een geluk dat we het vele gezeid en tegen makoar een echte zever dag zieltje, maar niets met jou te maken, maar gie was oltiet de reddende engel voor te bellen en mijn verhaal te doen hé mijn patatje toch en dat was toene were over hé, waarvoor een moeder kan dienen hé,
dat nooit meer horen, nooit meer zien godverdikke dat gevoel kan opkomen in 1,2,3 nu naar die mis, van al de "verse" doden nog eens de wonde lik een beetje open trekken
