Hans Planckaert, 2de master 2 op de ultra-afstand in de VulkanBike- Eifel marathon.
Net zoals vele Belgen was het Smart Cycling Team naar Daun afgezakt voor de VulkanBike. De voertaal onder de bikers was dan ook Vlaams of Nederlands.
Tom De Groote , Bert Luca en Hans Planckaert kozen ze voor de 100 km.
Zaterdagmorgen : D-dag. De nacht ervoor had het wat geregend en het bleef regenen .
Met iets meer dan 300 bikers gingen ze van start. De mannen van het Smart Cycling team zaten in de grote kopgroep.
Na 10 km brak het peloton, Bert Luca en Tom De Groote zaten in het eerste deel van de meute, Hans Planckaert volgde in een kleiner groepje.
Planckaert :
" Ik zat met een man of 6 in een groepje,waaronder Jan Gettemans (een heel taaie klant) en Leander Hamerlink. Na het eerste uur, met een gemiddelde van iets van 26-257 km/u.begon het tempo wat te zakken. We kregen nu wat meer hellingen. Ik probeerde lichtjes wat forsing te voeren en daardoor moesten er enkele bikers de rol lossen van ons groepje.
Bijna halfweg de Ultra, kreeg ik plots Tom in het vizier,hij had problemen en moest even voet aan de grond zetten. Jammer!!
En hij was trouwens niet de enige, velen hadden lekke banden, of breuk aan hun mtb.
Nu en dan kregen we nog een regenvlaag over onze helm, aangenaam is anders. We doorkruisten het ene na het andere (schotter)paadje. Gelukkig was het niet al teveel blubber, voor de Continental X-King belangen geen probleem. Bij één van de afdalingen probeerde Jan Gettemans, de boel wat uit elkaar te ranselen. Ik moest mijn Rotwild tot het uiterste dwingen, om de kloof niet al te groot te laten worden. Teammaat Bert Luca had ondertussen ook al te kampen gehad, met een lekke band. Dju toch. Ik zag hem nog net voor me uitrijden. Op een van de heel steile hellingen besloot ik om mijn duivels te ontbinden. Ik moest hier eens definitief afstand kunnen nemen van Jan. En dat lukte, beetje bij beetje zag ik hem wat meer op de achtergrond verdwijnen. Met nog een 35 km te gaan , moest ik nu wel 'volle petrol' blijven doorgeven.
Maar het mooi liedje bleef niet duren. Uit het niets kwam den Jan toch weer aansluiten.
Waar haalde die zijn kracht?? Ja, nu was het zaak om mij niet op te blazen, en zijn wiel wat bij te houden. Met nog een 20-tal voor de boeg probeerde hij de forsing te voeren. Telkens moest ik hemelse krachten aanspreken, om wat terug in zijn slop te kunnen geraken.
Na een 3-tal keer was het beste er toch af, van ik, en moest ik een gaatje laten,van een 30 sec. Boven op een brug had ik hem bijna te pakken, maar eentje van de kortere afstand weigerde plaats te maken.
De vogel was gaan vliegen. De laatste 8 km,waren nu op een schotterpad, dan op asfalt. En ik zag Jan voor me rijden!! Ik kan nog een tandje bijsteken. En waar empel ; ik begon beetje bij beetje wat van mijn achterstand in te halen. Met nog iets van 1 km voor de finish had ik hem bij de kraag gevat.
Ik besloot een 10-tal seconden wat uit te blazen en mijn laatste cartouche te verschieten. Het was alles of niets nu. Met nog een korte aankomstklim kon ik een gaatje slaan Na een heroïsche strijd eindigde ik net nog voor Jan Gettemans.
Bij de prijsuitreiking bleek dat er toch nog een biker van onze klasse ons voor geglipt was.
Jammer,op iets meer dan 1 min. eindigde ik als 2 de in de master 2-klasse en 19 de in de totaalranking. Al bij al toch nog een mooi resultaat. Bert Luca wist nog ondanks de pech nog knap 12 de algemeen te eindigen." aldus Hans Planckaert uit Ieper.
Hans Gettemans werd 3 de masters 2.
Categorie:Marathon
|