Ondertussen is het een goei maand geleden dat ik ben geopereerd. Er is best veel veranderd ondertussen. Het grote ziekenhuisbed is weg uit de living, ik slaap terug in mijn eigen bed. Ik ben nu al twee keer naar de kinesistenpraktijk geweest ipv dat zij naar mij komen en ..... Ik mag steunen en terug leren stappen met mn krukken! ;-)
Al bij al komen we er wel zeker ;-) Alleen verveel ik me echt kapot... Ik kan/durf ondertussen wel thuis rond met de krukken, ook als ik alleen thuis ben, maar toch ... Ik kan niet veel verder he. Ik kan de trap af en op maar daarom nog niet alleen eens bratsen ;-)
Ik ben sinds vorige week ook begonnen met mijn littekens te verzorgen. De wondjes zijn genezen en de pleisters zijn eraf (een week later dan voorzien omdat ik schrik had dat mijn kousen erin zouden blijven hangen). Nu ja, eens moest het er toch van komen. We zijn bij de apotheek Bio-oil gaan halen, iets wat blijkbaar echt goed helpt tegen littekens. Het was niet goedkoop, maar ben er toch voor gegaan. En ja... Het heeft zeker effect! De eerste dagen waren mijn littekens heel droog en zaten er nog wat oude bloedkorsten op, nu na een paar dagen is het gewoon een litteken. Ik houd ze twee keer per dag vochtig en vettig met die olie en ik merk echt wel positieve vooruitgang,
Nu die littekens open liggen, zonder pleisters is dat toch gek om te zien. De littekens zijn heel mooi gehecht en ze trekken niet. Alleen als ik soms mijn steunkousen eens af doe en oefeningen doe is het toch gek omdat het dan lijkt alsof ze gaan openscheuren, ookal is dat helemaal niet zo. Als de kinesist bijvoorbeeld aan mijn knie aan het wringen is, dan heb ik een broek aan en zie ik die littekens niet... Dus dat zit gewoon int koppeke ;-)
Zolang het daar maar mee blijft, dan mag ik zeker niet klagen! Ben echt tevreden met mijn vooruitgang! Nu aftellen en hard werken zodat ik hopelijk asap terug naar mn collegas kan!
