13 landenteams gingen voor 4 ronden het XC parcours op. Een junior, een belofte, een elite dame en een elite heer moesten zo snel mogelijk 1 ronde afleggen. Belgie en Nederland name, niet deel aan dit aflossingsnummer.
Terwijl Italie de wereldtitel pakte in 2009 en 2012, ging Frankrijk in 2008 en 2011 met het goud aan de haal.
Maxime Marotte, Julie Bresset, Jordan Sarrou en Raphael Gay waren nu ook weer favoriet, al werd uitgekeken naar Zwitserland , Tsjechie en Canada.
Duitsland kwam door de val van Sabine Spitz sterk verzwakt aan de start , Spitz werd in extremisch vervangen voor Hanna Klein.
Voor Italie opende Marco Aurelio Fontana sterk. Na 1 ronde voerde Italie de leiding voor Oostenrijk, Frankrijk en Zweden. Alexander Gehbauer reed Oostenrijk naar de 2 de plaats.
Frankrijk begon met Europees U23 kampioen Jordan Sarrou, die voor de 3 de tijd zorgde.Veel kon er nog niet gezegd worden, het was immers een kwestie van tactiek en strategie.
Zo startte Zwitserland met een belofte in de hoop dat de grote kanonnen zijn 11 de plaats konden rechtzetten.
Met de snelle tijd van Gioele Bertolini ( junior) in de 2 de ronde, bleef Italie aan de leiding. Derek Zandstra reed Canada naar de 2 de stelling, terwijl Frankrijk met Raphael Gay zijn derde plaats wist te behouden. Nieuw Zeeland met Anton Cooper zat intussen op plaats 4.
Voorlopig bleef Zwitserland op 11 hangen omdat junior Andri Beeli in de afdaling ten val kwam.
In de derde ronde kwam Canada sterk opzetten , met Eva Lechner verloor Italie wat tijd.
Met meer dan 1 min voorsprong ging de Canadese dame Sandra Walter de laatste ronde in. Voor Italie moest voormalig wereldkampioen Gerhard Kerschbaumer (U23) de kastanjes uit het vuur halen. De Fransman Maxime Marotte begon als derde met 15 sec achterstand op de 2 de aan de laatste ronde .
Het zou dus nog spannend worden!!
Zweden had zich intussen op 4 genesteld voor Oostenrijk en Zwitserland .
Jaroslav Kulhavy was met kettingproblemen uit de wedstrijd verdwenen.
En of het spannend werd.
Een sterke Maxime Marotte reed het gat op Gerhard Kerschbaumer dicht en spurtte voor de zege. Toch ging het goud net als vorig jaar in Saalfelden naar Italie.
Frankrijk haalde het zilver en een ontketende Manuel Fumic reed Duitsland geheel onverwacht naar het brons. Alhoewel Hanna Klein pas als 7 de kon wisselen , reed Manuel Fumic een dijk van een wedstrijd en Duitsland naar een verdiende derde plaats.
Canada verhuisde naar de vierde plaats. Door de inspanningen van Ralph Naf werd Zwitserland nog 5 de en eindigde voor Oostenrijk.
uitslag :
1. Italie (Marco Aurelio Fontana - Gioele Bertolini - Eva Lechner - Gerhard Kerschbaumer) 0:58:12
2. Frankrijk ( Jordan Sarrou - Raphael Gay - Julie Bresset - Maxime Marotte ) zt
3. Duitsland ( (Markus Schulte-Luenzum - Georg Egger - Hanna Klein - Manuel Fumic ) +2:21
4. Canada (Peter Disera - Derek Zandstra - Mitchell Bailey - Sandra Walter )+2:32
5. Zwitserland (Marc Stutzmann - Andrin Beeli -Jolanda Neff - Ralph Naf )+2:38
6. Oostenrijk (Alexander Gehbauer -Gregor Raggl - Elisabeth Osl - Felix Ritzinger ) +3:27
7. USA ( Kerry Werner - Lea Davison - Neilson Powless - Stephen Ettinger )+ 5:18
8. NieuwZeeland (Anton Cooper - Dirk Peters - Karen Hanlen - Samuel Gaze )+ 5:46
9. Zuid Afrika ( (Philip Buys - James Reid - Mariske Strauss - Sybrand Strauss )+6:46
10. Rusland (Timofei Ivanov - Ruslan Boredskiy - Ekateryna Anoshina - Arsenty Vavilov )+6:52
11. Zweden (Emil Lindgren - Max Wiklund-Hellstadius - Alexandra Engen - Axel Lindh ) +7:11
12. Namibië 12 Namibia (Martin Freyer - Heinrich Köhne - Michael Pretorius - Vera Adrian ) +15:37
DNF Tsjechie (Jan Nesvadba -Jan Rajchart - Katerina Nash - Jaroslav Kulhavy )