Ik lees:
In rijen van vele straatblokken lang stonden ze vorige week aan te schuiven voor het LA Forum, een sportstadion aan de zuidkant van Los Angeles waar Madonna nog heeft gezongen. Nochtans traden er geen sterren op. De arena was, voor acht dagen, veranderd in een gratis veldhospitaal. Het initiatief kwam van Remote Area Medical, een groep die zich tot nu toe richtte op afgelegen streken en derde wereldlanden. De vraag overstelpte de dokters. Ze konden niet iedereen helpen. Mensen die niet aan de beurt kwamen sliepen in hun autos in de hoop om de volgende dag binnen te geraken. Toen de dokters dinsdag hun veldhospitaal opbraken, hadden ze ruim 10.000 patienten geholpen. Onverzekerden en slecht-verzekerden. Hun aantal groeit vierklauwens. Een betere achtergrond voor het debat over de gezondheidszorg in de VS was haast niet denkbaar. Dat debat woedde hevig in de voorbije week maar wat de gemoederen verhitte was niet de noodkreet uit Los Angeles maar angst voor doodscommissies. Een van de charmes van het volgen van de Amerikaanse politiek is dat er met grote regelmaat dingen gebeuren waarbij je je ogen uitwrijft en je je afvraagt of dit wel echt is. Zoals nu met de doods commissie. Het verhaal begint met een conservatieve Republikein die een voorstel doet dat zonder oppositie in het wetsontwerp over gezondheidszorg-hervorming wordt geschoven. Het lijkt dan ook niet controversieel: verzekeraars moeten de tijd die dokters besteden om aan hun patienten uit te leggen wat hun opties zijn inzake end of life verzorging als werktijd vergoeden. Het verzet daartegen kwam niet uit het Congres. Sommigen zeggen dat het aangestookt werd door de verzekeringssector maar harde bewijzen zijn daar nog niet van geleverd. Feit is dat dit verzet zich als een lopend vuurtje verspreidde in dat deel van de Republikeinse basis dat zich, sedert Obama president werd, bedreigd, angstig en verweesd voelt. Obama benadrukt dat de kostenstijging van de gezondheidszorg in de VS onhoudbaar is en dat is ook zo. Het land geeft meer uit aan gezondheidszorg dan enig ander -bijna dubbel zoveel per capita als Nederland en Belgie- maar is beduidend ongezonder (slechts 37ste op de VN-ranglijst van gezondheidszorg). De link was snel gelegd: De president wil kosten uitsparen + hij wil dat dokters met hun patienten over end of life-opties spreken = euthanasie. De paranoia werd aangewakkerd door schaamteloze politieke hoeren zoals Sarah Palin en Newt Gingrich die bereid zijn om alles te zeggen om de lege Republikeinse troon te veroveren. Anderen volgden. Zo kregen we het potsierlijk spektakel te zien van Republikeinse Congresleden die protesteerden tegen een maatregel die ze zelf hadden voorgesteld, alleen maar vanwege de vrees dat die tot doodscommissies zou leiden die mindervaliden en bejaarden verzorging zouden ontzeggen en hen zo de dood zouden injagen.
Het gekke is dat die doodscommissies al bestaan. Ze worden niet bemand door dokters of ambtenaren maar door personeel van de verzekeringsfirmas gespecialiseerd in het vinden van redenen om niet te betalen. En dat zijn er veel. Zo hoeft een firma niets te vergoeden als ze kan aantonen dat de patient de kwaal al had voor hij verzekerd was. Het Institute of Medicine schat dat er elk jaar meer dan 20.000 Amerikanen sterven omdat ze onverzekerd zijn of omdat hun verzekering weigert om voor hun behandeling te betalen.
De modale Amerikaan heeft dus alle belang bij dat de gezondheidszorghervorming er komt. Maar op veel van de meetings die Amerikaanse verkozenen traditioneel in augustus in hun kieskring houden, ging alle passie naar de doodscommissies. Er zijn al vele verklaringen voor dit merkwaardig fenomeen opgedist. De formidabele propagandastructuur van rechts Amerika, de medeplichtigheid van de media, Fox-News in het bijzonder, de goedgelovigheid van de Amerikanen (die tenslotte ook bereid waren om te slikken dat Saddam achter 9/11 zat en Amerika met massale vernietigingswapens bedreigde), de onrust die de economische crisis meebrengt, de crazy trait in de Amerikaanse politiek, het verlangen van sommige Republikeinen om Obama te destabiliseren met om het even welke middelen
Beck en konsoorten zien in president Obama de wegbereider van die revolutie. Newsmax, een reactionaire website waarvan Beck een der prominentste medewerkers is, is een van de media waarin de anti-Obama-hetze hysterische proporties neemt. Onlangs was er een column te lezen waarin bijna openlijk gepleit werd voor een militaire staatsgreep tegen Obama ( lees hieronder)
From John L. Perry at Newsmax: There is a remote, although gaining, possibility Americas military will intervene as a last resort to resolve the Obama problem. Dont dismiss it as unrealistic, schrijft columnist John Perry. America isnt the Third World. If a military coup does occur here it will be civilized. That it has never happened doesnt mean it wont. America isn't the Third World. If a military coup does occur here it will be civilized. That it has never happened doesn't mean it wont. Describing what may be afoot is not to advocate it. So, view the following through military eyes: Did you get that? Perry doesn't advocate a military overthrow of the Obama administration, he's...just sayin'. Does anyone doubt that we'll see "military coup" signs at the next tea party? Mr. Perry believes he has the pulse of our military, but his assumptions go beyond the pale, straining the limits of credulity: Top military officers can see the Constitution they are sworn to defend being trampled as American institutions and enterprises are nationalized. They can see that Americans are increasingly alarmed that this nation, under President Barack Obama, may not even be recognizable as America by the 2012 election, in which he will surely seek continuation in office. They can see that the economy ravaged by deficits, taxes, unemployment, and impending inflation is financially reliant on foreign lender governments. Read on... There are so many flaws in this clown's logic, I don't know where to begin. What he's actually describing is George Bush's presidency, not Barack Obama's. If you can stand to click through to Perry's article, I would be most interested to hear your thoughts on his assumptions. As Jamie asked -- can you say treason?Also worth remembering: Rush Limbaugh actually promoted this idea a few months ago
Er staan natuurlijk machtige belangen op het spel bij de gezondheidszorg-hervorming. De verzekeringen en farmaceutische sectoren hebben er baat bij dat alles zoveel mogelijk blijft zoals het was. Maar ogenschijnlijk hebben ze er weinig aan om een storm op gang te brengen over de doodscommissies. Want aangezien de omstreden maatregel slechts een detail is in het volumineuze wetsontwerp, kan die makkelijk geschrapt worden zonder het geheel in gevaar te brengen. Wat levert de heisa dan op? In het Congres was er al een akkoord bereikt over 85% van de hervorming. De rest, waaronder de instelling van een publieke ziekteverzekering, staat nog in vraag. Maar de agressieve doodscommissies-campagne heeft twijfels gezaaid en Obama voelt zich in het defensief gedrongen. Hij is bereid om steeds meer water in zijn wijn te doen. In die mate dat er ter linkerzijde steeds meer wordt gevreesd dat een echte hervorming opnieuw zal afgesteld worden.
Réforme du système de santé américain
Mais avant que le président américain puisse promulguer la loi, le texte doit encore passer l'obstacle du Sénat. Peu après le vote, M. Obama s'est déclaré "absolument confiant" sur l'issue d'un prochain scrutin au Sénat et a dit espérer promulguer la loi "d'ici à la fin de l'année", afin d'éviter une périlleuse bataille en 2010, année des élections parlementaires de mi-mandat.
Mais l'horizon n'est pas aussi dégagé que le souhaiterait le président américain. "La bataille qu'ont dû mener les démocrates pour réunir une courte majorité [220 voix, alors que 218 étaient requises pour valider le projet] est une indication assez claire des difficultés qu'ils auront à amener le texte final sur le bureau du président", estime ainsi le New York Times.
La Chambre des représentants a offert une courte majorité à la réforme du système de santé du président américain Barack Obama, samedi 7 novembre. Au terme d'une journée-marathon de près de douze heures, 220 représentants ont dit "oui" à l'ambitieux projet de Barack Obama et 215 se sont prononcés contre (lire aussi : "Feu vert pour la réforme du système de santé américain").
Pour réussir à faire adopter le texte en toute sérénité, les démocrates ont besoin des voix de 60 des 100 sénateurs. Sur le papier, 58 sièges sont occupés par des démocrates, et deux par des indépendants qui votent généralement avec la majorité. Problème : un certain nombre de démocrates modérés rechignent à voter "oui", et l'un des deux indépendants, Joe Lieberman, a prévenu qu'il s'opposerait au texte en l'état.
Le chef des démocrates au Sénat, Harry Reid, s'est récemment plaint des clivages au sein de la majorité qui risquent de repousser à 2010 l'adoption de la réforme. Or, un vote en 2010, année des élections parlementaires de mi-mandat, pourrait encore compliquer la donne. Un tiers du Sénat et la totalité des sièges de la Chambre des représentants doivent être renouvelés, alors que dans certains Etat la population est hostile à la réforme.
En outre, les chefs démocrates se heurteront à l'opposition républicaine qui dénonce un plan d'un coût de 1 000 milliards de dollars, qui selon eux, ne fera pas baisser les coûts de la santé. Cette réforme "a encore une longue route devant elle avant d'atterrir sur le bureau du président, et je continuerai à me battre bec et ongles", a ainsi prévenu Kevin Brady, représentant républicain du Texas, rapporte le New York Times.
En outre, les chefs démocrates se heurteront à l'opposition républicaine qui dénonce un plan d'un coût de 1 000 milliards de dollars, qui selon eux, ne fera pas baisser les coûts de la santé. Cette réforme "a encore une longue route devant elle avant d'atterrir sur le bureau du président, et je continuerai à me battre bec et ongles", a ainsi prévenu Kevin Brady, représentant républicain du Texas, rapporte le New York Times.
LE PATRONAT "DÉÇU"
Les Républicains pourront compter sur le soutien des patrons américains, qui ont regretté dimanche le vote de la Chambre des représentants. "Nous sommes déçus" par ce vote en faveur d'un "projet de loi que nous ne pouvons pas soutenir", écrit le Business Roundtable dans un communiqué.
Le Washington Post résume quelques unes des questions sensibles qui devraient animer les débats : peut-on envisager une clause de désengagement de l'option publique pour les Etats ? faut-il exiger des patrons qu'ils fournissent une couverture santé à leurs employés ou y a-t-il une solution moins contraignante ? le nouveau système de santé se financera-t-il en taxant les plus riches ou les mutuelles les plus chères ?
Selon ses promoteurs, le projet voté à la Chambre permettrait à 36 millions d'Américains qui n'en ont pas de s'offrir une couverture santé. Au total, 96 % d'Américains seraient couverts dans le cadre du plan démocrate.
