alles over mountainbiken en BMX met Lily en Chantal
13-07-2011
CRAFT BIKE TRANSALP
Op 16 juli gaat de 14 de editie van de Craft Transalp van start. De langste editie ooit vertrekt in het Duitse Mittenwald en eindigt aan het Garda Meer in Italie . 550 duo's uit 37 verschillende landen trekken 8 dagen door de Alpen en strijden voor een prijzenpot van 25.000 . Bij de heren gaan ongeveer 450 teams aan de slag , waaran 370 in de masters categorie en 150 mixed duo's . Bij de dames zijn 30 duo's vertegenwoordigd.
In het totaal staan 674,51 km met 21776 hm op het programma . Tot nu toe worden aan aantal teams naar voren geschoven. In de eerste plaats behoort Karl Platt tot de grote kanshebbener. De Duitse Bulls biker aast samen met zijn nieuwe compagnon Thomas Dietsch op een negende eindoverwinning.
Het Multivan Merida Team met de Duitser Hannes Genze en de Zwitser Andreas Kugler gaat op zoek naar een eerste overwinning in de Transalp , terwijl voormalig weredlkampioen Massimo de Bertolis en Johann Pallhuber het Italiaanse SRMAX Autopolar Cannondale team aan de zege moeten helpen. Het Swiss Team Stöckli met Konny Looser en Urs Huber behoort zeker tot de favorieten en ook het duo Markus Kaufmann en Rupert Palmberger mag niet onderschat worden.
Bij de dames wordt een duel tussen de Oostenrijkse Martina Miessgang aan de zijde van de Duitse Katrin Neumann en Danièle Troesch met de Duitse Felt bikester Natascha Binder verwacht.
Een grote hand vol Belgische teams maken hun opwachting in Mittenwald. Limburgers Jos Kerkhofs en Robeto Haegdons verdedigen de kleuren van het Joven team bij de masters , terwijl Christof Mariën uit Retie en zijn ploegmaat Dominique Van Hemelen zeker Belgen zijn, die bij de heren hun mannetje kunnen staan.
Categorie:meerdaagsen
World Cup Windham U23
Eindelijk een officiele foto van het U23 podium in Windham.
Matthias Stirnemann (2de), Gerhard Kerschbaumer (1st), Sebastien Carabin (3 de )
Categorie:World Cup
Ives Verbruggen wint 24 uren solo MTB in Bad-Griesbach
Afgelopen zaterdag werd bij hoge temperaturen om 13.00u de start gegeven in het Duitse Bad-Griesbach. De 2-4-6-8 teams en 30 solo-renners stonden er aan de start. Een gevarieerd parkoer van 5,4km moest er worden afgelegd. Ives Verbruggen uit Molenstede bij Diest reed al snel met de Duitser Kochendörfer Michael (vorig jaar 3de plaats WK 24u solo elite renners) aan de leiding met rondjes van 15min., een vrij hoog tempo. Vanaf 19.00u kon Verbruggen afstand nemen en rond 22.00u had hij zijn grootste tegenstander op 1 ronde kunnen rijden. Om 22.30u werd de wedstrijd gestaakt om veiligheidsredenen. Een hevig onweer met hevige rukwinden en blikseminslagen was te gevaarlijk geworden. Takken vlogen in het rond, het water stroomde, alles wat niet vast zat vloog weg. Een ware ravage. De renners moesten van het parkoer en de brandweer en organisatie nam de nodige voorzorgen. Eerst werd groen licht gegeven om 0.00u opnieuw te kunnen starten, maar al vlug werd duidelijk dat dit niet kon. Na een kort overleg en een briefing naar de deelnemers toe werd 03.00u het nieuwe startuur. Dus snel wat wassen en rusten/slapen. Om 02.00u opgestaan en de nodige verzorging gedaan met mijn BES-T produkten, nog iets gegeten en klaar voor een nieuwe start. Bij de start, in de gietende regen, werd een kleine briefing gegeven over het overgebleven parkoer. Het parkoer werd ingekort door veiligheidsredenen. De mooie afdaling en singletrail in het bos werden geschrapt. Ook nu gingen Verbruggen en Kochendörfer al snel aan de leiding. Geleidelijk kon Ives afstand nemen en rond 07.00u had hij weer een ronde voorsprong genomen. Dus nu leidde hij met 2 toeren voor. Alles verliep goed, geen maagproblemen, het materiaal deed het uitstekend en alzo kon onze landgenoot de voorsprong behouden om als eerst om 13.00u over de eindmeet te rijden.
"Nu ga ik het even rustigaan doen en binnen 2 weken terug stevig trainen voor het WK 24 u solo , dat opnieuw doorgaat in Sulzbach-Rosenberg op 20 en 21 augustus. Ik ga mijn trui verdedigen en stilletjes hoop ik er een 3de opeenvolgende titel te behalen." aldus de 41 jarige Verbruggen.
top 3 1. Verbruggen Ives :76 ronden 2. Kochendörfer Michael : 74 ronden 3. Glas Robert: 68 ronden
Categorie:cross country
Achouffe Houffalize 14 augustus
Vanuit de bourwerij Achouffe, doorheen de vallei van de feeën, brengt de Chouffe Marathon de deelnemers voor de 4 de keer naar prachtige plekjes zoals Houtopia, het Kasteel van Tavigny, het kanaal van Bernistap, alsook naar de St Rochus kapel. Deze welgekende plekjes in het hart van de groene Belgische Ardennen maken deel uit van het Mekka van de MTB wereld nl. Houffalize.
Er is op 14 augustus keuze uit 4 afstanden nl 90; 60, 45, 30 km terwijl de familiale fietstocht 15 km omvat . Voor de Chouffe Marathon (90 km met 2000 hm), de Raid d' Achouffe (60km met 1500 hm ) alsook voor Le petit Raid (45km met 1000 hm) wordt er een electronische tijdsopname voorzien.
Dat de landenranking bepalend is voor het aantal altleten die een natie naar de 2012 Olympische Spelen in Londen mag sturen , is algemeen bekend. De top 5 landen hebben het recht om drie atleten af te vaardigen ; nummer 6 tot 13 mogen 2 deelnemers sturen. Plaatsen 14 tot 24 mogen nog 1 deelnemer inzetten. De rangschikking is gebaseerd op resultaten van 23 mei 2011-22 mei 2012.
De strijd om de UCI punten komt nu pas goed op gang. Bij de vier eerst geklasseerden is er geen verandering. Zwitserland gooit heel wat goede renners in de strijd en scoort voornamelijk met Nino Schurter , Florian Vogel , Ralph Naf en Christoph Sauser. Voor Tsjechie doet Jaroslav Kulhavy het haast in zijn eentje. Frankrijk met Julien Absalon en Maxime Marotte volgt op nummer drie en heeft behoorlijk wat voorsprong op Spanje , waar José Antonio Hermida de punten moet verzamelen. Door de overwinningen van Gerhard Kerschbaumer en de mooie resultaten van Marco Aurelio Fontana in Mont St Anne en Windham stijgt Italie van de zevende naar de vijfde plaats in de ranking die bijgewerkt werd op 11 juli. Oostenrijk en Nederland zakken twee plaatsen , terwijl Duitsland klimt van de 10 naar de 8 ste stek. Ons landje blijft staan op de 12 de plaats, maar wordt op de hielen gezeten door Amerika , dat slechts 2 punten achterstand heeft. Voorlopig mogen we 2 atleten naar Londen sturen , op voorwaarde dat die zich kwalificeren in de belangrijke internationale confrontaties. Eén top 12 notering in de World Cups of op het EK is zo'n norm , en ook een top 16 op het WK in Champery is genoeg om aan de gestelde criteria te voldoen. Twee maal in de eerste 16 eindigen in de World Cups zou eveneens een ticket naar Londen kunnen opleveren.
Voorlopig is men er zich hier van bewust dat de BOIC lat naar Belgische normen vrij hoog ligt en dat we moeten hopen dat 2 Belgen zich in de komende maanden ergens kunnen kwalificeren. Sven Nys heeft de hoop nog niet opgegeven en is vastbesloten om die norm te halen. Zou het EK in Slovakije voor de man uit Baal een springplank zijn naar Londen 2012 ?
In Windham kwam de Fransman Romain Paulhan zwaar ten val en brak zijn sleutelbeen. Daarmee het seizoen voor de Franse downhiller voorbij . Om te beginnen zal de Franse kampioen aanstaande weekend zijn titel bij de elites in Méribel niet kunnen verdedigen.
Maandag vloog de 23 jarige Paulhan huiswaarts en hij was dinsdagochtend terug in Frankrijk ; daar zal een operatie volgen.
Categorie:Downhill
12-07-2011
Kenny Belaey stunt
Samen met ' s werelds beste trialbikers Vincent Hermance en Guillaume Dunand toonde onze landgenoot Kenny Belaey zijn stunten in en op een skilift in Frankrijk. Op 380 m hoogte werd de kabelbaan van Paradiski stilgelegd en haalden de 3 stuntmannen hun beste trukken boven op de dubbeldekcabine van 'Vanoise Express' . Deze huiveringwekkende actie werd op de gevoelige plaat vastgelegd door een helikopter. Het huzarenstukje kaderde in de promotiecampagne rond de 15 de editie van de VTT Trial Master in Peisey-Vallandry.
Categorie:Trial
Kristien Nelen in de Dolomiten
Het "Dolomiti Bootcamp" van MTBclinics was voor Krisiten Nelen als stage voor het BK bedoeld. De dames uit Essen heeft immers aanstaande zondag haar Belgische titel te verdedigen.
" Donderdag 30/6, na de laatste schooldag begeef ik mij in zeven haasten naar Wijnegem. Daar werd ik opgepikt door het mooi bestickerde busje van MTBclinics, vervolgens zetten we koers naar het noorden van Italië. Met de twee Krissen, mecanieker Dennis, Robby Meul en Steven Mannens aan boord werd het een zot gedoe.
Vrijdag haalden we ons startpakket op van de "Sella Ronda Hero" in Val Gardena, met 2.600HM over 50km (korte afstand) een hele uitdaging. Buiten deelname aan de Beskidy (Polen) in 2009 is mijn ervaring in zo'n bergwedstrijden nihil. Gelukkig kon ik rekenen op de hulp van Kris Hertsens, organisator van het "Dolomiti Bootcamp" van MTBclinics. Samen met trainer Henderieckx hebben ze een pak ervaring waar veel van te leren valt! We verkenden de startklim die naar een top van 2.300m ging, het steilste stuk liet ik voor wat het was, ik voelde me niet al te best.
Zaterdag 2 juli stond ik in de box van de 50km, de anderen reden de lange afstand. Hoewel dit als training bedoelt was, mikte ik toch op een top 5. De start verliep niet zo best, een dame in het roze schoot weg als een raket terwijl ik moeite had om op gang te komen. Pas halverwege de lange schotterklim kwam ik in mijn ritme. Verderop reed de winnares van vorig jaar me voorbij maar het tempoverschil was klein en ik pikte aan. Een goeie tactiek want zij effende voor mij het pad, slingerend tussen de mannen door. Op het steilste stuk was het onmogelijk fietsen op het losse grind, iedereen stond te voet en mijn concurrente liep van mij weg. Wat verder was het even minder steil, ik sprong terug op de fiets, zocht het gras op en kon blijven rijden terwijl Andrea Tasser bleef lopen. In eerste instantie reed ik het gat terug dicht maar bijna boven was het zo megasteil dat zij sneller liep dan dat ik fietste! Met wat voorsprong begon ze de afdaling, eerst op brede schotter maar dan werd het een leuke technische single-track. Ik dacht haar wel in te halen maar er zat zoveel volk tussen dat het heel moeilijk werd. Ik dacht dat iedereen hier zo'n technische afdalingen wel gewoon was en over de nodige "skills" beschikte maar dat sloeg ferm tegen...Ik werd constant opgehouden en van de Italiaanse was er geen spoor meer. Ik bleef ervoor gaan maar naar het einde toe zit ik met een leegloper, ik stopte om bij te pompen maar het hielp niet. Na de klim besloot ik dan toch een binnenband te steken en verlies veel tijd. Net als ik bijna klaar ben komt er een dame voorbij, met een kleine minuut achter zet ik de turbo aan, niet van plan om mijn podiumplek zomaar af te staan. Stilletjes reed ik naar haar toe, net toen de klim offroad verder ging wist ik haar te passeren. Eenmaal boven was ze uit het zicht verdwenen, er restten nog een 10-tal km, vooral afdalen op van die zalige single-tracks. Ik finishte als 3 de, een mooiere start van deze stage kon ik me niet dromen!
Zondag reden we naar Rasen, waar we de verdere week verbleven en waar nog andere bikers het Bootcamp zouden vervoegen. Het werd een leuke week: schitterend weer, toffe deelnemers en stevige trainingen. Ik volgde mijn eigen schema en vervoegde de groep wanneer het kon. We brachten een bezoekje aan "RH-Racing", de bikeshop van Roel Paulissen en Hannes Palhuber in het naburige dorp, ook vond daar een testday plaats waarbij iedereen fully's, 29-ers en ander leuk GT-stuff kon testen.
Donderdag fietsten we met Roel en Thijs Al naar de "Kronplatz" op 2.400m, dat vond ik de belevenis van de week! Meer dan een uur lang deed ik intervals op weg naar de top, in het kielzog van Roel en Thijs. Bovenkomen was echt een beloning, wat een uitzicht! Daarna reden we schitterende afdalingen onder leiding van Roel waarbij al onze rijkunsten danig op de proef werden gesteld. De max!
Vrijdag volgde nog een stevige training en zaterdag stonden we al om 7.30u aan de start van de "Dolomiti Superbike" waarvan ik weer de korte afstand (60km) koos. Deze was heel anders dan de Sella Ronda: sneller en niet technisch, ondanks de leuze van de organisatie "the hardest race" was dit peanuts! Er moest natuurlijk nog wel altijd geklommen worden . Het was een snelle start ik kon niet volgen met mijn 39-11, trapte me zot. Eens het bergop ging begon ik volk in te halen, het liep nog lekker ondanks de zware trainingen van afgelopen dagen. Na een uurtje koers werd me toegeroepen "prima donna" en ik denk niet dat dat wou zeggen dat ik het prima deed :). Ik kon het niet geloven, ik reed aan de leiding?? Halverwege koers zat er een 10km lang vals plat in, hier was het zaak om in groep te rijden windop. Ik zat alleen. Een man passeert mij en in zijn kielzog zit een vrouw, hij zet haar bij mij af en rijd door. Dat zijn dingen die onvermijdelijk zijn in zo'n koersen...Ik kruip in haar wiel maar er komen meer en meer mannen aansluiten en we groeien tot een pelotonnetje. Het tempo gaat omhoog en ik heb moeite met volgen, uiteindelijk moet ik afhaken wetende dat er nog een laatste ferme klim volgde. Ik wou me niet opblazen en de benen waren niet goed meer. Op die klim rijd ik nog wat ik kan, dan was het afdalen en finishen. Ik werd onthaald als 2e maar een kwartier later kwam men zeggen dat ik wel 2e was maar in mijn categorie en dat ik 6e algemeen was. Dit kwam doordat een 2e blok dames 5minuten later was gestart. In eerste instantie een domper maar toen ik erna kreeg te horen dat ik de "sprint" had gewonnen (snelste tijd over de eerste 15km) was ik terug happy! Daarbij kwam nog dat ik de 2e snelste klimtijd had neergezet en dus de 2e plek in de "Bergprijs". Toch straf dat ondanks dit ik maar 6e was...waarschijnlijk veel verloren op dat snelle stuk. Dat het een snelle koers was kon je zien aan de minieme tijdsverschillen, de eerste reed "slechts" 4minuten sneller. Ik kon best tevreden zijn, met dank aan de MTBclinics-begeleiders die ons bevoorraden.
Zondag reisden we terug naar het platte België. Deze mooie ervaring zal ik in ieder geval nooit vergeten, en wie weet heb ik toch een beetje de smaak te pakken van dit soort wedstrijden. Graag wil ik nog Kris Hertsens van MTBclinics bedanken voor de knappe organisatie van deze 10-daagse, verder ook al zijn medewerkers en ook Roel Paulissen voor zijn know-how, de fietsherstelling en zijn plezante trainingsrondjes. Niet moeilijk dat hij daar is gaan wonen, ik wil ook zeker terug! " aldus de Goeman Scott bikester.
Categorie:Marathon
FELT ÃTZTAL X-BIONIC op weg naar Londen 2012
De dames van het FELT ÖTZTAL X-BIONIC Team hebben in Windham de show gestolen. Vooral de Duiste Adelheid Morath komt een stap dichter bij haar Olympisch droom. Met haar 14 de plaats in Windham staat ze dicht bij haar tweede Olympische selectie . De Duitse Wielebond of BDR eist 2 keer een top15 plaats; dus de helft van de missie is volbracht en dat na een vrij lange ziekteperiode.
De Sloveense Blaza Klemencic deed het met de achtste plaats nog beter . Dit is de tweede top 10 notering op vijf World Cups. Klemencic was erg blij met dit resulstaat. " In Canada was ik moe. Het WK marathon en de lange reis hadden veel krachten gekost. In Amerika stond ik fit aan de start en het materiaal was prima in orde. Met nog 2 manches voor de boeg zal ik er alles aan doen om op het podium te eindigen. Dat was trouwens mijn hoofddoel voor dit seizoen. "
Een kort interview met Adelheid Morath:
Had de verre reis het gewenst effect ? Zeker ! Na Mont St Anne was ik ontgoocheld, maar de 14 de plaats in Windham heeft veel goed gemaakt. Uiteindelijk heb ik al de halve Olympia norm op zak.
De Duitse Wielebond is wel vroeg met de normen voor de kwalificatie vast te leggen .
Dat is waar, ik was ook verrast, maar nu ik aan de helft van die norm voldaan heb , ben ik natuurlijk blij met die beslissing. In deze sport is de druk om zich te kwalificeren altijd groot. Iedereen kan pech krijgen of lek rijden , daarom ben ik blij dat ik al in de helft zit. Dat geeft wat meer ruimte.
Doordat je de eerste 2 World Cups miste, moet je telkens achteraan starten. Hoe zwaar is dat ?
Daar denk in nooit aan. De start is belangrijk, maar het hangt grotendels van de omloop af. Offenburg is optimaal, daar is plaats genoeg om voorbij te steken, en ook in Windham volgt onmiddellijk een lange klim waar men het verschil kan maken. Zo erg is het dus niet, al wou ik graag meer vooraan staan om me al die stress te besparen.
Het gaat je de laatste tijd echt goed. Had je na de operatie zo'n snelle comeback verwacht ?
Zeker niet ! Eigenlijk zou mij seizoen pas echt in Tsjechie starten. Alles wat daarvoor kwam was als voorbereiding bedoeld. Maar het gaat super goed.
Heeft die rustperiode iets veranderd? Alles ! Vorig jaar wist ik al dat ik ziek was, maar de juiste diagnose kwam erg laat. Ik stond altijd heel onzeker aan de start en hoopte op beterschap, maar dat kwam er niet. Ik heb een jaar lang gesukkeld en door een donkere tunnel gegaan. En na de operatie is er weer licht aan het einde van de tunnel.
Met nog twee manches te gaan ; zie je een top 10 plaats nog zitten? Ik maak me geen zorgen. Ik heb dit seizoen al meer bereikt dan ik verwacht had. Maar die top 10 plaats is mogelijk en ik hoop de Olympia norm dit jaar nog te halen.
Bij de mannen van het Felt Team ging het in het Amerikaanse Windham niet zo goed. Thomas Litscher zat in de start rond de vijfde plaats, maar verloor de aansluiting en zakte weg tot de 27 ste stek. Vooral de lastig klim na de start was er voor de jonge Zwitser teveel aan. Ondanks de verkoudheid van de afgelopen week, herpakte hij zich en mede door het feit dat bij de concurrentie het vet van de soep was, eindigde Litscher op de 14 de plaats. " In Windham heb ik veel geleerd " zei Litscher. " De wedstrijd is pas gedaan als je over de meet bolt."
Adelheid Morath
Blaza Klemencic
Categorie:cross country
Eli Smeyers scoort op twee fronten
De laatste uit 5 manche van de Belgacom PG zorgde voor extra punten, en dus was het wel nodig om te starten in Geraardsbergen . Het parcours was enorm mooi , maar ontzettend zwaar. Vermits de funklasse A & B reeds om half tien moesten starten was het nog een beetje glibberen door de regen. Ken Van den Bulke en Micha Van den Eynde leverden een mooie prestatie, maar voor Eli Smeyers verliep de wedstrijd ronduit slecht ; met de Muur als startklim geraakte hij ver achterop.
Eli Smeyers :
" De eerste beklimming geraakte ik al behoorlijk achterop en het was dan ook snel inhalen geblazen. Dit lukte aardig en na een ronde zat ik op plaats zeven.Maar net bij het ingaan van de 3e van 4 rondes brak mijn ketting. Gelukkig vlakbij de materiaalpost en daar kreeg ik de ketting van Bas. Enorm bedankt, want zo kon ik toch uitrijden. Ik vertrok terug op een plaats in de twintig en kon dus terug beginnen. Oprapen wat mogelijk was en zo finishte ik toch als 14e. Na de pech in Sankt Vith alweer jammer. Gelukkig had ik met deze plaats nog genoeg punten om mijn 3e plaats in het eindklassement te behouden. Zonder pech was dit geen probleem geweest, maar nu was het toch spannend! " aldus Eli Smeyers.
Na de pech van zaterdag in Geraardsbergen, wilde de biker uit Geel toch met het goede gevoel naar het BK trekken en vertrok naar het Duitse Pracht.
" De conditie is er, daaraan viel niet echt te twijfelen. Maar wel twee keer pech met het materiaal en een rug die wat tegenstribbelt gaven toch wat vraagtekens.
De wedstrijd geldt als het officieuze EK ; er viel dus weer een trui te winnen. En ik vindt er gewoon een parkoers dat een speeltuin is!
Met vorig jaar in het achterhoofd weet ik dat de start enorm belangrijk is. Het is even volle bak, maar dan ga je direct in de snelle "ramp" waar je tegen 60 per uur naar beneden knalt en vervolgens een technische singletrack afdaling indraait.
Na een 100 m kan ik me net op kop zetten en zo klopt het plaatje, als eerste spurt ik naar beneden. Ik mis hier toch wel de Scalpel, die loodste me hier vorig jaar net iets sneller naar beneden. Maar beneden zijn we toch al afgescheiden met twee weg. Hierop volgt een kort vlak stuk om dan weer te klimmen, en steile klim. Maar niet echt technisch, maar dat volgde op het volgende stuk waar het echt steil werd recht over het wortelpad.
Het tweede gedeelte verliep over de mooi zigzag afdaling gevolg door de klim die nog net op de grote plaat ging. Goed doorstompen en terug over het BMX stukje naar de finish. In de tweede ronde wil ik mijn versnelling plaatsen op de klim maar de fiets sputtert weer even tegen. Boven haal ik mijn metgezel terug bij en neem als eerste terug de wortelstrook. Boven even recupereren en vanaf dan heb ik elk klimmetje gewoon beginnen spurten. Het gat bleef nog even beperkt, maar in de 3e ronde verdween hij toch definitief uit het zicht. Maar ik bleef me vol geven, en zo kon ik net als vorig jaar eindelijk de handen eens in de lucht gooien!
Het parkoers was de verre verplaatsing zeker waard, en als je dan nog een de "trikot" mee naar België mag nemen, is het zeker een geslaagde dag!" besloot Eli Smeyers tevreden.
TOP 5 Pracht
1Smeyers , Eli WaaslandmtbTeam
2Hans-Martin
3 FlorianPauls Bikeshop Racing Team
4 Johannes Bicycles and More
5 Markus Bergamont
Categorie:cross country
Belgacom GP finale Geraardsbergen
"Een mountainbikeparcours om u tegen te zeggen . Nog mooier dan vorig jaar , maar best wel zwaar! " was de conclusie van Wout Alleman na de vijfde en laatste manche van de Belgacom GP in Geraardsbergen.
" Opnieuw stonden we met 55 tal nieuwelingen aan de start . Gezien de zware trainingsweek , verwachtte ik niet al te veel ; ik zou al blij zijn als ik met een goed gevoel de wedstrijd zou kunnen afwerken. Ik startte vrij rustig en ging me zeker niet op kop zetten , maar toch zorgen dat ik goed mee was gezien we al vrij vlug het technische stuk zouden induiken, immers : als je dan niet vooraan zit, is het aanschuiven geblazen. Ik zat op ongeveer een 11de positie toen we het bos indoken. Op de klimmetjes waar velen liepen , lukte het wel om te blijven rijden en zo kon ik mijn teamgenoot Kenneth Coomans voorbij gaan ! Bij het doorkomen in de materiaalpost zat ik 10 de ! De omloop lag me wel en ik voelde me eigenlijk vrij goed Ik had geen last van de vele kilometers , die we de afgelopen week in de benen hadden , waarschijnlijk dankzij de goede massage van mijn nonkel Peter. De 2de ronde ging vrij goed en in het bos kon ik nog een 2 tal renners oprapen , zodat ik bij de volgende passage aan de materiaalpost op een 8ste plaats ging . Maar net voor het indraaien weide omhoog, kwam Gianni van Donink aan een serieuze versnelling over mij ! Hij riep nog even naar mij: allé Wout , meegaan ! , maar op dat moment moest ik echt wel passen en even wat gas terugnemen . Even later kwam Scott Seykens ook over mij en bij het ingaan van de laatste ronde ging ik op een 13 de plaats met nog niemand achter mij in zicht . Ik nam me voor om niets meer te forceren en gewoon mijn plaats veilig stellen, hoewel ik de laatste ronde dan weer sneller kon rijden . Even zag ik Kenneth Coomans dichter komen en ben ik terug beginnen versnellen om zeker te zijn van mijn 13 de plaats toen ik plots ode Nederlander Kjell VDB voorbij stak, die helaas materiaalpech had. Zo kwam ik tevreden als 12de over de streep . Het voornaamste was dat het gevoel goed zat . Het eindklassement is goed voor een 11 de plaats .. net geen top 10 ! " aldus de West Vlaming van het Trek KMC team.
Categorie:Belgian GP
Eurosport 2
Vandaag om 18.15u kan je de "Südtirol Sellaronda HERO 2011" op Eurosport 2 zien.
De zwaarste marathon ter wereld al gereden? In de mooiste omgeving met de zwaarste hellingen en ongelooflijke singletracks.
Het programma zien, is willen starten ; je bent gewaarschuwd!
Een aantal Belgen passeren de revue.
Categorie:Marathon
Erbeskopfmarathon
In Duitsland gingen Sabine Bombaert en Ann De Tre van Smart Cycling van start voor een 115km lange marathon en 3000hm. Ann De Tre had haar dagje niet , maar eindigde desondanks op de vierde stek.
Sabine Bombaert mocht in Thalfang naar het hoogste schavotje .
" De start verliep vrij vlot, in de verte zag ik 2 dames rijden, de eerste was Mieke Deroo en de 2de wist ik niet. Ik reed vlot naar de 2de, maar mijn vrouwke had haren dag niet, ze had al een paar dagen wat minder energie, en kon mijn tempo juist niet volgen. Efkes gewacht en de 2de dame dan maar laten rijden. Ann heeft dan nog efkes kop voor mij getrokken ,maar toen het echt niet beter ging, ben ik dan maar alleen op stap gegaan. Eén doel : 1ste worden. Na iets meer dan een uur had ik de 2de (Inne Gantois blijkt later) te pakken, vlug een beetje versneld op de kop van de helling en in volle snelheid naar beneden. Pats boem, met achterband steen geraakt en zo plat als een vijg. Al degene die ik had ingehaald vlogen mij voorbij. Allee, er bleef nog ongeveer 90km over om als eerste de eindmeet te halen. De eerstvolgend 10km heb ik geen kat gezien, ik reed precies alleen rond. Stillekesaan begon ik terug bikers in te halen, oef, ik ging toch nog altijd goe vooruit. Na ongeveer 60-70km zag ik in de verte een Duitse bikster rijden in tandem met 'n man. Amaai, mijne frak, 'k heb alles uit mijn klein lijfje moeten halen om ze der af te rijden. Dalen was blijkbaar niet haar sterkste punt en met mijn Rotwild Fully vlieg ik (bijna) overal over. Neig machientje! Na 20km opdracht volbracht ze was er eindelijk af. Toch blijven gas doorgeven want die mannen rijden zo da gat weer dicht! Podiumplaats (3de) had ik al, maar waar zat de rest? Op 80km kreeg ik info van Sofie De Wulf, ik hing 2de en de 1ste reed ne goeie minuut voor mij. 2de?? Blijkbaar was Mieke Deroo lekgereden en dan nog gevallen ook, hopelijk zonder veel erg. Goed, nog 35km voor de boeg, dus goed tempo blijven rijden, 1 min. inhalen moet toch nog lukken zeker. Op een kleine 10km van de meet zag ik Inne rijden, yes, nu het gat toerijden en dan? Efkes recuperen? Heb ik 30 sec gedaan en dan begon Inne stil te vallen op de helling, ik heb dan maar doorgezet en bovenop de top had ik een schone kloof. Jawadde, da was afzien de laatste kilometers. Maar! De buit was binnen! Toch efkes moeten bekomen op een bankje en wachten op Ann die na veel pech toch nog als 4de kan eindigen! Speciaal dank aan Irja, zonder haar bevoorradingen zat er zeker geen eerste plaats in!" liet Sabine Bombaert, meervoudig wereldkampioen bij de brandweer weten.
Categorie:Marathon
Goody's
Wil je een cadeaubon, een T-shirt, een Easywasher of een MTBclinics-koerstenu ?
De 2de editie van deze prachtige adventure triatlon was net als in 2010 een keiharde tweestrijd bij de mannen. Tenoren deze keer waren Nick Baelus ( 2 weken eerder nog 2de in Limburg226 ) en Jef Dams uit Geel . Concurrentie moest komen van Mario Appermans en thuisrijder Louis Matthieu.
"Maanden had ik uitgekeken naar deze wedstrijd, een wedstrijd die ook wel beschouwd kan worden als de hoogmis voor elke geschifte offroad atleet. Een beproeving voor mens en machine die beide volledig kan kraken maar o zo mooi als alles goed gaat. Ik had er voor mezelf een hoofddoel van gemaakt net omdat het parkoer me zo goed ligt. Steil, technisch en superfun , maar belangrijker was dat alles berijdbaar was." zei Jef Dams .
Het concept was simpel en enig in zijn soort : -600 meter zwemmen in de Barrage van Nisramont -6 km loodzware trailrun waarbij je onderweg met loopschoenen en al de barrage induikt en een goei 100 meter naar de overkant dient te zwemmen en daar gewoon verder loopt . -25 km mountainbike met 1000 hm (parkoer was een kruising tussen een ardennenmarathon en een enduro, door vele omschreven als kamikaze . - 7 km trailrun In totaal dienden er 2400 positieve en 2100 negatieve hoogtemeters, al lopende en fietsende overwonnen te worden
Zoals verwacht kwam Baelus als eerste uit de barrage voor Mario Appermans en Jef Dams. Dams startte goed en zwom zij aan zijn met Louis Matthieu tot aan de eerste boei. Daarna kon hij nog wat versnellen en een klein beetje wegzwemmen. Voor hem zaten enkel Nick Baelus en Mario Appermans . Matthieu en Dams probeerden in het loopnummer de schade te beperken en met amper 10 sec achterstand op Matthieu komt Dams aan de wissel. Dams wisselde sneller en samen gingen ze fietsend op oorlogspad om de twee minuten achterstand op Nick Baelus goed te maken Nick Baelus fietste voluit door , maar Dams ontbondt in de technische passages al zijn duivels en geraakte in het wiel. Dams kon door zijn parcourskennis zijn concurrent in de afdalingen enkele meters losrijden, maar de man uit Lille vond bijna steeds de aansluiting terug op de lange slopende klimmen Dams begon met 10 sec voorsprong aan het laatste loopnummer, maar het duurde niet lang eer Baelus terug aansloot. Bergop was Baelus sterker en hij liep zelfs nog een minuut uit. Dams moest in Baelus zijn meerdere erkennen en werd mooie tweede; Louis Matthieu werd zeer knap derde op een klein kwartier.
" Nu enkele dagen de riem eraf en dan starten de voorbereidingen voor Schotland, met als tussenstop een weekje genieten van het hooggebergte tijdens de Transmaurienne." aldus Jef Dams ( Bike Inn Herentals ) .
Categorie:varia
Samara Sheppard
De Nieuw Zeelandse Samara Sheppard ( iXS Wheeler Pro Team) zette in Windham een vijfde plaats neer bij de dames beloften. Sinds ze in het professioneel Europees team van Esther Suss zit, maakte ze een grote stap voorwaarts. Na haar vierde plaats in Mont St Anne, hoopte de 21 jarige dame uit Wellington stiekem op meer.
Helaas, verliep niet alles naar wens in Amerika. Het eerste stuk in Windham was redelijk plat en de groep zat nog vrij dicht bij elkaar. Tijdens de beklimming , op een rotsachtig technisch stuk , vloog een steen tegen haar zadel en dat kwam los te staan. " Ik kon niet meer zitten en het was hopeloos. De technische zone was nog ver weg en bij het ingaan van de tweede ronde was ik al heel wat tijd verloren. Het euvel werd verholpen, maar in de tweede ronde kwam het zadel opnieuw los te zitten . Ik begrijp er niets van, maar tegen de volgende wedstrijd moet het probleem opgelost zijn. Anderzijds ben ik wel tevreden over mijn resultaat. De vorm is er en ik voel me goed op de fiets. Jammer dat ik volgend weekend niet aan het Zwitsers kampioenschap kan deelnemen , maar ja , ik woon wel in Zwitserland, maar blijf op papier een Nieuw Zeelandse. Ik benut de tijd dan maar om wat te rusten en te trainen." aldus Samara Sheppard.
Categorie:cross country
11-07-2011
Nissan DH Cup La Roche
In Maboge, tussen Houffalize en La Roche stond de 3 de manche van de Nissan DH cup op het programma.
De eerste ronde werd in droge omstandigheden gereden en door toonde Bertrand Gilles zich de snelste voor Cédric Moermans en Kristof Lenssens. Tijdens de 2 de manche begon het te regen en dan ging Cedric Moermans , Nicolas Mathieu en Bertrand Gilles vooraf. De verrassing kwam van Gregoire Pazdziorko, die na zijn sleutelbeenbreuk 6 weken geleden opgelopen in Namen, een geweldige comeback maakte .
De 16 jarige Kona/ Barracuda biker schreef de zege in La Roche op zijn conto, en was de snelste downhiller voor Nicolas Mathieu en Kristof Lenssens.
Categorie:Downhill
BK Halle Buizingen
Programma BK 2011 Halle
zaterdag 16 juli 2011 Training: 10u00 - 13u30 Inschrijving: vanaf 12u00 voor alle zaterdagwedstrijden 10 euro 14u00 Masters 1 (90') 14u05 Masters 2 Podium: 16u00 Training: 15u30 - 16u00
zondag 17 juli 2011 Training: 8u30 - 9u30 Inschrijving: vanaf 8u30 voor alle zondagwedstrijden 10 euro 10u00 Nieuwelingen en Dames Jeugd (60') Podium: 11u30 Training: 11u15 - 11u45
trainingen : Woensdag 13/07/2011: Van 13.00 u tot 15.00 u: MTB Clinic: gratis initiatie mountainbike voor 10-14 jarigen. Van 15.00 u tot 19.00 u: Trainingsmogelijkheid op het parcours. Donderdag 14/07/2011: Van 12.00 u tot 21.00 u: Trainingsmogelijkheid op het parcours. Vrijdag 15/07/2011: Van 12.00 u tot 21.00 u: Trainingsmogelijkheid op het parcours
Twee jaar na zijn eerste overwinning in de Mégavalanche op Alpe dHuez , zat Remy Absalon opnieuw aan het feest. Nicolas Vouilloz, Simon André, René Wildhaber en Remy Absalon vertrokken het snelst in de sneeuw. De Zwitser Wildhaber maakte echter een foutje en opende de poort voor Commencal biker Absalon, die de leiding niet meer uit handen gaf. De broer van tweevoudig Olympisch kampioen ' Juju' Absalon klopte Jérôme Clémentz met 47 sec en René Wildhaber met 57 sec. Dat de verschillen niet zo groot waren bewees Lapierre biker Nicolas Vuilloz , die met een tijd van 043:31:55 dwz. 59 sec achter de winnaar , de vierde plaats verwierf.
Anne-Caroline Chausson won bij de dames voor Pauline Dieffenthaler , Valérie Priem en Claire Hassenfratz.
2000 deelnemers uit 20 landen waagden zich afgelopen weekend in 32 verschillende reeksen aan de 17 de editie van de Megavalanche in Alpe dHuez .
top 5 : 1. Remy Absalon 0:42:32,460 2. Jérôme Clémentz 0:43:19,890 op 0:00:47 3. René Wildhaber 0:43:30,000 op 0:00:57 4. Nicolas Vouilloz 0:43:31,550 op 0:00:59 5. Karim Amour 0:44:40,800 op 0:02:08
Categorie:Downhill
BC Bike Race Brits Columbia
grappig afsluitend filmpje. Met de Belgische Alice Pirard in beeld
