Deze avond loopt de voorschrijving  af op http://w.chronorace.be/web2/inscriptions/choixformulaire.aspx?eventId=243576185290752

Maar niet getreurd,  voor de late beslissers is er kans om voor in te schrijven tot vrijdagavond.

Voor de deelnemers  is er  een extraatje te winnen: 

er wordt  nl. een set HOPE wielen ( te kiezen 29 of 27.5 of 26 inch ) verloot !

Geruchten doen de ronde dat de World Cup voor juniores zal worden afgevoerd. Nochtans werd hij pas in 2009 ingevoerd en in Houffalize op veel gejuich onthaald.

Al van bij de start stootte de wereldbeker voor juniores op problemen.Vooral het kostenplaatje, de lange afstanden en de combinatie van sport en onderwijs werd in vraag gesteld.

Voor 17-18 jarigen is het niet altijd evident om de wereld af te schuimen. Evenementen in Europa kenden veel succes, maar in Canada, Amerika of Zuid Afrika lag de opkomst eerder aan de lage kant.

Men is nu van plan om een nieuwe reeks van 6 voor juniores op te starten, met Albstadt en Nove Mesto inbegrepen, maar ook met wedstrijden in Zwitserland en Frankrijk, waar UCI punten te sprokkelen vallen.

Ook het puntensysteem zal worden aangepast , de UCI punten zouden altijd mee naar het volgende jaar genomen kunnen  worden.

wordt ongetwijfeld vervolgd

7Hills-Radon &Friends heeft de 24 u van Duisburg in de mixed categorie gewonnen. 

Onze landgenoot Andy De Rooy maakte samen met  Michael Bonnekessel, Raffaela Hoffmann, Bettina Dietzen, Tim Timmäh Greis en Stefan Tischler deel uit van  het 8  koppige mixed team, dat de zege in de Rheinpower 24 u van Duisburg in de wacht sleepte.

Samen hadden ze 73 ronden van 8,5 km op de teller en waren daarmee 4 ronden beter dan het 2 de team  in hun reeks. De Rooy zette van zijn koppige ploeg,  zelfs de beste rondetijd  neer.

"Ja , ik heb er in een team van 8 personen gereden met 3 dames erbij en  dus het mixed  klassement gewonnen.  Ik ben pas op het laatste moment  gevraagd om iemand in het team te vervangen en met succes . Er waren 2500 renners aan de start en hier winnen voor 10.000 toeschouwers in mooi." zegt De Rooy uit Grobbendonk.

De 17 de editie van de  Vecia Ferovia (Val di Fiemme,Italie )  mocht ondanks de hitte 1400 deelnemers ontvangen.   

Johnny Cattaneo  won de 44 km met 1000 hm voor Cristian Cominelli en Tony Longo.

Onze landgenoot Roel Paulissen zat met  Francesco Figini,  Mensi, Longo, Cattaneo, Cominelli en Pallhuber in de kopgroep toen hij in een tunnel samen met Juri  Ragnoli ten val kwam.  Paulissen kwam gehavend uit de tunnel, maar herpakte zich snel en reed nog naar een mooie  7 de plaats.

Bij de vrouwen zegevierde  Elena Gaddoni  voor Anna Ferrari

1) Cattaneo Johnny (Team Selle San Marco-Trek) 1:32:24.33

2) Cominelli Cristian (Avion Axevo MTB Pro Team) 1:32:42.36

3) Longo Tony (Tx Active Bianchi) 1:32:59.18

4) Mensi Daniele (Scott Racing Team) 1:33:36.41

5) Deho Marzio (Gs Cicli Olympia) 1:33:51.22

6) Arias Cuervo Diego Alfonso (KTM Sthil Torrevilla) 1:34:04.69

8) Spadi Manuele (Team New Bike 2008 Cycling Lab) 1:34:17.75

9) Figini Francesco (Cycling Performance) 1:34:33.21

10) Degasperi Ivan (Team Todesco) 1:34:43.18

De voorbije dagen waren Alice Pirard en Michiel Van Aelbroeck actief in de twaalfde en laatste editie van de TransRockies. TransRockies biedt drie formules aan: TR3, TR4 en TR7. 

De eerste drie dagen (TR3) worden verreden in en rond het wereldberoemde bikepark van Fernie (British Columbia). In de vier volgende dagen trekt de caravaan door de Rocky Mountains naar Canmore (Alberta). De laatste kilometers van de laatste etappe trekken door het Nordic Park van Canmore. Hier gingen onder andere de langlauf disciplines van de Olympische winterspelen van 1988 door. In de TR3 logeren de bikers in hotels in Fernie. In de TR4 wordt er gecampeerd. De TR7 ontstaat door het samenvoegen van de TR3 en de TR4. 

Pirard en Van Aelbroeck kozen ervoor om deel te nemen aan de TR3. 

Via Raf De Bakker kwamen ze in contact met de organisatie. 

"We besloten ons voor de TR4 te engageren als ambassador. Een ambassador rijdt de hele rit tussen de deelnemers om te helpen waar nodig, draagt reservespullen en staat via radio in verbinding met de medische staff. Door de recente zware overstromingen in deze regio werd het parcours van TR4 in de weken voor de wedstrijd nog aangepast." zegt osteopaat Van Aelbroeck.

" Terug naar de TR3. De weken tot maand voor TransRockies viel er zo goed als geen neerslag en dus lagen de trails er stofferig bij. Op dag één stond een rit over 33 km op het programma. In deze rit kregen we drie zware beklimmingen en dus ook afdalingen voor de wielen geschoven. Op de aanloopklim werd het veld al helemaal uit elkaar geslagen. Ik kon vrij goed vooraan indraaien op de eerste singletrack, hyperventilation genaamd. Het was wennen aan de pure singletrack afdalingen en het zou even duren alvorens ik echt de limieten durfde opzoeken. Ik finishte als 7e overall (TR3 + TR7) en dit bleek goed voor de tweede plaats bij de TR3, op iets meer dan vier minuten van winnaar Matt Hadley. De tweede rit was totaal verschillend van de eerste. Deze was dik 45 kilometer lang maar bestond uit één lange klim over relatief brede paden, één lange steile singletrack afdaling (Porky Blue trail) en vervolgens een lange golvende singletrack. Ik kwam als eerste TR3 biker over de top en kwam vervolgens ook als eerste beneden. De tien kilometer lange XC singletrack was er echter te veel aan. Mike Vine (3e TR3 in de stand) kwam tot bij mij en vroeg me om hem te laten passeren (je kan namelijk onmogelijk een bijna even snelle biker passeren als die zich niet even aan de kant zet). Ik liet hem passeren en ging in zijn spoor verder. Ik moest uiteindelijk niet veel toegeven op Mike, maar moet wel toegeven dat ik dezelfde snelheid alleen niet had kunnen ontwikkelen. De meeste Canadezen zijn echte trailrijders die pas echt tot hun recht komen in golvende singletracks waarin je continu kleine maximale inspanningen moet leveren en voor de rest gewoon erg scherp sturen. Ik finishte opnieuw op twee, op slechts vijf seconden van de winnaar, maar halveer mijn achterstand in het klassement op de leider. De laatste rit was 30 kilometer lang en vertrok niet uit het centrum van Fernie maar werd gereden in het Alpine Resort, een skioord enkele kilomters buiten Fernie. In dit skioord is er een bikepark met liften, maar zijn er vooral heel wat prachtige man-made singletracks. Voor de start kregen we wat motregen over ons heen, maar dit stoorde nauwelijks. De start werd een kwartier uitgesteld, het parcours moest aangepast worden want één van de fotografen was op een moose met baby gebotst. Deze wou niet wijken, gelukkig hertekenden de parcoursbouwers in geen tijd de route. De singletrails in de bossen bleven droog, maar de 'black diamond' slotafdaling Rumplestumpskin lag er wel glad bij. Na rit 2 was ik top op anderhalve minuut van Matt Hadley genaderd in het klassement. In de laatste rit nam hij een iets betere start. We reden opnieuw in 6e en 7e positie overall. Mijn achterstand op hem schommelde rond de halve minuut. Bergaf reed hij iets van me weg, bergop kwam ik iets dichter. De derde uit de stand reed aanvankelijk kort achter me aan, maar moest in de derde en langste beklimming passen en hij zou bijna vier minuten na mij finishen. Boven op die laatste klim kwam ik tot op tien seconden van Matt, maar dan draaiden we de zwarte downhill piste in en kon ik hem niet meer bedreigen. Ik nam geen risico's, want de vorige dagen hadden aangetoond dat Matt de betere daler was. Opnieuw een tweede plaats in de TR3 daguitslag. De rit van vandaag veranderde niets meer in de stand van de TR3 en dus sloot ik de race op de tweede plaats af.

Ook bij de dames lagen de plaatsen vrij vast. De Canadese wereldkampioene Xterra (off-road triatlon) Melanie McQuaid won de drie ritten. Alice finishte drie keer als zesde en eindigde ook op zes in het eindklassement. De bezetting bij de dames was erg sterk, op de driehonderd deelnemers (TR3 + TR7) waren er een zestigtal vrouwen, een veertigtal hiervan in de TR3 solo categorie. Het was ook opmerkelijk dat er erg veel vrouwen rondreden in het bikepark!

De TR3 bestaat dus uit drie erg intense wedstrijden die je kan beschouwen als korte marathons of lange XC wedstrijden in lijn. Erg leuk want de parcoursen zijn top, maar het geheel is niet uitputtend omdat de ritten kort zijn en er zo voldoende tijd blijft voor herstel. In België is de 29er hardtail voor mij de ideale wedstrijdfiets, maar voor deze Canadese parcoursen vol rotsen en wortels was een volgeveerde fiets echt een meerwaarde. Een speciale dank aan Dirk en Bart van Cube, zij zorgden ervoor dat ik tijdig een carbon 29er fully ter beschikking had! Ik plaatste er mijn Swooth wielset met Schwalbe Racing Ralph Snakesking 2.25 banden in. Zo kon ik zonder zorgen racen op deze prachtige trails met een absolute topfiets.

Zoals eerder gezegd was dit de laatste editie van TransRockies in de huidige vorm. De TR3 gaat volgend jaar opnieuw door in Fernie, maar verhuist naar eind juni. De TransRockies wordt vervangen door Singletrack Six, deze meerdaagse gaat eind juli door en doet de beste bikeparks aan van de grensregio tussen Alberta en British Columbia. Meer informatie vind je op www.singletracksix.com.

Momenteel trekken we samen met Raf De Bakker via Montana, Idaho en Utah naar Colorado (USA). In Breckenridge zullen we vanaf zondag 11 augustus deelnemen aan de zesdaagse wedstrijd Breck Epic." besluit  Belgisch marathon kampioen Van Aelbroeck.

Florian Vogel heeft in het Zwitserse Davos zijn eerste zege in de BMC Racing Cup beet.

Vogel, derde op het Zwitsers kampioenschap , won het voor voormalig wereldkampioen José Antonio Hermida en een verrassend sterke Julian Schelb.

Bij de vrouwen zegevierde Gunn-Rita Dahle Flesjaa voor de Zwitserse Kathrin Stirnemann en Sabine Spitz.

Bij de mannen ontstond een er in de 2 de ronde een kopgroep van 3 bestaande uit Florian Vogel, José Antonio Hermida en de 20 jarige belofte Julian Schelb. Deze laatste moest na 6 ronden afhaken en het draaide uit op een duel .

Florian Vogel plaatste in de laatste ronde  een aanval op de 'Cologna Stutz ': de langste klim  in Davos en stevende op de overwinning af. Met 20 sec op Hermida ( Multivan Merida) pakte hij zijn eerste zege in de Zwitserse competite. . De Duitser Julian Schelb wer derde op 1min 10.

" Ik voelde me goed vandaag en ik hield mijn metertje in het oog.  Elke ronde ging het op de  Cologna Stutz heel goed. Daarom trok ik hier weg." zei Vogel van het Scott Swisspower team, die zijn goede vorm van in Andorra bevestigde.

José Antonio Hermida : " Florian was heel sterk op de steile  beklimming.. Toen hij weg reed , kreeg ik het moeilijk. Toch ben ikblij met het resultaat , want vorige week in Andorra ging het helemaal niet. Daar was Florian 7 de, dus vertrouw ik er op dat mijn vorm goed is. Ik ben tevreden, en de moraal is goed."

Ook Julian Schelb was tevreden met zijn eerste podium in de  BMC Racing Cup : " Ook nadat ze me hadden afgeschud, kon ik nog een mooie prestatie leveren." zei de Duitser van  het Lexware Rothaus Team.

 

De BMC armada viel naast het podium. Lukas Flückiger kon zijn teamgenoot Moritiz Milatz in de laatste ronde voorbij en werd 4 de. Milatz kwam 13 sec na Flückiger binnen. Martin Fanger en  Ralph Naf finishten op 6 en 7.

De Noorse Gunn-Rita Dahle Flesjaa  won het na een spannende strijd bij de vrouwen.

Zoals gewoonlijk vertrok wereldkampioene U23 Jolanda Neff ( Giant) als snelste, maar al snel vormde er zich een kopgroep van 7. Nadat de Zwitserse Linda Indergand wegviel, bleven de overige 6 dames samen tot in de laatste ronde

Wereldkampioene marathon Gunn-Rita Dahle  ging als eerste de laatste ronde in. Op de lange klim werd ze gevolgd door Kathrin Stirnemann. Nog voor de Zwitserse  boven was , kwamen Sabine Spitz en Esther Suss opzetten en gingen haar voorbij. 

Kathrin Stirnemann ( Haibike) pakte echter  uit met een perfecte afdaling. Ze ging terug over Spitz en Suss en reed zich naar de tweede plaats.

 

Gunn Rita Dahle : " Ik ging tot het uiterste. Maar in mijn positie, kon ik het doen zoals ik het zelf wilde. Ik zat in de afdaling ekele sec voor en kon veilig onder geraken. Aangezien de concurrentie ben ik zeer tevreden." zei de 40 jarige Noorse , die 14,4 sec voor was op Stirnemann.

Kathrin Stirnemann: " Het feit dat het geregend had, speelde in mijn voordeel. De omloop was erg moeilijk. Ik kom van een hoogte stage en dacht niet dat het zo goed zou gaan. " zei de Zwitserse.

Voor de derde plaats ging het tussen Esther Suss  en Sabine Spitz , die pas de World Cup in Andorra won.

Suss kreeg echter  met schakelproblemen te maken en moest Spitz laten rijden." Ik reed goed, maar maakte enkele foutjes teveel." zei de Europese marathon kampioene.

Sabine Spitz was gelukkig met haar derde plaats : " Ik had na de overwinning in Andorra veel afspraken deze week. In deze omstandigheden is alles goed verlopen. Dit past goed in mijn trainingsprogramma." zei de 41 jarige Duitse.

 

De Nieuw Zeelandse junior  Samuel Gaze won het in Davos voor de Zwitsers Andri Beeli en Simon Vitzthum .

Burstner Belcanto 490TK Caravan TE KOOP wegens geen gebruik meer

De caravan verkeert in zeer goede staat.

Meer info kan u vinden op http://www.2dehands.be/caravans-kamperen/caravans/burstner/burstner-belcanto-490tk-160389265.html

Er kan contact genomen worden Glenn Heylen op

0479604651 of 

G_Heylen@hotmail.com

Mijn Favorieten

MTB Foto's

2013 Flanders Cup Kessel

een voorsmaakje: 

De Nederlanders Rens De Bruyn en Hans Becking stonden op de allerlaatste startrij in Kessel.

Van bij de start nam Jonas De Backer de rest op sleeptouw. Samen met Bart De Vocht zou de Vilvoordenaar de wedstrijd bij de eliten/beloften bepalen.  De vroege vluchters werden door een trio met Gaudy,  Cloostermans, Massaer en Wauters achterna gezeten. Ook de Australier Michael Crosbie liet een sterke indruk na en speelde vooraan mee.

Hans Becking en Rens De Bruyn  reden zich intussen naar de 12 en 13 de plaats. De wedstrijd  ging over  8 ronden en Becking  zag het podium wel zitten.

Na 1 u 13 en op 2 ronden van het einde zaten De Backer en De Vocht nog steeds in elkaars gezelschap. Een duo met Patrick Gaudy en Joris Massaer volgde , de Australier  Michael Crosbie zat op 5 en Hans Becking rukte op naar plaats 6. Maarten Wauters  en Mathias Cloostermans waren nog steeds in de running voor de ereplaatsen.

In de laatste ronde kwam Hans Becking van Superior Brentjens bij en over Joris Massaer en Patrick Gaudy moest ze laten rijden.

Terwijl Bart de Vocht  ( Goeman Scott) een foutje maakte, trok Jonas De Backer er in de slotfase vandoor en won de Flanders Cup in Kessel.

Bart De Vocht werd tweede  en daarmee beste belofte. De derde plaats ging naar de Nederlander Hans Becking, die een prachtprestatie neerzette.

Joris Massaer werd vierde en Michael Crosbie  5 de en 2 de belofte. Met zijn 7 de plaats overall werd Mathias Cloostermans derde in de reeks U23.

reacties :

Jonas De Backer : " Ik had deze strijd niet verwacht. Maar ik wist dat het niet makkelijk zou worden.  Met ons 2 hebben we het kunnen controleren. Op het Fort kwam ik op kop te zitten en toen maakt Bart een foutje. Zo heb ik het kunnen winnen. Ik denk dat ik nu aan de leiding sta in de Flanders Cup of toch zeker gelijk met Joris. Ik word elk jaar wat sterker dus dat belooft voor de toekomst." 

Bart de Vocht : " Ik schoof weg op het klimmetje en stond te voet.  Jonas zette me onder druk en ik schoof uit. Jammer genoeg kon ik het niet meer goed maken. Ik vond het niet zo slecht . Met de WK selectie heb ik geen moeite. We wisten op voorhand aan welke normen er moesten voldaan worden. Ik ben tevreden met de 2 de plaats. Ik bekijk dit als training, want ik wil me in Noorwegen laten zien. "

Hans Becking : " Ik ben blij en klaag niet. Ik had een super goed gevoel , ook als was het moeilijk om op te schuiven hier. Dit had ik niet verwacht, zeker niet omdat ik achteraan moest starten. De 2 eersten waren wel erg sterk. Mijn laatste ronden waren nog bijzonder snel en dat geeft een goed gevoel." 

Univega biker Kristof Houben  vertrok vanop de laatste rij maar stond  al vrij snel met stukken langs de kant.

Zijn naamgenoot Benny Houben nam het voortouw, maar viel  in de eerste ronde vooraan weg met kettingproblemen.

Gody Jacobs en Gerrit Delfosse kwamen bijgevolg  in een bevoorrechte positie te zitten. Roan Windmolders volgde op 3, maar zou ook met pech uitgeschakeld worden. Peter Douha ( Vanomobil)  zat in vierde stelling voor Trek KMC biker Mark Donné.

Jacobs en Delfosse werkten goed samen , maar vooral  de Ridley biker  Gody Jacobs trok op de rechte stukken stevig  door.

Bij Gerrit Delfosse ging in de 5 de ronde de ketting er af en Gody Jacobs kon enkele meters voorsprong nemen.

De biker van het Intrasys Dream Team liet Jacobs niet begaan en reed het gaatje terug dicht. Ze losten elkaar geen vin en samen gingen ze de laatste ronden in. Op ruime afstand volgde Peter Douha . 

Mark Donné  reed zijn achterwiel volledig  paraplu en moest zijn 4 de plaats aan  Kris Willemsens afstaan.

Gody Jacobs won  na een spannend duel  de 3 de Flanders Cup  bij de masters 1 voor Gerrit Delfosse en Peter Douha.

1. Danny Sleeckx

2. Kurt Tempst

3. Gert Cools

4. Philippe Swalus

5. Ronny de Vries

6. Filip Thijs

7. André Fevrier

8. Mark Vanhomwegen

9. Johnny Vertessen

10. Bart Feyaerts

reacties :

Danny Sleeckx : " Met gemak gewonnen, maar ook met wat geluk. Ik was als 1 ste weg .Kurt Tempst was gevallen en ik ben rustig gebleven. Toen Kurt op 37 sec kwam moet ik wat bijzetten. Ik maakte geen fouten en ben  op het Fort bewust 6 keer afgestapt. Ik wist natuurlijk niet hoe sterk Kurt wel was. Ik geniet nog volop van mijn trui en ik zal nog wel MTB rijden, maar niet alles. Als ik rij zal ik in orde zijn."

Kurt Tempst : " Je kan hier haast nergens voorbij en je kan toch ook niemand de kant in rijden. Dit had ik wel wat verwacht. Ik heb er alles voor gedaan. Ik moet de hele week hard werken en dat bij dit weer. Dus ik ben tevreden. Mijn knie is wel gehavend van die val, maar ik had er geen last van tijdens de koers. Mijn  supporters hebben me naar de 2 de plaats geschreeuwd.  Ik heb wel de beste supporters van iedereen en dat doet goed!" besloot de Bike Inner na zijn prachtige remonte.

Gert Cools : "Het ging wel goed. De lussen lagen we wel, ik was technisch redelijk goed. Swalus was op de platte stukken wat sneller. Het  was aangenaam fietsen met zon' weer. Ik had soms goesting om in de vijver te springen ,in plaats van er rondom te rijden. Ik zit  nu wel stik dood, want ik ben deze nacht naar een bruiloft geweest: en dat allemaal op mijn 40 ste. Ik ben dus blij met die derde plaats." 

Wout Alleman, Quiten Hermans en Erno Mc Crae  zorgden voor een snelle start.

In de 1 ste ronde nam Belgisch kampioen Quinten Hermans de leiding in handen en kon enkele meters van Erno Mc Crae wegrijden.

Hoe Wout Alleman, Kjell Van den Boogert en Jochen De Vocht ook probeerden, de  vogel  van Telenet Fidea was gaan vliegen.

Na 2 ronden zaten Mc Crae( Goeman Scott) en de Nederlander Van den Boogert ( Cube Nutswerk) samen  in 2 de en 3 de stelling. Jochen de Vocht had wat terrein moeten prijsgeven en volgde in 4 de positie. Verderop zaten Alleman, Bax, Pip, De Proost en Wendelen.

 Robin Wendelen,  die in de start moeilijk in zijn pedalen geraakte, en aan een mooie wedstrijd bezig was.

Hermans bouwde zijn voorsprong gestatig uit ; het duo  Kjell VDB en Mc Crae wist zich op 2 en 3  te handhaven, maar de Nederlander Sjoerd Bax kwam sterk opzetten. Eerst raapte Bax de  Toka biker Wout Alleman , die last had van zijn rug  op , daarna maakte hij jacht op Jochen De Vocht. 

Op 2 ronden van het einde wist Erno Mc Crae  zijn voornaamste concurrent Kjell VDB achter te laten en ging resoluut voor de 2 de plaats.

De kleine Nederlander, behorend tot de Nederlandse selectie voor het WK, werd derde voor zijn landgenoot Sjoerd Bax. Jochen de Vocht uit Emblem maakte de top 5 rond.

top 10

1. Quiten Hermans 

2. Erno Mc Crae

3. Kjell Van den Boogert Ned

4. Sjoerd Bax Ned

5. Jochen de Vocht

6. Wout Alleman

7. Jeremy Pip

8. Kyle De Proost

9. Niels Vanpol

10. Robin Wendelen

reacties :

Quiten Hermans : " Ze trokken in de 1 ste ronde serieus door.  Ik had wel last van de hitte.  Toen ik zelf ten aanval trok had ik direct 10 sec . Ik blies me in de 2 de ronde wat op, toen zat ik er even door. Maar ik  probeerde mijn eigen tempo te zoeken.  Ik wou de nationale trui nog eens laten zien, want vanaf nu staat alles op het veldrijden. Ik trek nu naar Zwitserland op stage en neem de BMC Racing Cup in Basel mee. Daar zou ik me ook graag eens tonen."

Erno McCrae   : " Ik zat achter Wout en die had het moeilijk. Quiten had dadelijk een gat. Dan zat ik samen met Kjell. In de voorlaatste ronde kon ik Kjell achter laten. Van de hitte had ik  niet zoveel last. Na Andorra was het hier goed doenbaar. het was wel stoffig en het gras was glad. Wel een pittige omloop; op het Fort was het altijd interval en sprintjes trekken." 

Kjell Van den Boogert : " Erno was te snel. Ik ben afgelopen week in het Franse Chatel geweest en heb er zwaar getraind.  We zijn ook nog eens in Champery gaan rijden. Toen Erno aanzette ,was het teveel voor mij.  Ik ben tevreden met de derde plaats, zeker na zo'n trainingsweek." zei de Nederlander.

In bijlage de daguitslag van de 2de Wallonia Cup.

Het klassement volgt later deze week.

Voorlopig komt er geen einde aan de hegemonie waarmee Fabrice Mels (Salcano) in City Mountainbike voor de dag komt. Op de Kortrijkse Grote Markt ging de Belgische XCE-kampioen nipt de Fransman Titouan Perrin-Ganier vooraf. De Nederlander Jeroen Van Eck en veldrijder Rob Peeters eindigden op een respectieve derde en vierde plaats.

De vierde manche van City Mountainbike in Kortrijk was in menig opzicht een buitenbeetje binnen dit regelmatigheidscriterium van stadsmountainbikeraces. Niet alleen vond dit event grotendeels ’s avonds bij kunstlicht plaats, bovendien werd de waterbak omwille van veiligheidsredenen uit het parcours geschrapt. De omloop die bijna volledig uit 'kinderkopjes' bestond zou er gevaarlijk glad bij te komen liggen, een juiste beslissing dus van de organisatie.

Als vanouds zette Fabrice Mels in de tijdrit de snelste tijd neer, voor de Duitser Andy Eyring. De Waaslander trok die lijn door in de eerste kwartfinale die hij makkelijk won. Dennis Ebert, Titouan Perrin-Ganier en Jeroen Van Eck deden dit hem na in de overige drie kwartfinales.

De eerste halve finale won de tweevoudige Belgische XCE-kampioen met de vingers in de neus. Lange tijd leek het er op dat ook Ebert zich zou plaatsen voor de grote finale, maar de Nederlander werd in extremis nog voorbijgegaan door Peeters.

De tweede halve finale kende een verrassende wending. Eyring mistte zijn start compleet en wist die scheve situatie, op een bochtenrijk parcours waar inhalen sowieso erg moeilijk was, niet meer recht te zetten. Ook Robby De Bock strandde in de halve finale. Van Eck finishte zo als eerste voor Perrin-Ganier, de Franse kampioen in de XCE-discipline.

In de grote finale ging de jonge Fransman, vorige week goed voor een derde plaats in de door Mels gewonnen WB-manche van Andorra, prima van start. Tot en met de laatste hindernis had Perrin-Ganier de leiding in handen, waarna Mels hem alsnog wist te remonteren. Met een ultieme jump op de meet hield hij de talentvolle junior achter zich.

Vooraf had Dennis Ebert het laken naar zich toe getrokken in de kleine finale. Daarin kwam Eyring, net als Mels geselecteerd voor het WK XCE in Zuid-Afrika, direct na de start ten val. Meer dan een achtste plaats zat er dan ook niet in voor de onfortuinlijke Duitser, eerder goed voor rang twee in zowel Antwerpen als Rotterdam.

In de recrea-eliminator gingen Laura Turpijn (dames), Gaël Tack (funklaase), Jurgen De Witte (masters 1), Peter Vanlembeke (masters 2) en Vincent Van De Perre (nieuwelingen) met de zege aan de haal.

Grote finale: 

1. Fabrice MELS (Bel)

2. Titouan PERRIN-GANIER (Fra)

3. Jeroen VAN ECK (Ned)

4. Rob PEETERS (Bel)

Kleine finale:

5. Dennis EBERT (Ned)

6. Arnaud HOYAUX (Bel)

7. Robby DE BOCK (Bel)

8. Andy EYRING (Dui))

Reakties

Fabrice Mels: “Het was ditmaal zeer nipt, maar misschien is dit wel de mooiste van mijn vier zeges. Net als in Roosendaal vorige week heb ik alles moeten geven. Titouan kwam zeer sterk voor de dag, maar in feite had ik niets anders verwacht van hem. Voorlopig komt er wel een einde aan mijn zegereeks, want voor de volgende manche in Waregem moet ik helaas forfait geven. Met de wegploeg ben ik op dat moment immers aan de slag in de Ronde van Oost-Vlaanderen”.

Titouan Perrin-Ganier: “Ik blik tevreden terug op deze wedstrijd. Ik had lang uitzicht op de zege maar botste op een beresterke Mels. Die beschikt momenteel over de vorm van zijn leven. Het parcours was iets gans anders dan ik gewend ben van de WB-wedstrijden, wat niet wegneemt dat ik me uitstekend geamuseerd heb. Vooral de omgeving en het feit dat deze wedstrijd in volle stadscentrum wordt afgewerkt zullen me bijblijven ”.

Jeroen Van Eck: “Na een prima voorbereiding kregen we een erg technisch rondje onder de wielen geschoven. De snelheid lag niet echt hoog, de inhaalmogelijkheden waren jammer genoeg wel beperkt. De start was bijgevolg enorm belangrijk, maar helaas geraakte ik niet snel in mijn pedaal geklikt waardoor ik pas als derde startte. Dat kloofje kreeg ik niet meer gedicht, ook al naderde ik nog op die Fransman”.

Volledige uitslagen  :

http://startracking.be/Event/ResultsList/64?live=False#

Niemand had echter op voorhand een totaal ander verloop kunnen bedenken.

Sanne Cant pakte de leiding stevig in handen en leek ongenaakbaar voor de volgende 6 ronden. Alhoewel Petra Mermans nu en dan wat van haar achterstand kon afknabbelen, was de voorsprong van Cant vrij groot.

C Bear bikester Sara Mertens, pas terug van de Transalp, nestelde zich halfkoers  in derde stelling voor Nele Van Maldeghem , Inne Bertels en Kristien Nelen.

Op één ronde van het einde verloor Sanne Cant  lucht, en door die lekke band ging ze enkele keren tegen de grond.  Ontgoocheld gaf de veldrijdster er de brui aan.  

Zo kwam de leiding in handen van Petra Mermans, die het Vanomobil team naar de zege reed.

Sara Mertens werd mooi tweede dame, voor een verrassend sterke  Nele Van Maldeghem ( Fuji Medista) .

Kristien Nelen wist in extremisch Inne Bertels van de vierde plaats te verdringen.

top 10

1. Petra Mermans

2. Sara Mertens

3. Nele Van Maldeghem

4. Kristien Nelen

5. Inne bertels

6. Ilse Vandekinderen

7. Britt Van den Boogert

8. Lieve de Meuter

9. Marlies Beckers

10. Steffi Derveaux

reacties :

Sanne Cant : " De band ging stilaan af en daardoor ben ik enkele keren gevallen. Het was hier redelijk lastig , maar ik had een kloof; jammer dat zoiets gebeurd!" 

Petra Mermans : " Spijtig van de pech van Sanne, ik had het liever anders gezien. Het zouden nog een paar spannende ronden geweest zijn. Sanne kon wel rijden waar ik moest lopen. Maar toch kwam ik dichter. Ik heb Dessel en paal gewonnen,en dit doet deugd. Ik ben tevreden over mijn XC seizoen,omdat ik op voorhand  toch meer voor marathons gekozen had. Door het ongeval van Wilfried ben ik meer  van deze wedstrijden gaan rijden, en met succes. Deze winter ga ik ook veldrijden, mijn fiets is besteld." 

Sara Mertens : " Dit is onverwacht , ik ging gewoon eens meedoen. Dit was ideaal; ik zat als nel mee vooraan en toen Sanne wegviel , schoof ik op.

Van de warmte had ik helemaal geen last en wou de fun er inhouden. Ik heb dit eens gedaan op aanraden van Laura Turpijn , en met de 2 de plaats ben ik bijzonder tevreden." 

Nele Van Maldeghem : " Het is me goed meegevallen. Dit is een thuismatch, want ik woon hier maar 10 km vandaan. Ik voelde me goed ; in de vakantie kan ik veel trainen en veel rusten, je begrijpt het al : ik sta in het onderwijs. Ik kon van Inne Bertels wegrijden, maar Sara was te sterk. Eens op het podium van de Flanders Cup geraken, was mijn doel. Ik ben dus heel blij met de 3 de plaats."

Stijn Siemons trok als snelste van leer , maar kreeg  smaakmakers  Niels Derveaux en Andries Baert, Arnaud Beeckmans, Tom Van Ingelgom en Bart Pennings mee. Er ontstond een kopgroep van 6.

Als snel stalen Baert en Derveaux de show en wisten het publiek te bekoren. 

Stijn Siemons, Arnaud Beeckmans en Bart Pennings vormden het achtervolgend trio.  Tom van Ingelgom kwam solo op 6 te zitten.

Andries Baert en Niels Derveaux bleven samen voorop. Pennings en Beeckmans  en Van Ingelgom wisten Siemon af te schudden. 

Het kwam tot een spannende strijd tussen en Niels Derveaux ( Dream team) trok het laken in Kessel naar zich toe. Belgisch kampioen Andries Baert moest  zich neerleggen met de 2 de plaats , terwijl  Arnaud Beeckmans  het podium bij de nieuwelingen vervolledigde.

top 10

1. Niels Derveaux

2. Andries Baert

3. Arnaud Beeckman

4. Bart Pennings

5. Tom Van Ingelgom

6. Ward Joris

7. Stijn Siemons

8. Remi Cara

9. Emile Verhulst

10. Mathijs Wuyts

Niels Derveaux : " In de laatste ronde zat Andries in het Fort op kop. Ik plaatste een aanval en Andries moest passen. Dit is een revanche voor het BK. In de Flanders Cup sta ik nu op kop. "

Andries Baert : " Ik ben tevreden, het was een plezante koers. Ik wist wel dat Niels goed was, want telkens ik doortrok, volgde hij moeiteloos."

---------------------

Bij de dames jeugd trok de Nederlandse Annemarie Worst meteen alle registers op.  Haar landgenote Didi De Vries en Lize Struyf  probeerde gedurende 4 ronden de schade te beperken.

Clemence Baude , Michelle Verstrepen en Lotte Van Thillo streden voor een plaats in de top 5.

In de tweede ronde toonde Lize Struyf zich sterk en zette zich op 2 om die positie niet meer uit handen te geven. De bikester van het Granville 650B team klopte de Nederlandse kampioene Didi DeVries. 

De zege was voor Annemarie Worst ( Giant) die van start tot finish aan de leiding reed. Clemence Baude werd vierde voor Lotte van Thillo.

Didi De Vries : " Ik ben niet zo tevreden, op zo'n vlakke omloop gaat het echt niet . Ik moet het meer van het klimmen hebben. Het is ook mijn eerste wedstrijd na een maand stilt te liggen en het viel niet echt mee." 

Annemarie Worst : " Het was toch wel erg zwaar, maar dit lag me wel. Zo vlak was het hier niet, toch beter dan wat we in Nederland gewoon zijn Gelukkig had ik direct een grote voorsprong. Het was soms een probleem om de jongens voorbij te steken.Ik ben blij met mijn selectie voor het WK. We vertrekken op 24 augustus. Ik hoop op een top 10 in Pietermarizburg , ik was al 8 ste in Bern dus..."  aldus de winnares.

nieuwelingen

De zon had het in Kessel niet laten afweten en ook de deelnemers en het publiek kwamen massaal naar het Fort afzakken voor de  derde Flanders Cup van het jaar.

Vier ronden kregen de 45 funners B voor de wielen geschoven en het zouden pittige rondjes worden.

Thomas Gysbrechts trok er samen met Nuydens, Heusdens en Heylen op uit. Dries Heylen  , die we nog kennen uit een ver MTB verleden, moest helemaal achteraan starten en  wist zich in geen tijd naar voren te rijden.Toen Gysbrechts vooraan moest lossen bleven Jeroen Nuydens , Niels Heusdens en Dries Heylen met zijn  3 op kop.  

Heylen viel  in de laatste ronde aan maar kettingproblemen hielden de Hulshoutenaar van de overwinning. De zege ging naar de 19 jarige Niels Heusdens, die het won voor Dries Heylen en Jeroen Nuydens. Steven Dewachter viel met zijn 4 de plaats naast het Kessels podium.

reacties:

Dries Heylen : " Het viel echt wel mee hier, maar gelukkig was het maar 1 uur rijden. Ik stond helemaal achteraan in de start, het was immers pas mijn eerste deelname. Ik zat bij de koplopers , maar door kettingproblemen  in de laatste ronde verloor ik de leiding. Niels was sterker en hij is de verdiende winnaar ; hij was vooral sterk in de bosjes.' zei Heylen na afloop .

Niels Heusdens : " Dit had ik niet verwacht. Doel was het podium te halen en dat is gelukt. Dries zat wel op kop toen zijn ketting er af ging. Ik heb toen alles gegeven  tot aan de finish.  Dit is nog maar mijn 1 ste seizoen dat ik competitie rij. In Paal werd ik 2 de,  in St Vith heb ik gewonnen en nu dus weer. Volgend jaar ga ik misschien Fun A rijden en hopelijk valt dat te combineren met mijn job als metser." aldus de biker uit Geetbets.

top 5 Fun B

1. Niels Heusdens

2. Dries Heylen

3. Jeroen Nuydens

4. Steven Dewachter

5. Brent Van Elven

--------------------------------

In de Fun A zwaaide Nick De Vries met de bloemen. 

De tenoren namen een goede start en zowel Jef Beyens als Nick De Vries zaten meteen vooraan. 

Robin Porters en Roel Cristael van het Kriekel Cycling team werden slachtoffers van een valpartij en moesten als laatsten terug het veld in. Porters telden we de 1ste ronde op nummer 33 .

Belgisch kampioen Jef Beyens nam al snel de wedstrijd in handen en kreeg Nick De Vries in zijn wiel.  Oa . Jeroen Van de Vijver en Wim Mertens waren aanvankelijk de eerste achtervolgers.

Beyens ( Vanomobil) nam in de 2 de ronde afstand van Nick De Vries en Robin Porters was aan een geweldige remonte bezig.

In de voorlaatste ronde werd Beyens door pech getroffen, zijn band ging er af,  en de leider ging tegen de vlakte.  Wim Mertens en een opvallend sterke  Robin Porters streden op dat moment voor de derde plaats.  

Nick De Vries ( Bike Mechanic)  kwam als winnaar over de meet ,voor Jef Beyens en jawel : Robin Porters. Wim Mertens moest vrede nemen met de vierde plaats. Voor De Vries was het zijn 10 overwining van het seizoen.

Van de 45 starters werd Roel Cristael, na zijn val,  nog mooi 16 de.

reacties : 

Nick De Vries : " Ik had gezien dat Jef gevallen was in het los zand en kon daar van profiteren. Ik was vanwege de hitte niet zo snel gestart. Omdat ik  gisteren de 6 u had meegereden , kende ik het parcours. Mijn osteopate en mijn trainer waren hier en ik wou hier goed presteren. Het was plezant en min of meer een revanche voor het tegenvallend resultaat op het BK. "

Jef Beyens : " Mijn band ging er af en ik ben over kop gegaan. Ik voelde me wel heel sterk . Dit hoort er zeker bij. Ik heb een bommeke gestoken, en nog eens van wiel verwisseld, en veel tijd verloren. "

Robin Porters : " Roel viel in de start en ik zat achter hem. Ik was dus bij de laatsten weg. Op het Fort vielen ze dan nog eens voor mij, dus magik met plaats 3 zeker tevreden zijn." 

top 10 Fun A

1. Nick de Vries

2. Jef Beyens

3. Robin Porters

4. Wim Mertens

5. Glenn Sluyts

6. Niels Ooms

7. Koen van Noten

8. Jeroen Van de Vijver

9. Stijn van Boxstael

10. Wim Peers

Dries Heylen

Vrijdag ging de rit terug naar de startplaats Kudowa Zdroj. 

Alle renners wisten dat het de laatste 79km waren en vlogen vol in de startklim klaar, voor 2200+ hoogtemeters. Er was redelijk wat asfalt begrepen in deze rit, de gemiddeldes lagen dus vrij hoog.

De temperatuur ging net als hier weer vlot boven de 30°C, en met vele klimmen in open weiden, was het erg slopend. 

Lid 2 van het BMC duo Adrien Buntschu ging wegens het wegvallen van zijn teammaat voluit en kon het  winnen, voor eindwinnaar  Tomas Vokrouhlik. 

De Tsjech kon deze laatste rit controleren want  had 50 min over aan de finish over de 6 dagen.

Onze landgenoot Julien Delaet ( Team Raes Niner)  reed zeer sterk en werd in de laatste etappe 7 de solo.Delaet viel  met zijn vierde plaats  net naast het podium in de Elite solo  categorie. Overall eindigde hij mooi op 9 en haalde vlot in de top 10.

Tim Vissers had nog over, en reed weerom een sterke rit. Hij koerste tot op de meet voor de 14 de plaats. Dat is ook zijn totaalresultaat over de 6 dagen.

Martin Dupier kende weerom pech. Hij moest 2 maal kettingproblemen oplossen en haalde de finish niet regulier. De organisatie is dan heel hard, en reikt een finisher T-shirt uit. Gelukkig staat hij wel in het eindresultaat.

Ward Mertens moest uit zijn reserves putten om de laatste klim (500 hm) te overbruggen. Hij was vooral blij de finish te halen en als 23ste overall,

zonder kleerscheuren een van de zwaarste en technische Europese meerdaagse te hebben overleefd.

Kristien Achten deed het doorheen de ganse week uitsteken, onderweg bijgestaan door duathleet Walter Aerts (46ste) en terecht 2de beste vrouw.

De Zuid Afrikaanse winnares Catherine Williamson was echter 7 dagen  buiten categorie.

Zaterdag 10 en zondag 11 augustus 2013

Programma: 

Zaterdag 10-08-2013: 

Start: 12u00 reeks1: 7+8+9 jr, 10+11jr 

Start: 12u30 reeks2: 12+13jr, 14+15jr 

Start: 14u tot en met 17u (Heren, Dames, Gemengd & Solo) 

Adres: 

domein Teunenberg 

Boerenkrijglaan te Olen