
Soms wil ik heel even, niet meer verder leven. Niet dood of zoiets, Gewoon even niets.
Even pauze van alle dingen, die de mensen zo makkelijk verzinnen, Zaken die horen bij het leven, Maar die ik zo vreselijk moet beleven.
Opstaan, douchen en de routine van de dag, Vind er dan niemand dat ik daarvan rusten mag? Weet je niet dat het zoveel van me vraagt. terwijl het een ander zo makkelijk behaagt.
Koken, afwassen en de was, En al die andere huishoudelijke poespas, Liefde, een relatie en een ruzietje nu en dan, Luister als ik zeg dat ik het niet meer kan.
Ik wil gewoon heel even, niet meer verder leven. Even de pauzeknop indrukken, even niet meer mislukken.
02-06-2009 om 00:00
geschreven door Een vechtertje 
Categorie:Mijn stille gedachten, ...
|