Gisterenavond toen ik aan tafel ging, werd ik uitgenodigd door een koppel om mee met hen aan tafel te gaan. Het werd onmiddellijk duidelijk dat ik me vergist had, het bleek geen koppel te zijn maar twee pelgrims. Sylviane uit Genève en Jan uit Groningen, beiden zijn vertrokken uit Vezelay. Jan stapt tot Compostela en zij tot St-Jean-Pied-de-port, want ze moet het werk hervatten op 31 augustus. Vandaag waren we met vijf op weg want ik haalde ook nog Joel en Nadine in. Rond 14 uur aangekomen in La Souterraine pikte mijn taxi me op en reden we terug naar de camping. Morgen rustdag en de kinderen komen aan, ik kijk er al naar uit! Alles loopt vlot, we houden het zo.
Deze ochtend ben ik om 8u15 uit het hotel in Argenton vertrokken om deze avond om 17u toe te komen, opnieuw in een hotel. Een overnachting in een hotel is niet mijn eerst keuze, maar soms heb je geen keuze te maken omdat er niets anders is. Vandaag volgde ik de vallei van de Creuse. Het verschil met gisteren is dat het pad regelmatig uit het dal naar het plateau kruipt, met als gevolg dat het klimmen en dalen wat pittiger wordt. Het blijft een oase, een lappendeken van groene weiden, afgebakend door hagen en kleine bosjes. Van grootschalige landbouw is hier geen sprake. Crozant is het eerste dorp dat in het departement Creuse (23) ligt. µ Ik zal nu maar eindigen want ik word aan tafel verwacht. Smakelijk en tot morgen.
Vandaag volgde de route de vallei van de rivier Bouzanne, een bijrivier van de Creuse. Een oase van rust en stilte. Vele pelgrims dragen één of meerdere dagen op aan iets of iemand. Daarom wil ik de dag van vandaag opdragen aan Guido, een werkmakker uit de Spinnerij, die veel te vroeg van ons is heengegaan. Langs deze weg wens ik mijn deelneming te betuigen aan zijn vrouw Erna, broer Willy, zijn schoonzus en hun kinderen.
(Het zal nooit meer zijn zoals het vroeger was.) José
Wat een rustige dag moest worden, werd uiteindelijk eentje vol actie! Op de camping stonden 2 Nederlandse families beiden met een defecte wagen. Niet dat we deze hersteld hebben maar de hulp bestond in het vertalen. Ja, Nederlanders spreken nu eenmaalgeen woord Frans. In de namiddag kregen we bezoek van een journalist voor een reportage in een plaatselijke krant. Bij de Nederlanders kon hij niet terecht door het gekende probleem, dus werden wij het slachtoffer. Nog een fotootje en weg was hij! Nog een plaats gereserveerd voor morgenavond, bleek niet eenvoudig te zijn, maar na enkele telefoontjes lukte het me toch. Wat kan het levend boeiend zijn.
Vertrokken op de camping rond kwart voor negen. De stad Châteauroux moet ik doorkruisen, maar dit bleek totaal geen probleem te zijn. De route was volledig uitgepijld met de gekende bronzen schelpen op de stoep. Een realisatie van de vereniging Amis et Pelerins de la Voie de Vezelay en de stad. Prachtig! Eens de ringweg voorbij leidde het pad me door het Foret de Châteauroux. Kort na de middag bereikte ik Velles, waar iets later mijn taxi me oppikte en terug reed naar de camping.
Vandaag is het inderdaad een dag zonder veel geschiedenis. Deze morgen vertrokken om 9.30h na nog eerst een koffie gedronken te hebben samen met Nadine en Joel op het marktplein in Issoudun. Rond 17h aangekomen op de camping, morgen naar Velles en overmorgen neem ik mijn extra rustdag. Doei !!!!
Wat moet men altijd schrijven als er niet veel te beleven valt, zo dacht ik deze voormiddag. Ik zal maar beginnen met de woorden een dag zonder geschiedenis. Achteraf gezien passen deze woorden totaal niet! Deze morgen zette mijn vrouwtje me af in Bourges rond 9h30, voor een minder aangename tocht, zo bleek uit de gids. Rond 15h was ik Charost, het eindpunt voor deze dag. Wat bleek, de refuge pelerin was niet te vinden en men moest zich aanmelden in de Mairie. Maar ja, het is weekend en dus is deze gesloten. Bij navraag verwees men mij door naar het enige hotel in het dorp, maar daar had ik geen zin in. De gids open gelegd, alles nog eens goed bekeken en mijn besluit stond vast, ik stap door tot in Issoudun, 13 km verder, wat het totaal voor vandaag op 39 km brengt. Dit wil zeggen dat hetgeen voorzien was in drie dagen, gaat afgewerkt worden in 2 dagen en zo heb ik een extra dag rust tegoed. Vandaag kruiste ik drie denkbeeldige lijnen, één zichtbare en twee onzichtbare. De zichtbare: ik stak de rivier de Cher over. De eerste onzichtbare is de grens tussen departement Cher (18) en Indre (36), de tweede onzichtbare is de la méridienne verte (een meridiaan staat haaks op de evenaar en loopt van pool naar pool). Net voor Issoudun zag ik Joel en Nadine terug, die zaten iets te eten in de McDonalds. Zo zie je maar, die zag ik vlugger terug dan gedacht. Mijn taxi opgebeld en naar de camping voor een zalige douche en een heerlijk avondmaal. Tot morgen!
We hebben ons verplaatst naar Châteauroux. Het weer is iets wisselvallig, af en toe een klein buitje. Morgen brengt het vrouwtje mij terug naar Bourges waar ik mijn tocht verder zet. Tot morgen
Gisterenavond heeft Joël spaghetti voor ons drieën klaargemaakt. Later op de avond kregen we nog bezoek van Nadine haar broer en schoonzus. Om 22 uur zaten we onder de wol. Deze morgen vertrokken om 8u15 na afscheid genomen te hebben van J & N, want morgen neem ik een dag rust en zij stappen verder, dus lopen ze de komende dagen voor mij uit. De tocht is wat identiek als gisteren, redelijk vlak. Naar het einde toe net zoals naar Reims stap ik op een oude Romeinse heirweg met aan de horizon de kathedraal hoog boven de stad uitstekend. Rond 14u30 om een stempel in de kathedraal en mijn taxi opgebeld. Zoals eerder vermeld, morgen rustdag. Wat het weer betreft, het bleef droog, 22 °C, ideaal om te stappen.
Deze morgen vertrokken op de camping om 7u30. Het was zwaarbewolkt en er viel regelmatig een spatje uit de lucht. Tegen de middag kwam er wat meer neerslag en de poncho kwam er aan te pas. Het parcour was lichtgolvend, of met andere worden, voor mij een vlakke etappe. Door de regen staan de pikdorsers er werkloos bij. 80 procent van de oogst is reeds binnen, hier en daar staat nog wat tarwe en koolzaad. Tijd dus om het land met tractor en zware werktuigen open te trekken. Het landschap krijgt dan ook onmiddellijk een ander uitzicht. Rond 15u kwam ik aan in Baugy. Eerst naar de Mairie voor een stempel en de sleutel van de refuge municipale, klein maar mooi ingericht. Ondertussen zijn Joël en Nadine ook aangekomen en deze avond gaan we samen koken (spaghetti). Morgen naar Bourges.
PS: Chris, bedankt voor de informatie, ze is zeer welkom en ik kan ze goed gebruiken.
Deze morgen vroeg vertrokken (7u) voor een relatief korte tocht. Om 11u30 was ik reeds in La Charité. Eerst om mn stempel in Hotel de Ville en dan naar de camping het vrouwtje gaan opzoeken waar de apero reeds klaar stond, we hadden nog iets te vieren. Vandaag ben ik de Loire overgestoken, in feite nog maar half want de camping bevind zich op een eiland tussen twee armen van de rivier. De voorbije dagen stapte ik door het departement Nièvre (58), morgen is de Cher (18) aan de beurt. Deze namiddag werd het snikheet, gelukkig lag ik in de schaduw in mijn zetel te genieten van wat rust. Voor morgen wordt er onweer voorspeld, maar dat zien we dan wel. Ik zou zeggen, slaap wel en droom er niet van.
Vandaag was het een speciale dag, ik ben 41 getrouwd en ik ga voorbij de plaats waar ik vorig jaar mijn tocht stopzette. Deze morgen om 8 uur vertrokken richting Varzy, waar ik mijn voorraad aanvulde in een Maxi-winkel. Ja, het is maandag en dan zijn alle kleine winkels gesloten. Ik ontmoet terug Joël en Nadine die ook aan het winkelen waren. We spreken af dat we elkaar morgen terugzien op de camping in La Charité-sur-Loire. In Bourras-la-Grange stop ik aan de chambre d'hotes waar ik vorig jaar besliste om te stoppen. Ik belde aan en werd onmiddellijk herkend. Ik moest natuurlijk mee naar binnen en bij een Grimbergen Blond werd er gepraat over het pelgrimmeren. Even werd het stil toen ik vroeg hoe het was met de moeder. Ja, het mens is overleden in februari jl. op de gezegende leefdtijd van 101 jaar. Na afscheid genomen te hebben liet ik 2 mensen achter vol enthousiasme over het feit dat ik terug vertrokken was vanuit België. Rond 17 uur aangekomen in de refuge communale, klein maar prachtig ingericht met een frigo vol proviand. Ik zal nu maar eindigen want mijn maag begint te grommen. Doei.
Deze morgen pas om 10u vertrokken in Vézelay. In de voormiddag was de route uitgezet langs kleine paden door het bos, goed voor een wandeling van 2u. De meest rechte weg, een groot verschil met de GR paden. Na de middag, net voor Asnois, steek ik de rivier Yonne en het Canal du Nivernais over. Wie ooit het canvasprogramma 'Het bourgondisch complot' van de bekende fotograaf Michiel Hendrinckx heeft gevolgd, zal dat bekend in de oren klinken. Rond 17u bereikte ik de refuge. Het wordt uitgebaat door een dame van gezegende leeftijd. Na een lang gesprek over koetjes en kalfjes kan ik eindelijk een frisse douche nemen om daarna mijn avondmaal klaar te maken, of beter gezegd, gewoon op te eten. Smakelijk en tot morgen!
Voor ik het tweede luik van mijn tocht begin, eerst een evaluatie: 1) fysiek is goed, nergens last van! 2) tussen de oortjes is alles ok! Conclusie: het kan niet beter zijn! (Opmerking van Stephanie: Hij klinkt ook veel opgewekter aan de telefoon! Wat een verschil!) Vandaag heb ik alles op mijn gemak klaargemaakt voor morgen; telefonisch gereserveerd voor de refuge van morgenavond. Ze geven blijkbaar geen eten en er is niets te vinden in de omgeving, dus ik moet alles zelf meenemen.
Na een zeer uitgebreid ontbijt vertrokken om 8u. Stipt om 13u bereikte ik de basiliek van Vézelay waar mijn vrouwtje mij opwachtte. Wat een verschil met vorig jaar. Toen stonden hier mijn vrouwlief, broers Jacques en Jef en schoonzus José-Anne mij op te wachten en dit maakte vele emoties los. Dit jaar doet het me niks, het is een etappeplaats zoals alle andere of komt het misschien door het 'déjà-vu gevoel'? Ja, de route tussen Reims en Vézelay was zo voorspelbaar, alles zat nog fris in mijn geheugen van vorig jaar. Morgen is het rustdag. Zondag begin ik aan het tweede luik van mijn tocht, de historische route tussen Vézelay en Saint-Jean-Pied-de Port, goed voor een kleine 900km. Doei!
Dag 25 ( Lichères-près-Aigremont - Bessy-sur-Cure )
Vandaag vertrokken om 8u15 voor de tweede etappe op mijn alternatieve route. Een rustige route door kleine valleitjes en bossen, dus niet het weidse van de voorbije dagen. Enkele kleine dorpjes lagen op mijn pad, maar eerlijk gezegd, ik heb vandaag meer reetjes gezien dan mensen! Op een boomstam heb ik mijn broodjes gegeten en genoten van de stilte. Het was een heerlijk stapweertje vandaag. Rond 14u was ik in Bessy-sur-Cure en ik had geluk, de Mairie was open. Dus daar eerst om een stempeltje. Dan naar de gite waar ik vorig jaar ook sliep en naar de Tour gekeken op TV. Nu ben ik terug op mijn vooraf geplande route en dus morgen naar Vezelay. Slaapwel.
Vandaag quatorze juillet, nationale feestdag in mijn gastland. Vanmorgen ben ik iets na 8 uur vertrokken want men voorspelde nog zeer warm weer vandaag, en ja, het werd 32° C. Ik volgde de gewijzigde route richting Vezelay. Chablis en Auxerre laat ik rechts liggen. Het traject wordt afgewerkt in 3 dagen i.p.v. 4 dagen indien ik via GR zou gaan. Het parcours van vandaag is ongeveer hetzelfde als gisteren, dus veel open ruimte met mooie vergezichten. Het enige verschil zijn de druivenvelden van het zuidelijkste deel van de Chablis die waarschijnlijk de Petit Chablis produceren. In de vroege namiddag bereik ik mijn etappeplaats waar mijn taxi staat te wachten. In de late namiddag krijgen we op de camping nog een klein onweer met zéér harde wind, maar de schade bleef beperkt. Doei. Tot morgen.
Gisteren lag ik later in bed, want Nadine en Joël uit Durbuy zijn nog laat toegekomen op de camping. Deze morgen ben ik iets voor 9u vertrokken uit Bragelogne voor een lange tocht van 32km i.p.v. de geplande 30km. Het werd er eentje door een golvend landschap, een lappendeken aan velden eventjes onderbroken door een groene gordel in de vallei. Prachtige vergezichten en kleine dorpjes waar geen mens te bespeuren valt. Of toch, een oud vrouwtje wenst mij 'bon courrage'! Het weer viel best mee. In de late namiddag bereikte ik Tonnerre en naar goede gewoonte ging ik eerst nog langs het office de tourisme om een stempeltje. Vervolgens ging ik richting camping waar ik van een heerlijke, frisse douche genoot. De voorbije dagen trok ik door het departement van de Aude (10) en nu is de Yonne (89) aan de beurt. Cadel Evans had vandaag een slechte dag in de Tour, maar ik voel me in topvorm. Tot morgen en slaapwel.
Deze nacht is het redelijk afgekoeld. Ik vertrok deze ochtend bij 18° in Bar-sur-Seine. Overal waren er dreigende onweerswolken met gedonder en gebliksem. Kort voor de middag liep ik in een eerste regenbui. In de namiddag regende het bij momenten vrij hard, maar het was toch aangenaam stappen. Morgen op naar Tonnerre én de feesten op de vooravond van 14 juillet.
Het werd een warme rustdag. Ik heb dus niet veel gedaan, enkel naar de eerst echte bergrit gekeken van de Tour de France. Morgen voorspellen ze een kans op onweer en een daling van de temperatuur (oef!). Vandaag is het 11 juli, feest voor de vlamingen, maar ook de verjaardag van mijn copain Dani! Mijn bourgondisch gewicht van 84kg is na 3 weken stappen, geslonken naar 79,5kg. Verder heb ik niets nieuws te vertellen. Tot morgen voor een nieuw verslag.
Ik ben José Millecam
Ik ben een man en woon in Dendermonde () en mijn beroep is Gepensioeneerd.
Ik ben geboren op 01/11/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen / Wandelen.
