We hebben het goed gehad gisteren. Veerle is een schatje. Dat hebben onze kindjes ook al gemerkt. Ze kan wel eens krijsen, maar met een flesje los je dat op. Voor de rest is ze heel rustig en geniet ze van alle aandacht rond haar. Al een geluk dat ze lawaai gewoon is, want met zon bende zou je anders al eens schrikken. Er is wel altijd eentje die zijn zin niet krijgt en eens luid roept. En ons huppeldier heeft ook nog altijd veel succes. Hanne kan er trouwens mee huppelen als de beste. De andere lopen ermee als met een fietsje, maar Hanne huppelt er nogal op los!
Ik kom mijn zusje brengen. Ah, jij komt je zusje brengen.
Ja, want ik ben grote broer.
Ja, jij bent nu grote broer, en nu mag je zusje bij moeke en de kindjes komen. Daar hebben we lang naar uitgekeken. Ons zusje heeft grote belangstelling genoten, maar helaas, ons fototoestel stond niet klaar. De foto komt morgen. Het nieuwe zal er nog niet af zijn. Het was een tijdje geleden dat we een flessenbabietje hadden.
En vorige week was onze blog 1 jaar en als herinnering nog eens de eerste foto die toen (na een moeilijke start) verschenen is. Vier van de vijf kindjes gaan al naar school.