Het mooie in India, is het reizen. Als toerist word je in de watten gelegd. Op reis gaan in India is er tevens vantussenuit trekken als je in India werkt. We hebben in April een mooie reis doorgemaakt in Rajasthan en het is aanbevolen voor iedereen. De luchthavens en travels (e-ticketing, payments,...), de treinreizen (treinen vertrekken op tijd!), organisatie van de vluchten in de vliegvelden, allse verloopt zo vlot dat ik mij afvraag waarom ze in onze firma dat nu niet kunnen?
Daarnaast draagt Rajasthan veel mooie gebouwen en historiek, mooie natuur, en zoals op de meeste plaatsen in India zijn de mensen er heel vriendelijk. Behalve dan soms op de werkelijk toeristische attracties, daar wordt nogal arrogant gebedeld, een gegeven dat we in Chennai nog niet zien.
We zijn begonnen met een bezoek aan New Delhi, een stad met parken en prachtige gebouwen en veel mogelijkheden, in vele opzichten niet te vergelijken met Chennai. Ziet er plezant uit om te leven, en behalve de luchtvervuiling wordt dat door de meeste expats ook zo onderkend. We hebben daar dan ook afgesproken met de familie Arien die sedert 2001 niet meer hadden gezien. Anouk vond de toendertijd in Singapore haar beste vriendin terug, maar Charlotte was al zo gegroeid. Het weerzien was plezant. Daarna trokken we naar Agra waar we dan de Taj Mahal bezochtten, ietwat iedereen moet gezien hebben,he. Awel, we hebben het gezien en het is heel mooi. Ook binnenin de Taj Mahal toonde een van de bewakers ons hoe fijn de verwerking van de kleine edelstenen in de marmeren omheining rond de tombe. Een familie foto met de Taj Mahal kan dan ook niet ontbreken.
Na een bezoek aan Bharatpur en een safari in Ranthambore, waar we onze Deense vrienden van Chennai terugzagen, zijn we Jaipur gaan bezoeken, de stad waar jongstleden een terroristenaanval gepleegd werd. De sfari in Bharatpur was plezant, maar niet te vergelijken met onze Kenya-Tanzania ervaring van vorig jaar. Wel mooi en van dichtbij de Indische tijgers kunnen bewonderen, is niet altijd makkelijk te bezichtigen, maar op onze eerste tocht zagen we er al drie. En heel uitzonderlijk hebben we ook een Caracal zien passeren. Zelfs onze gids was zo gelukkig, want het is blijkbaar maar weinigen gegeven om die te zien. Caracal, duidelijk een katachtige
In Jaipu, de roze stad, is Agra fort dus DE bezienswaardigheid. Met Olifanten kom je naar boven, typisch toeristisch en enkel vroeg in de ochtend mogelijk want dan zijn de olifanten te moe. Typisch toeristisch want met de auto kan je ook wel naar boven. Maar de toeristen, en wij waren dat, willen per se in den allee van olifantendrol komen (stinken) en dan spuugt die olifant zichzelf wat douche naar omhoog en krijgen we af en toe zo een douche van olifantenspuug. Bij aankomst wou de olifantenrijder dan nog een hogere fooi dan we hem reeds gaven blablabla.
Het fort was heel mooi en een welbepaalde beroemde spiegelkamer was bekleed met allerlei kleine spiegels die bedoeld waren om licht te verspreiden over de hele kamer door reflectie wanneer een olielamp gloeide. De spiegels hadden ze toe later overkomen van Belgie.
Van de roze stad zijn we getrokken naar de blauwe stad Jodhpur. De foto, getrokken op het Mehrangarth Fort omvat de benaming. Mooi stadje en we verbleven in een sjiek hotel. Niet het sjiekste want dat was onbetaalbaar in een gedeelte van het actuele paleis van de Maharadjah gelegen. Ze hebben daar ook een klok van Lier en met dezelfde vrienden van Chennai afgesproken voor een lekkere diner met zicht op het marktpleintje.
Van daaruit vertrokken we naar het Manvar tentenkamp, gelegen in de woestijn, en dat was toch zo mooi. De mensen van qatar of Dubai gaan dat niet zozeer speciaal vinden maar in het hele tentenkamp waren alleen wij en onze vrienden uit Chennai (weet wel dat we bij de boeking niet hadden afgesproken). het tentenkamp in de woestijn
aperitief 's avonds in Manvar terwijl danseresjes ons amuseerden met een lokaal folklore groepje.
De volgende ochtend was het ontbijt buiten geserveerd en al even idyllisch
Van daaruit zijn we doorgereden naar Jaisalmer (onze vrienden keerden terug naar Chennai), een mooi stadje (laatste stad voor Pakistan) in de woestijn gelegen. De structuur van de stad en het fort is mooi. De woning in het fort zijn nog gebruikt maar het waterverbruik van de stedelingen wordt een bedreiging voor het vooral met zandsteen gebouwde fort. Nu kan je het nog bezichtigen, haast u.
Daarna zijn wij ook teruggekeerd van een mooie reis naar Chennai, en Pieter was heel blij van terug in Chennai te zijn.
