MTB-LILY

Het is inmiddels al een tijdje geleden dat we nog iets hoorden over de fietsprestaties van Waaslander Robby De Bock .

Na de (succesvolle) examenperiode in juni focuste Robby De Bock op het Belgisch Kampioenschap in Halle. Om een snelle modderige omloop reed hij lange tijd met crosser Bart Wellens om finaal zesde te eindigen na Pauwels, Nys, Van Hoovels, Meeusen en Wellens.
Nadien werkte hij met het team een trainingskamp in de Vogezen af waar de voorbereiding voor de laatste twee wereldbekerwedstrijden werd getroffen,de focus lag op techniek en het klimvermogen. Eens in België reed De Bock twee wegwedstrijden en de Flanders Cup in Kessel, hierin werd hij respectievelijk 3de, 17de en opnieuw 3de.
Nu de herexamenperiode voorbij is , heeft hij weer de tijd om even terug te blikken op de World Cups van Tsjechie en Val di Sole .

In Nove Mesto na Morave werd hij , met nog 1 ronde te gaan, uit de wedstrijd genomen vanwege de 80% regel
" Jammer, want de laatste ronde zou ik in principe toch geen hinder meer vormen voor de toppers die dan al gefinisht zijn. Uiteindelijk blijk ik 71ste te zijn geworden, een uitslag die aanleunt bij die van Dalby Forest waar ik 67ste was, nu was het gevoel echter een pak minder goed. " zei de Waaslander.
" Het mooiste moment van mijn weekje Tsjechie was ongetwijfeld de finish van thuisrijder Jarovlav Kulhavy. De hele tribune werd gek toen hij als eerste uit het bos kwam, vervolgens bijna gek wanneer hij het publiek groette en tot slot volgde een oorverdorend applaus toen hij te voet over de finish stapte en de fiets omhoog stak. Wat een held, wat een kippenvelmoment! Volgend jaar vindt daar opnieuw een wereldbekerwerdstrijd plaats op deze omloop, het is wat mij betreft het mooiste event dat ik ooit meemaakte en voor het publiek een waar feestweekend ; schrijf het alvast op voor mei 2012. "

Val di Sole :
" Na mn bevredigende prestatie in Tsjechië trok ik vol goede moed naar Val Di Sole. In een vallei waar de zon eeuwig lijkt te schijnen vond ik een parcours op mijn maat; continu steil klimmen afgewisseld met mooie ongevaarlijke afdalingen. Daarbij vormden de lange vlakke startstrook en de hitte twee bondgenoten die perspectief boodden. Met nummer 95 ging ik in de achterhoede van start, ik kon gelukkig rakelings passeren wanneer Van Houts en Stander tegen de grond gingen. Ik voelde me sterk en zo kwam ik na 1km al rond positie 65 door.

Ik had bewust gedoseerd om niet terug te vallen, anderen gokten verkeerd en zo won ik weer enkele plaatsjes. Ik reed intussen bij enkele grote namen en in de derde ronde kon ik aansluiten bij de Nederlandse Rabobiker Wubben. We werkten net als in Tsjechië mooi samen, zo kon ik in de steilere stroken telkens wat uitlopen of plaatsjes winnen.. om ze vervolgens in de afdaling weer te moeten afstaan. Blijkbaar staat mn techniek nog niet op punt voor wereldbekerniveau, of ligt het aan het wazige beeld dat ik heb als ik afdaal aan hartslag 190? Ook Niels Wubben won enkele plaatsjes en zo schoven we samen de top50 binnen.

Met nog twee ronden te gaan begin ik het lastig te krijgen, gelukkig was ik op de details blijven letten en had ik meer dan voldoende gedronken zodat krampen uitbleven. In de laatste ronde moet ik ei-zo-na mn groepje van 5 laten gaan, de tactiek was echter simpel; bijschakelen op de steilste stroken, pijn ging het toch doen, of ik nu 10 of 15km/u zou gaan. Zo rijd ik onbewust ons groepje uit elkaar en kan Craig nog kan passeren, hij stond helemaal geparkeerd met zn singlespeed vooraan. Nu was het enkel nog afdalen en dan de klim waar ik elke ronde vrij makkelijk terrein won... attack!

Zo krijg ik in de finale aansluiting met Cedric Ravanel, Galinski en Emil Lindgren, drie jongens die internatinoaal al serieus wat getoond hebben. Ik kom jammer genoeg enkele vlakke meters tekort om hen te passeren en in de afdaling is het helaas singletrack. Hier verlies ik nipt de aansluiting en bijgevolg ook de kans om nog enkele plaatsen te winnen in de sprint. Niet getreurd echter, ik blijk 44ste te zijn geworden, meteen goed voor mn eerste wereldbekerpunten ooit (24 stuks), missie geslaagd!

Ik eindigde zo tweede Belg in Italie op minder dan 3 van Kevin Van Hoovels die 21ste werd. Deze uitslag sterkt het vertrouwen voor volgend seizoen, mits een gunstigere startplaats is een top30 klassering (en dus EK- en WK-selectie) niet langer utopie. In de UCI ranking steeg ik weer wat en kwam zo als vijfde Belg op plek 145 terecht. " aldus de 23 jarige student aan de Universiteit van Delft.

Wat is er te zien en te doen?