Het was een jaar geleden dat  Jeffry Goethals , biker van het eerste uur en account manager bij GT , zijn sleutelbeen brak tijdens de Herdermarathon van 2010 . Vorige weeek fungeerde hij als begeleider van de MTBClinics.be en daar liep het opnieuw fout.
Jeffry Goethals :

" Op weg naar Ovifat doorkruiste die gedachte me maar voor enkele luttele seconden. De form was immers goed, het vertrouwen was er meer dan voldoende en ik rij tegenwoordig ook alleen maar op supere fietsen.
Ik was er te vroeg, duikelde al eens rustig het parcours van het kleine bikepark op mijn GT Force naar benenden en een half uurtje later kwamen de eerste deelnemers van Kris Hertsens zijn MTBClinics.be al de parking opgereden. Samen met Kris Henderieckx en Dennis El Mare was ik een van de begeleiders en we begonnen de dag zoals altijd, op het gemak.
Ergens net voor de middag sloeg het noodlot onverwachts toe. Een jump schatte ik volledig verkeerd in en in plaats van gecontroleerd 10cm hoog en 1 meter ver te springen werd ik 1 meter hoog en 4 meter ver gecatapulteerd. De sprong was onvoorzien, de grond echter zo hard als verwacht. Knal recht op mijn heup! Ik krijg onmiddellijk een stekende pijn in mijn lies en voel zowat over gans mijn rechterzijde schaafwonden. Ik probeer recht te staan, maar moet redelijk snel terug gaan zitten want ik draai weg van de pijn. Ik rij samen met Kris Henderieckx en met stekende pijn terug naar de verzamelplaats voor de lunch, hang tijdens die lunch nog wat de onnozelaar uit , om dan toch vast te stellen dat de pijn en het ongemak niet beter worden. Maar toch ga ik nog eens proberen te rijden in de namiddag. Na een eerste afdaling moet ik mij er toch bij neerleggen en mijn heup wilt helemaal niet meer mee, ik voel zelfs speling op mijn gewricht. Dennis rijdt mij terug richting Antwerpen waar we toch voor de zekerheid even langs de spoed van het UZA passeren en het verdict was onmiddellijk hard.
Heup gebroken net onder de kop, het wordt zo snel mogelijk opereren en misschien zelfs een prothese. Ok ik had pijn ,maar is het echt gebroken? JA!
Uiteindelijk blijkt de breuk ondanks het verder rijden, het onnozel doen en de lange autorit niet verplaatst en zouden 3 schroeven een oplossing moeten bieden. 3 schroeven en 6 weken bedrust zonder steun op het rechterbeen en dan nog eens 6 weken revalideren. 3 maanden out en ik ben nu al anderhalve week ver.  Ik heb wel nog wat pijn , maar ik word vooral gek van in dat bed te liggen en bijna niks te doen. Op de koop toe is het bij mijn ouders in Oostende vanavond Tupperware night... Afzien dus!

Er is nog een mogelijkheid dat tijdens de val een belangrijk bloedvat is afgescheurd en ik kan dus binnen 2-3 jaar de weg van Floyd Landis uitgaan, die na een gelijkaardige breuk en zijn omstreden Tourzege een heupprothese heeft moeten laten steken, maar zover zijn we nog niet en niks is zeker.
Ik wil dus eerst nog eens de andere eenpootbiker, nl. Nicolas  Vermeulen, kloppen op een wedstrijd, desnoods op de Paralympics." zei Jeffry Goethals optimistisch als altijd.

Het Duitse team van Jorg Scheiderbauer heeft een geweldige sprong voorwaarts gemaakt.
In de UCI teamranking staan ze momenteel op vier  en wel op een zucht  van het Swisspower Team met Nino Schurter en Florian Vogel.
Het FELT ÖTZTAL X-BIONIC Worldcup Team  heeft met Thomas Litscher wereldklasse in huis. Zijn 10 de plaats en Dalby Forest en de 9 de plaats in Offenburg liegen er niet om. Ook in de Sprint  Eliminator gaat het Duitse team met de meeste  UCI punten lopen. Met de zege van de Australier Paul Van der Ploeg  in Engeland en die van  Thomas Litscher  in Offenburg incasseerden ze  2 keer de hoogste score.

In de XC  lieten de Zwitser Litscher(9)  en  de Oostenrijker Karl Markt (18) afgelopen zondag  , teams als Multivan Merida, Trek Rancing en  Cannondale met Fontana, Fumic en Gujan ver achter zich.

De jonge Litscher staat na 3 manches op 14 in de UCI ranking bij de eliten, en is met 259 punten de derde Zwitser na de voormalige wereldkampioenen  Nino  Schurter( 470 ) en  Christoph Sauser ( 270) . Op zijn 22 ste  is Litscher de jongste  biker in de top 10.
De Nederlander Henk Jaap Moorlag is 21 en staat momenteel op 27 gerangschikt

29 " : het meest besproken en beschreven topic in de mtb scene van de afgelopen jaren. Vele zijn reeds overtuigd en willen nooit niets anders meer. Anderen zitten nog steeds met die kleine drempel waar ze overheen moeten. En begrijpelijk, als je reeds jaren met je vertrouwde 26'er rijd en op zoek bent naar een nieuwe fiets,  dan is het maar terecht dat je jezelf goed informeert alvorens je je zuurverdiende spaarcentjes in die glimmende bolide investeert.
Ga ik hier wel mee kunnen rijden, krijg ik hier wel een bocht mee gepakt, hoe zit het met het gewicht, is dit niet enkel voor grote mensen of wedstrijdrijders en wakostdanu, ..... vele terechte vragen die zeker een degelijk en eerlijk antwoord verdienen.

Daarom wil BIKE-INN die toch als pionier van de gehele regio kan gezien worden op het gebied van 29'ers en 29'er onderdelen
een antwoord bieden op al je vragen en word er op zondag 26 juni een test- en infodag georganiseerd.
Er zullen die dag verscheidene types 29'ers te testen zijn waaronder carbon, alu, titanium frames van zowel SPECIALIZED als NINER. Je kan
een spervuur van vragen afwerpen op ervaringsdeskundige Dirk, zelf 29'er biker van het eerste uur en die zelfs hoogstpersoonlijk alle onderdelen heeft getest waardoor hij je nog beter van dienst kan zijn. Ook kan je die dag eindelijk  een 29'er aan de lijve ondervinden en er eens mee testrijden.

Inschrijven  voor zondag 26 juni kan op info@bike-inn.be

Maar vergeet niet ONCE YOU GO BIG YOU NEVER GO BACK

Afgelopen weekend was het Intrasys MTB Dreamteam op 2 vlakken aktief.  
Bert  Luca werd  in de Wallonia Cup in Calamine  4de elite. Het merendeel van de  IMDT-ers zijn gestart in Moerbeke-Waas.
Op zaterdag was Niels Derveaux met voorsprong heer en meester bij de 14-jarigen en zorgde zo voor een 3de ster achter zijn naam. Hij eindigde voor Cedric Luyckx en Arnaud Beeckman.

Zondag was het dan de beurt aan Annelies Derveaux  .  Annelies ondervond weinig tegenstand en kon zich meten met de jongens , wat haar aardig lukte. "  Leuk als je hoofdsponsor aan de kant staat om te supporteren."

De volgende wedstrijd was deze voor FunA en Dames-Elite , waar Steffi Derveaux  een mooie derde plaats in de wacht sleepte.
" Normaal zou ik dit weekend nergens van start gaan, maar omwille van de aanwezig van sponsors (Intrasys en Jineale) en  supporters (Nonkel Marc )stond ik dan toch maar aan de start van een parcours ,dat niet echt mijn ding was.

Om 11u werd de wedstrijd van start gefloten. De start verliep goed, al was die heel lang en heel snel. Aan het einde van de lange startstrook reed ik op de 4e plaats. Dit kon ik even aanhouden. Rond de 3e ronde kwam er nog een vrouw over. Deze plaats bleef ik behouden tot aan het einde van de wedstrijd.
Ondanks de pijn aan mijn oog en de rug die niet zo dendert was, reed ik de wedstrijd met een redelijk goed tempo uit. De wedstrijd werd een trainingswedstrijd, al was ik toch heel moe bij de aankomst. Na mijn wedstrijd volgde de spannende race bij de Beloften jongens waar 2 jongens heel gewaagd zijn aan elkaar. Kortom, weer een geslaagde wedstrijd! Op naar Averbode op donderdag en Malmedy op zondag." zei Steffi Derveaux toen haar verschijning in Cyclosprint nog een goed bewaard geheim was

Om 15u mochten eliten, beloften en masters aan hun wedstrijd beginnen.  Voor Bram Van Wijmeersch   was er de provinciale titel te verdienen.  Uiteindelijk moest hij hiervoor de duimen leggen en ging  'PJ'  Kindermans met de trui  van de beloften aan de haal.   Bij de masters2 werd Danny Derveaux , met hulp van  broer Claude, tot zijn grote verbazing 3de.

" Het was weer een leuk en succesvol weekend met het Intrasys MTB Dreamteam dat de maand mei afsluit met tot hiertoe 5 overwinningen en 20 podiumplaatsen.  Nogmaals bedankt voor de betrokkenheid van onze sponsors. Echt fijn te zien dat deze mensen het team op de voet en live volgen." aldus Tom Segers.

Vergezeld van Jan Goeman en haar entourage trok Kristien Nelen samen met haar teamgenote  Carina Kirssi naar het Duitse Offenburg. Het feit dat ze enkele dagen  voordien  werd opgeroepen als  Rode Kruisvrijwilliger voor de heidebrand in Kalmthout liet zijn sporen na. " Ons mooi trainingsgebied is in rook opgegaan. Jammer voor de natuur ! " zuchtte de dame uit Essen.

Terug naar de wedstrijd  van zondag :
" Bij de opwarming kreeg ik mijn hartslag niet zo hoog en dat gaf me een minder gevoel, ik leek mijn lichaam niet "wakker" te krijgen. Toch draaiden de beentjes goed op de rollen. Het was al vrij warm, het zou 25° a 30° worden maar daar kan ik normaal goed tegen.

 
Ik had een goede start, kon me nog net rechthouden toen er naast mij een paar vielen maar zodra het bergop ging op het gras ging ik precies niet meer vooruit. Daar waar ik ander jaren veel plaatsen won. Op de steile klim weer van dat, ik had totaal geen kracht in de benen. Ik passeerde na de korte startronde als 53e en liet mijn verzorgers meteen weten dat het niet goed zat.
De 2e ronde komt Githa mij voorbij , maar die zat precies ook niet goed. Ik pikte mijn wagonnetje aan ,maar halverwege een klim wringt er zich een belofte tussen. Ik kon niet meer voorbij want het werd smal en ze geraakte niet op een steil stukje met wortels waardoor ik van de fiets moest. Toen we eindelijk boven waren was Githa al uit het zicht verdwenen en ik kreeg het gat niet meer dicht.
Heel de wedstrijd reed ik rond met een slecht gevoel, vooral de benen dan. Het leken wel zwabberbenen, er zat niks in. Zelden meegemaakt. De steun van zowel supporters als van Filip Meirhaeghe en Rudi De Bie deden me wel goed, ik had het nodig om door te blijven gaan want ik voelde me een beetje nutteloos. Het voelde alsof ik rondreed als een zombie.
De voorlaatste ronde probeer ik sneller te rijden vanwege de 80% regel, het lukt, ik maak nog een paar plaatsen goed. De laatste ronde probeer ik nog te genieten van de leuke afdalingen maar that's it...Het werd een 63e plaats, net buiten de punten. Wat een teleurstelling na het goeie gevoel van vorige week. Toch schrok ik ervan dat ik- ondanks dat slechte gevoel- toch nog een 63e plek uit de brand sleepte.
 
Misschien heb ik zaterdag teveel gedaan of misschien was het een samenloop van omstandigheden. Snel vergeten en op naar Malmedy!" aldus de Goeman Scott bikester.

Met Wout Alleman gaat het in stijgende lijn ;  in Moerbeke Waas was de eerste zege van het seizoen een feit . De overgang van de aspiranten naar de nieuwelingen heeft Alleman  met verve verteerd.   Deze zege maakt het voorjaar goed voor de jonge West Vlaming van het Trek KMC team.

" De startvolgorde was volgens tijdstip van inschrijving en ik startte dus vanop de  2de rij . Geen al te beste start genomen , maar een lange weg en dan nog eens een grintweg … ik had dus nog tijd om op te schuiven en algauw zat ik op kop om zo het bos in te duiken met de heel veel single tracks ! Alexander Locquet zat in mijn wiel en namen we met zijn tweeën een gat op achtervolgers Elias Vanhecke en Thomas Vandevelde ( met uitzondering van ik dus 3 Oost Vlamingen die gingen jagen op de titel ) . Bij het ingaan van de 2de ronde trok ik even goed door en onmiddellijk zag ik dat Alexander niet kon volgen . Er werd mij geroepen dat ik al een voorsprong had van 20 seconden . Dat wordt nog een héél lange wedstrijd dacht ik bij mezelf, maar de benen stilhouden en Alexander laten terug komen was geen optie , temeer daar Elias Vanhecke was komen aansluiten bij Alexander ( Thomas had intussen Elias moeten lossen) . Ik ging voluit en bleef me goed concentreren , want het parcours is voortdurend draaien en keren , terug optrekken! Na de derde ronde had ik al een voorsprong van 55 seconden . Vanaf dan probeerde ik mijn eigen tempo te rijden en de rest van de ronden kon ik de voorsprong behouden .  In de laatste ronde was het nog een hevige  strijd tussen Alexander en Elias en zo kwamen ze nog tot op 45 seconden van mij , maar zonder tegenslag wist ik dat mijn  eerste overwinning  bij de nieuwelingen een  feit zou zijn en reed dan ook met comfortabele voorsprong als  eerste over de finish ! In de achtergrond zag ik nog hoe Alexander kon wegrijden in de laatste  singletracs  van Elias  VH en hij zo de provenciale titel wist te pakken!  De hele  wedstrijd reed ik met een goed gevoel en superbenen rond , dit heeft me weer vertrouwen voor de volgende wedstrijden !" aldus  de 15 jarige Wout Alleman .