resultaat om met al die toppers te kunnen finishen.

Morgen de laatste dag.

De laatste etappe,... eindelijk, voor de meesten onder ons toch. Ook ikzelf zat al een paar dagen op mijn tandvlees.

Om  8u werd de start gegeven. De eerste 25 km werden nog in een gezapig tempo afgelegd, maar na een rivierpassage, begon het aanvallen te regenen van de toppers. Ik kon aansluiting vinden aan de staart van een groepje van een biker of 25. Wat later had ik enorm veel geluk: in een bocht vloog het zand omhoog. Juist op die plaats was er een diepe, kronkelige greppel. Mijn Rotwild hield me ternauwernood recht. Later hoorde ik dat daar menig bikers zwaar gevallen waren.

De eerste 40 km liepen hoofdzakelijk over grote grindwegen met nu en dan kleine stroken corrugations. Daarna kregen we asfalt richting Cooktown. Het tempo werd nogmaals met een ruk de hoogte ingejaagd. Ik mocht blij zij dat ik nog kon volgen. En dan begonnen we aan de laatste kilometers richting Cooktown Grassy Hill. Net voor de beklimming was de snelheid aan een hoogtepunt toe. Op de beklimming naar de top, tot wel 30%, reed ik top 10. Ik gaf alles, mijn longen en benen ontploften, maar toch kon Peter Muhl, ook een master 2, me nog bedreigen en hij stak me voorbij. Hoezeer ik me ook verzette, ik zat stikkapot en kon hem niet meer volgen. Zoals ik al aanhaalde, het beste was eraf. Maar ik was terug bij de top 10 geëindigd en werd 2de master 2.

De eindoverwinning van Crocodile Trophy bij de masters 2 was voor mij. Yes, I did it! Ik had mijn revanche op vorig jaar beet. Ik kon schitterend afsluiten met 5 boemerangs en 4 tweede plaatsen bij de masters 2, en een 8 ste algemeen. Ik dank hierbij uitdrukkelijk mijn trainer Stefaan De Gendt, die het uiterste uit mezelf wist te halen in de voorbereidingsperiode. Eveneens een dankwoordje aan mijn collega’s van Fleur, alle sympathisanten, supporters en de vele sponsors die me steunden: Bobistro, Rotwild, De Meuter, Nossa, Smart Cycling, Adidas, WCup, Fox, RavX, Rsp, Mavic, Las, Cycleur de Luxe, Vulsteke verzekeringen, 30seven, Notubes, Continental en Plenso.

Het was een schitterende Crocodile Trophy!

6. Mitch Ropelato USA

7. Brendan Fairclough GrBr

De vijfde en laatste Blast werd in het Italiaanse Finale Ligure verreden.  

Een week na de Enduro World serie deden een 25 liefhebbers van over heel de wereld dat nog eens over. In dit bont gezelschap  bevond zich onze landgenoot Jeffry Goethals.

De GT biker van team Nomadesk  legde na 3 dagen beslag op de 4 de plaats.

Met zijn 4 de, 2 de en derde plaats, viel hij net naast het podium in Finale Ligure.

Ex mountainbiker Ruben Ruzafa is in  Maui (Hawaii) wereldkampioen  XTERRA geworden.

Aan deze 18 editie namen zaterdag meer dan 800 atleten van over heel de wereld deel. De offroad triatlon met starten finsh aan het  Ritz-Carlton Kapalua hotel, bestond uit zwemmen, 30 km mountainbiken en 10 km lopen.

Ruzafa , de  ex ploegmaat van Julien Absalon  deed er 2u34:34 over en won het  XTERRA  WK voor de tweede keer.

In 2008  won de Spaanse Orbea biker het een 1 ste keer. Het jaar daarop raakte hij gekwetst en daarna focuste hij zich opnieuw op de MTB.

Zijn zwempresatie was niet zo denderend, maar in het MTB onderdeel deed hij het bijzonder goed .Hij wist zijn achterstand weg te werken en begon met 45 sec voorsprong aan het loopnummer.

Uiteindelijk  won de 29 Spanjaard het met 1 min 27 voorsprong op de concurrentie.

Onze landgenoot Jim Thijs werd 33 ste in 3u23:39.

De Nieuw Zeelandse Nicky Samuels pakte in 2:57:48 de wereldtitel bij de vrouwen.

top10

Van 4 tot 7 juni  2014 wordt de tweede editie van de BIKE Four Peaks  gereden.

Vanaf 26 november om 12 u kan met inschrijven voor deze vierdaagse door de Alpen. Het maximaal aantal deelnemers is 1000 ; zowel profs als amateurs  rijden 4 etappes met in het totaal 300 km. De wedstrijd staat op en solorijders en teams van 4 of meer.

Dit jaar kwam de Zwitser Christoph Sauser als grote winnaar uit de bus.

Opening nieuwe damesafdeling Specialized Concept Store Stappenbelt Apeldoorn.

Op 13 november opent Stappenbelt haar nieuwe damesafdeling. U bent van harte uitgenodigd vanaf 19.00 uur en u wordt verwelkomd met een hapje en een drankje. Wij brengen u op de hoogte van de trends van 2014 met o.a. een modeshow van de winter- en zomercollectie van Specialized WOMEN. De modeshow is mede mogelijk gemaakt door Partners Hairstyling. Natuurlijk zijn ook de mannen van harte uitgenodigd. Onze “Special guest” van de avond is Ruth Jacott! 

Wij hopen u graag te zien in onze gerestylde Specialized Concept Store!