Op het einde van een zwaar seizoen stonden de gebroeders Fluckiger op het hoogste schavot in Saalfelden. Pas op weg  van Oostenrijk naar huis realiseerden ze zich pas goed  wat er gebeurd was.
Voor de Zwitserse gebroeders Lukas en Mathias Fluckiger liep 2012 niet altijd over rozen.  De jacht op een Olympisch ticket had veel inzet en kracht  van de Trek bikers gevraagd en pas toen de Zwitserse selectie in La Bresse bekend werd, viel een juk van hun schouders en  begon het te beteren.
In het begin van dit jaar had Mathias  de jongste Fluckiger zo goed als alle hoop verloren.   Het vertrouwen was zoek , het geduld geraakte op en Mathias schreef zichzelf af als prof mountainbiker.  Samen met zijn familie, de trainer, het Trek World Racing  team en de sponsors moest hij door een moeilijke periode.
" Al diegenen die in mij bleven geloven, wil ik van harte bedanken. Zonder hun steun had ik  niet aan het WK kunnen deelnemen , laat staan het  brons gewonnen. " zei Mathias.
Als gevolg van mindere resultaten , verloor hij UCI punten en verhuisde bijgevolg ook aan de start  naar de achterste gelederen. Op het WK in Saalfelden kon hij als 27 ste  starten. In de eerste ronde wist hij zich naar de 15 de plaats te rijden en kon iedere ronde verbeteren.
De vele Zwitserse supporters en hun aanmoedigingen werkten motiverend en de jonge Zwitser bleef tot aan de finish  gefocusd. 
De triomph van de Zwister was zeker geen toeval en zoals Julien Absalon al na de wedstrijd liet verstaan , speelde de teamtactiek een grote rol.
Vooral in  de slotfase kon het broederspaar van elkaars inspanningen profiteren en moest Marco Aurelio Fontana  het onderspit delven.
Nino Schurter  pakte het goud voor Lukas en Mathias Fluckiger.
" Een volledig Zwitsers podium, dat hadden we nooit durven dromen . "  zei Lukas.

Voor Lukas Fluckiger is het MTB seizoen nu  ten einde. Volgende zondag begint zijn cyclocross seizoen in Baden, 3 dagen later staat hij aan de start van de nachtcross  in Las vegas.
Mathias gaat zich voor het eerst in zijn carriere voorbereiden op het WK marathon in het Franse Ornans op 7 oktober.

Net als vorig jaar is Joyce Vanderbeken  naar Amerika afgereisd om een aantal cyclocrossen af te werken.
De  eerste wedstrijd  in  Rochester , New York verliep niet zoals verhoopt voor de renner van het  team Decock Sportivo.
Tijdens de cyclocross  in Ellison Park  blokkeerde  haar bekken en dat maakte haar wedstrijd tot een hel.
Geen kracht en veel rugpijn ;  de dame uit Zwevegem werd pas 11de en viel buiten de UCI punten. 
Helen Wyman , die vorig jaar de Amerikaanse competitie beheerste , domineerde  ook dit keer de openingswedstrijd.

Op dag 2 verging het Vanderbeken al stukken beter. De  zevenvoudige Britse kampioene  Helen Wyman ( Kona)  won opniew voor haar landgenote Gabrielle Day en de Amerikaanse Nicole Thiemann.

Bij de heren  won de Fransman Nicolas Bazin 2 keer op rij.

Na haar 2de plaats in Langdorp  zitten  voor Githa Michiels de mountainbike wedstrijden voor seizoen 2012 erop . In Langdorp had de Antwerpse  geen super dag , doordat ze de hele week bezig was met de verhuis.
In de laatste Flanders Cup kwam ze snel  alleen te zitten met de Nederlands Laura Turpijn ,  en de strijd tussen de beide landskampioenes bleef niet uit.

"In Langdorp was  al snel duidelijk dat de strijd tussen ons beide ging plaatsvinden. Door slim met mijn krachten om te springen kon ik tot in de sprint aanspraak blijven maken op de eerste plaats , in die sprint stond ik echter te zwaar en geraakte te laat op gang en kwam ik net tekort , langs deze weg had ik graag een woord van dank willen neerschrijven voor iedereen die ervoor gezorgd heeft dat dit prachtig seizoen heeft kunnen plaatsvinden.

De doelen die ik samen met mijn entourage had opgesteld voor 2012 zijn allemaal bereikt , met mijn 13 overwinningen waarvan 2 nationale titels heb ik mezelf en mijn sponsors weer opnieuw op nationaal en internationaal niveau kunnen tonen. Na enkele mindere jaren heb ik de voorbije winter weer kunnen groeien en een hele grote stap voorwaarts kunnen zetten.

In dit olympisch jaar was de concurrentie sterk en werd de lat dus extra hoog gelegd , ondanks dit alles heb ik toch mijn mannetje kunnen staan tussen de internationale mountainbike toppers.

Mijn prestaties waren onmogelijk geweest zonder de steun van mijn Team KMC TREK en zijn sponsors , ook mijn privé sponsors Fietsen de Zwaluw uit Reet , Michelin , Sponser sport food , SC Wheels & bikeparts uit Morkhoven en Adidas . Door deze mensen had ik al het fantastische materiaal om prachtige prestaties neer te zetten. En natuurlijk kan ik niet zonder de steun van mijn ouders , vriend , mijn coach en mijn supporters die al jaren in me geloven.

Nu onze verhuis bijna achter de rug is , kan ik me tijdens de wintermaanden dus opnieuw volledig focussen om een stap voorwaarts zetten. Deze winter zal ik opnieuw een beperkte cyclocross kalender afwerken om ook in deze dicipline een beetje kunnen groeien en meer ervaring op te doen.

In 2013 zal ik dan weer het beste van mezelf geven op nationale en internationale mountainbike wedstrijden met als doel mijn tricolore trui zoveel mogelijk te tonen en weer dichter gaan aansluiten bij de wereldtop.

Op deze manier wil ik mijn sponsors en het Belgische vrouwen mountainbike eer aan doen , en zo proberen meer dames aan te zetten om deel te nemen aan mountainbike wedstrijden , zodat we in de toekomst met meer Belgische dames onze eer kunnen verdedigen op internationale mountainbike wedstrijden." besluit Githa Michiels.

Wijziging :
Op aangeven van de medische staf van Omega Pharma-Quick.Step werd besloten om Stijn VANDENBERGH in de selectie van de heren elite voor de Wereldkampioenschappen op de weg in Valkenburg te vervangen door Dries DEVENYNS. De renner kampt met een lichte knieblessure en daarom werd in samenspraak met de medische staf van zijn team beslist dat het beter is om hem niet te laten starten.

De definitieve selectie voor de wegrit bij de heren elite ziet eruit als volgt:

Tom BOONEN
Dries DEVENYNS
Kevin DE WEERT
Philippe GILBERT
Björn LEUKEMANS
Gianni MEERSMAN
Jürgen ROELANDTS
Greg VAN AVERMAET
Johan VANSUMMEREN

RESERVES (IN ALFABETISCHE VOLGORDE) :
Jan BAKELANTS – Ben HERMANS – Nick NUYENS – Jelle VANENDERT

Van 19 tot 21 september  verzamelt de fietsindustie in Las Vegas voor de jaarlijkse Interbike show. Meer dan 750 bedrijven en 1200 merken stellen hun nieuwste produkten voor.
Traditioneel wordt het evenement geopend met een internationale  cyclocross.
Onze landgenoot Ben Berden van het  Raleigh-Clement team begint hier  aan zijn tweede  Amerikaans veldritseizoen.
De Fransman  Arnaud Jouffrey Telenet Fidea, de Nederlander Niels Wubben van het Rabobank-Giant Off-Road Team en het Zwitsers duo Lukas Fluckinger en Lukas Winterberg nemen het in Las Vegas op tegen de beste Amerikanen.
Ryan Trebon, Jeremy Powers , Jamie Driscoll , Tim Johnson, Chris Jones, Zach McDonald en Jonathan Page zijn de specialisten terzake.
Specialized biker Todd Wells en de Canadees  Geoff Kabush (SCOTT-3Rox Racing team) komen na een druk MTB seizoen opnieuw  hun opwachting maken in het veldrijden.

Bij de vrouwen is het uitkijken naar Georgia Gould ( brons in Londen) ,  Lea Davison en Meredith Miller.
Met het oog op de Olympische Spelen in Londen liet Georgia Gould  dit jaar het Amerikaans  kampioenschap aan zich voorbijgaan , maar vanaf nu focust de Luna Pro bikester zich voornamelijk op het WK cyclocross in Louisville, Kentucky.

Met de slotmanche van de CMC die dit weekend op het het programma staat op de Veemarkt in Kortrijk, de zesde manche al van dit regelmatigheidscriterium, valt zaterdagavond het doek over de 2012 editie van de City Mountainbike Challenge.

Deze unieke mountainbikewedstrijd, die in volle stadscentrum wordt afgewerkt op een ultrakort parcours bezaaid met tal van kunstmatige hindernissen, staat sowieso garant voor spektakel, en sensatie. Het feit dat de wedstrijden ’s avonds plaatsvinden – alle andere manches werden in de namiddag afgewerkt – geeft dit alles een extra dimensie.

Op de Veemarkt zal de spanning zeker en vast te snijden zijn zaterdag. Met de Australiër Chris Jongewaard, Belgisch kampioen Fabrice Mels en de Zwitser Sepp Freiburghaus komen bij de elites nog drie renners in aanmerking voor de eindzege. Nu al staat vast dat Mels, afgelopen zondag op het allereerste WK eliminator in het Oostenrijkse Saalfelden goed voor een zesde plaats, met een pak extra vertrouwen van start gaat. De Belgische XCE-kampioen zal er met andere woorden alles zal aan doen om Jongewaard van de troon te storen.

Dat de CMC niet alleen de toeschouwers en de mountainbikers weet te bekoren bevestigt ook Pascale Van Meerbeecke, van CMC-sponsor Trisport Pharma. "De City Mountainbike Challenge is een heel uniek concept. Het is een toffe organisatie in de stad. Daarom ook dat we hier onze naam hebben aan verbonden. Spectaculair, dat is nog hoe je de CMC het best omschrijft. Het is een uitdaging die iedere mountainbiker eens moet meegemaakt hebben".

Ook in Kortrijk zelf kijkt men reikhalzend naar de komt van de CMC-karavaan. "K. In Kortrijk (een nieuw shoppingcentrum geopend in maart 2010, red.) is een niet-alledaagse locatie voor de organisatie van een sportevenement. Het shoppingcentrum biedt echter voldoende mogelijkheden om een volwaardig parcours uit te tekenen, zonder evenwel het stadsgebeuren volledig te blokkeren. Het is met andere woorden een unieke gelegenheid om sport en shopping te combineren. Na een namiddagje shoppen kunnen de bezoekers getuige zijn van topsport van de bovenste plank. Een ideale mix dus", weet Dominique de Smeytere, directeur van K. in Kortrijk.

Programma CMC Kortrijk
18.00u-18.30u vrije training
18u40-18u55 kids initiatie
19.00u-19u20 tijdrit XCE
19u25-19u45 wedstrijd nieuwelingen, juniores en dames (10 ronden)
19u50-20u10 wedstrijd masters 1, masters 2 en funklasse (10 ronden)
20u25-21u05 reeksen XCE
20u25-20u30 herkansing XCE
20u40-20u45 1ste halve finale XCE
20u50-20u55 2de halve finale XCE
21u15-21u20 kleine finale XCE
21u25-21u30 grote finale XCE
21u45 prijsuitreiking

www.citymtbchallenge.be

Op zaterdag 15 september vindt in Kortrijk rond winkelcentrum K voor de eerste keer de City Mountainbike Challenge plaats.

Er werden in deze competitie reeds twee manches in Nederland (Roosendaal en Rotterdam )  en vier in België (Gent, Antwerpen, Waregem en Kortrijk) afgewerkt.

De zesde en laatste UCI wedstrijd in de reeks , waarbij alle deelnemers aanwezig zullen zijn, vindt plaats op de Veemarkt in Kortrijk.
Er worden rond de 4000 toeschouwers verwacht.

Spektakelrijke competitie race in reeksen
Parcours met kunstmatige hindernissen;   max 0,8 km lang
Iedereen kan deelnemen
Kids race, gratis initiatie

Organisatie VIP Dorp door TRAITEURDIENST HORST en het MTB team THE DIRT KNIGHTS

Toegang Gratis

http://www.citymtbchallenge.be/

Het Waaslandmtb team  heeft een goed weekeinde achter de rug.
Benny De Dauw werd  in Bouillon  1 ste master 2 op de 70 km en 4de overall op 375 deelnemers.
Ward Mertens won  de 130km en Tom Van De Plas  eindigde 4de master 2 op de 90km

De 41 jarige Benny De Dauw uit Sint Niklaas stond zondagmorgen  in de GRG aan de start van de 70km.

" Ik keek om me heen en dacht :  oei geen podium plaats vandaag.
Allemaal toppers op de 70 km zoals Maarten Wauters, Gregory Van Sinaey , mannen  die normaal de lange afstand rijden en nu de 70 km deden ; ook Sebastien Carabin zat er bij.
De start was heel snel maar de eerste 10km bleef alles samen . Op de eerste klim reden de 3  sterkste mannen natuurlijk al weg.
Ik zag ze rijden  , wou me niet meteen opblazen en reed  dus op  eigen tempo verder .
Na  45 km zaten we nog met een man of 10 samen  en de volgende bekliming ging ik er vandoor.
Onderweg kreeg ik te horen dat ik op plaats 4 lag  ; Sebastien  Carabin zag ik plat staan , dus  zat ik op de 3de plaats. Met het podium voor ogen heb ik alles gegeven  tot plots Carabin me  in de laaste 5 km nog voorbij snelde .
Die  gast is wel een niveau hoger en stukken jonger dan mij.
Na 3u rijden haalde ik als 4 de de eindstreep  en kreeg ook nog te horen dat ik de eerste master 2  was geworden
Toch nog podium en ik was super gelukkig natuurlijk. " aldus de Waaslander.

Terwijl  Leuvenaar Frans Claes met een 5 de plaats  in het Zwitserse  Obwalden  bevestigde , wist ook Robby De Bock aan de UCI normen te voldoen en een ticket voor het  WK marathon in Ornans op de kop te tikken.

In de UCI World marathon serie in Alpnach legde de 24 jarige  Waaslander in  4:10.40,8 mooi beslag op de 12 de plaats (van de 182 finishers)
Op de 85 km  met 3000 hm gingen specialisten als Lukas Buchli,  Martin Gujan en Alexander Moos met de 3  podiumplaatsen aan de haal.

De Belgen trokken zich met een vijfde plaats van Claes en de 12 de plaats van De Bock aardig uit de slag in  dit  internationaal gezelschap.

" De organisatie van de Obwalden bike-tour had een prachtig event op poten gezet, het parcours was mooi, de uitzichten onderweg waren prachtig." zegt Robby De Bock.
"  Ik had besloten me in de start geenszins op te blazen, dit leidde er meteen toe dat de kopgroep uit zich verdween. Als uitgangspunt had ik een progressief wedstrijdverloop voor ogen, liefst een die resulteerde in een uitslag bij de eerste 20 waardoor ik me rechtstreeks zou weten te qualificeren voor het wereldkampioenschap marathon op 7 oktober in het Franse Ornans.
Na enkele kilometers reed ik rond plek 40, zonder evenwel een keer in het rood te gaan schoof ik stelselmatig op om rond halfkoers 20e te rijden, inmiddels al wel op meer dan een kwartier van de kopgroep. Op de slotklim waarbij stukken aan 25% stijging niet ongewoon waren kon ik hetzelfde klimtempo van de startklim aanhouden, dit lukte de concurrenten niet en zo schoof ik nog redelijk vlot op tot plek 12. De slotafdaling verliep tegen m'n gewoonte in redelijk dramatisch, gelukkig wist ik m'n positie te behouden tot de finish. Wel finishte ik op meer dan 25' achterstand van winnaar Buckli, Frans Claes werd mooi vijfde en eerste Belg.
Komende weken staat nog een zwaar trainingsblok te wachten waarin ik me nauwgelet voorbereid op het WK marathon, tussendoor rijd ik nog de CMC in Kortrijk en eventueel een wegwedstrijd."

Bij de vrouwen won Jane Nuessli  in  4:51.58,1  . Onze  landgenote Alice Pirard werd 7 de op de 88 km  bij de dames.

Kris Hertsens  :

GTbicycles was in 2012 sponsor van de MTB Worlds 24uurs race in het Nederlandse  Assen. Er werd een GT-Team samengesteld van 6 gekken, 2 Nederlanders, 2 Duitsers en 2 Belgen die voor de overwinning zouden strijden.

Bij Teamnomadesk zit sinds dit jaar een andere gek, Nicolas Vermeulen. Hij besliste om de uitdaging aan te gaan solo te rijden. Daar wou ik me niet aan wagen. Maar een maand geleden dacht ik dat Nicolas misschien wel een beetje steun kon gebruiken van zijn oude rakker. En ik liet mijn plaats in het team aan iemand anders om ook bij de solo’s te starten. Een paar uurkes bij Nicolas blijven. Eens goed eten en slapen. Hem ’s nachts nog wat steunen en de laatste uurkes nog wat proberen mee te rijden. Dat was mijn opgave.
Voorbereiding was nihil.
Ja, veel clinics en op reis gaan en … spelen op de fiets. 2 dagen voor datum nog snel een GT Zaskar 100 29r, die in een ravijn was gevallen tijdens een bootcamp, terug in elkaar gestoken. Gewoon om die 29r fully eens te testen naar volgend jaar toe. Zitpositie van ver in orde gemaakt. Lekker luxueus met korte stuurpen, zacht afgestelde dempers en een goed setje wielen.
Vrijdag clinicske geven en zaterdagochtend mijn teamie, Robby Meul (24hr in team), opgepikt. 2u voor de start toegekomen. Nummer halen, stoelen en tafels sleuren, luchtmatras oppompen, bandenspanning controleren en zonder verkenning START.
Ik zou dus de eerste uren bij Nicolas blijven maar dat bleek geen sinecure want ook de deelnemers aan de 6-uren race zaten op het parcours. Telkens Nicolas op de vele singletracks deelnemers inhaalde moest ik wachten en later het gat dicht knallen. Ik reed constant boven mijn omslagpols. Na een dikke 4u zat ik toch nog bij hem maar liet hem weten dat het niet meer ging. Ik wou een lange stop nemen. Na goed 5u lagen we op podiumkoers en besloten we een boterhammeken te eten. Ik was bekaf en liet Nicolas vertrekken. Ik had nog 5 minuutjes nodig.
Aan een iets lager tempo begon ik nu mijn rondjes te draaien. Tot mijn grote verbazing voelde ik superbenen! Tot dan toe reed ik zo’n 3 rondjes alvorens een bevoorradingstop te nemen. (zo’n uur rijden) maar ik kon nu makkelijk 4 ronden aan.
Toen het begon te schemeren zag ik Nicolas op mijn matrasken liggen. We reden al een hele tijd ons eigen tempo. Ik zat een dikke ronde achter. Nicolas zou me wel op verschillende ronden rijden natuurlijk.
Het GT-Team zat ondertussen ook op podiumkoers. Die mannen reden 1 ronde maximaal om dan 90min te rusten. Verzuring en stress alom bij hen!
We gingen de nacht in. Eerst was het nog doenbaar met hier en daar echt een donker gat. Maar voorbereid als ik was had ik helemaal niet voldoende verlichting bij. Er kwamen bikers voorbij die werkelijk meer konden zien dan in klaarlichte dag. Op de koop toe waren mijn batterijen al na 90min leeg en ik had geen reserve bij. Dan maar zonder licht verder. Ik kroop zo in het wiel van een biker met een lichtstraal om U tegen te zeggen. Je moet dan heel geconcentreerd op max. 1 meter van je voorganger rijden want anders zie je licht, een fiets en dan een zwart gat. Met vele singletracks tss de bomen was dat de veiligste en enige tactiek.

Tot de meckaniekers van GT doorhadden dat ik zonder deftig licht reed. Ik ben die gasten nog dankbaar. Wat een lichtbundel kreeg ik op mijn bike man! Ik denk dat ik toen mijn snelste rondetijden reed. Midden in de donkere nacht. Ik amuseerde me rot en had daardoor niet in de gaten dat ik voor kwam te liggen op Nicolas. Ik had namelijk nog maar 40min op mijn matras gelegen, geen ook dicht gedaan (wel een STOUT gedronken). Ik plande dus een grote lunchbreak. Pasta eten, Redbull en koffie in mijn kas slagen en dan op mijn bed gaan liggen. Hoe dom kan je zijn!!! Ik was klaarwakker natuurlijk. Wat doe je dan? Gaan fietsen zeker!
Na 18u rijden, 2 dikke krampscheuten, pijn in mijn pols, pijn in mijn rug, blaren op mijn tenen en op mijn kont bleken we nog met 5 voor de overwinning te strijden. Al die tijd dacht ik dat Nicolas ons in de laatste uren in de vernieling ging rijden. We kennen hem allemaal. Een waar beest!
Toen ik ’s morgens nog een stop maakte om wat te eten, koersbroekske te wisselen en mijn bike in orde te zetten zag ik mijn teamie, Nicolas, weer op mijn matras liggen. Deze keer lag ie daar in een diepe slaap.
‘Hoe kan dat nu?’, dacht ik. Ben ik dan toch een podiumkandidaat. OK, ikke weer weg en nu vol voor het podium. Ik lag 1 ronde voor op Nicolas en een Nederlander en 2 ronden op 2 andere bikers. Das echt niet veel hoor.
Er was, eerlijk gezegd, een stemmetje in mij die me vertelde dat ik kon winnen. Maar dan nam mijn verstand over om me met beide benen op de grond te zetten. Toch bleef ik gaan en nam ik bijna geen pauze meer.
Nog 1u30 te gaan en we zitten met 3 in dezelfde ronde. Mijn turbo schiet aan!! Ik kan nog moeilijk op mijn zadel zitten en rij alle singletrails rechtstaand. Ik geef zoveel dat ik bij een wissel fout van mijn fiets stap en een blokkage in mijn bovenbeen krijg.  Jeffry Goethals en Steven Baert hielpen me naar een stoel en goten liters koud water over mijn benen. Ik had nog 5 minuten voorsprong, huppelde naar mijn bike en was weer weg. Een halve ronde tranen in mijn ogen van de pijn.

Nog een uur!
8 minuten voorsprong werd me toegeroepen. Ik geloofde er niks van want Nicolas ging me nog verslinden. Daar was ik zeker van. Nu gaf ik echt alles. Heel veel is dat niet meer na 23u koers maar toch…. Alles.
Nog een half uur en plots…. Een ronde voorsprong????? Wat zeggen ze nu. Ze zijn me aan het uitlachen dacht ik. Ik sprong in het wiel van een teamrijder en probeerde te volgen. Ik keek continu achter mij om een glimp van Nicolas op te vangen. Waar is die nu? Heb ik dan toch een ronde voorsprong?
Manmanman, na 24u kom ik daar midden van een joelende massa (allez toch 700 man sterk) de finish als winnaar over.  Ik was emotioneel, dat kan ik u zeggen. Eigenlijk had Nicolas de man moeten zijn. Wat een respect heb ik voor zijn palmares. Ik moet me haast verontschuldigen.
Toch was ik intens gelukkig en …. helemaal kapot. Interview, podium opruimen en naar huis rijden, daar weet ik allemaal niks meer van.

Wat hebben we geleerd op zo’n DAG.
1. Je hebt een grote motor nodig
2. Een heel goede bike
3. En een mentaal veerkracht tot in het oneindige

Maar de volgende keer zal ik het niet meer solo doen hoor. Niet gezond!
Dank aan Teamnomadesk-Narviflex, GTbicycles en alleman en iedereen die me steunt om mijn hobby (passie) uit te oefenen.

BMX RACING TEAM uit Wilrijk organiseert op 7 oktober 2012 de laatste manche van de Flanders Cup

Ligging Parcours :
Moerelei, 2610 Wilrijk
 
Inschrijving :
Ter plaatse
Zondag 7 oktober :   
Blok 1: 08.30u – 09.30u
Blok 2: 12.30u – 13.30u

Recreanten:     
sluiten aan na iedere reeks

Inkom: Gratis

Team tenten :
Geregistreerde teams krijgen een plaats toegewezen naast de startberg, gelieve deze te reserveren . peter.boumon@telenet.be voor 30 september 2012.

Er is GEEN plaats meer vrij op de camping

Tijdschema zaterdag 6 oktober :
- 14.00 –17.00 uur: vrije trainingen

Tijdschema  zondag 7 oktober :
- 9.00u     training blok 1
- 10.00u   start wedstrijd blok 1
- 13.00u   training blok 2
- 14.00u   start wedstrijd

info : Boumon Peter
GSM     0497/687544
E mail      peter.boumon@telenet.be