Het is nu al een tijdje stil, rustig in Port Harcourt wat betreft kidnappings. Wel wordt hier en daar geschoten, maar dat is zoals bij iedre verkiezingen, de nodige afrekeningen tss poltieke strekkingen of verschillende clans. Wij voelen ons met de huidige gang van zaken al iets rustiger en dat telt. Hoelang het nog gaat duren weet niemand, hopelijks kan het alleen nog verder verbeteren, maar we zullen maar niet teveel vragen, he.
Vorige week werden we nog es opgeschrikt als bleek dat de presidentskandidaat van de belangrijkste partij om medische redenen dringend was gerepatrieerd naar Duitsland. Er werd al door verschillende bronnen gezegd dat hij was overleden, en dat boezemde natuurlijk weer de nodige vrees in dat er weer iets op til zou zijn. Gelukkig werden die verhalen ontkracht wanneer de zieke presidentskandidaat via de radio bevestigde dat hij gezond was en verder zou gaan met zijn campagne.
Onze veiligheidsmaatregelen worden niet verder opgeschroefd, maar zullen zeker ook niet verslappen in de aanloop vd verkiezingen. De tijden die we dan doorbrengen in de compound moeten we ons aan elkaar optrekken, het zijn dezelfde gezichten die we van 's morgens tot 's avonds zien, maar dat is niet zo erg, integendeel, we blijven soms wat te lang hangen aan de bar, nog steeds.
Zaterdag ben ik dan nog es met een bootje naar Onne gevaren (25min op water) en dat was al heel lang geleden. We zijn teruggekeerd via de weg met escorte (van gewapende politie, geen madammen,he) om zo onvoorspelbaar mogelijk te blijven, kwestie van eventuele kidnappingen te voorkomen. We proberen zoveel mogelijk onvoorspelbaar te zijn. Zo ook de transporten van en naar het werk. Bij die terugkeer waren via het slachthuis gepasseerd waardat ze de haren van de vellen van beesten afbranden met vuren aangestoken met autobanden (heel smakelijk). Heb daar dan ook een foto van getrokken hier in bijlage. Tot blogs.