Lange afstanden , binnen en buitenlandse evenementen , marathons , EBBT, de Cape Epic ; Katja Cauwenbergh is een doorwinterde mountainbiker. Samen met haar vriend en Belgisch kampioen ( Fun) Ken Van den Bulke heeft ze heel wat avonturen op haar actief.
Een val midden 2011 hield de 36 jarige ingenieur uit het Leuvense echter maanden buiten strijd.
Een half jaar nadien klinkt haar verhaal weer optimistisch !
" Het heeft wat geduurd eer ik iets kon schrijven over het hele operatiegebeuren. Heb toch even tijd nodig gehad om alles te verwerken.
Maar een weekje genieten van de Canarische zon helpt . De gigantische verkoudheid een week na de terugkomst zullen we er maar bij nemen zeker ?
Bovendien was er de eerste week van januari ook al onmiddellijk goed nieuws: ik kreeg immers groen licht om terug te beginnen trainen! Ideaal om het jaar goed in te zetten na alle ellende van de tweede helft van 2011:
Een domme val midden juli en plots was het uit met de pret. Week na week, berg en bos onveilig maken, weer of geen weer, het was al zon evidentie geworden, tot die val dus..
Aanvankelijk leek er niets ergs aan de hand, alleen, mijn knie bleef pijn doen. Allerhande specialisten keken er naar, allemaal bleven ze zeggen dat er niets ergs aan de hand was.
Ook een scan bracht niet onmiddellijk duidelijkheid
Maar de pijn bleef. Erger nog, week na week ging ik achteruit tot midden september stappen zelfs moeilijk werd.
In plaats van nog een leuke meerdaagse te rijden probeerde ik met krukken op tijd de trappen in het station op te sukkelen, om toch maar de trein naar het werk niet te missen
De Brusselse specialist Dr. Sépulchre bracht uiteindelijk redding: een operatie was onafwendbaar en achteraf gezien de enige juiste keuze.
De dag na het BK marathon ging ik onder het mes. Voor de bloemen op de kamer zorgde Ken . Wat volgde was een periode van moeizaam herstel.
De operatie bleek toch iets ingrijpender dan eerst gedacht. De oorzaak van alle problemen was gelukkig gevonden en aangepakt, maar mijn lichaam had tijd nodig om van de ingreep te bekomen. Niet echt een aangename periode.
Pas na 6 weken kwam er beterschap en mocht ik voorzichtig starten met kiné
Die begon direct met het goede nieuws, bij een knie-revalidatie hoort veel fietsen.
Ok, mijn MTB staat al een tijdje te wachten, dacht ik, maar zo snel ging het helaas niet.
De eerste maal terug de pedalen op de hometrainer die nog van mijn grootvader was geweest, 1 x rond krijgen was al een overwinning op zich. Vanaf dan was het hard werken en aftellen tot ik terug buiten kon gaan rijden. De revalidatie verliep gelukkig zonder veel extra ongemakken. Na een week mocht ik al 2 keer per dag 2 x 5 min op de rollen rijden, enkele weken later volgde dan, eindelijk terug, mijn eerste TT, de volle 24 km. Super blij om terug buiten te zijn, maar tegelijkertijd ook zo ontnuchterend en zwaar.
Ondertussen zijn we begin 2012 en ziet alles er redelijk goed uit. Er is geen blijvende schade, wel nog (veel) werk aan de knie, gelukkig ben ik in bekwame handen van de Genkse kiné Peter Roosen.
Conditioneel sta ik ook nog nergens, maar ook daar kan vanaf nu aan gewerkt worden.
En verder geniet ik er gewoon nog meer van om opnieuw buiten wat kilometers te kunnen doen en terug plannen te kunnen maken voor nieuwe avonturen in 2012, al zullen ze noodgedwongen wat later op het jaar vallen.
Bij deze, aan iedereen die mij in deze periode geholpen en gesteund heeft, nogmaals bedankt !" aldus de dame van MTB Langdorp.
Categorie:cross country
|
Swiss Cycling zendt een 14 man sterke delegatie naar het WK veldrijden in Koksijde.
Wordt Patrick Rouiller, alias Paul Plexi de bekendste man van het Scott-Swisspower Team ?
