 |
|
|
| |
|
|
| 06-11-2015 |
 vrijdag 6 november 2015 |
moetje, help
wat er rotuur niet kunnen slapen, aan dat uur kon ik altijd naar 1 iemand smsen, jou, om steevast antwoord te krijgen
wens je zoveel te vertellen
zo leuk zien hoe geliefd je nog steeds bent, terug een bloemenzee op je graf.
maar iedereen zwijgt er wel over, ggggggrrrrrrr
ik wil praten over jou, vertellen tegen iemand over jou, over hoe goed het was die tijd met jou.
maar we zijn 3 jaar voorbij en er wordt verwacht, je moet doorgaan, fucking doorgaan
ewel dat is een vogeltje die tegen een ruit vliegt, tleeft nog maar het vleugeltje geneest NOOIT meer, zo voel ik mij
en de maatschappij verwacht kom rouwen, "je moet er nu toch je es over zetten" volledig akkoord, ik KAN het al een plaats geven, maar waarom mag er niet over gesproken worden open en bloot, dan voel ik mij een zaag...
vandaag was er een goeie vriendin die bij me zat en zei "mens wat een mooie foto van je mama op je bureau" wat doet dat deugd, iemand die mij altijd blijven steunen, en weet dat ik het zo nodig hebt dat jouw naam nog valt na 3 jaar.
had ik het begin van mijn leventje geweten dat ik je zo vroeg ging verliezen in mijn leven, waar ik je nog zo nodig heb, ik teken direct opnieuw; ook al ging ik toen weten, dan verlies je je mama, want ik had/heb de BESTE mama van de wereld.
dat gemis is met geen woorden te beschijven, soms vraagt een mens lukt dit nog om verder te gaan. ja voor jou en zeker voor emily en jurgen. omatje, emilytje mist jou ook nog zo erg, de oma waarmee ze bij jou met alles terecht kon, gingen wij met veel niet moeten afkomen in uze tijd :lol::lol:
nooit veroordeelde je misse keuzes van je kids, nooit, en toch als we mis waren ging je het nog heel lief aanpakken en zeggen zou je niet beter ... en we weten wat oma zei, want oma wist voor alles raad.
moetje, ik heb je nodig ... tikt nog es op mijn raam als je wil xxx
zie je graag for ever
joen mietje
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
