Het CFR team met Marco Aurelio Fontana en Manuel Fumic  deed het vrij behoorlijk in Houffalize. Manuel Fumic wou zijn mooie 2 de plaats van vorig jaar nog eens in de verf zetten.
Bij de elites ging de Duitser als snelste van start en nam in de aanloopronde 20 sec op de concurrentie .
Integenstelling tot vorig jaar  hij het niet lang volhouden en wachtte  hij noodgedwongen op de achtervolgende groep , waarin zijn teamgenoot Marco Aurelio Fontana zich bevond. De twee Cannondale bikers werkten goed samen, tot Fumic  zich zijn snelle start moest bekopen en naar plaats 8 zakte. 
Daar waar hij vorig jaar nog  tweede werd na José Antonio Hermida, moest hij dit keer vrede nemen met de 8 ste plaats.

" Ik probeerde snel weg te geraken, maar besefte snel dat ik niet 100% in orde was. Ik heb een zware trainingsperiode achter de rug en heb  de vlucht vanuit Zuid Afrika nog niet echt verteerd. Ik ben niet tevreden over mijn wedstrijd, maar voelde wel dat ik in de top5 mee kan draaien " zei Manuel Fumic.

Marco Aurelio Fontana finishte als vijfde, maar was ook niet helemaal fit na de Afrika reis.
" Ik had heel de wedstrijd uitzicht op een podiumplaats, maar het was erg zwaar. Steil klimmen en dan afdalen, dat is de nieuwe omloop in Houffalize. Het was wel plezant en ik heb veel geleerd. Als team hebben we toch weer wat UCI punten gescoord. Met de Olympische Spelen in het achterhoofd, telt elke punt, zowel voor mij persoonlijk als voor ons team.  Ik ben tevreden met de resultaten van de voorbije  weken, maar ben ook blij dat ik weer naar huis kan.  Eindelijk nog eens wat rust alvorens naar  Dalby Forest af te reizen. " aldus de Italiaanse kampioen.

Eindelijk was het raak voor de Limburger Kristof Houben in Houffalize. Zaterdag  won de Univega  biker de wedstrijd bij de masters voor Nico Berckmans.

Houffalize, dat bekend is vanwege zijn lange wereldbeker MTB geschiedenis  en een schitterend MTB parcours herbergt, organiseerde dit jaar voor het eerst een Bike Festival . Met een 3 daagse marathon wedstrijd, open XC wedstrijden en op zondag een UCI HC XC wedstrijd.

Kristof Houben was al 3 jaar achter elkaar als 2e gefinisht in de open wedstrijd en was dit jaar gebrandt op een overwinning. Na 3 zeges dit seizoen moest het in Houffalize ook lukken. 

Om 12:30 uur klonk het startschot voor 4 ronden en 1 startronde over het "oude" wereldbekercircuit. Op de startklim nam Houben meteen het heft in handen en wist al met enkele meters voorsprong boven te komen ,om zo als eerste de afdaling in te gaan naar de "brandweer". Hij wist zijn voorsprong in de startlus al snel uit te breiden, maar zag Nico Berckmans (Masters 2) naderen.

Eenmaal samen wisten de 2 elkaar te vinden , deden elk om beurt het kopwerk en  wisten zodoende hun voorsprong elke ronde uit te breiden.

Mirko Celestino heeft de Italiaanse marathon titel op zijn naam geschreven. De biker van het Semperlux team won  de 83 km met 2660 hoogtemeters in 3:35.50  voor  Marzio Deho en Yader Zoli ( Torpado ). 
Ramon Bianchi en  titelverdediger Johnny Cattaneo van Full Dynamix vervolledigden de top 5.

Daniele Braidot kroonde zich kampioen bij de beloften voor  Stefano Dal Grande en zijn broer Luca Braidot.

Het goud  bij de dames ging naar Daniela Veronesi, die het haalde in 4:26:52 
Elena Giacomuzzi werd tweede, Anna Ferrari was goed voor het brons.

"Ik had echt  een goede dag, hoewel mijn conditie is nog steeds niet  top is, omdat ik  me aan het voorbereiden ben op het WK  in  Montebelluna. Op 20 km van het einde ben ik alleen vertrokken en heb mijn voorsprong kunnen behouden. Dit was mijn eerste marathon dit jaar, ik kom van de weg en wist niet wat ik moest verwachten." aldus de nieuwe italiaanse marathon  kampioen.
 

Nomadesk bikers Kris Henderieckx en Kris Hertsens schitterden  in de HOT  en werden na enkele prima prestaties als nummers  1 en 2 gekroond bij masters in Houffalize.
Joris Massaer won de 3 daagse bij de elites.

Kris Hertsens :
" Ik had me maanden geleden als doel gesteld een prestatie van formaat neer te zetten in Houffalize. Je kan als mountainbiker of als team maar echt iets betekenen in België als je in Houffalize op het podium staat. En als marathonrenner was de HOT (Houffalize Open Tour) een godsgeschenk.

Toch had ik mijn twijfels over mijn conditie. Ik trainde wel maar heel onregelmatig. Leven als een topsporter heb ik nooit gekund maar omdat ik zo graag op die bike zit en zo graag echt afzie kom ik automatisch met een goede conditie te zitten.

In de proloog bleek al snel dat ik net wat weerstand miste. Op de power overleefde ik de startklim redelijk maar ik kon daar nooit van recupereren. Puur op techniek en doorzetting reed ik naar een 4de plaats.

Zaterdag was de eerste marathon mijn dag. Ik had me voorgenomen mezelf nooit te sparen en mijn teammaatje, Kris, zijn trui te verdedigen. Door mijn blitzstart richting Oll Fosse D’Outh kwamen we met zijn tweeën aan de leiding te liggen. We lieten nog enkelen terugkomen en namen dan het heft in anden. Nooit mocht het stilvallen.
Joris Massaer, Bjorn Rondelez, Ken VDB , Ben Kindermans , Kristof, Kris Hendrieckx en ik gingen er vol voor. 
Massaer  viel eerst, kwam dan terug, reed dan weer lek en kwam weerom terug.
‘t Was duidelijk dat er moest aangevallen worden. En dan ben je bij mij aan het goede adres. Eens we in open veld kwamen en de wind op kop zat knalde ik weg. (eerder op z’n Tschmils!) Wie ging me terughalen met zijn neus in de wind? 12 km hield ik het vol en dan zag ik Joris, Kris en Ken Van den Bulke op een lange asfaltklim dichterbij komen. Ken VDB  loste en  mijn teamgenoot Kris moest een gaatje laten. Joris kwam bij,  maar had duidelijk diep moeten gaan. Ik een taktisch gesprekje gevoerd zodat teamie Kris weer kon aansluiten en dan begon het steekspel van de laatste 5 km. Ik had kramp en moest soms lossen maar kwam downhill terug aansluiten. In de voorlaatste km geraakte ik er niet meer bij zodat ik 3de werd op enkele seconden.
Voldoening man!

Zondag moest het dan maar gebeuren.
Tussen  Houffa en La Roche ken ik alle paden. Ik wist dus dat het me als gegoten zat. Steilere klimmen en veel moeilijkere ondergrond. We zouden het Joris Massaer moeilijk maken. Toch had ik het niet makkelijk. Na enkele kms liet ik een gaatje op Kris Henderieckx  in een singletrack,  zodat hij al weg kon rijden en de anderen direct aan de bak moesten. Toch bleven nog meer dan 10 bikers samen. Toen het echt technischer werd nam ik de leiding en gaf ik goed door. De groep werd kleiner. Net voor de bevoorrading reed ik effe vooruit en zag maar 5 renners terugkomen, Ken  VDB, Joris Massaer  , Kris Henderieckx, Stijn VB en … . Ik gaf er een snok aan en zag Massaer  direct reageren. Ik sneed mijn bocht kort af en Joris deed het nog korter. 
Resultaat? Hij reed door wat rommel en BAM achterband lek. Dat is koers natuurlijk.  Net voor de eerste bevoorrading kwamen we op een heel technische klim waar Henderieckx  en ik net opgeraakten en de anderen moesten lossen. Ze kwamen nog terug maar een volgende steile, technische klim losten ze opnieuw.
Ken VDB  lieten we nog terug komen want met zijn 3en zouden we sneller zijn. Tot, …. we fout reden en de top-10 weer aansloot.
Van colère demarreerde ik opnieuw maar 2 km verder reed de motar weer fout en vroeg hij op de koop toe de weg aan mij. Totale chaos!!

Uit pure misérie werd de koers geannuleerd en is de Top 20 samen aan een goed tempo richting finish gereden. Als statement stopten we net voor de streep en lieten we allen dezelfde tijd noteren. Zo konden de 300 andere deelnemers toch nog racen voor hun klassement.

Al bij al een tof weekend en een superparcours. De organisatie liep wat mank maar de bedoeling was goed. Als de schoonheidsfouten en de andere fouten eruit zijn kom ik terug. Voorlopig zullen ze het zonder mij moeten doen want ik heb toch een kleine frustratie opgelopen.

Wat wel heel duidelijk is, ons team STAAT er. We zijn DE referentie op marathonvlak in België. Of niet? " vroeg Kris Hertsens zich  tot besluit af.

Onze landgenote Elise Marchal heeft enkele bewogen maanden achter de rug .
Het overlijden van haar vader , de verandering van team en de overstap naar de beloften bracht heel wat veranderingen met zich mee.  Zowel in haar privé leven als in haar sportieve carriere stond de 18 jarige Waalse uit Mettet voor een grote uitdaging .
Voor eigen volk en Houffalize  vond ze als eerstejaars belofte meteen de aansluiting bij de internationale top en moest ze enkel de Nederlandse Rozanne Slik en de Australische Rebecca Henderson laten voorgaan.

" Na Munsingen was de conditie nog niet optimaal. Ik koesterde dan ook geen al te grote verwachtingen. Er toch ben ik erg tevreden over mijn wedstrijd. Mijn start was niet al te best,  en ik zat op de 5 de plaats juist achter de koplopers.

Op het einde van de aanloopronde zat ik in 4 de stelling en reed vervolgens naar de derde plaats. In tegenstelling tot voor het vertrek , voelde me goed.  Op de technische stukken en in de afdalingen ging het super en op de beklimmingen reed ik mijn eigen tempo. De benen waren goed en ik voelde dat ik de vruchten plukte van mijn trainingen. Het is een goed teken. Ik had wel wat moeilijkheden  met de versnellingen en bij het schakelen naar de grote molen had ik problemen. Dat was wel vervelend, maar ik heb het gehaald. Ik bedank iedereen voor de  vele aanmoedigingen, en ben  heel blij met die derde plaats. " aldus de Trek KMC bikester.

Het voorbije weekend werd naar jaarlijkse gewoonte het Ardeense dorp Houffalize "belegerd" door mountainbikers.

Naast de XC wedstrijd, gewonnen door de Zwitser Schurter voor tweevoudig Olympisch kampioen Absalon, stonden er nog heel wat mountainbikewedstrijden op het programma. 

Zondagmorgen was er de 80 kilometerlange marathon. Dieter Luypaert en Wim Tollenaere van Team De Fietser uit Opwijk namen hieraan deel.

"Dieter  Luypaert had superbenen, al vanaf de startklim ging hij mee met de eerste renners. Het was een parcours dat hem lag. "
Hij eindigde vierde algemeen.  Dit na Micha Van den Eynde , momenteel onklopbaar in de funklasse A, voormalig wereldkampioen bij de masters  Geoffry Maes , en de Nederlander Van Bergen.
Hiermee was Dieter tweede in de funklasse!

Bij Wim  Tollenaere duurde het iets langer eer hij op toerental kwam. De vermoeidheid van de Cape Epic en de drukte in de fietsenwinkel hingen nog in zijn benen.
Uiteindelijk eindigde hij zesde algemeen en tweede master na  Geoffry Maes. De masterklasse was immers al vanaf 30 jaar.

Hiermee bezette het vriendenteam De Fietser uit Opwijk  twee mooie podiumplaatsen tussen veel grotere mountainbiketeams.

Zondagmorgen reed  de Belgische kampioene  Kristien Nelen samen met haar verzorger Rob , beladen als een ezel op 2 wielen naar de teamstand  in Houffalize  en begroette er  haar Fins maatje Carina Kirssi.

Samen begonnen de Goeman Scott dames aan hun opwarming op de rollen,

" Het gevoel was goed, de beentjes zaten goed. " zei Kristien Nelen.
We vertrokken naar de start, ik merkte dat mijn band precies wat zachter stond dan gisteren. Maarja, dat denk ik wel vaker en dikwijls is het maar een gedacht en daarbij het was hoogtijd!
Ik mocht op de 3e rij staan, net als Carina  Kirssi en Githa Michiels . "Klik" en dan "GO"! Dat verdomde pistool deed het niet! Valse start maar geen (Waalse) haan die daar naar kraait. Ik geraakte niet direkt in m'n pedaal en verloor al enkele meters. Schakelen, rechtstaan, sprinten...meteen die muur op, die eindeloze muur. Ik zat goed, achter  Laura Turpijn. Het was knokken, afdaling genomen en kleine file.
Dan kwamen we op het parcours, het was daar dat ik voelde dat de band toch echt wat te zacht stond. Wat zou ik doen, wisselen? Maar ik had wel andere dingen aan m'n hoofd. Het verliep vrij vlot tot ik aan een van de steilste klimmen kwam, degene waarvan ik voorspelde dat ik het daar moeilijk zou hebben. Het eerste stuk ging best maar dat laatste was niet te doen. Githa  Michiels ging me daar voorbij, ik kon bij haar blijven. Na de afdaling aan de brandweer krijgt ze het bochtje niet gepakt en moet voet aan grond zetten, ik ga haar voorbij terwijl ze weer opspringt. Later gaat ze me weer terug voorbij. De aanmoedigingen van Filip Meirhaeghe doen me deugd, ik geef er een extra lap op! Oké, hij staat wel daar voor Elise Marchal die voor de selectie rijd maar hij roept toch maar! Eindelijk krijgen wij dames ook eens "support". De volgende ronde blijf ik zowat op dezelfde afstand hangen maar dat ene steile klimmetje doet me weer dood en ik moet meters prijsgeven. Eerst blijf ik weer op zowat dezelfde afstand maar de voorlaatste ronde gaat het licht langzaam uit en niks gaat nog zoals het moet. Op karakter en door de felle aanmoedigingen vatte ik de laatste ronde aan, het werd meer kruipen dan rijden.
Een triple zou hier voor mij beter geweest zijn, ik ben geen krachtpatser maar ja, aan 't begin van het seizoen moet je (materiaal)keuzes maken.
 
Ik finishte als 18e, Carina Kirssi  werd knap 14de. Doel was top 20 , dus :  goed gedaan zou je zo denken, maar toch ben ik niet tevreden. Uiteindelijk reed ik niet met een goei gevoel rond en de felle achteruitgang op 2 rondes tijd is ook niet normaal. Hopelijk gaat het volgende zondag in Antwerpen beter.
Graag wil ik mijn Team bedanken voor de goede ondersteuning, maar vooral de vele supporters die luid schreeuwden want het was hard nodig!" was de commentaar van Kristien Nelen uit Essen.

Sven Nys  start  zijn MTB campagne in Stoumont.
Op 14 mei start de tweede editie van de Belgacom MTB Grand Prix met een gloednieuwe wedstrijd in Stoumont.

Voor Sven  Nys meteen ook de start van een drukke mountainbikezomer. Belgacom verlengde intussen de samenwerking met Nys tot na de Olympische Spelen van Londen.

In Stoumont werd op de flanken van de vallei van de Lienne een technisch en fysisch veeleisend parcours uitgetekend voor de opener van de Belgacom MTB Grand Prix 2011.

Uitdagend genoeg, getuige vooral het sterk deelnemersveld met onder andere wereldkampioen José  Antonio Hermida , Olympisch kampioen Julien Absalon, Sven Nys, Belgisch kampioen Kevin Van Hoovels, Nicolas Vermeulen en tal van veldrijders.

De Belgacom MTB Grand Prix bestaat uit 5 officiële UCI-wedstrijden, gespreid over het land. Na Stoumont volgen Averbode (2 juni), Boom (18 juni), Sankt-Vith (2 juli) en Geraardsbergen (9 juli). De beste 4 resultaten van de vijf manches tellen mee om de eindwinnaar aan te duiden. De wedstrijden zijn in een ruime samenvatting te bekijken op Sporza, de Waalse manches in Week-end Sportif op RTBf. De beste 4 resultaten van de vijf manches tellen mee om de eindwinnaar aan te duiden. Naast de elite is er bij elke manche een uitgebreid programma voor alle categorieën en fun-reeksen voor jeugd en amateurs.
De  34 jarige wielrenner uit Baal  start - als ambassadeur van de Belgacom MTB Grand Prix - in alle vijf manches. Met het oog op de Olympische Spelen volgend jaar werkt hij een zeer gevuld MTB-programma af. "Ik ben ontzettend blij dat ik dankzij Belgacom en Golazo deze kansen aangereikt krijg om me te kwalificeren voor de Olympische Spelen in Londen. Nog nooit waren meer wedstrijden in eigen land waar zo veel UCI-punten mee te verdienen vallen", aldus een opgetogen Sven Nys. De belangrijkste afspraken zijn drie wereldbekerwedstrijden (Dalby Forest, Offenburg  en Tsjechië), maar vooral het EK in Slovakije en het WK op 3 september in Champéry (Zwitserland). Sven plande ook een aantal wegwedstrijden als voorbereiding op deze mountainbikewedstrijden.

"Als ik op het EK dit jaar in de top-12 eindig, heb ik normaliter mijn kwalificatie voor Londen op zak. Ik ga heel teleurgesteld zijn, moest dat niet lukken. Maar ik ga ervan uit dat ik de Olympsiche Spelen haal. Ik leg mezelf heel veel druk op, maar ik ben er klaar voor. De Spelen zijn mijn doel. Ik ga veel MTB-wedstrijden rijden en op de weg een goede basis leggen. Ik weet dat ik dan bij de start van het veldritseizoen minder sterk ben, maar tegen november zal ik er wel weer staan."

Sven heeft er overigens baat bij dat heel wat mountainbikewedstrijden qua tijdsomvang een pak minder lang zijn. De meeste wedstrijden duren nog maximum 1'40". "Reden genoeg om er alles aan te doen mij te kwalificeren voor de Spelen. Toch wil ik zeker benadrukken dat ik mijn veldritcarrière niet ga opgeven voor het mountainbiken. Het WK is volgend jaar in eigen land (Koksijde) en ik zal er dan opnieuw volledig voor gaan!"

bron : http://www.svennys.com/

Zondag 8 mei

Toertocht :

Inschrijving 50km - 60km : 3€ (met licentie) - 4€ (zonder licentie)
Inschrijving 25km - 35km : 2,5€ (met licentie) - 3,5€ (zonder licentie)

Startplaats Voetbalterrein Hagaard , Bredestraat, 3090 Overijse